Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2023
• 206 pagina's
• Uitgeverij: Hollands Diep

Flaptekst

Eerste zin

Voordat ze werden ingelicht door de Israëlische ambassadeur was er al een dag verstreken. Eigenlijk waren het twee etmalen. Het eerste werd zijn dochter nog niet vermist en verstreek zonder dat iemand alarm had geslagen. In de ochtend van het tweede etmaal brak de pleuris uit en kwamen in de Negevwoestijn hulpdiensten, speurhonden en een helikopter in actie, zo werd hem later verteld. Aan het einde van dat etmaal kreeg Jaap een telefoontje van de Israëlische ambassadeur. En nog een paar telefoontjes, met steeds meer details, de hele avond door. De ambassade regelde tickets.

Samenvatting

Personages

Jaap Hollander

Jaap Hollander (67) is een gepensioneerde en gerenommeerde neurochirurg. Hij was getrouwd met een verpleegster, die hem een kind schonk, waardoor hij met haar trouwde, Gaandeweg het huwelijk ergert hij zich aan deze Nicole. Zijn dochter Lea heeft veel interesse in het Joodse geloof, maar Jaap zelf niet meer. Zijn dochter (18) maakt in 2013 een reis naar Israël, maar verdwijnt er zonder een bericht achter te laten. Jaap gaat steeds op zoek naar haar. Wanneer hij in Israël verblijft, ontmoet hij de mooie neurochirurge Barbara. Ze hebben een verhouding. zonder dat het beider thuisfront van iets weet. Jaap scheidt toch van Nicole en tien jaar na de verdwijning wil hij weer naar de Negev-woestijn. Hij is van plan beroemde geologen in te schakelen bij een ultieme poging haar of haar lichaam te vinden. Maar wanneer hij in Israël aankomt, moiet hij direct naar de minister-president, die hem om een gunst vraagt. De opdracht is een prinses uit Saoedi-Arabië van een hersenafwijking af te helpen. Maar die malformatie zit zo diep dat het vrijwel onmogelijk is om dat klaar te spelen. Toch zegt de rationeel ingestelde Jaap het toe, en hij vraagt drie miljoen euro om de expeditie naar zijn verdwenen dochter te kunnen financieren. Wonder boven wonder slaagt de moeilijke operatie en krijgt Jaap zelfs een miljard euro van de vader van Noora (De Heerser) . Dan slaat het noodlot toe. Ook Jaap heeft ineens een fysiek probleem: een hersentumor die verwijderd moet worden. Tijdens de operatie gaat de tumor echter bloeden en Jaap verdwijnt naar de IC. Dan krijgt hij te maken met een bizarre ontwikkeling: de hond die in zijn buurt woonde, kan praten. Die vertelt zijn levensverhaal en laat hem kennis maken met een andere, wijze hond en deze staat toe dat hij zijn overleden dochter mag zien. De strakke, rationele Jaap verandert in dit Deel IV in een emotionele man, die inderdaad Lea en zijn eigen ouders in het 'hiernamaals' kan bekijken. Daarna wordt hij wakker uit zijn coma. Hij heeft alles gedroomd. Toch zet hij de expeditie naar zijn verdwenen dochter door. Hij heeft gewoon geld zat. Ook krijgt hij weer te maken met de woestijnhond Avi als hij op de ramshoorn van zijn dochter blaast. Dat is tevens een symbool voor de aankondiging van een oorlog. Jaap reist met de hond naar de Negev-woestijn, waar een muziekfestival op 7 oktober 2023 gepland staat.

De andere personages zijn nauwelijks uitgewerkt en zijn min of meer types

Bijv. Nicole, de vrouw van wie hij gescheiden is. (wordt niet uitgewerkt) Barbara, de vrouw met wie hij in Israël vreemd gaat en ook neurochirurge is. (wordt niet uitgewerkt) De Heerser, Saoedische prins die zijn dochter wil redden.

Quotes

"Na de verdwijning van Lea, waarover later in dit verhaal wat uitvoeriger wordt verteld, werd het nodig om op onbekende mensen die hij ontmoette de naam van een filmster te plakken; het was Jaaps ezelsbruggetje om gezichten en de bijbehorende namen bij elkaar te brengen. Voor bijna alles had hij een belachelijk goed geheugen, maar sinds Lea weg was kreeg hij moeite met gezichten en namen. De naam van een Hollywoodster hielp. Hij was een filmfreak. Filmgezichten onthield hij vlekkeloos. Hij liet in zijn eigen ziekenhuis scans van zijn hoofd maken, maar in zijn hersenen was niets te zien, geen alzheimer, geen parkinson." Bladzijde 10

"Niemand durfde de operatie aan omdat de slagingskans zo goed als nihil was, iedere chirurg maakte van zichzelf en zijn team een moordmachine. En daarmee zou de eeuwige toorn van het Huis van Saoed op de daders neerdalen. En op hun families vermoedelijk ook, tot in de tiende graad." Bladzijde 53

"De naam Jaap Hollander was hem echter voorbijgesneld, hij stond bekend als een magiër die in het verleden een paar keer diep in de hersenen het onmogelijke mogelijk had gemaakt. Zou hij het nog kunnen? Kon hij deze fatale aderklomp of bedroog hij de boel.?" Bladzijde 71

"De hemel in het oosten verkleurde al, maar hierbeneden was de aarde grauw en koud. Moest hij Noora redden en op die manier de oerbalans in de kosmos herstellen? Hij moest zijn dochter opgeven en een andere dochter moest worden gered?" Bladzijde 84

"Hij zag afbeeldingen van een gezwel, een frontaal meningeoom oftewel een tumor in je hoofd die in het hersenvlies groeit, Zo groot als een golfbal. Meestal waren ze goedaardig. Maar ze konden de hersenen wegduwen Of zich kwaadaardig vermenigvuldigen op verschillende plekken in de hersenvliezen of elders in het lichaam." Bladzijde 121

Thematiek

Een veelheid van aangehaalde thema's

Er is m.i. niet één duidelijk thema in de roman te benoemen. In de kleine roman haalt Leon de Winter een aantal literaire motieven bij elkaar en smeedt ze tot een vloeiende geheel: vrede en oorlog, het Joodse geloof, balans en onbalans in de wereld, vader-dochterrelaties en de verhouding tussen mens en dier. Zie daarom voor de thematiek bij het onderdeel motieven.

Motieven

Ongelukkig huwelijk en overspel

Jaap, een aantrekkelijke neurochirurg, is met Nicole getrouwd, een verpleegkundige uit het ziekenhuis die zich door hem had laten bezwangeren. Hij beseft al snel at het huwelijk een mislukking is. Hij irriteert zich mateloos aan haar hoge stem. Als Lea in Israël verdwijnt, gaat hij enkele keren naar zijn dochter op zoek in de woestijn. Hij ontmoet in Israël de mooie Argentijnse neurochirurge Barbara. Ze hebben een bevredigende seksuele relatie, vindt Jaap. Hij houdt de relatie geheim voor Nicole. Toch scheidt hij drie jaar de verdwijning van Lea van haar. Nicole krijgt een andere partner. Jaap heeft spijt ervan dat hij te weinig werk van Barbara heeft gemaakt. Nu hij met pensioen is, heeft hij een los vaste relatie met Geertje die zijn financiële zaken beheert.

Vader-dochterrelatie

Jaap heeft een dochter die op 18-jarige leeftijd naar Israël gaat, omdat ze zich tot het Joodse geloof aangetrokken voelt. Ze heeft dat niet van haar vader. Maar hij houdt wel erg veel van haar. Als ze verdwijnt, gaat hij regelmatig naar het land om haar te zoeken. Ze is in de Negev-woestijn blijven steken met een Amerikaanse vriend Joshua. Hij voelt dat ze nog leeft. Tien jaar later komt hij in een vreemde situatie. Hij wil een expeditie organiseren met beroemde geologen die mogelijk sporen kunnen vinden van het verdwenen paar. Maar in Israël wordt hij geconfronteerd met een andere vader-dochter relatie. De Heerser van Saoedi-Arabië heeft een mooie dochter Noora die een AMF in haar hoofd heeft en ieder ogenblik kan ze daaraan overlijden. De Heerser heeft er alles voor over om zijn dochter te redden en laat de meest deskundige neurochirurg (Jaap dus) opdraven om de gevaarlijke operatie te doen. Maar hij beseft wat het een vader doet, als je een kind kwijt raakt. Hij geeft toe en redt Noora.

Queeste

Jaap gaat enkele keren naar Israël om zijn verdwenen dochter te zoeken. Hij voelt aan dat ze nog leeft. Tien jaar na haar verdwijning wil hij een expeditie van beroemde geologen financieren die sporen van het tweetal moeten ontdekken. Ook hij gaat naar de plek waar een gedenksteen ligt. Tijdens zijn coma na de gedeeltelijk mislukte operatie beleeft hij een bizar avontuur met pratende honden, een woeste natuur en een ontmoeting met Lea, Joshua, zijn eigen ouders en de ouders van Joshua. Maar dat blijkt in deel V allemaal in een hallucinatie na de operatie geweest te zijn.

Dierenliefde

Leon de Winter is gecharmeerd van honden. Hij heeft zelf ook honden. (gehad). Dat gevoel van de schrijver zie je vaak terug in zijn werk. In deze roman toont hij dat ook. Hij ontmoet op de plaats waar Lea's gedenksteen een woestijnhond. Die ziet hij terug in Tel Aviv. In deel IV neemt de hond een prominente plaats in, want daarin kan hij praten met Jaap. Hij, Ibrahim, vertelt zijn levensverhaal en zet hem aan tot contact zoeken met de zienerhond chachama. Die wijst Jaap op de mogelijkheid om zijn dochter te kunnen zien. In deel V blijkt dat het een hallucinatie is, door de coma waarin Jaap verkeert na zijn hersenoperatie. Na zijn herstel blaast hij op de ramshoorn van Lea en de hond (nu Avi genoemd) komt naar zijn appartementje. Op 6 oktober 2023 reist hij met Avi naar het muziekfestival in de Negev-woestijn.

Hoop

De gedachte achter de operatie van prinses Noora, dat zij later de eerste vrouwelijke vorst in Saoedi-Arabië is , dan anders tegen Israël aankijkt en vrede zal bewerkstelligen in het Midden-Oosten.

Hersenafwijkingen

Het gaat in deze roman ook om enkele hersenafwijkingen. De prinses uit Saoedi-Arabië heeft een arterioveneuze malformatie in haar hoofd, een aangeboren afwijking waaraan je kunt overlijden. Die moet gestopt worden. DE schedel moet open. Jaap zelf krijgt te maken met een tumor in zijn hoofd zo groot als een golfbal. Hij wordt in het beroemde Hadassaziekenhuis in Jeruzalem geopereerd, maar er gaat iets mis: de tumor gaat bloeden en Jaap wordt opgenomen op de IC. De tumor drukte op een hersenkwab waarin de functie van gezichtsherkenning zat. Dat verklaart ook waarom Jaap slecht gezichte kon onthouden: hij maakte een ezelsbrug door personen te verbinden aan gezichten van filmsterren.

Joodse religie

Het verhaal speelt voor ene groot deel in Israël. Jaap is van oorsprong Joods: zijn vader was een olieboertje in Amsterdam. Hij werkte zich op tot neurochirurg, maar aan het Joodse geloof deed hij niets meer. Hij had er geen affiniteit meer mee. Daarentegen gaat zijn dochter Lea er vol voor: ze wil juist graag naar Israël, kibboets bekijken, de Joodse tradities leren begrijpen. Ze houdt van de rituelen en Jaap gaat daar niet in mee, probeert haar zelfs een beetje van te weerhouden. Maar als hij een verandering in zijn hoofd heeft meegemaakt, blaast hij in het laatste deel van de roman op de sjofar van zijn dochter. Dat is de ramshoorn, een symbool uit de Thora (de Joodse wetten) De woestijnhond Ibrahim/Avi die ook steeds een rol speelt in de roman, komt dan bij hem aanlopen. Hij praat weliswaar niet meer (zoals in Jaaps hallucinatie na de operatie) maar hij wordt wel Jaaps trouwe viervoeter. Ze reizen af naar een muziekfestival.

Opdracht

Voor Jes
Voor Moon en Moos 

Titelverklaring

Bij zijn reis naar Israël met een speciale opdracht ontmoet Jaap een woestijnhond die zich later Ibrahim of Avi  noemt. De stad waar veel honden rondlopen en ook veel hondenpoep op straat ligt, is Tel Aviv.
Dat wordt vermeld op blz. 113: "En overal honden, dit was hun stad, gevolgd door mensen die niet beseften dat zij door hun hond werden uitgelaten." En ook op blz. 159: "Het was een drukte van belang in het hondenparkje naast het oudelullencafé. Zonder dat ze het beseften, leefden de joden in de stad van de honden. En hij begreep nu waarom dat zo was...... En was het niet tragisch dat de straten van Tel Aviv bewezen dat van alle volken in de wereld uitgerekend het hondenvolk dit geslagen, vernederde, vervolgde volk het meest liefhad?"

Structuur & perspectief

De korte roman wordt onderverdeeld in vijf delen die met Romeinse cijfers worden aangegeven. De delen en ook de kleinere hoofdstukjes waarin de delen onderverdeeld zijn, hebben geen titel.
Vooral in Deel I wordt een periode van tien jaar samengevat voor de lezers: dat betreft namelijk de verdwijning van Jaaps dochter Lea in de Negev-woestijn. Eigenlijk is dat de voorgeschiedenis van de rest van de roman.
In deel II tot en met V gebeuren er veel interessante gebeurtenissen met hersenchirurg Jaap de Hollander.

Jaap is een personale verteller, maar er komen ook wat auctoriaalachtige mededelingen over hem.
Jaap vertelt in de o.v.t. 
Het verhaal heeft een open einde. Jaap rijdt met de hond naar een muziekfestival in de woestijn en je weet niet wat er daarna gebeurt.

Decor

Wat de tijd betreft geeft Leon de Winter een historische datum in zijn roman: hij laat zijn personage Jaap op vrijdag 6 oktober 2023 naar een muziekfestival in de Negev-woestijn rijden. Eén dag later vallen Hamas-strijders de Gazastrook binnen. 
Aangezien de tijdlaag  van Jaaps vertrek en de afwerking van zijn eigen operatie zich binnen enkele weken afspeelt, kan je hieruit opmaken dat het verhaalheden van de roman in 2023 speelt.
Tien jaar ervoor (dus in 2013) is Lea naar Israël vertrokken en met een Amerikaanse vriend Joshua spoorloos verdwenen.

Plaatsen die in het verhaal van belang zijn:
- Amsterdam, de woon-en werkplaats (AMC) van Jaap Hollander
- Tel Aviv: de stad van de honden
- Jeruzalem, waar Jaap de operatie van prinses Noora uitvoert.
- Ryad, waar Noora en haar vader  (de Heerser) wonen en waar Jaap heen reist om Noora te zien.
- De Negev-woestijn, maar Lea en haar kameraad verdwijnen
- Mitzpe Ramon, de plek waar de gedenksteen voor Leo en Joshua ligt.

Stijl

Jaap Hollander is als neurochirurg een wetenschapper. Die denken rationeel en niet emotioneel. Dat kun je aan de stijl van de eerste drie delen goed zien. Er zijn weinig emotionele uitlatingen van Jaap, hij bekijkt alles op een  rationele manier. Je ziet dat in zijn woordgebruik..
(Blz. 19: "Jaap leefde met mogelijkheden,opties, theorieën, scenario's , en daarin speelde Lea een rol, vanzelfsprekend, maar hij weigerde zich te verliezen in melancholie of heimwee of iets dergelijks.")
Dat verklaart zijn vrij zakelijke taalgebruik in de eerste drie delen.

Jaap heeft wel een afwijking: hij kan slecht gezichten onthouden en  de ezelsbrug voor hem is de naam van een persoon uit zijn omgeving koppelen aan de naam van een filmster. De naam van een Hollywoodster helpt, want Jaap is een ware filmfreak. In het begin worden veel namen van filmsterren geplakt op personages uit de omgeving van Jaap.Na zijn hersenoperatie wordt dat voor de lezer een begrijpelijke afwijking. ER zat een gezwel in zijn hoofd dat op de hersenkwab drukte die voor gezichtsherkenning zorgde.
Namen als Al Pacino (Jaap zelf) en Blondie (zijn vrouw Nicole) Penelope Cruz (Barbara) Gal Cadot b(Lea) Bradley Cooper (Joshua) Rod Steiger (Joshua's vader), Nicole Kidman (Johua's moeder) Claire Danis (Geertje) Gene Hackman (dr. Kordevani)

Na de operatie aan zijn tumor wordt Jaap zweveriger. (Deel IV)  Hij leeft een tijdje in een ander parallel deel van de wereld ( bijv. de pratende hond Ibrahim, de oude zienershond chachama, de wereld waarin hij de dode Lea en zijn ouders kan zien.) De rationele Jaap is veranderd in een emotionele dierenvriend.

Slotzin

In de vroege ochtend van de zesde reed hij samen met Avi, in een SUV die groot genoeg was om erin te slapen, naar de graven in Ashkelon. Daarna zou hij nog voor het begin van de sabbat bij de tenten van het woestijnfestival aankomen. Ze kochten proviand. Avi zat naast hem.

Bijzonderheden

1. In deel V blaast Jaap op de sjofar van Lea.
In de Thora (Joodse Bijbel) is de sjofar een alarmsignaal voor oorlog. Het gaat om de strijd tegen onze lagere driften. De sjofar herinnert ons aan de dag van de Hemelse berechting. 
Hij blaast op de sjofar in september. De Kanaänhond nkomt bij hem aanlopen en die neemt hij op in zijn appartement. Op 6 noktober 2023 rijdt Jaap met Avi naar een muziekfestival in de Negev-woestijn.

Op 7 oktober van dit jaar valt Hamas Israël binnen en gijzelt veel jonge muziekliefhebbers. Sommigen werden gedood, anderen gevangen genomen, een aantal werd geruild voor Hamas'slachtoffers. Het is het begin van de oorlog tussen Hamas en Israël.
Leon de Winter schrijft dus een zeer actueel verhaal. 

2. Wat is een arterioveneuze malformatie (AVM)?
Prinses Noora lijdt aan deze hersenafwijking.

Een arterioveneuze malformatie (AVM) is een aangeboren misvorming van het bloedvatstelsel. Ze kan voorkomen in of bij de hersenen, maar ook in het ruggenmerg.Bij een AVM ontstaat tijdens de ontwikkeling van de bloedvaten een abnormale directe verbinding (vaatmisvorming of malformatie) tussen slagaders en aders. Hierdoor verhoogt de bloeddruk in de aders en ontstaat een wirwar of kluwen van uitgezette bloedvaten (vaatkluwen). De patiënt kan er jarenlang niets van merken.maar er kan een bloeding in de hersenen ontstaan die eventueel de dood ten gevolge kan hebben. Bij prinses Noora zat die bloedkluwen op een diepe, zeer  gevaarlijke en vrijwel ontoegankelijke plaats bij de hersenstam.

(Leon de Winter heeft zich in deze  materie goed geïnformeerd. En ik kan het weten. Zes jaar geleden werd bij mij ook een AMF geconstateerd na een MRI-scan en een angiografie (onderzoek via de liesslagader). Een week na de ontdekking werd ik geopereerd, waarbij de schedel geopend wordt en de bloedkluwen afgeklemd wordt.) 

3. Politieke voorkeur van Leon de Winter
In de weken na het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas heeft Leon de Winter flink stelling genomen in het conflict.. Zijn stelling is dat een land dat aangevallen  wordt, zich mag verdedigen. Hij schrijft wekelijks een column in De Telegraaf. In deze roman  is zijn politieke opvatting niet zo sterk te zien. 

4. Met Stad van de honden 
viert Leon de Winter  zijn vijftigjarig schrijverschap. Hij liep met het idee voor deze roman als sinds 2014 in het hoofd, maar uiteindelijk deed hij er maar twee maanden over om het verhaal op papier te zetten. Hij kon daardoor gebruik maken van de overval van Hamas op Israël.  

Beoordeling

De vorige roman van Leon de Winter 'Het lied van Europa' viel me eerlijk gezegd tegen: ik vond die te uitgebreid en een rijstebrij van woorden waarin de lezer (althans ikzelf) dreigde te verzuipen. En ik ben ook nog een fan van De Winter.

Dat er zo snel een nieuwe roman van zijn hand verschenen is, wekte daarom wel enige verbazing.Het blijkt een jubileumuitgave in verband met zijn 50-jarig schrijverschap..

"Stad van de honden" is een korte maar uiterst lezenswaardige roman..Er komt weer iets van de "oude De Winter" terug (Boeken: bijv. Kaplan, De Ruimte van Sokolov, Gods Gym)
Het verhaal wordt vlot verteld, heeft een interessant en actueel onderwerp, een prettige bladspiegel en is bovendien fraai uitgegeven met een harde kaft.
De actualiteit heeft De Winter ingehaald: de volgorde van deze zinsdelen kan bovendien worden omgedraaid.
Een aanrader voor de fans van De Winter. Ook heel geschikt voor scholieren van havo en vwo.

Recensies

"Stad van de honden is, net als ander werk van De Winter, lastig in een categorie te plaatsen. Het is een gedreven parabel en niet minder een gedachte-experiment van hoop, omdat de door Jaap geopereerde prinses als eerste vrouwelijke leider in het patriarchale Midden-Oosten de deur zou kunnen openzetten naar een vorm van Verlichting en daarmee naar vrede met Israël. De roman is literair misschien niet zo uitdagend, maar als een boek in staat is je ‘bij de les te houden’ en te laten doorlezen, ook te laten lachen en uiteindelijk zelfs te ontroeren, dan heb je beslist iets goed gedaan. En het slot zet ook nog eens aan tot nadenken over de deplorabele staat van onze huidige wereld" https://www.tzum.info/202...de-honden/

"Zijn dochter is samen met haar vriend verdwenen in de woestijn van Israël op een onverklaarbare wijze. Sinds de verdwijning gaat hij er ieder jaar heen en hoopt telkens toch wat informatie te kunnen bemachtigen. Echter, zijn privileges nemen af want de Israëlische autoriteiten hebben de zaak na tien jaar gesloten. Tot zover de inleiding die ik overigens het minste vind in zijn boek. Pas na deze pagina’s begint het verhaal waarna je het boek niet meer weglegt. Jaap wordt benaderd door een onbekende vrouw en blijkt ineens nodig te zijn als hersenchirurg voor een belangrijke persoon. Dat is het moment waarin De Winter op dreef komt en je meeneemt in dit spannende verhaal met een einde waar wederom een dikke tien voor gegeven mag worden!" https://boekrecensiesblog...de-honden/

"Het is leuker om niets te verklappen, maar ik kan wel zeggen dat er een (plot)complicatie optreedt doordat Hollander zelf ook iets mankeert, wat het ‘beoordelingscircuit’ in zijn hersenen mogelijk aantast. Hij krijgt vreemde hallucinaties: ‘Hij wist dat het onmogelijk was dat honden praatten en dat het net zo onmogelijk was dat hun stemmen via een bepaalde frequentie in mensenhoofden klonken, maar hij kon niet ontkennen dat hij het onmogelijke had ervaren.’ Daarbij blijft het niet, en dat levert een amusant boek op, een knotsgek sprookje met onvoorspelbare plotwendingen, die je tot je neemt zonder ze realistisch of geloofwaardig te hoeven vinden. Je leest door: dat is de kwaliteit van Stad van de honden. Maar waar dat alles voor staat, wat De Winters parabel te vertellen heeft, is minder opzienbarend. Ja, die botsing tussen ratio en het spirituele. Maar dat gaat niet veel dieper dan het ietwat banale, en ook wel sentimentele verhaal van iemand die zijn gevoel nooit serieus nam en nu toch wel." https://nrcwebwinkel.nl/s...-de-honden

"Aan ambities dus geen gebrek in Stad van de honden en dat hoeft niet te verbazen als je bedenkt dat de roman al in 2015 werd aangekondigd door De Winters toenmalige uitgever De Bezige Bij. Maar pas dit jaar schreef hij het boek ‘in een intense sessie van twee maanden’, zoals hij meldt in zijn dankwoord. Misschien had De Winter toch nog wat meer tijd moeten nemen, dan was de roman die hij presenteert als de bekroning van vijftig jaar schrijverschap wellicht niet blijven steken in de schetsmatige, gefragmenteerde en geforceerde versie die nu is verschenen." https://www.volkskrant.nl...gle.com%2F

"Leon de Winter reageert op de 'kutrecensie' in de Volkskrant over " Stad met de honden"" https://www.tzum.info/202...f-aan-vsv/

Bronnen

Radio-interview met Leon de Winter over zijn roman die hij schreef ter gelegenheid van zijn jubileum van 50 jaar schrijverschap.

https://www.nporadio1.nl/...-de-honden