Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2012
- 350 pagina's
- Uitgeverij: De Bezige Bij
Flaptekst
Philip Hofman woont in het Weeshuis, een statig studentenhuis aan de Amsterdamse Prinsengracht. De twaalf bewoners hebben daar, buiten het blikveld van de maatschappij, hun ouders en hun vriendinnen, een vrijplaats gecreëerd, een proeftuin voor het echte leven.
Zijn beste vrienden zijn huisgenoten Matt en Jacob, de eerste een impulsieve hartenbreker, de tweede een beschouwend intellectueel. Door hen aangespoord laat Philip zich steeds meer meeslepen in het studentenbestaan.
Dan ontmoet hij de beeldschone Karen. Zij zet een keten van gebeurtenissen in gang die de zorgvuldig opgebouwde illusie van het Weeshuis te gronde richt, met grote gevolgen voor de bewoners. Niemand in de stad is een roman over vriendschap, vreemdgaan, liefde, een meedogenloze stad en de tol van verkeerde verwachtingen.
Eerste zin
De laatste keer dat ik Jacob sprak, was vorig jaar mei. Hij belde vanuit Londen.Samenvatting
Proloog
Philip Hoffman vertelt in dit voorwoord dat hij zijn studievriend Jacob vorig jaar in mei voor het laatst aan de telefoon had. Jacob verbleef toen in Londen. Er is blijkbaar iets met Jacob gebeurd. De proloog heeft dus de functie van een cliffhanger.
Oktober – december
De 22-jarige Philip Hofman is student geschiedenis in Amsterdam. In dit eerste deel is hij zojuist verhuisd naar een studentenhuis dat het Weeshuis aan de Prinsengracht wordt genoemd. Zijn jeugdvriendin Elisabeth heeft hem mee helpen verhuizen. In het studentenhuis zitten ongeveer twaalf jongens, maar de studenten die het meest in de roman betrokken worden, zijn Matt de Jager en Jacob van Wijnbergen. Daarnaast heb je nog de stotterende Hannes en een student die ze Stom noemen (die laat bijvoorbeeld altijd zijn drol in de wc liggen zonder door te spoelen). Het leven gaat zijn gangetje zoals dat in veel studentenlevens zich afspeelt: drinken, stappen en seks. Philip heeft dat voorlopig alleen iets met Elisabeth, aan wie hij behoorlijk trouw blijft en dat levert hem de bijnaam de Monnik op.
Matt komt niet voor die bijnaam in aanmerking, want die neukt er lustig op los. Hij is het type van de versierder, in tegenstelling tot Jacob, die min of meer de intellectueel van het stel studenten is en voortdurend literaire citaten o.a. van T.S. Eliot verspreidt. Natuurlijk moet er wel brood op de plank komen en behalve de bijdragen van hun ouders, werken de studenten in bijbaantjes. Matt en Philip treden bijvoorbeeld ook op als chauffeur van studenten die in Rotterdam een feest hebben en dan ongeremd willen zuipen. Een van de getrouwde mannen die ze moeten terugbrengen, klaagt over de saaiheid van zijn huwelijk.
Ook worden Matt en Philip studentencroupiers in het casino. Ze krijgen een opleiding daarvoor en functioneren best naar behoren. Ze mogen geen medelijden tonen met verslaafde klanten. Op een studentenreis naar Praag laat Philip zich inpakken door het Tsjechische hoertje Eva. Ze doet alsof ze in hem geïnteresseerd is, troggelt hem veel geld af en op het laatst heeft hij niets meer, maar ook geen seks. Hij is gewoon afgezet. Toch vreest hij dat hij een soa heeft opgelopen, want hij heeft haar vaginale vocht geproefd.
Dan krijgt het leven van Philip een andere wending, wanneer hij voor het eerst de beeldschone Karen Ricks ziet. Een meisje dat “hard- to- get” speelt voor de meeste studenten. Hij krijgt keiharde erecties als hij haar ziet, maar hij durft haar niet eens aan te spreken. Voorlopig houdt Philip het daarom maar bij zijn Elisabethje met wie hij het bed regelmatig deelt en met wie hij ook met de familie op wintersportvakantie gaat in Frankrijk. Hij gedraagt zich daarbij als een ideale schoonzoon. De vader van Elisabeth wil zelfs wel zijn studie betalen.
Februari – augustus
Philip ontmoet Karen, maar Matt is er ook bij. Ze doen die avond het Mondriaanspelletje: in een rechte lijn naar huis lopen. Ze hebben nogal wat gedronken en om in een rechte lijn naar huis te gaan, moeten ze ook een gracht oversteken. Ze trekken hun bovenkleren uit en gaan het ijskoude water in. Daarna moeten ze natuurlijk warm douchen maar Philip die is bevangen door kou en drank raakt buiten westen. De volgende morgen is Karen weg: hij vreest dat Matt haar gezoend of geneukt heeft.
In het casino ziet Philip weer een vrouw die gokverslaafd is geweest en weer terugkomt. Maar hij helpt haar niet. In zijn gedachten blijft Karen rondspoken. Daardoor kan hij niet meer zo genieten van Elisabeth, wat o.a. blijkt uit een studentenreisje naar Valkenburg. Wanneer ze hem wil pijpen in het hotel, krijgt hij geen erectie meer, maar hij kan nu nog de drank de schuld geven. Niet lang daarna gaat hij na een avondje werken in het casino langs bij het appartement van Karen: hij mag van haar binnenkomen, maar het blijft die eerste keer bij zoenen, zij het heel lekker. Hij twijfelt eraan of hij dit aan Elisabeth moet melden, want eigenlijk is hij een soort vreemdgegaan. Toch doet hij het nog niet, wanneer hij met haar een weekend in haar ouderlijk huis in Aerdenhout doorbrengt.
In het casino komt het tot een situatie waarin een man de hele avond speelt voor een Royal Flush en een vrouw die één keer inzet en dan meteen de goede kaarten krijgt. De man wordt woedend en begint met een neppistool te zwaaien. Philip doet niet alles volgens de regels, de zaak wordt gesust en de directie geeft hem toch een aantal doorbetaald vakantiedagen, als hij zijn mond in de media houdt over het incident.
De moeder van Matt probeert Philip zover te krijgen dat hij zijn vriend Matt vergezelt naar Spanje. Daar woont Matts vader met een veel jongere vriendin, maar de man zal het niet lang meer maken en hij wil Matt nog een keer zien op zijn 65e verjaardag. Matt heeft geweigerd er heen te gaan, maar Philip moet hem ompraten. Ze geeft ook wat geld aan Philip om hem zover te krijgen. Het lukt wonderwel vooral wanneer Philip Matt het geld geeft. Ze gaan met de oude auto van Matts moeder naar Spanje. De vader van Matt is ziek, maar zijn jongere vriendin ziet er “lekker uit”. Ze laat duidelijk merken dat ze Philip ook wel leuk vindt. Hij krijgt weer erectie op erectie, maar hij kan zich toch beheersen. Wanneer ze weer terugrijden bedankt Matt Philip. Hij vindt het toch wel fijn dat hij zijn vader weer eens ontmoet heeft, waarschijnlijk voor de laatste keer. Hij zegt dat ze het jaar daarop naar Finland zullen gaan om de vader van Philip te ontmoeten. Die heeft namelijk ook zijn vrouw in de steek gelaten en een heel wat jonger ding aan de haak geslagen. Toen Philip 16 was, vertelde zijn vader hem tijdens een bezoek dat die vriendin zanger was. Philip besloot daarop de band te verbreken. De auto gaat onderweg stuk en dat betekent een flinke vertraging. Dat houdt in dat Philip Elisabeth misloopt, want die gaat op stage naar Curaçao.
Dit tweede deel staat toch vooral in het kader van de thematiek van de vader-zoonverhouding, want ook Jacob heeft een niet zo goede verhouding met zijn vader. Het is fijn dat die zijn studie betaalt, maar daar blijft het dan ook wel bij. Er wordt zelfs een speciale vader-zoondag georganiseerd door de studenten. Matt en Philip zijn dan alleen, want hun vaders zijn er natuurlijk niet
Oktober – mei
Philip ontmoet Karen. Hij is inmiddels ook tot bestuurslid van zijn dispuut gekozen, met alle rituelen die daarbij horen bijvoorbeeld het springen in de Rijn bij Keulen om ingewijd te worden. Daarna ontmoet Philip Karen opnieuw. Ze vindt hem erg leuk en het komt tot een vluchtige keer seks, waarbij Philip voortijdig ejaculeert. Hij ziet haar uit schaamte enige tijd niet, maar daarna gaat hij een stevige seksuele relatie met haar aan. Niet altijd worden daarbij condooms gebruikt. Hij gaat dus vreemd, terwijl Elisabeth in Curaçao zit. Wanneer hij haar later dat jaar gaat afhalen op Schiphol, voelt hij wel enige schaamte. Ook begint hij wat van haar te balen. Hij loopt ook steeds rond met het idee dat hij haar moet vertellen over zijn seksuele relatie met Karen.
Jacob heeft al aangekondigd dat hij stage zal gaan lopen in Londen, maar Philip komt er bij een bezoek aan de Universiteitsbibliotheek achter dat Jacob helemaal niet ingeschreven staat als student. Dat is wel merkwaardig. Maar Philip heeft ook andere zorgen, want hij heeft veel lichamelijke klachten: o.a. maagklachten. De arts schrijft het toe aan stress, maar Philip zelf gelooft er niet aan. Via zijn moeder krijgt hij hulp van een andere arts. Hij moet medicijnen gaan slikken. Met Jacob bezoekt Philip een muziekfeest. Hij gaat steeds anders tegen Jacob aankijken.
Matts vader is intussen overleden en hij wordt in Nederland gecremeerd. Matt heeft daarna een moeilijke periode die hij o.a. met cocaïne probeert te overwinnen, maar daardoor wordt hij in de omgang wel lastig.Na enige tijd heeft Karen een vervelende boodschap voor hem: waarschijnlijk is ze zwanger. Ze is al enige weken over tijd. Philip handelt niet zoals ze van hem verwacht. Het wordt niet met heel veel woorden verteld, maar het ziet er naar uit dat Karen een abortus ondergaat en dat de bange Philip daarna weinig van zich laat horen. Tenminste dat wordt later nog eens door een vriendin van Karen aan hem duidelijk gemaakt. Intussen is het schuldgevoel bij Philip zo groot geworden dat hij de treinreis naar Groningen onderneemt om aan Elisabeth te vertellen dat hij vreemdgegaan is. Dat betekent ook een einde van die relatie. Elisabeth is bovendien heel verdrietig dat hij haar bedrogen heeft.
In het laatste hoofdstuk van dit deel praat Philip nog een keer met Jacob. Wanneer hij bij hem op bezoek gaat merkt hij dat er een jongen (Justin) is blijven slapen bij Jacob. Een vol condoom in de wc maakt hem duidelijk dat Jacob eigenlijk homofiel is, maar ook dat hij er niet voor uit durft te komen in het machoklimaat van het studentenwereldje.
Juni-juli
In juni hoort Philip van de hakkelende Hannes dat Jacob in Engeland zelfmoord heeft gepleegd door van een rots te springen. Hij gaat met de jongen naar de ouders van Jacob om mee te helpen aan het regelen van de begrafenis. Zijn ouders zijn rijk en klassiek gevormd en op de crematie worden er allerlei klassieke muziekstukken gespeeld. Ook is er een dominee die Jacob nauwelijks heeft gekend en over hem dan ook een cliché toespraak houdt. Bovendien veroordeelt de dominee Jacob, omdat hij het lot in eigen handen heeft genomen. Tijdens de plechtigheid krijgt hij een sms’je van Elisabeth die hem veel sterkte toewenst.
Philip moet wel terugdenken aan de gebeurtenis dat Jacob eerste jaar studenten had voorgelezen over De Uitvreter van Nescio. Ook dat boek gaat namelijk over de vriendschap tussen jongens die aan het begin van hun loopbaan staan. Japie wil eigenlijk niet voldoen aan het ideaalbeeld: hij is een uitvreter. Datzelfde is dus Jacob overkomen: hij had namelijk helemaal geen studie meer opgepakt: zijn verblijf in Amsterdam en Londen was alleen bedoeld om aan de beperkingen van zijn milieu/ouders te ontkomen. Eigenlijk was hij dus ook een “uitvreter”.
September
In september verlaat Philip het Weeshuis: hij is het leven dat daar eigenlijk zat. Hij trekt in bij Matt de Jager die het bedrijf van zijn vader heeft overgenomen en in een groot huis woont, waarin Philip ook een kamer krijgt tegen gereduceerde prijs.
Dan ontmoet hij Elisabeth nog een keer: ze praten met elkaar over het verleden. Ze hebben spijt dat het zo gelopen is, maar geen spijt dat ze een tijd met elkaar verkering hebben gehad. Philip leest ook nog een toespraak van Jacob van Wijnbergen aan eerstejaars. Hij pleit daarin vooral om origineel te zijn en wat van het leven te maken.
Wanneer Philip een vriendin van Karen ontmoet, zegt deze Rosanne dat Karen eigenlijk heel veel moeite heeft gehad met het verwerken van de breuk in hun relatie. Dat zet Philip ertoe aan om nog een keer een afspraak met Karen te maken, waarin hij zijn excuses aanbiedt. Ze zoent hem op zijn mond en hij kijkt in heel mooie, blauwe ogen. Misschien is er nog hoop voor hun relatie.
Personages
Philip Hofman
Philip Hofman is een 22-jarige student geschiedenis, die vanaf zijn jeugd al een vriendin heeft in Aerdenhout, Elisabeth. Ze hebben seks met elkaar, maar er druipt toch een zekere saaiheid van de relatie af. Elisabeth studeert in Groningen. In Amsterdam ontmoet Philip de beeldschone studente Karen Ricks. Philip heeft geen contact meet met zijn vader omdat die zijn moeder in de steek gelaten heeft voor een jonger model. Toen zijn vader hem in Finland vertelde dat deze vrouw zwanger was, besloot hij het contact te vermijden. Wanneer Philip een seksuele relatie begint op te bouwen met Karen, komt hij in gewetensnood. Hij wil Elisabeth zijn overspel opbiechten, maar durft het niet. Wanneer Karen vertelt dat ze zwanger is, reageert hij wel een beetje laf. Hij laat haar eigenlijk barsten. Omdat hij daarna wel aan Elisabeth durft te vertellen dat hij overspel heeft gepleegd, gaat ook die relatie stuk. Hij heeft veel problemen met de zelfmoord van Jacob. Hij begrijpt later wel waarin die het beperkende milieu heeft willen ontvluchten door zijn studie. Wanneer hij hoort dat Karen zoveel problemen heeft gehad met zijn houding, gaat hij haar zijn excuses aanbieden.
Karen Ricks
Karen Ricks is de jonge studente die erg mooi is en daarom hard- to-get is. Ze wil best wel wat met Philip beginnen. Wanneer hij ’s nachts voor haar deur staat, laat ze hem binnen en begint ze hem te zoenen. Seks wil ze op dat moment niet. Later wil ze dat wel en ze is blijkbaar erg lekker in bed. Jammer genoeg wordt ze zwanger. Ze is dapper en laat abortus plegen en heeft het daarna heel moeilijk met het gegeven dat Philip weinig meer van zich laat horen. Ze gaat zelf een tijdje naar het buitenland. In het laatste hoofdstuk lijkt ze vergevingsgezind ten opzichte van Philip Hofman.
Matt
Matt is een flierefluiter. Hij is ook een macho die het met zoveel mogelijk vrouwelijke studenten doet. Wanneer hij iemand kan troosten op lichamelijke gebied, dan laat hij dit niet na. Zijn vader heef ook een tweede vrouw opgedaan (Daphne) Ook zij is veel jonger en ze ziet er heel aantrekkelijk uit, vindt Philip wanneer hij met Matt in Spanje afscheid neemt van de zieke vader van Matt. Maar Matts moeder mag er ook zijn: voor haar leeftijd is ze erg aantrekkelijk en ze heeft veel humor. De studenten vinden het leuk wanneer ze op bezoek komt. Wanneer Matts vader dood is, neemt hij met zijn broer het bedrijf over. Ineens toont hij wel verantwoordelijkheid.
Jacob
Jacob is eveneens een student. Maar hij is een intellectueel vergeleken met de rondneukende Matt. Af en toe doet hij filosofische uitspraken over het leven en de studie gebruikt hij als een vorm van escapisme. Hij wil zijn milieu ontvluchten. Hij durft er niet voor uit te komen dat hij homofiel is. Maar Philip komt daar wel achter. Hij blijft liegen over zijn studie . Philip merkt bij toeval dat hij niet eens meer ingeschreven staat. Als Jacob het net van de leugens te strak om zich heen voelt, pleegt hij in Engeland zelfmoord door van een rots in zee te springen
Quotes
"Kut,denk ik. Kut. Wat nu als Eva een soa had? Een jattende hoer in Praag: wat is de kans dat ze dat niet heeft? En nu heb ik haar kutvocht geproefd. De bacteriën zijn binnen. En mijn horloge is verdwenen. Hoe veel kutter kan de avond worden? " Bladzijde 67
"En dat ik een student ben, is de enige reden dat mijn vader nu niet meer op me let. Mijn vader denkt nu: die doet wel wat die jongen, daar staat hij goed. Tussen de rest. Denken zij. Maar wij zijn schapen, Bhikkhu, allemaal. Weerloze dieren, zonder herder. En we hebben geen huizen of holen of herders of zelfs maar stekels ter bescherming. We hebben enkel de herfst van onze jeugd." Bladzijde 104
"Mijn tenen deden zo’n pijn dat ik achterstevoren achter mijn vader aan liep. We kruisten een kudde schapen, in het zachte zonlicht. Dat was een gek gezicht, denk ik, voor de beesten: zestienjarige jongen die , achterwaarts lopend door een kudde schapen, zijn vader volgt, die hij drie keer per jaar spreekt." Bladzijde 143
Thematiek
School- en studentenlevenIn eerste instantie is de tweede roman van Huff natuurlijk een roman die over het studentenleven gaat. Daarom worden ook de rituelen van het ontgroenen, het corps, de studentenvereniging, de disputen e.d. beschreven. Er wordt veel alcohol gedronken en geneukt. De studenten onderhouden zichzelf door allerlei baantjes aan te nemen: hier als croupiers in het Casino en soms als chauffeur om mensen veilig thuis te brengen wanneer die hebben gedronken. Je moet (zoals ook uit andere recensies blijkt) onwillekeurig denken aan de mogelijke literaire voorganger van deze roman: “De uitvreter” van Nescio. Ook hier gaat het om jonge mannen die een bepaalde kijk op het leven dat ze leiden, hebben. “Niemand in de stad” is eigenlijk een 21e-eeuwse variant op dat boekje De uitvreter. Niet voor niets is er overeenkomst tussen enkele personages: Japie (in De \"uitvreter\") en Jacob plegen beiden zelfmoord. In het laatste deel blijkt bovendien dat Jacob deze geschiedenis goed kent: hij heeft het verhaal voorgelezen aan eerstejaarsstudenten. In die studentenlevens zijn echter wel onderlinge verschillen te ontdekken. Philip heeft het meest berouwvolle geweten: hij wil trouw blijven aan zijn vriendinnetje uit zijn jeugd Elisabeth, maar zijn vriendje Matt die ook een vriendin heeft (Tessa) neukt er op los met diverse andere welwillende meisjes. Hij gaat dus vreemd, terwijl Philip daar een behoorlijke drempel in ziet. Niettemin lijken Matt en Jacob wel redelijk goede vrienden: Philip haalt Matt over om met hem samen zijn vader te ontmoeten die hij maar een “zak” vindt, omdat die zijn moeder in de steek heeft gelaten. Wanneer hij echter het bezoek heeft gebracht, is hij Philip wel dankbaar dat hij mee geweest is. Jacob bemoeit zich niet vaak met meisjes en later blijkt waarom dat het geval is. Hij durft er niet voor uit de kast te komen dat hij homoseksueel is.
Motieven
Zelfmoord
Jacob pleegt zelfmoord, waarna zijn vrienden zich gaan afvragen of ze hem wel genoeg gesteund hebben.
Vriendschap
“Niemand in de stad” gaat misschien nog wel het meest over onvoorwaardelijke vriendschappen: accepteren dat de ander andere dingen doet dan jijzelf. Dat je die ander helpt, wanneer het nodig is (bijv. Philip die de reis naar Spanje met Matt maakt om daar zijn vader op te zoeken). Natuurlijk maken de jongens ook wel verkeerde keuzes in hun leven. Maar echte vrienden accepteren dat van elkaar. De jongens twijfelen na de dood van Jacob of ze hem wel genoeg gesteund hebben in zijn problematiek.
Homoseksualiteit
Jacob is homo, maar durft er niet voor uit de kast te komen.
Liefde
Philip wil juist zijn vriendinnetje Elisabeth trouw blijven. En relaties vormen natuurlijk sowieso een belangrijk punt in het studentenleven.
Vader-zoonrelatie
Ook de vader-zoonrelatie speelt een belangrijke rol in deze roman. Maar stuk voor stuk hebben de belangrijkste personages een afkeer van hun vader: het ergste zou zijn als je zo zou worden als je vader is geweest. Misschien onderdrukt Philip daarom wel de gevoelens voor Karen: hij wil zijn meisje Elisabeth niet zo maar in de steek laten voor een mooier exemplaar zoals zijn vader bij zijn moeder wel heeft geflikt. Eigenlijk is dat ook de reden dat Matt zo boos is op zijn vader dat hij hem eigenlijk niet meer wil zien. Maar zegt de schrijver niet stiekem in deze roman dat je je genetische lot toch eigenlijk niet kan ontlopen? Je draagt altijd wel wat mee van de genen van je ouders: in dit geval de geile cellen van je vader. Jacob is een zoon die dat eigenlijk helemaal niet wil. Hij wil zozeer niet op zijn vader lijken, dat hij eigenlijk maar helemaal niets doet.
Queeste
De roman wordt er ook een van het zoeken naar je eigen identiteit. Wanneer je op jezelf bent aangewezen wanneer je kamers woont, moet je zelf de juiste keuzes maken. Zeker voor de betrokken jongens die hun vader in hun eigen omgeving niet als een voorbeeld kunnen nemen en die dus hun “coming of age”- fase doormaken. Mensen moeten zich in hun leven voortdurend afvragen wie ze zijn. In een soort advies aan nieuwe studenten geeft Jacob aan dat je altijd jezelf moet zijn en dat je je niet zo aan de conventies hoeft te houden.
Coming of age
De jongens worden allemaal volwassen en moeten een manier vinden waarop ze dat willen doen.
Overspel
Matt pleegt diverse keren overspel op Tessa.
Motto
Er zijn twee Engelstalige motto’s.
Het eerste is een citaat uit een roman van T.S. Eliot: “East Coker, Four Quartets”:
In order to possess what you do not possess
You must go by the way of dispossession.
In order to arrive at what you are not
You must go through the way in which you are not.
Vooral het personage Jacob maakt nogal eens gebruik van de levenswijze citaten van de schrijver T.S. Eliot. Het is dus heel toepasselijk om zo´n citaat als motto te gebruiken. Bij de crematie vraagt Philip zich af waarom er geen citaten van de Britse schrijver zijn gebruikt.
Het tweede motto luidt:
Necessity makes an honest man a knave.
Daniel Defoe ”Serious reflections of Robinson Crusoe.”
Vrij vertaald: “De nood maakt van een eerlijk man een oneerlijk mens/ onbeschaafd iemand.”
Dat geldt in deze roman ook wel voor Jacob van Wijnbergen. Hij wordt door zijn vader min of meer gedwongen te studeren en dan liegt hij iedereen voor dat hij zelfs in Londen stage gaat lopen. Hetzelfde geldt voor zijn angst om uit de kast te komen voor zijn homofilie. Het is waarschijnlijk de reden dat hij er een einde aan maakt.
Opdracht
M.,T.,F., H., en A. En voor C. natuurlijk
Trivia
In een interview in De Volkskrant vertelt Huff dat hij Daphne Bunskoek ontmoette die hem interviewde over zijn eerste roman. Ze vond dat er te weinig seks in het verhaal zat. Huff begon later tijdens het tv-programma als een kleine jongen te stotteren. Hij was echter zo onder de indruk van de jonge vrouw dat hij zijn tweede boek aan Daphne wilde opdragen. Maar toen hij haar later joggend in het Vondelpark tegenkwam, keek ze dwars door hem heen: hij had blijkbaar totaal geen indruk op haar gemaakt. Die opdracht kon ze meteen vergeten.
Titelverklaring
De titel van de roman verwijst naar een liedje van De Dijk.
"Niemand in de stad
Niemand in de stad
Niemand van mijn vrienden nam me mee"
In de tekst van de roman komen veel verwijzingen voor naar titels van popsongs. Op weg naar Spanje (naar de vader van Matt) luisteren Philip Hoffman en Matt naar de cd “Het beste van De Dijk”. Als tiende nummer staat daarop “Niemand in de stad”. Het nummer met de tekst verwijst toch naar de vriendschap van de studenten onder elkaar, maar ook dat er een soort eenzaamheid kan ontstaan, omdat de vrienden zich niet helemaal bloot geven. Jacob liegt over zijn studie en zwijgt over zijn homofiele geaardheid. De vrienden twijfelen eraan of ze Jacob wel genoeg gelegenheid hebben gegeven om over zijn problemen te vertellen.
In enkele recensies wordt de roman wel een popsongroman genoemd, want er zijn vrijwel verwijzingen naar liedjes en popsongs.
Structuur & perspectief
De vrij dikke roman is onderverdeeld in een aantal delen.
Het boek begint met een heel korte proloog die de functie van een spanning wekker heeft. Wat is er met die Jacob gebeurd, zal de lezer zich afvragen.
Daarna komen de vier delen:
Oktober – december;
Februari – augustus;
Oktober – mei;
September.
De delen worden alle onderverdeeld in subhoofdstukken waarbij een typografisch teken wordt gebruikt om bijvoorbeeld de tijdverdichting of de verspringing in de tijd aan te geven.
In de proloog wordt vooruit verwezen naar wat er met Jacob (één van de studenten) gaat gebeuren. Daarna gaat de verteller terug in de tijd om over de studentenperiode in het Weeshuis (Amsterdam) te vertellen. De periode die hij beschrijft duurt ongeveer twee jaar. Namelijk van oktober tot en met september twee jaar daarna. Afgezien van de proloog is de volgorde van het verhaal chronologisch.
Het perspectief is dat van de 22-jarige student geschiedenis Philip Hoffman. Hij heeft een kamer in het Weeshuis met andere studenten en een vriendin in Aerdenhout, Elisabeth. We zijn door de ogen van deze ik-verteller in de o.v.t het gehele verhaal. Alleen in het laatste deel wordt door hem af en toe de o.t.t. gebruikt.
De verteller heeft wel veel trekken van de schrijver Philip Huff die ook in Amsterdam geschiedenis heeft gestudeerd.
Decor
Het is een actueel verhaal dat in de 21e eeuw speelt. In de aanduiding van de hoofdstukken staat in welke periode van het jaar de handeling zich voltrekt. Maar er wordt nergens een jaartal genoemd. Toch lijkt het uit de tekstgegevens om een heel actueel verhaal te gaan (2009-2010). Uit de titels van de delen kun je opmaken dat de vertelde tijd ongeveer twee jaar omvat.
Het belangrijkste decor is de studentenstad Amsterdam. In het Weeshuis aan de Prinsengracht hebben de studentenvrienden een kamer. Omdat het gehele verhaal over de jonge studenten gaat, is de stad natuurlijk prima gekozen. Huff heeft zelf in Amsterdam gestudeerd. Vrij veel van de inhoud heeft betrekking op zijn eigen leven. Dat blijkt o.a. uit een interview met de schrijver in De Volkskrant (zie onder Bronnen).
Natuurlijk verandert het decor ook wel eens: zo gaan Matt en Philip in het tweede deel samen op bezoek naar de vader van Matt die in Spanje woont. Ze verblijven dan enige tijd in het buitenhuis van Matts vader.
Stijl
De stijl van Philip Huff is in deze roman niet al te ingewikkeld. Huff gebruikt meestal normale omgangstaal. Er is breed aandacht voor expliciete beschrijvingen van seksualiteit die hij op verzoek van de uitgever in de roman heeft gestopt. Het heeft weinig zin om uit de uitgebreide roman hier enkele stijlvoorbeelden te geven, zeker omdat die niet erg kenmerkend zullen zijn. Wie bovendien naar de voorbeeldzinnen onder de titel Quotes kijkt, ziet wat de stijl van Philip Huff is.
Slotzin
Als ze haar gezicht terugtrekt, kijken twee blauwe ogen me van dichtbij aan. Ik ga haar zeggen wat ik haar wil vertellen, denk ik dan. (blz. 348) Dat houdt mogelijkerwijs in dat Philip toch nog een leuke relatie met Karen kan krijgen.Beoordeling
Philip Huffs tweede roman gaat over de vriendschappen en het studentenleven. Dat is voor jongeren een aantrekkelijke thematiek. Veel studenten uit Amsterdam zullen zich in het boek herkennen: bijvoorbeeld de rituelen van het studentencorps. Bovendien zit er ook nog een stevige portie seks in diverse vormen in de roman. Dat was vooral op verzoek van de uitgever.
Daarnaast is het verhaal met een sneltreinvaart geschreven en leest het “lekker weg”.
Natuurlijk moet je bij het lezen ook wel denken aan het klassieke boek van Nescio “De uitvreter” waarin een stel studenten een op het oog wat nutteloos bestaan leiden. Wat een eeuw geleden voor de toenmalige studenten en vrienden gold, is door Huff verplaatst naar de periode van de 21e eeuw.
Het is daarom verstandig om beide boeken op je literatuurlijst te combineren. “De Uitvreter” is bovendien maar een korte roman en de roman van Huff leest lekker weg.
Recensies
"Huff levert een even opmerkelijke als indrukwekkende prestatie: niet eerder werd het leven in de beruchte studentenvereniging zó treffend en ambivalent weergegeven." http://www.8weekly.nl/art...ijken.html
"Als Huff op deze voet doorgaat, kan hij uitgroeien tot een nieuwe held binnen de Nederlandse literatuur." http://www.cultuurbewust....-de-knoop/
"Geschikt voor elk sociologisch onderzoek naar de belevingswereld van de huidige student, maar vooral voor op het strand of de voorgaande dan wel aansluitende vlieg-, bus- of treinreis." http://www.thepostonline....ilip-huff/
"Het moet de tragische stap naar volwassenheid markeren, maar daarvoor is het drama te klein, te licht." http://www.volkskrant.nl/...-stad.html
"Dat het corps een achterlijk instituut is, was al bekend en wordt nog eens bevestigd door de krankjoreme dialogen en absurdistische sfeerbeschrijvingen waar Huff als een circusartiest mee jongleert. " http://www.nrclux.nl/niem...ct/874297/
"Maar het ligt niet aan het verhaal. Als er geen leven in de stijl zit, dan doet dat er zelfs niet toe. Want dan komt het toch al nooit meer goed." http://www.twenteuitdekun...or-de-deur
Bronnen
Website van de schrijver
http://philiphuff.net/
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 maart 2025) 1513 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden
een scholier
een scholier
Top verslag!
11 maanden geleden
Antwoorden