Marokko

Marrakech is de belangrijkste stad in het zuiden. Ook deze stad wordt veel door toeristen bezocht. Het Jemaa El-FNA-plein wordt het meest bezocht. Je kan er vertellers, slangenbezweerders, waarzeggers en muzikanten aan het werk zien. Daarna kan je in de open lucht een hapje eten bij een van de kleine en goedkope restaurantjes.

6. Landschap, klimaat

De noordkust van Marokko heeft hete droge zomers. De winters zijn er zacht. Het regent er wel vaak. Ook langs de Atlantische kust valt op de meeste plaatsen wel genoeg regen, zodat akkerbouw mogelijk is. Door de zeewinden is er een lekkere afkoeling. Maar naar het zuiden zijn de kuststreken juist erg droog. In Agadir valt bijvoorbeeld maar 25 cm regen per jaar. In de noordelijke kuststreken heerst een subtropisch klimaat.

Landschap
Hoge woeste bergen bedekken een groot deel van Marokko. In de winter zijn ze meestal volledig met sneeuw en ijs bedekt. In het noorden aan de Middellandse Zeekust ligt het Rifgebergte. Er valt genoeg regen, zodat er in deze streek diepe vruchtbare dalen zijn. De hoogste berg in Marokko is de Jebel Toubkal. Hij ligt in het Atlasgebergte. De top is 4156 meter hoog. In het oosten ligt de Sahara. De Sahara is de grootste woestijn van de wereld. Hij ligt verspreid over een paar landen, waarvan een klein deel in Marokko. Inde Sahara is het overdag ontzetten warm en ’s nachts kan het snel afkoelen. Daardoor zijn de nachten er wel ijskoud. Het regent in de Sahara eigenlijk nooit.

7. De dieren in Marokko

Je ziet in Marokko ook gewone dieren als geiten, schapen, paarden, ezels, ooievaar. In de woestijn leeft de schorpioen. En ook leeft daar de woestijnvos of ‘fennek’. In de woestijn leven ook hagedissen en dromedarissen. Over een paar dieren vertel ik wat.

Schorpioen: Een schorpioen hoeft nooit – en dan ook echt nooit – in zijn leven één keer te drinken. Hij past dus perfect in de woestijn. Overdag verbergt hij zich in gaten en spleten. ’s Nachts komt hij naar buiten om te jagen op spinnen en andere insecten. Hij heeft een giftige angel, die steekt hij naar voren en zo komt het gif in dat insect en die gaat dood. Dan heeft de schorpioen zijn eten. Gelukkig voor de schorpioen zijn er veel insecten in de Sahara.

Ezel: De ezel hebben de mensen daar alleen voor de zwaarste lasten te dragen. Hij moet ook wel eens zijn baas dragen. En soms moet hij zelfs allebei die dingen dragen.

Woestijnvos of ‘fennek’: Fennek is precies hetzelfde dier als de woestijnvos. Alleen noemen de mensen in Marokko hem fennek. Het is de kleinste vossensoort van allemaal. Hij heeft een zandkleurige vacht. De vacht is handig als camouflage.

Hagedis: De hagedis verbergt zich op de warmste uren van de dag in zijn schuilplaats. De hagedis heeft zwemvliezen aan zijn poten. De zwemvliezen aan zijn poten zorgen ervoor dat hij niet wegzakt in het zand.

Dromedarissen: Kamelen hebben twee bulten en dromedarissen één. In die bult zit vet als reserve tijdens lange tochten. In de woestijn hoeft de dromedaris maar 1 keer in de 4/5 dagen te drinken. Voor eten is de dromedaris erg gemakkelijk. Hij is al tevreden met droge harde planten. Eigenlijk is de dromedaris de grote vriend van de mensen die in de woestijn leven. De dromedaris is voor die mensen een huisdier. Hij kan ladingen van 200 kilo vervoeren over afstanden van 20 tot 30 km per dag. 8. De markt

In de Arabische landen noemen ze een markt een soek. Het is een erg drukke plaats waar iedereen inkopen doet en elkaar ontmoet. Het gaat niet zo snel als inkopen doen in een supermarkt, maar het is veel leuker. Een plattelandssoek is meestal in de open lucht. Hij wordt één keer per week gehouden. De boeren en dorpsbewoners gaan er naartoe om groenten en fruit te kopen. Maar ook voor werktuigen en potten, pannen, borden, bestek, enzovoort.

De stadssoek bestaat meestal uit een massa piepkleine steegjes, die overdekt zijn. Gelukkig krijg je zo wat schaduw. Er zijn kleine winkeltjes, allerlei kraampjes, en ateliers van pottenbakkers, wevers, ververs, smeden. Alle ververs staan bij elkaar en alle wevers, enzovoorts.

De soek is een doolhof van geuren en kleuren en lawaai. Maar de soek begint meestal heel vroeg, omdat het later op de dag te warm wordt. Heb je het toch nog te warm in de soek, dan is er nog altijd de waterdrager. Hij heeft het water bij zich als verkoeling. Je kan water van hem kopen. Je weet dat hij er is doordat hij met een belletje rinkelt. Marrakech is een drukke stad, maar toch is daar de soek in de open lucht. De soek is op het Jemaa el FNA-plein.

Marokko is bekend om het leer. Marokko is dan ook genoemd naar het leer. Iemand die leer verkoopt heet een maroquinier. En een winkel voor leer heet maroquinerie. Je ziet op de soek ook bij winkeltjes en kraampjes veel Marokkaanse sloffen. Het zijn in Marokko traditionele schoenen. Ze zijn helemaal met de hand gemaakt. Voor mannen zijn er gele of witte sloffen en vrouwensloffen hebben meer kleur en zijn meer versierd.

9. Verkoopt Marokko ook iets aan andere landen?

Ja, Marokko verkoopt zeker weten iets aan anderen. Ten eerste heel veel groenten en fruit. In de landbouw verdienen de Marokkanen het meest. Tomaten en aardappelen belanden in de winter het meest op de Europese markten. In Marokko groeien ook citrusvruchten. Dat zijn onder andere: sinaasappelen, clementines, mandarijnen, citroenen en pompelmoezen. Zoveel zelfs dat ze er veel van kunnen uitvoeren. Ook voert Marokko veel olijven en olijfolie uit. Olijven en olijfolie worden al eeuwen gebruikt in Marokko. De olijfbomen zijn er veel in Marokko, omdat ze zo makkelijk zijn. Je hoeft ze bijna nooit te verzorgen. Ze staan door heel Marokko en in andere landen rond de Middellandse Zee. Zelfs de kurken komen uit Marokko. De kurken, die we voor bijvoorbeeld wijnflessen gebruiken, komen dus uit de Marokkaanse bossen. Een kurk komt van de kurkeik. Het is de schors van een kurkeik. Als de schors heel dik wordt, scheuren ze het van de boom. En daar maken ze dan weer kurken van. Wat Marokko nog meer uitvoert is fosfaat. Fosfaat is een mineraal dat in de Marokkaanse ondergrond zit. Ook hiervan heeft Marokko zo ontzettend veel. Dus verkopen ze dat ook aan het buitenland. Fosfaten worden vooral gebruikt om meststoffen voor land- en tuinbouw te maken. Wat je nou echt niet veel in Marokko ziet is wijn. Dat komt door het geloof. De islam verbiedt namelijk alcohol te drinken.

Ja, Marokko verkoopt zeker weten iets aan anderen. Ten eerste heel veel groenten en fruit. In de landbouw verdienen de Marokkanen het meest. Tomaten en aardappelen belanden in de winter het meest op de Europese markten. In Marokko groeien ook citrusvruchten. Dat zijn onder andere: sinaasappelen, clementines, mandarijnen, citroenen en pompelmoezen. Zoveel zelfs dat ze er veel van kunnen uitvoeren. Ook voert Marokko veel olijven en olijfolie uit. Olijven en olijfolie worden al eeuwen gebruikt in Marokko. De olijfbomen zijn er veel in Marokko, omdat ze zo makkelijk zijn. Je hoeft ze bijna nooit te verzorgen. Ze staan door heel Marokko en in andere landen rond de Middellandse Zee. Zelfs de kurken komen uit Marokko. De kurken, die we voor bijvoorbeeld wijnflessen gebruiken, komen dus uit de Marokkaanse bossen. Een kurk komt van de kurkeik. Het is de schors van een kurkeik. Als de schors heel dik wordt, scheuren ze het van de boom. En daar maken ze dan weer kurken van. Wat Marokko nog meer uitvoert is fosfaat. Fosfaat is een mineraal dat in de Marokkaanse ondergrond zit. Ook hiervan heeft Marokko zo ontzettend veel. Dus verkopen ze dat ook aan het buitenland. Fosfaten worden vooral gebruikt om meststoffen voor land- en tuinbouw te maken. Wat je nou echt niet veel in Marokko ziet is wijn. Dat komt door het geloof. De islam verbiedt namelijk alcohol te drinken.

10. Muziek en verhaal in Marokko

In een Marokkaanse familie wordt vaak muziek gemaakt. Bijvoorbeeld op huwelijksfeesten, een geboorte, maar ook gewoon voor het plezier als de familieleden of vrienden samen zijn. Bijna alle gezinnen hebben in huis wel tenminste één traditioneel percussie-instrument. Een percussie-instrument is een instrument waar je op moet slaan om muziek te maken. Denk maar aan een trommel. Een traditioneel percussie-instrument is bijvoorbeeld een bendir. Een bendir is een houten rondje waar een geitenhuid over gespannen is. Als je op die geitenhuid slaat krijg je een heel leuk geluid. Nog een ander traditioneel percussie-instrument is een derbouka. Een derbouka heeft de vorm van een vaas. Aan de onderkant zit een vissen- of geitenhuid. Je legt hem dan gekanteld op je schoot en trommelt op de onderkant. Net zoals de bendir vind je dit volksinstrument overal. Het is ook een erg goedkoop instrument.

Nog meer voor ons vreemde instrumenten zijn de rebab en de luit. De luit ziet er een beetje uit als een gitaar. Hij is alleen veel ronder bij het stuk waar het klankgat zit. Je bespeelt de luit wel net zoals een gitaar. De rebab is ook een snaarinstrument. De rebab lijkt weer een beetje op een viool. Je moet ook met een strijkstok over de snaren strijken. Alleen is de strijkstok van de rebab veel kleiner. De rebab zelf is ook meer versierd dan een viool. Maar ze spelen er ook wel gewoon op een viool, hoor!

Marokko heeft veel oude verhalen. Veel verhalen gaan over Jeha en zijn ezel. Jeha is een volwassene en kind tegelijkertijd. Daardoor komen er vaak grappige effecten in voor. Op die oude verhalen wordt veel gefantaseerd. Sommige mensen halen er mensen uit het dorp, stad of land bij. Daardoor ontstaan er weer nieuwe verhalen. Verhalen waar weer op wordt gefantaseerd.

Op de soeks (markten) ontmoet je vaak vertellers. Die zijn meestal omringd door een massa mensen. De verteller vertelt verhalen voor kinderen en volwassenen. Van de verteller wordt meestal ook verwacht dat hij op de hoogte is van het laatste nieuws.

In de familie vertelt oma vaak (familie)verhalen aan haar kleinkinderen. Die verhalen maken vaak veel indruk op de kinderen. Daardoor onthouden ze de verhalen om later weer aan hun kinderen te vertellen. Zo gaat een verhaal de hele familie door.

11. Slot

Ik vond het moeilijk, leuk, interessant dit werkstuk te maken. Volgens mij weet ik nu best veel over Marokko. Het was moeilijk sommige woorden en zinnen in mijn eigen woorden te schrijven. Maar het lukte uiteindelijk wel. Ik vond het ook erg leuk die boeken te lezen. Bij sommige dingen kon ik bijna niet geloven dat het waar was. Het was volgens mij een goede keus om het over Marokko te houden.

12. Boekenlijst

De boeken die ik voor dit werkstuk heb gebruikt:

Ga mee naar Marokko
geschreven door: Keith Lye
uitgever: Kok Educatief in Kampen
vertaald uit het Engels door: Piet den Besten en Theun de Vries

Marokko en zijn kinderen leren kennen
geschreven door: Saliha Kerbach, Hélène Khape, Pierre Nyst
foto’s door: Pierre Nyst
uitgever: IVIO, Lelystad in Nederland, in België: Epo in Berchem
vertaald uit het Frans door Ward Coenegrachts