Curaçao

Inhoud: 1. Voorwoord. 2. De geografie. 3. Het klimaat. 4. Planten en dieren. 5. De bevolking. 6. De taal. 7. Het geloof. 8. De samenleving. 9. Het onderwijs.

1. Voorwoord.

Wij houden ons werkstuk over Curaçao. De reden is omdat we ons heel erg interesseren in dit land. Dit land is onderdeel van een Eilanden groep. Die eilandengroep behoort tot Nederland. Die eilandengroep heet de Nederlandse Antillen.

2. De geografie.

Curaçao is het grootste eiland van de Nederlandse Antillen, met een oppervlakte is ongeveer 472 vierkante kilometer, met 152.000 inwoners. Het ligt op 60 kilometer van het Zuid-Amerikaanse vasteland in het zuidelijke deel van de Caribische zee. Ten zuidoosten van Curaçao ligt Klein-Curacao, een klein onbewoond eilandje. Curaçao is ongeveer 100 miljoen jaar geleden onder de zee ontstaan. De oudste rotsformaties bestaan voor het grootste deel uit vulkanische gesteenten. Deze oude gesteenten werden 60 miljoen jaar boven zeeniveau getild en daarna omgeven door koraalkalksteen. Het landschap is voornamelijk val met hier en daar wat heuvels, met name in het noordwesten. Het hoogste punt op Curaçao is de St.-Christoffelberg (372 m). De noordkust is steil en rotsachtig, en daardoor voor de scheepvaart niet toegankelijk. De zuidkust kenmerkt zich door veel baaien en ondiepe inhammen. De belangrijkste binnenbaai is het Schottegat. Er zijn geen permanente riviertjes, maar beddingen die zich alleen vullen als het heel hard heeft geregend. Aan de zuidwestkust komen veel kleine koraalzandstrandjes voor. Curaçao heeft geen kilometerslange witte zandstranden.

3. Het klimaat.

Het eiland heeft een semi-aride (droog en dor) tropisch klimaat dat wordt gematigd door de noordoostpassaat die aangenaam verkoelend werkt. Dit betekent veel zon en weinig regen. De gemiddelde jaartemperatuur is 27,5 graden Celsius en het verschil tussen zomer en winter is maar 2,5 graden. Ook het verschil tussen dag en nacht is maar klein, namelijk 5,6 graden. De zeewatertemperatuur is erg warm met gemiddeld 26,8 graden Celsius. Gemiddeld valt ertussen de 50 en 75 cm regen per jaar. Het regent meestal ’s morgens in de vorm van korte hevige buien die verspreid over het eiland vallen. De meest regen valt in de maanden oktober, november en december. De warmste maanden zijn augustus, september en oktober. De “koelste” (29 graden Celsius) maanden zijn januari en februari.

4. Planten en dieren.

In het droge klimaat van Curaçao komen ongeveer 500 soorten planten en bomen voor. Vergeleken met het Zuid-Amerikaanse vasteland is dat niet veel. Bomen komen bijna niet voor, cactussen daarentegen heel veel, en grote gebieden zijn nauwelijks begroeid. Door de grondwaterwinning zijn grote gebieden verdord en verzilt. Een voorbeeld hiervan is de hele kuststrook van de noordkust de meeste vegetatie vindt men op die plaatsen waar het watervasthoudende kalksteen bedekt is met een laagje basaltstof, dat rijk aan mineralen is. Aan de oevers van de baaien komen verschillende soorten mangroves voor. Deze bomen staan met hun wortels in het water en “ademen” door luchtwortels die van de takken naar beneden hangen. De bekendste boom van de Abceilanden is de divi-divi of waaiboom. Kenmerkend voor Curaçao zijn de cactussen die soms hele wouden vormen. Ook palmbomen kom op Curaçao voor maar zijn vermoedelijk door Spanjaarden geimporteerd en vooral bij de hotels en stranden te zien. Met de dierenwereld is het wat beter gesteld, maar ook hier is het vergeleken met bijvoorbeeld Venezuela maar behelpen. Uniek voor Curaçao is het Curaçaose hertje ofwel witstaarthert. De lokale bevolking noemt ze “bina”. Sinds 1931 zijn ze wettelijk beschermd en het huidige aantal wordt op 400 geschat. Op Curaçao komen verder zo’n 16 soorten hagedissen voor waarvan de plantetende leguaan de bekendste is. Geiten komen in grote aantallen voor en in mindere mate ezels. De geiten lopen veelal los rond en berokkenen grote schade aan de plantenwereld op Curaçao. De meeste vogels die op Curaçao voorkomen overwinteren alleen maar of zijn op doortocht naar een broedplaats. Prachtige vogels zijn de West-Indische parkieten, rode en groene kolibries en het feloranje suikerdiefje. Ook de Caribische flamingo komt af en toe langs, vooral in het broedseizoen op zoek naar voedsel. De broedplaats van deze vogel is op Bonaire. In de zee rond om Curaçao komen prachtige koraalriffen voor en het aantal vissoorten is zeer gevarieerd. Enkele bijzondere vissen zijn de Barracuda, een snoeksoort die een lengte van 2 meter kan bereiken, en de muren, een aalsoort die ook 2 meter lang kan worden. Ook haaien komen vrij veel voor. Het water is echter voedselrijk dat ze geen gevaar voor de mens opleveren.

5. De bevolking.

De Hollanders deporteerden in de 17e eeuw de Spanjaarden en de meeste indianen. Begin 19e eeuw waren de laatste indianen verdwenen. Twintig jaar na de Hollanders vestigden zich Portugese joden op Curaçao. Dit gebeurde na de val van de Hollandse kolonie in Brazilië 1654. Een andere groep die zich op het eiland vestigde waren Afrikaanse slaven. Deze drie cultureel sterk verschillende bevolkingsgroepen hielden tot de komst van de raffinaderij begin 20e eeuw een bepaald bevolkingspatroon in stand. De vestiging van de Schelraffinaderij in de jaren twintig van de vorige eeuw leidde tot een bevolkingsexplosie door immigratie uit omliggende (ei) landen, Nederland, Portugal en het Midden-Oosten. De bevolking groeide van 37.000 in 1915 tot 91.000 in 1947. Daarvan waren er 25.000 van niet-Antilliaanse afkomst. Volgens de volkstelling in 1992 heeft Curaçao 144.000 inwoners. Illegalen meegerekend wonen er waarschijnlijk rond de 160.000 inwoners. Vijfentachtig procent daarvan is van Nederlands-Antilliaanse afkomst. Tien procent bestaat uit Nederlanders en de rest bestaat uit een veelheid aan nationaliteiten waarvan meest Portugezen, Fransen en Engelsen zijn, afkomstig van andere Caribische eilanden.

6. De taal.

Hoewel er in Nederlands wordt lesgegeven, is het Papiaments voor de meest mensen de moedertaal. De naam Papiamento is waarschijnlijk ontstaan uit het Portugese “papear” wat gepraat betekent. Het Papiaments is een typische mengtaal met Portugese en Spaanse grammatica en met veel woorden uit het Engels en Nederlands. Het is waarschijnlijk in de 17e eeuw ontstaan, om de communicatie mogelijk te maken tussen slaven en meesters en tussen slaven onderling. Het wordt door alle sociale klassen gesproken en het is een onderdeel geworden van de eigen identiteit. De eerste basisschool waar de voertaal het Papiaments is, is inmiddels een feit. De oprichter van deze school is Frank Martinus Arion, een bekende Curaçaose schrijver. De meest mensen op Curaçao spreken naast Nederlands en Papiaments ook nog vloeiend Spaans en Engels.

7 Het geloof.

De Nederlandse kolonisten op Curaçao waren bijna allemaal protestant. Zij bemoeiden zich echter nauwelijks met de lokale bevolking en lieten het zendingswerk veelal over aan katholieke missionarissen. Als gevolg hiervan behoort de overgrote meerderhei (87%) van de huidige bevolking van de huidige bevolking tot de rooms katholieke kerk. Kenmerkend voor Curaçao is een aanzienlijke gemeenschap, joden, afstammelingen van de Portugese joden die in 1654 arriveerden vanuit Brazilië. Verder nog diverse kleine groeperingen zoals Jehova’s getuigen, islamieten, methodisten en zevendedagvenisten.

8 Samenleving.

De Nederlandse Antillen zijn een autonoom onderdeel binnen het koninkrijk der Nederlanden en hebben een eigen regering. Alleen voor defensie en buitenlandse zaken is het koninkrijk der Nederlanden verantwoordelijk. De Nederlandse Antillen hebben een “gevolmachtigd minister” benoemd die de eilanden in de Koninkrijksregering in Nederland vertegenwoordigt. De regering van de Nederlandse Antillen is gevestigd in de hoofdstad van de Nederlandse Antillen en Curaçao, Willemstad en wordt gevormd door een ministerraad en een gouverneur. De Antilliaanse ministerrad is verantwoording schuldig aan de volksvertegenwoordiging, de “Staten van de Nederlandse Antillen”. De Staten van de Nederlandse Antillen bestaat uit 22 leden (Curaçao 14, Bonaire 3, Sint-Maarten 3, Saba 1 en St. Eustatius 1.). Samen met de gouverneur vormen zij de wetgevende macht. De leden van de Staten zijn afkomstig van de eilandsraden die weer een onderdeel zijn van het bestuur van elk eiland afzonderlijk.

9 Het onderwijs.

Katholieke missionarissen legden de basis voor het huidige onderwijs. Het Nederlandse systeem met kleuterschool, lagere school en voortgezet onderwijs op verschillende niveaus, wordt nog steeds gebruikt. Naast de “normale” vakken wordt er ook Papiaments onderwezen. Bovendien wordt er op veel scholen in de hogere klassen Engels en Spaans onderwezen. De voertaal is Nederlands, wat vooral in de eerste jaren van de lagere school voor veel kinderen problemen oplevert. Ze spreken namelijk de eerste jaren van hum leven bijna alleen maar Papiaments. Uit een armoedeonderzoek in 1999 blijkt dat het aantal kinderen die de school niet afmaken explosief stijgt. Van 26% in de jaren tachtig, tot 42% begin jaren negentig en meer dan de helft –ruim 55%- anno 1999. Sinds 1979 heeft Curacao een eigen universiteit met o.a. een juridische, een technische en een economische faculteit. Verder is er een pedagogische academie en een lerarenopleiding. Veel studenten studeren in Nederland of de Verenigde Staten.