Feitelijke gegevens
- 7e druk, 2013
- 206 pagina's
- Uitgeverij: meulenhof
Flaptekst
Een jongen verbergt zich in een olijfboomgaard. Hij hoort dat de mannen uit het dorp hem zoeken en kruipt nog verder weg in zijn schuilplaats. Wanneer de stemmen wegsterven is hij helemaal alleen. Er ligt een oneindige, dorre vlakte voor hem die hij moet oversteken, verzengende hitte, honger en dorst trotserend.
Midden in de nacht komt hij uitgeput aan bij het kampvuur van een oude geitenhoeder. Daar, onder de sterren, wordt een onuitgesproken vriendschap gesmeed die voor beiden van levensbelang zal blijken.
Eerste zin
Vanuit zijn lemen schuilplaats hoorde hij de echo van de stemmen die hem riepen en als waren het krekels, probeerde hij iedere man afzonderlijk te plaatsen binnen de grenzen van de olijfboomgaard.Samenvatting
De hoofdpersoon vlucht uit zijn dorp en hij wordt gezocht. Hij hoort de mannen uit het dorp naar hem zoeken en verschuilt zich tot het donker is. In de nacht trekt hij verder de vlakte op. Hij heeft geen eten bij zich en als hij een oude geitenhoeder bij een vuur ziet slapen, wil hij zijn eten stelen. De man wordt wakker en nodigt de jongen uit bij hem te komen zitten en deelt zijn eten met hem. De man stelt geen vragen aan de jongen.
De volgende dag wil de jongen alleen verder gaan, maar de oude man vindt hem terug als hij eigenlijk helemaal uitgedroogd is. Daarna besluit de jongen bij de man te blijven. De man weet dat de jongen niet gevonden mag worden en samen trekken ze langs de meest afgelegen plekken zoals een vuilnisbelt van karkassen en daarna naar een verlaten burcht waarover spookverhalen worden verteld. Ondertussen leert de jongen hoe hij moet overleven op de vlakte. Hij leert hoe hij de geiten moet melken en wanneer hij rust moet nemen.
De rechter vindt de man en de jongen toch. Ze horen de motorfiets al van ver aankomen en de man zegt dat de jongen zich moet verstoppen. De rechter vindt hem niet, maar vermoedt wel dat de geitenhoeder hem helpt en daarom mishandelt hij de geitenhoeder en doodt hij een deel van de geiten. Als de jongen uit zijn schuilplaats komt is de geitenhoeder bijna dood. De man draagt de jongen op om hem eerst wat melk van de geiten te geven en daarna naar het dichtstbijzijnde dorp te gaan om water te halen.
In het dorp is de jongen op zijn hoede. De bron van het dorp is vervuild, er leven maden in, en als de jongen er van drinkt krijgt hij meteen diarree. Een gehandicapte man, de enige inwoner van het dorp, schiet hem te hulp en neemt hem mee naar zijn herberg. De man heeft geen benen en beweegt zich voort door zijn romp op een plankje met wieltjes te zetten en zich voort te duwen. Daar hangen allerlei lekkernijen en is genoeg water en wijn. De jongen laat zich verwennen, maar door de wijn en het vele eten valt hij al snel in slaap. Als hij wakker wordt, is hij vastgebonden en is de gehandicapte man nergens te bekennen. In de asbak ziet hij een bruine peuk liggen en hij weet dat de rechter dat soort sigaren rookt. Hij moet weg zien te komen en dat lukt, hoewel hij zijn handen er erg mee beschadigt. Hij rent achter de gehandicapte man aan wiens sporen hij gemakkelijk kan volgen. De man heeft zijn plank aan de ezel vast gemaakt zodat hij sneller vooruit komt, maar de jongen haalt hem in.
De jongen staat voor een dilemma, de gehandicapte man is weerloos en hij wilde hem aan de rechter overleveren. Toch kan de jongen hem niet doden dus na hem flink getrapt te hebben laat hij hem voor dood achter. Hij gaat terug naar de geitenhoeder en kookt wat van het vervuilde water voor hem. De geitenhoeder vindt dat hij terug moet gaan naar de gehandicapte man en met tegenzin gaan ze op pad. De gehandicapte man is weg, maar ze gaan door omdat ze weten dat er in de herberg een hoop voedsel ligt dat ze goed kunnen gebruiken.
Als de jongen in de herberg is, ziet hij het lijk van de gehandicapte man. Hij is erdoor gefascineerd en blijft er naar kijken, waardoor hij niet merkt dat de rechter en zijn mannen bij de herberg aankomen. De jongen kan niet wegkomen en blijft, nadat de rechter zijn mannen naar buiten stuurt, alleen met hem achter. De rechter misbruikt hem en dat is dus waar de jongen voor op de vlucht was. Terwijl de rechter met hem bezig is, staat de geitenhoeder plots met een geweer in de deuropening. Hij zegt de jongen op de grond te gaan liggen en zijn handen over zijn oren te doen. Dan schiet hij de rechter dood.
De geitenhoeder en de jongen willen naar het noorden trekken want daar valt meer regen, maar eerst moeten ze voedsel verzamelen. De jongen moet de herberg weer in waar het lijk van de rechter ligt. Hij verzamelt een hoop levensmiddelen uit de herberg en laadt de ezel op. De geitenhoeder draagt hem op de lichamen te begraven, dit wil de jongen niet doen, maar dat durft hij niet te zeggen dus steekt hij de herberg met de lichamen in brand en gaat dan weg met de geitenhoeder zonder hem iets te zeggen.
Ze gaan op pad, de jongen loopt, de geitenhoeder zit op de ezel. 's Ochtends is de geitenhoeder overleden. Hij begraaft het lichaam van de man en zet een kruis op zijn graf, dan gaat hij verder met de geiten naar het Noorden.
Personages
De rechter
De rechter is een belangrijke man in het dorp, hij heeft een motor en rookt sigaren. Hij zoekt de jongen.
De Geitenhoeder
De geitenhoeder is een oude man, die met zijn geiten, hond en ezel over de vlakte zwerft. Zijn lichaam is verzwakt door ouderdom en hij heeft bijvoorbeeld moeite met opstaan. Hij helpt de jongen en heeft zelf ook problemen met de rechter gehad.
De jongen
De jongen is de hoofdpersoon van deze roman. Hij vlucht uit zijn dorp weg van zijn ouders en broer, maar vooral weg van de rechter, die hem misbruikt. Over zijn leeftijd wordt niet gesproken.
Quotes
"Pas vrij laat in de ochtend, al ver weg van het dorp en de rookwolken, drong het tot hem door dat de geitenhoeder dood was. Hij had besloten halt te houden bij een groepje bomen een stukje van de weg,omdat het hem gezien de nacht die ze hadden doorgemaakt, verstandig leek beschutting te zoeken tegen de zon en de mensen, en te proberen een beetje te slapen." Bladzijde 199
"Het was bijna donker toen hij terugkeerde bij de muur. Hij vertelde de oude man wat hij had ontdekt en deze zuchtte bij het vooruitzicht van wat hun te wachten stond. De jongen bespeurde bij de herder een wanhoop die hij nog niet eerder bij hem had gezien." Bladzijde 110
"Op dat moment zou hij het liefst met de tas zijn weggerend en de man daar hebben achtergelaten, pratend onder zijn deken. Hij vroeg zich af of de hond dan minder vriendelijk zou zijn. Hij wist nog niets van loyaliteit of van de tijd die onder mensen verstrijkt en de band tussen hen steeds sterker maakt." Bladzijde 25
Thematiek
Coming of ageDit boek is een coming of age-verhaal. Dit is te zien aan de stappen die de jongen zet in het ontwikkelen van zijn eigen denken. Zijn vlucht uit zijn dorp is de eerste eigen stap die hij zet, zijn eerste eigen keuze. Daarna moet hij gaan nadenken over goed en kwaad, bijvoorbeeld wanneer hij het eten van de geitenhoeder wil stelen. Niet alleen moet hij steeds meer eigen beslissingen nemen, hij moet ook de consequenties daarvan aanvaarden zoals de mishandeling van de geitenhoeder omdat de jongen zich niet wil overgeven. Uiteindelijk is hij volwassen genoeg om alleen door te kunnen gaan, hij weet hoe hij voor zichzelf moet zorgen en omdat de geitenhoeder sterft is hij nu alleen, maar zeker niet meer hulpeloos. Hij wordt dus tijdens het boek volwassen.
Motieven
Angst
De jongen wordt gedreven door zijn angst voor de rechter. Hij moet daar continu rekening mee houden en als hij even zijn angst dreigt te vergeten zitten daar meteen consequenties aan. Zoals het verraad van de herbergier en de komst van de rechter door de rook van een vuur.
Eenzaamheid & isolement
Het decor van dit verhaal is een heel leeg decor. De vlakte is leeg en ook het contact met de geitenhoeder heeft een zekere leegte door de weinige woorden die er gewisseld worden. En er is zeker sprake van eenzaamheid. De jongen heeft wel contact met de geitenhoeder en dat voelt ook vertrouwd, maar toch ligt voor hun beide de eenzaamheid op de loer.
Goed & kwaad
De jongen is bezig met zijn volwassenwording en daarin moet hij leren oordelen over goed en kwaad. Dat komt terug in de keuze of hij de geitenhoeder zal bestelen, maar ook in het achterlaten van de herbergier en in het begraven van de rechter. De geitenhoeder heeft een duidelijke mening over goed en kwaad en begeleidt de jongen, maar de jongen wordt pas echt volwassen als hij zijn eigen keuzes moet maken of twijfelt aan het oordeel van de geitenhoeder.
Opdracht
Opgedragen ter nagedachtenis aan Nicolás Carrasco Royano.
Titelverklaring
De titel De vlucht slaat op de vlucht die de hoofdpersoon uit het boek doormaakt. Pas aan het einde van het boek hoeft de jongen niet langer te vluchten.
Structuur & perspectief
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Een enkele keer wordt aan het verleden gedacht, maar niet lang genoeg om het een flashback te noemen. Het verhaal wordt verteld vanuit de derde persoon enkelvoud.
Decor
De tijd en plaats van het verhaal worden niet letterlijk genoemd. Het verhaal speelt zich af op een droge vlakte waar eigenlijk alle mensen uit hun dorpen zijn weggegaan omdat het niet meer vol te houden was zonder water. De hoofdpersoon woonde in een dorp waar nog wel wat mensen waren, maar vlucht daarvan en dwaalt dan over de lege vlakte. Het verhaal speelt zich in vrij korte tijd af en beslaat maximaal een maand. Er valt niet uit het verhaal op te maken wanneer het speelt. Er is wel sprake van een motorfiets dus 1860 kan het niet geweest zijn. Het verhaal zou zich in de gehele vorige eeuw afkunnen spelen. Het is een tijdloos verhaal.
Stijl
Carrasco gebruikt een stijl die heel poëtisch en daardoor wat ouderwets aandoet. Toch behoudt hij een snelheid in zijn verhaal die andere poëtische schrijvers kwijt kunnen raken. Zijn verhaal is heel tijdloos door het weglaten van details die je nodig denkt te hebben.
Slotzin
Daarna liep hij weer naar de deur en bleef daar zolang het regende staan kijken hoe God voor even de duimschroeven wat losser draaide.Beoordeling
De vlucht is een groots verhaal en hoewel sommige van de poëtische vergelijkingen heerlijk zijn, voelen anderen gekunsteld. Fijn aan dit verhaal is dat het een balans tussen het grote en het kleine verhaal heeft gevonden. Er zijn mooie kleine scenes maar ook verwijzingen naar een groter verhaal en lokale mythes. Dit boek is zeker een aanrader en ik vermoed dat menig docent dit graag op je lijst ziet staan.
Recensies
" Ondanks deze zware thema’s die Carrasco aansnijdt, wordt het verhaal nergens te moralistisch. Toch laat het diepe indruk achter. Het leidt tot reflectie over het eigen bestaan en geluk." http://www.cultuurbewust....-carrasco/
"Een roman die even keihard en realistisch als poëtisch en zintuiglijk is je voelt de hitte van de zon en je hoort de krekels in de nacht. Jesús Carrasco vertelt het verhaal van een gesloten wereld, waar de moraal net als het water is weggespoeld. Tegen deze achtergrond krijgt de jongen, onschuldig nog, de kans om te leren oordelen over goed en kwaad." http://www.nrclux.nl/vluc...t/1070925/
REACTIES
1 seconde geleden