Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2009
• 448 pagina's
• Uitgeverij: Hodder & Stoughton

Flaptekst

Eerste zin

“‘I suppose the important thing is to make some sort of difference,’ she said.”

Samenvatting

Personages

Emma Morley

Emma is een van de hoofdpersonen in het verhaal. Zie de volgende paragraaf voor meer informatie.

Dexter Mayhew

Dexter is een van de hoofdpersonen in het verhaal. Zie de volgende paragraaf voor meer informatie.

Ian Whitehead

Ian is een stand-up komediant. Hij ontmoet Emma als ze collega’s worden bij Loco Caliente, een fast-foodrestaurant. Na een tijdje worden ze een stelletje. Ian is jaloers op Dexter om wat hij en Emma samen hebben. Nadat de relatie al langere tijd minder gaat, gaan ze uit elkaar. Ian is er helemaal overstuur van maar komt uiteindelijk weer op zijn pootjes terecht. OP 15 juli 2005, een jaar na Emma’s dood, schrijft hij Dexter een brief. Hierin probeert hij zowel de spanning tussen hem en Dexter op te lossen als zijn en pijn en verdriet van zich af te schrijven. In de brief beschrijft hij dat hij nu ruim 4 jaar getrouwd is en kinderen heeft.

Sylvie Cope

Sylvie is de (ex-)vrouw van Dexter. Ze komt uit een rijke en geslaagde familie, waarin Dexter zich eerst niet zo erg thuis voelt. Als ze begin 1999 zwanger wordt trouwen zij en Dexter, maar nog geen jaar later bedriegt ze hem met een goede vriend van hem, Callum O’Neill. Ze scheiden. Dexter en Sylvie hebben een dochter samen: Jasmine Alison Viola Mayhew, geboren op 3 januari 2000.

Quotes

"“ ‘I’ll do my best, Suki.’ ‘YOU GOT FAMILY IN?’ ‘No--’ ‘FRIENDS?’ ‘No--’ ‘WHAT DO YOU THING OF THIS OUTFIT?’ ”" Bladzijde 173

"‘Maybe … maybe this is it, then,’ she said. ‘Maybe it’s just over.’ ‘Over? What’s over?’ ‘Us. You and me. Friendship. There are things I needed to talk to you about, Dex. About Ian and me. If you’re my friend I should be able to talk to you but I can’t, and if I can’t talk to you, well, what is the point of you? Of us?’ " Bladzijde 209

"“Instead he watched silently as she reached for a book on the dressing table, a large well-thumbed French/English dictionary. She began to leaf though the pages then stopped suddenly, her head slumping forewards, both hands spanning her brow and pushing her fringe back as she groaned angrily. Dexter laughed at her exasperiation, silently he thought, but she glanced towards the door and he quickly stepped backwards. The floorboards popped beneath his feet as he pranced absurdly towards the kitchen area, running both taps and moving cups around uselessly under running water as an alibi. After a while he heard the ting of the old-fashioned phone being picked up in the bedroom, and he turend of the taps so that he might overhear the conversation with this Jean-Pierre. A low, lover’s murmur, in French. He strained to listen, failing to understand a single word.”" Bladzijde 347

Thematiek

Liefdesrelatie: happy end

Het centrale thema in het boek is zoals het op de achterflap is uitgelegd: \\\"je kunt je hele leven leven zonder door te hebben dat dat waar je naar op zoek bent, recht voor je neus is.\\\" Emma en Dexter zijn gemaakt om samen te zijn, maar het kost ze bijna 20 jaar om daar achter te komen. Hoewel er een lange zoektocht (van 20 jaar was) is er wel een happy end bij deze liefdesrelatie.

Motieven

Vriendschap

Voordat Emma en Dexter elkaar uit het oog verliezen zijn ze heel erg goede vrienden.

Queestemotief

Het queestemotief past heel goed bij dit verhaal, het gaat namelijk om de zoektocht die Emma en Dexter doormaken naar zichzelf en naar elkaar. Door alles wat ze beleven eindigen ze uiteindelijk samen. De weg naar het einde toe is in feite belangrijker dan het einde zelf.

Motto

“What are days for?
Days are where we live.
They come, they wake us
Time and time over.
They are to be happy in:
Where can we live but days?

Ah, solving that question
Brings the priest and the doctor
In their long coats
Running over the fields.”

Philip Larkin, ‘Days’

Het gedicht Days gaat over leven en dood, maar ook over verschillende manieren om tegen het leven aan te kijken. Het gedicht is opgebouwd als een dialoog tussen twee personen, waarschijnlijk een jonger persoon (een kindje?) en een ouder persoon. De jongere persoon vraagt “Waar zijn dagen voor?” en de oudere persoon antwoordt dat dagen zijn om in te leven en blij in te zijn. Dit is een positieve manier van naar de wereld kijken.

Vervolgens vraagt de jongere persoon “waar kunnen we anders leven dan in dagen?” waarop de oudere personen een wat hard antwoord geeft. Hij verzucht (kijk maar naar de “Ah” aan het begin van het tweede vers) dat de enige andere plek waar je kunt leven de dood is. En dat als het zover is je geconfronteerd wordt met de minder positieve kant van het leven, waarvoor doctoren, brandweermannen en andere professionals aan komen snellen om je te redden.

Opdracht

"To Max and Romy, for when you’re older.
And Hannah, as always."

Trivia

Gedurende de eerste jaren van hun vriendschap reist Dexter over de hele wereld. Emma stuurt hem lange brieven en geluidsfragmenten. Een van deze geluidsfragmenten is te beluisteren op <a href=\"http://open.spotify.com/user/david.nicholls16/playlist/5R5Pbp1LZcik93VWLhGXK3\">Spotify</a>

Titelverklaring

Het boek volgt de levens van twee mensen, Emma en Dexter, door een dag per jaar te beschrijven: 15 juli. Dit gebeurt van 1988 tot 2007.

Structuur & perspectief

Zoals eerder vermeld is het verhaal opgebouwd rond de 15e juli. De levens van Emma en Dexter worden over een periode van bijna 20 jaar verteld aan de hand van wat er op de 15e juli gebeurt. Het perspectief wisselt tussen Emma en Dexter, afhankelijk van wiens verhaal verteld wordt.

Decor

Het boek beslaat de 15de juli’s in de periode 1988 - 2007. Het speelt zich af in onder andere Parijs, North Yorkshire, Griekenland en Oxfordshire, maar voornamelijk in Edinburgh en Londen en omgeving.

Stijl

David Nicholls heeft een natuurlijke, ‘lichte’ stijl. Hij beschrijft vooral de vele dialogen en scenes in het boek. Zijn schrijfstijl is grappig zonder dat hij overduidelijk probeert grappig te zijn. De scene met Suki’s tekst in HOOFDLETTERS in hoofdstuk 8 bijvoorbeeld.

Beoordeling

One day door David Nicholls is een leuk, redelijk makkelijk te lezen maar in zekere zin ook spannend boek. Door de gebruikte opzet kom je als lezer aan de ene kant veel te weten over Emma en Dexter, aan de andere kant wordt je nieuwsgierig naar wat er in het jaar tussen de twee data (15 juli) is gebeurt. Je krijgt namelijk maar hele kleine stukjes en beetjes te lezen. Het Engels is goed te doen en de citaten aan de begin van de vier delen van het boek weten de sfeer heel mooi neer te zetten. Oftewel: een leuk, goed boek met interessante verhaallijnen en een grappige opbouw. Wat mij betreft verdient dit boek 4 van de maximaal 5 te vergeven sterren.

Recensies

"Niet alleen de personages, maar ook Nicholls omschrijvingen van de gebeurtenissen laten je proeven hoe onverwacht zoet of bitter het leven kan smaken." http://www.cultuurbewust....le-mensen/

"Those of us susceptible to nostalgic reveries of youthful heartache and self-invention (which is to say, all of us) longed to get our hands on Nicholls’s new novel." http://www.nytimes.com/20...ger-t.html

"Just as Nicholls has made full use of his central concept, so he has drawn on all his comic and literary gifts to produce a novel that is not only roaringly funny but also memorable, moving and, in its own unassuming, unpretentious way, rather profound." http://www.guardian.co.uk...lls-review