Onze jeugd!

THEATER

A 1 Het behoort tot toneel. 2 De volledige titel is “Onze Jeugd”, maar dit is de Nederlandse versie. Het origineel is amerikaans en heet “This is our Youth”. 3 De schrijver van het origineel is Kenneth Lonergan. 4 Het stuk werd opgevoerd door Johnny de Mol, Teun Kuilboer en Katja Schuurman. 5 Het werk is niet lang geleden geschreven. 6
saai: nogal
overtuigend: nogal
fantasieloos/vol: neutraal
origineel: nogal
modern/actueel: nogal
opwindend/kalmerend: neutraal
diepzinnig: nogal
waardeloos/vol:neutraal (on)sympathiek: neutraal
deed me weinig: nogal
geloofwaardig: heel erg
lelijk/mooi: neutraal

THEATER VERDIEPING

B 1 Het doek gaat op en je ziet Dennis (Johnny de Mol) in zijn kamer zitten. Zo begint het stuk. Het gaat erover dat Sander (Teun Kuilboer) door zijn vader het huis uitgestuurd is. Hij heeft € 15.000 van zijn vader gestolen en gaat naar Dennis. Daar blijft hij zolang logeren. Dennis wil van het geld drugs kopen en dat weer verkopen, dan het geld weer teruggeven aan Sanders vader. Sander wil het geld allemaal uitgeven aan zijn nieuwe vriendin, Kim (Katja Schuurman). Je ziet hoe de twee dagen, nadat Sander uit huis is getrapt, verlopen. Uiteindelijk komt Dennis erachter dat hij het helemaal niet zo goed voor elkaar heeft en Sander schikt hiervan. Hij besluit toch weer terug naar huis te gaan. Het karakter van dit stuk is somber, heftig en ook wel dramatisch. Het decor is altijd hetzelfde: de kamer / het huis van Dennis. Het is wel realistisch, maar ook saai, want je kijkt de hele tijd naar hetzelfde decor. De spelers dragen geen kostuums, ze hebben gewone moderne kleding aan. Dat is wel leuk, want zo zie je dat het toch wel in onze tijd speelt. Je ziet niet echt dat de spelers make-up op hebben, alleen bij Kim. Ik weet niet of dat zo hoorde. Er is geen muziek als de spelers acteren, alleen als ze tv-kijken of de radio aanzetten. De belichting zag je achter de ramen, het gaf aan welke tijd van de dag het was. Het hele stuk wordt op het toneel uitgevoerd, in de kamer / het huis van Dennis. Het publiek keek gewoon “in de kamer”. 2 Het is een modern toneelstuk, het speelt in onze tijd. Dat zie je aan de kleding, het decor en je merkt het aan de uitdrukkingen en het taalgebruik. Het genre is half komedie, half tragedie. 3 Het uuitgangspunt is een levensbeschrijving / geschiedenis van Dennis en Sander. 4 De dramatische speelstijl overheerst toch wel, maar de acteurs beelden ook bepaalde karakters uit. Dennis is bijvoorbeeld de dominante, de slimme, de “baas”. Hij is ook wel agressief. Sander is net het tegenovergestelde; hij is niet echt slim, lief / zorgzaam, hij is “onderdanig”. Sander zorgt ook voor de humor in het stuk, omdat hij niet zo slim is. Dennis heeft de meer serieuze rol. 5 Nee, de acteurs richten zich niet tot het publiek, ze spelen met en tegen elkaar. 6 Het verhaal is humoristisch en ernstig geschreven. 7 Het speelt in het heden, het gaat erover wat er met hen op die dagen gebeurd. 8 Het is een getrouwe navolging van het engelse toneelstuk This is our youth. Het is een beeldend werk; het gaat over een bepaald thema en je krijgt ongeveer te zien welke gevoelens Dennis en Sander hebben. De functie van het werk is vermaken. Misschien ook informeren, want je ziet dat het niet zo goed gaat met de jongeren die van huis weg zijn. Dennis en Sander zijn round-characters, je komt verschillende eigenschappen en gevoelens van hen te weten. Kim is een flat-character; je komt niet veel over haar te weten en ze heeft ook niet zo’n grote rol. De hoofdpersonen (Sander en Dennis) bevinden zich in hun vertrouwde omgeving; Dennis is gewoon thuis, en Sander is er al vaak geweest. Kim bevindt zich in een vreemde omgeving; ze is bij Dennis thuis en volgens mij is ze daar nog niet (vaak) geweest. Dit denk ik omdat Sander haar vanalles verteld, waar de telefoon is, hij zoekt een asbak voor haar, enz. Ik denk dat het stuk een verwijzende functie heeft; het verwijst naar jongeren die het niet zo goed voor elkaar hebben dan anderen. De werkelijkheid van het stuk is het onderwerp; ze spelen hun eigen werkelijkheid, niet iets dat echt gebeurd is. Het is dus wel fictie. De spelers willen niks meedelen, de gevoelens van de hoofdpersonen worden uitgedrukt. De voorstelling is bedoeld als vermaak. Het stuk heeft geen autobiografische betekenis. Menselijke karakters en relaties staan centraal in het toneelstuk. De titel van het werk past er goed bij; het over de JEUGD van de hoofdpersonen. Het werk straalt niet veel positiefs uit, maar juist ellende, soms verdriet en soms ook wel liefde. Het originele werk werd in Engeland gemaakt.