Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2016
- 234 pagina's
- Uitgeverij: Leopold
Flaptekst
Misschien zul je mij niet helemaal begrijpen.
Waarom ik mezelf pijn doe bijvoorbeeld.
Of waarom ik zo raar doe tegen dat meisje uit het ziekenhuis.
Waarom ik denk dat ik een jongetje kan redden van kanker.
Misschien zul je mij niet helemaal begrijpen.
Maar ik zal proberen het uit te leggen.
Ik ben Lauren.
En dit is mijn verhaal.
Eerste zin
'Dit moet stoppen, Lauren.'Samenvatting
Waarschuwing: in dit boek gaat het regelmatig over zelfbeschadiging.
Ik zie je tussen de wolken gaat over Lauren. Het gaat niet met haar, op school en met haar mentale gezondheid. Ze snijdt zichzelf vaak als manier om om te kunnen gaan met moeilijke gedachten. Ze heeft regelmatig gesprekjes met Loes, de schoolpsychologe. Ze wordt bijna geschorst en moet dan blijven zitten, maar als laatste oplossing mag ze vervroegd haar maatschappelijk stage lopen in het ziekenhuis.
Als Lauren daar op haar eerste dag aankomt blijkt dat ze een buddy wordt voor Casper, een negenjarig jongetje met acute leukemie. Casper is ondanks zijn ziekte nog erg vrolijk en energiek. Die eerste dag ontmoet ze ook Jasmijn, Caspers maatje op de afdeling, die in tegenstelling tot Casper erg sceptisch is over Lauren. Lauren raakt in paniek en bedenkt een smoes om vroegtijdig het ziekenhuis weer te verlaten. Ze gaat in plaats daarvan voetballen en ontmoet dan Sepp en Kick. Kick moet niets van haar hebben, maar Sepp is wel aardig en laat haar mee voetballen, en nodigt haar uit om vaker langs te komen.
Loes geeft Lauren nog één kans om het te proberen bij de stage, anders is het klaar. Lauren neemt het deze keer serieus en brengt de hele dag door in het ziekenhuis. Casper heeft net een chemobehandeling gehad en is daar niet lekker van, maar toch houdt Lauren het de hele dag vol.
Die zaterdag is een belangrijke dag. Dex, Laurens oudere broer, mag een selectiewedstrijd spelen voor scouts van hun favoriete club FC HEROIC. Hij doet het goed en wordt geselecteerd. Na de wedstrijd komt ze Sepp tegen, en samen met hem gaat ze naar het ziekenhuis. Ze gaan naar de film, omdat Casper Lauren daarvoor had uitgenodigd. Jasmijn gaat ook mee. Sepp doet daar alsof hij Laurens vriendje is, en zij ontkent dat niet. Casper en Jasmijn vinden hem maar zo zo. Jasmijn en Lauren groeien wel meer naar elkaar toe.
Kick is ook niet blij met de nieuwe relatie tussen zijn beste vriend en Lauren, en probeert hier tussen te komen. Als zij met z’n drieën naar de bioscoop gaan ondervraagt hij haar of ze niet eigenlijk op vrouwen valt, iets waar Lauren het warm van krijgt. Ze zegt tegen Sepp dat Kick haar duidelijk niet moet, maar Sepp gaat daar niet erg op in.
De behandeling van Casper gaat redelijk goed, de groei van de kankercellen lijkt te zijn gestopt. Ze moeten wel meteen door met behandelen, om te voorkomen dat het terugkomt. Deze tweede kuur is zwaarder en Casper voelt zich er slechter door dan daarvoor. Lauren en Jasmijn spreken en zien elkaar steeds meer, wat Lauren niet durft te zeggen tegen Sepp. Ze vindt het erg leuk met Jasmijn, en raakt hierdoor in de war. Daarnaast krijgt Sepp sneller behoefte aan seks dan Lauren.
Hoewel het beter met Lauren lijkt te gaan, ze haalt betere cijfers en de stage gaat goed, snijdt ze zich nog steeds regelmatig, en krijgt Loes dit door. Loes gaat dit in de gaten houden, waardoor Lauren nog geheimer gaat snijden.
Het wordt steeds ingewikkelder voor Lauren tussen Sepp en Jasmijn. Ze merkt dat ze telkens aan Jasmijn moet denken, terwijl ze verliefd wil zijn op Sepp. Ook wordt ze met beiden steeds intiemer, en weet ze niet goed wat ze nou wil. Als ze jarig is nodigt ze ze allebei uit. Bij de discotheek zoent ze met Jasmijn, maar jaagt haar daarna weg. Als ze eenmaal daarna thuiskomt met Sepp hebben zij die avond voor het eerst seks samen.
Er is slecht nieuws over Casper, de nieuwe behandeling heeft niet gewerkt, de kanker is terug, en hij kan niet meer behandeld worden. Hij zal binnen enkele weken al overlijden. Iedereen heeft het hier erg zwaar mee, maar doet zijn best om zich sterk te houden voor Casper, die zelf ook redelijk positief blijft. Lauren spendeert veel tijd bij Casper thuis met hem, zijn vader, en Jasmijn. Hoewel Sepp erg lief voor haar is, blijft het stroef gaan tussen hem en Lauren. Sepp wil meer tijd met haar besteden, maar Lauren ontwijkt hem veel. Ze is bang dat hij haar littekens zit, maar worstelt ook nog steeds met haar gevoel voor Jasmijn. Als Sepp weer met haar wil zwemmen, krijgt hij haar littekens te zien, maar tot Laurens verbazing gaat hij niet bij haar weg. Hij belooft haar het aan niemand te vertellen.
Casper gaat snel achteruit, en binnen een korte tijd komt hij te overlijden. Jasmijn en Lauren breken. Nu Casper er niet meer is, denkt Lauren dat ze geen reden meer zal hebben om Jasmijn te zien, en probeert haar mentaal van zich af te duwen. Ze krijgen weer ruzie, en Jasmijn neemt de zorgen voor de begrafenis in haar eentje op zich. Lauren probeert op de begrafenis nog naar haar toe te gaan, maar het lukt niet.
Het gaat nu erg slecht met Lauren. Ze geeft zichzelf niet de ruimte om dingen te voelen rondom de gebeurtenissen. Tijdens het laatste gesprek met Loes is ze boos weggelopen, waarmee ze haar kansen bij Loes heeft weggegooid. De avond na de begrafenis wil ze zich weer snijden, en snijdt dan per ongeluk veelste diep. In paniek weet ze niet goed waar ze heen moet, en besluit dan toch naar Loes te gaan. Loes en haar vrouw schrikken erg, maar verzorgen haar, hechten haar wond en praten met haar. Daar heeft Lauren eindelijk een doorbraak, en durft ze te praten over hoe ze zich voelt. Loes gaat met haar mee om tegen haar ouders te vertellen wat er aan de hand is. Lauren zal nu naar jeugdhulp gaan en met een andere psycholoog gaan praten.
Als Lauren herstelt van haar hechting neemt Sepp haar mee naar de kermis, ter afleiding. Kick is ook mee. Lauren komt erachter dat Sepp hem toch verteld heeft over haar zelfbeschadiging en is boos. Op de kermis ziet ze ineens Jasmijn lopen, en gaat naar haar op zoek. Als ze haar eenmaal weer vindt geeft ze eindelijk toe aan haar gevoel en vertelt ze Jasmijn dat ze verliefd op haar is, en de twee zoenen midden op de kermis, onverschillig voor wie hen allemaal kan zien.
Personages
Lauren
Lauren is de hoofdpersoon en verteller van het verhaal. Het gaat slecht met haar op school, en met haar mentale gezondheid. Ze snijdt zichzelf als manier om met alles om te gaan. Voor haar maatschappelijk stage wordt ze de buddy van Casper. Ze houdt erg van voetbal, en is groot fan van FC HEROIC. Ze krijgt een relatie met Sepp, maar begint langzaam eigenlijk verliefd te worden op Jasmijn, een meisje dat ze in het ziekenhuis heeft leren kennen, maar vind het moeilijk om dit aan haarzelf en aan anderen toe te geven. Aan het eind van het boek heeft ze eindelijk een doorbraak en kan ze praten over wat haar dwarszit, en waarom ze zich gedraagt zoals ze zich gedraagt.
Casper
Casper is een negenjarig jongetje met leukemie. Hij is de jongen waar Lauren buddy van wordt. Ondanks zijn ziekte is hij een erg vrolijk en energiek jongetje, tenzij hij last heeft van de chemotherapie. Hij is groot fan van stripboeken en van voetbal, specifiek FC HEROIC. In eerste instantie lijkt de chemotherapie aan te slaan bij hem, en lijkt het beter te gaan, maar na een tweede behandeling blijkt dit toch niet zo te zijn, en is hij uitbehandeld. Zijn situatie verslecht snel, en richting het einde van het boek overlijdt hij aan de ziekte.
Jasmijn
Jasmijn is een meisje van Laurens leeftijd die, net als Casper, kanker heeft. Ze kan het ontzettend goed vinden met hem en is daarom erg zorgzaam voor hem. Ze is in eerste instantie nogal wantrouwig naar Lauren, omdat ze niet wil dat ze Casper in de steek zal laten, net als zijn vorige buddy dat deed. Na een tijdje begint ze Lauren te vertrouwen, en worden de twee goede vriendinnen, en begint er ook liefde te groeien tussen de twee. Ze heeft beduidend minder moeite met haar seksualiteit en het leuk vinden van meisjes dan Lauren, wat regelmatig voor frictie tussen de twee zorgt, maar uiteindelijk komen ze toch bij elkaar.
Sepp
Sepp is het vriendje van Lauren. Hij is, net als Lauren, groot fan van voetbal, en de twee hebben elkaar dan ook leren kennen op het voetbalveldje. Hij is beste vrienden met Kick, die op zijn beurt juist helemaal niks moet hebben van Lauren. Sepp is erg lief en zorgzaam voor Lauren, en komt haar vaak ophalen van stage en regelt regelmatig verrassingen voor haar. Hij is sneller toe aan seks dan Lauren, en probeert dit regelmatig met haar te doen. Hoewel hij voor Lauren op wil komen, ziet hij niet in dat Kick gemeen voor haar is, en vertelt hij ook regelmatig dingen aan hem door terwijl Lauren dat niet wil.
Loes
Loes is de schoolpsychologe waar Lauren regelmatig gesprekken mee heeft. Zij probeert Lauren te helpen en houdt haar in de gaten, en heeft ook Laurens stage geregeld. Loes en Lauren hebben afgesproken dat, zolang Loes niet denkt dat het hard nodig is, Laurens ouders niet afweten van hun gesprekken. Als Loes op den duur doorkrijgt dat Lauren zichzelf snijdt, dreigt hier echter verandering in te komen. Lauren ontdekt op een gegeven moment dat Loes lesbisch is en een vrouw heeft. Loes is ook de persoon waar Lauren uiteindelijk naartoe gaat als ze zich per ongeluk te diep heeft gesneden, en ze hulp nodig heeft.
Quotes
"'Gaan we iets winnen, Lauren?'" Bladzijde 20
"Casper plofte op de rand van Jasmijns bed. 'Ik ben beter!' 'Echt?' Jasmijn knuffelde hem. 'Dat is fantastisch.' Waar ging dit over? Casper zat midden in zijn nieuwe chemokuur, hoe kon hij nou beter zijn?" Bladzijde 40
"Ik was helemaal niet van plan om het over Jasmijn te hebben, maar daar was ze weer. Welke weg ik ook nam, zij was de bestemming." Bladzijde 110
"Wanneer was dat veranderd? Kwam het door Casper, of door alles om hem heen? Kanker was niet enkel een woord meer. Zodra ik het hoorde, kon ik letterlijk de chemokots ruiken." Bladzijde 130
"'Je moet gewoon jezelf zijn,' zei Jasmijn tegen mij. 'Hoe bedoel je?' 'Zoals je tegen Casper deed in het begin,' zei ze. 'Dat is het beste. (...) Nu behandel je hem als zieke. Dat vindt hij vreselijk.' (...) 'Maar hij gaat dood,' zei ik. 'Nou en?' zei Jasmijn hard. 'Dood gaat hij dus toch. (...) De kanker heeft al van Caspers lijf gewonnen. Laat hem niet ook nog van jullie samen winnen.'" Bladzijde 178
"- Gaan we winnen, Lauren? - Casper klonk altijd zo hoopvol, alsof hij alle vertrouwen in me had. Dat ik zou verliezen kwam niet eens in hem op." Bladzijde 230
"Casper, hij was de reden waarom ik niet langer weg wilde rennen. Ik moest het leven opdrinken, tot de laatste druppel. Voor hem en voor mezelf. - Jullie zorgen een beetje voor elkaar, zo moet je het zien. - Ik snapte nu pas wat Gerdien bedoelde." Bladzijde 232
Thematiek
Ziekte en rouwHet centrale thema in het boek is ziekte en rouw, en de het effect dat deze dingen hebben op Lauren. Met Lauren zelf gaat het mentaal niet goed, maar door om te gaan met een ernstig ziek jongetje dat over het algemeen een stuk positiever in het leven staat dan zij, leert ze een nieuwe waardering te krijgen voor het leven. Het maakt dat ze zichzelf open kan stellen en haar eigen problemen beter kan aankaarten. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, en er komt een levensbedreigende wond bij kijken voordat ze hier echt actief mee aan de slag gaat.
Motieven
Voetbal
Voetbal speelt op vele verschillende manieren een belangrijke rol in het verhaal. Het is wat Lauren gemeen heeft met Casper, en waarom ze het snel goed met elkaar kunnen vinden. Het is ook de reden dat ze Sepp leert kennen. Het is ook een belangrijke factor in haar banden met haar broers en in de gehele familie. Het speelt ook een rol als Lauren twijfelt over haar seksualiteit, omdat 'vrouwelijke voetballers [volgens haar broers] allemaal pot zijn'. Het tekent ook veel over de lichamelijke staat van de verschillende personages, en benadrukt de aftakeling van Casper en Jasmijn in contrast met bijvoorbeeld Dex en Sepp.
Motto
Als je jezelf niet herkent in de gezichten van de massa,
ontstaat het gevaar dat je niet denkt aan al het goede
en mooie dat je bent,
maar aan het ene dat je niet bent:
zoals zij.
Opdracht
Voor Laura.
Titelverklaring
De titel heeft te maken met het laatste gesprek dat Lauren heeft met Casper. Ze vertelt hem dat hij als hij straks dood en in de hemel is, hij kan doen wat hij wil. Ze zegt dat hij dan kan vliegen. Diezelfde middag overlijdt Casper. Lauren zal hem dus pas weer zien 'tussen de wolken', wat zowel naar de hemel na de dood verwijst, als naar de luchthemel waar Casper nu in 'kan vliegen'.
Structuur & perspectief
Het boek bestaat uit vijf delen, die elk beginnen met een deel van Laurens naam. Het eerste deel heet enkel 'L', het tweede deel 'LA', enzovoort, tot aan het vijfde deel, dat eindigt met haar volledige naam. Deze delen hebben verder geen aparte hoofdstukken, maar lopen in alinea's door, waar af en toe een sterretje tussenstaat om een nieuwe plek en/of moment aan te geven.
Het is geschreven in de eerste persoon, vanuit het perspectief van Lauren. Zij is dus ook de verteller. Het boek is geschreven in de verleden tijd.
Decor
Het verhaal vindt plaats in een ongenoemde plaats, waarschijnlijk een stad, gezien het groot genoeg is om eigen voetbalclub met stadion te hebben. De voornaamste locaties zijn Laurens huis en haar kamer daarin; school, en dan vooral specifiek het kantoor van Loes; het ziekenhuis, met name de verdieping waar de kinderen met kanker liggen; voetbalveldjes; het stadion van FC HEROIC; de boomhut; en de huizen van Sepp en Casper.
Het verhaal loopt in chronologische volgorde, waarin af en toe een herinnering wordt opgehaald. Het gehele verhaal beslaat een aantal maanden, vanaf het begin van Laurens stage tot een paar weken na het overlijden van Casper.
Stijl
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Lauren, en is dus ook in de stijl van haar gedachten geschreven. Door middel van schuingedrikte zinnen krijgt de lezer regelmatig een extra inzicht in haar gedachten, met name de gedachten waar ze zelf geen controle over lijkt te hebben. Een belangrijk element aan de stijl van het boek is de manier waarop Lauren omgaat met haar moeilijke gedachten, en hoe dit verwoord is. Pas richting het einde van het boek begint Lauren haar gedachten echt toe te laten en deze de ruimte te geven om deze verder uit te werken. Dit is terug te zien in de manier waarop zij reageert op moeilijke gedachten en op de vragen die Loes en andere personages haar stellen.
Slotzin
Het werd nu tijd voor Lauren in mijn verhaal.Beoordeling
Ik vond het een goed en mooi boek, zeker gezien de meerdere zware thema's die er in voorkomen. Sommige passages, zeker die waarin Lauren zichzelf snijdt of gaat snijden, kunnen best heftig zijn, wat niet altijd even fijn leest, maar dat draagt juist bij aan de impact van het boek. Het is knap hoe verschillende moeilijke thema's, namelijk mentale gezondheid, omgaan met ziekte en rouw, en seksualiteit, met elkaar verweven zijn en uitgewerkt zijn. Het leest, ondanks de zware thematiek, vrij snel weg. Ook zijn er redelijk wat goed uitgewerkte personages, al zou ik bij sommige personages nog net wat meer uitwerking willen zien, al is dat waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de lezer de personages leert kennen vanuit het perspectief van Lauren. Over het algemeen dus zeker een aanrader!
Recensies
"Ik zie je tussen de wolken is een erg aangrijpend boek. Het laat je niet snel los – zelfs niet nadat je het al een tijdje hebt uitgelezen. Het verhaal is soms erg zwaar, bijvoorbeeld tijdens de stukken over zelfbeschadiging. De lesbische gevoelens van Lauren komen op een mooie manier het verhaal binnen: ze twijfelt door Jasmijn steeds meer aan haar relatie met Sepp. Zo stelt ze de seks met hem de hele tijd uit en ook daaruit blijkt weer dat Stoffels moeilijke onderwerpen niet uit de weg gaat. Vaak is dat precies wat een goed young adult-boek nodig heeft." https://queerboeken.nl/bo...de-wolken/
Stel je bent leraar
REACTIES
1 seconde geleden