Tandverzorging

Inhoud.

Hfst Titel. Inhoud 1 Inleiding 2 Poetsen 3 Ragen, stoken en flossen. 4 Fluoride. 5 Spenen en duimen. 6 Tandbederf en tandvleesontsteking. Moeilijke woordenlijst Informatiebronnen. 1. Inleiding. Ik heb het onderwerp gebitsverzorging gekozen omdat ik veel informatie op internet al had gevonden en ik wou eigenlijk wel meer weten over hoezo je kinderen niet te lang een speen moest geven en dat soort dingen. Daardoor leek het me wel een goed onderwerp om het schooljaar mee te beginnen. Ik hoop dan ook dat ik het een beetje goed gemaakt heb omdat we het werkstuk op een iets andere manier moeten doen dan op de basisschool.

2. Poetsen. Met poetsen verwijder je de plak van tanden en kiezen. Hoe het beste gepoetst kan worden is beter met een plaatje uit te leggen dan met alleen woorden. Hier staat het hele verhaal over de borstel, hoelang je moet poetsen enz. voorzien van tekeningen. Het poetsen begint zodra de eerste tand van het melkgebit is doorgekomen. Eerst alleen met een beetje water en later pas met tandpasta. Langzamerhand worden de dagelijkse poetsbeurten uitgebreid. De leeftijd en de ontwikkeling van het gebit zijn dus van belang voor de manier waarop gepoetst moet worden. · 0 en 1 jaar: Vanaf het doorbreken van de eerste tandjes: 1 keer per dag poetsen met fluoridenhoudende peutertandpasta. · 2 t/m 4 jaar: Minimaal tweemaal per dag poetsen met fluoridenhoudende peutertandpasta. · 5 jaar en ouder: Minimaal tweemaal per dag poetsen met fluoridenhoudende volwassenentandpasta.

3. Ragen, stoken en flossen. Ragen. Ragen is net als flossen en stoken een methode om tussen de tanden te reinigen. Hiermee wordt met een dunne draad waarop een minuscuul borsteltje is bevestigd tussen de tanden heen en weer bewogen. Net als met een gewone tandenborstel \"poets\" je dan tussen je tanden. Ragers zijn in verschillende diktes verkrijgbaar. Ondanks dat er hele dunne ragers zijn is het soms niet mogelijk om te ragen. Als de ruimte tussen de tanden echter te klein is wordt ragen afgeraden. Een rager moet makkelijk tussen de tanden \"in te brengen\" zijn. Als kracht gezet moet worden dan kan de tand beschadigen. Probeer in dat geval een dunnere rager. Indien er geen dunnere ragers zijn beschouw ragen dan als niet mogelijk, je kunt dan altijd nog flossen.

Stoken. Een techniek om goed tussen de tanden te komen is stoken. Voedselresten (denk aan een stukje vlees) kunnen hardnekkig vastzitten. Met een tandenstoker is dit eenvoudig weg te krijgen. In restaurants staat vaak een potje met cocktailprikkertjes op tafel. Het is natuurlijk handig als je snel iets tussen je tanden weg kunt halen. Gebruik deze prikkertjes liever niet dagelijks, deze kunnen schade aan het gebit veroorzaken. Een goede tandenstoker is driehoekig van vorm met een punt. In tegenstelling tot het ronde stokje past de driehoekige stoker goed tussen de tanden. Tegen het tandvlees is immers meer ruimte als iets hoger tussen de tanden. Door de driehoekige vorm wordt ook het tandvlees geraakt bij het stoken zonder dat grote kracht hoeft te worden uitgeoefend. Een rond stokje daartegen moet met kracht tussen de tanden worden gedrukt om hetzelfde effect te bereiken. Dit kan schade aan de tanden veroorzaken. Het materiaal waarvan goede tandenstokers zijn gemaakt splintert niet. Tot slot zijn er tandenstokers te krijgen met een smaakje, bijv. menthol. Dit geeft een frisse smaak.

Flossen. Flossen is een techniek waarmee met een stukje draad goed tussen tanden en kiezen kan worden gereinigd. Dat is handig als je tanden of kiezen zo dicht op elkaar staan dat je er met de borstel niet goed bij kunt. Flossdraad is in diverse soorten te verkrijgen. De dikte van het draad verschilt en je kunt kiezen voor de variant waar een laagje was op zit. Dit laatste is handig bij het \"inbrengen\" van de draad tussen de tanden en kiezen. Het is moeilijk te zeggen of- en zo ja wanneer je moet gaan flossen. De tandarts zal dit zeker adviseren als je regelmatig last hebt van tandvleesproblemen. Restanten voedsel kunnen makkelijk irritaties of zelfs ontstekingen veroorzaken. In dat geval is flossen een effectieve en eenvoudige methode om deze problemen te voorkomen.

4. Fluoride. Fluoride kan op verschillende manieren worden
ingebracht. · druppels · tabletjes · in tandpasta · fluoridenapplicatie (door de tandarts) · fluoride komt in geringe hoeveelheden van nature ook voor in diverse levensmiddelen
De meest eenvoudige toediening is natuurlijk via de tandpasta omdat je toch al twee maal per dag je tanden poetst. De tandarts kan, uiteraard indien dat nodig blijkt, een extra aangepaste hoeveelheid fluoride voorschrijven. Omdat kinderen de tandpasta meestal doorslikken is het belangrijk dat de hoeveelheid fluoride die in de tandpasta zit niet te groot is. Teveel fluoride kan witte vlekken (fluorosis) in het glazuur van het blijvende gebit, dat gedurende de eerste 5 levensjaren in de kaken wordt gevormd, veroorzaken. Kindertandpasta bevat minder fluoride, dit kan daarom zonder bezwaar worden doorgeslikt. Als het kind twee maal per dag met kindertandpasta poetst is toediening van fluoridentabletjes in principe niet nodig.

Regelmatig een beetje fluoride is veel effectiever dan veel in één keer. Zoals bij poetsen al gezegd is, is vanaf het tweede jaar twee keer per dag goed poetsen met (kinder)tandpasta het beste recept voor een gezond gebit.

5. Spenen en Duimen. Ouders geven hun pasgeboren baby altijd snel een speen. Dit is goed voor de ontwikkeling van de kaken en het maakt de baby rustig. Later raken de baby’s zo gewend aan hun speen dat ze die niet meer kwijt willen.

De gevolgen. Als het kind begint te duimen als zijn speen is weggenomen is het zelfs nog erger. Daarom moeten ouders zo snel mogelijk hun kinderen leren drinken uit gewone bekers en er voor zorgen dat ze niet afhankelijk raken van hun speen. Want als het kind te lang zijn speen houd of gaat duimen gaan de tanden scheef staan. Ook zal het kind slecht verstaanbaar worden, probeer maar eens iemand te verstaan met een speen, fles of duim in de mond. Doordat de mond vaker openstaat zal het kind door de mond ademen en dus koude, ongezuiverde en droge lucht binnen, daardoor heeft het kind veel kans op keelontsteking en zal het kind vaker verkouden zijn en meer hoesten. Het is dus belangrijk om het kind zo snel mogelijk van zijn speen, flesje, duim af te halen, want dan is de kans op vervelende gevolgen veel minder groot. Slapen zonder speen of fles. Sommige kinderen willen ´s nachts, vooral bij het inslapen, op iets zuigen. Probeer ook eens of uw kind zonder iets in slaap valt. Lukt dit niet geef hem dan een platte fopspeen. Duimen geeft op den duur meer problemen dan een fopspeen. Verder kan een duim niet worden weggenomen en bestaat het risico dat uw kind de hele dag gaat duimen. Absoluut af te raden is een fles gevuld met een zoete drank mee naar bed geven. Hierdoor kan zuigflescariës ontstaan. Deze vorm van tandbederf is zeer ernstig en moeilijk te behandelen.

6. Tandbederf en tandvlees-ontsteking. Tandbederf (gaatjes) en tandvleesontsteking zijn een bedreiging voor het gebit. De boosdoener is tandplak, een kleverige witte aanslag op de tanden en kiezen. Tandplak bestaat voor het grootste deel uit mondbacteriën en voedselresten. Met het blote oog zie je er vaak niets van. U kunt de plak wel met de nagel van de tand schrapen. De tandarts of mondhygiënist kan plak gemakkelijk zichtbaar maken met kleurstof. Dat kunt u ook zelf doen met kleurtabletten of kleurvloeistof, verkrijgbaar bij de drogist. Tandplak die niet dagelijks wordt verwijderd, kan onder invloed van kalk in het speeksel hard worden. Zo ontstaat tandsteen. Bij kinderen die moeilijk kunnen kauwen en veel zachte of vloeibare voeding krijgen, gaat dit heel snel. Elke keer als iemand wat eet, zetten de bacteriën in de tandplak de suikers in het voedsel om in een zuur. Dat gebeurt bij gewone suiker, maar ook bij suiker in voedingsmiddelen zoals bijvoorbeeld limonade- en vruchtensiroop, koeken, zoet broodbeleg en kant-en-klaar producten als vruchtenyoghurt en vla. Ook uit honing wordt zuur gevormd. Het gevormde zuur (de \"zuurstoot\") tast het glazuur van de tanden en kiezen aan en veroorzaakt gaatjes. Door minder vaak suikerhoudende producten te eten of drinken beperkt u het aantal zuurstoten, en dus het ontstaan van gaatjes. Daarbij helpt fluoride het glazuur zich sneller van de zuurstoten te herstellen. Naast verstandige voeding en fluoridengebruik is het belangrijk de tandplak dagelijks zo goed mogelijk te verwijderen. Het zuur krijgt dan zo weinig mogelijk kans om het glazuur aan te tasten. Een ander gevolg van tandplak is tandvleesontsteking. Dit komt veel voor bij volwassenen maar ook kinderen kunnen er last van hebben. Tandvleesontsteking ontstaat door bepaalde stoffen die worden afgescheiden door de mondbacteriën in de tandplak. Vooral als er vlak naast en onder het tandvlees plak zit, kan het tandvlees gaan ontsteken. Het ziet er dan rood en gezwollen uit. En het bloedt bij het poetsen of bij het eten van hard voedsel zoals een appel. Ontstoken tandvlees doet de eerste tijd geen pijn. Later kan het wel gevoelig worden. Als er niets aan gedaan wordt, kunnen de tanden en kiezen op den duur los gaan staan. Dit is te voorkomen door de tanden en kiezen dagelijks goed schoon te maken, zodat alle tandplak zo veel mogelijk verwijderd wordt. De tandvleesontstekingen kunnen zo weer overgaan. Het bloeden houdt dan na een aantal dagen op.

Moeilijke woordenlijst. Erosie = Slijtage van het gebit, anders dan door tandbederf.

Fluoridenapplicatie = Het aanbrengen van een extra dosis fluoride op het gebit dmv. vloeistof of gel. Dit kan op twee manier gebeuren: Methode I onder- en bovenkaak afzonderlijk, meestal met vloeistof
Methode II onder- en bovenkaak gelijktijdig, meestal met gel.

Floss = Tandzijde; een manier om schoon te maken tussen tanden en kiezen, als de ruimtes klein zijn.

Plak = De vernederlandste vorm van de wetenschappelijke term: tandplaque.

Ragertjes = Kleine borsteltjes om schoon te maken tussen de tanden.

Tandbederf = Het ontstaan van gaatjes in tanden of kiezen ten gevolge van de inwerking van bacteriën.

Tandenstokers = Een manier om schoon te maken tussen tanden en kiezen, als de ruimtes groter zijn.

Tandplaque = De witte kleverige laag op het tandoppervlak, bestaande uit bacteriën, afgestorven cellen en voedselresten. Deze laag is nog zacht en kan worden weggepoetst, in tegenstelling tot tandsteen.

Tandvleesontsteking = Ontsteking van het houvast van tanden en kiezen.

Tandzijde = Een manier om schoon te maken tussen tanden en kiezen, als de ruimtes klein zijn.