Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2024
- 93 pagina's
- Uitgeverij: CPNB
Flaptekst
De Chabotten – vier broers, twee ouders en een hond. Eén gezin, zeven stemmen. Voor dit Boekenweekgeschenk bezorgden ze alle zeven een vertelling over hun familiebestaan. De stemmen van de Chabotten contrasteren, smelten samen, bewonderen, verzuchten, zingen en blaffen. En vallen soms stil.
Eerste zin
"Wat is dat mama?" "Dat is een moedervlek, liefje?" zeg ik tegen de vierjarige Storm. "Moedervlekken zijn vlekjes in je huid, doordat op die plek meer pigment zit. En pigment is het stofje dat de huid kleurt.Samenvatting
Mamastippen ( Yolanda Chabot)
Een aantal ultrakorte verhalen verdeeld over zeven stukjes met dezelfde titel, geplaatst tussen de andere vertellers. Ze vertelt over:
- moedervlekken na vraag van Storm
- kennismaking met Bart en het kopen van een zwarte trouwjurk
- fulltime werken als huisarts en vier zoons ter wereld brengen
- het beschrijven van vakantiechaos
- omgaan met ruziezoekende broertjes, positieve opmerkingen onder een rapport schrijven. absentiebriefjes vooraf ondertekenen
- een nare droom waarin Bart een vriendin heeft
- de hond Bril en het ouder worden, niet alleen van Bril, maar ook van haarzelf
Hond Bril
De hond Bril vertelt: hij is deel van de familie. Tijdens het wandelen hoort hij hun verhalen aan. Hij weet dat hij aan het afscheid nemen is: het begint bij zijn slechtere gehoor, zijn verlies aan geuren van de familieleden en later het gezichtsvermogen. Op het laatst kan hij nauwelijks lopen. Hij weet dat hij het eerste familielid is dat zal overlijden.
Ga nooit met ons op vakantie (Bart Chabot)
De familie gaat vaak naar bizarre plaatsen om vakantie te vieren. Bart vertelt over een reis naar een kasteel in Frankrijk, dat eng op de kinderen overkomt. Het is er nat en beschimmeld. De kinderen horen er vreemde dingen. Als ze weer weggaan, begrijpen ze dat het verblijf niet langer wordt verhuurd. Maar Bart hoort in zijn eigen woning dingen die hij ook In Frankrijk hoorde: vallende kleerhangers, geluiden die hij niet kan thuisbrengen. Hij heeft de vreemde vakantiesfeer uit Frankrijk meegenomen.
Hier, ergens (Sebastiaan Chabot)
Sebastiaan gaat vaak met zijn vader mee om ideeën op te doen voor zijn columns.
Ze lopen langs het strand, ze nemen plaats op een terras om dialogen van mensen te volgen. Vader wil ook naar de begraafplaats Oud Eik en Duinen, waar Bart zelf begraven wil worden. Maar ook over de binnenkamerproblemen van moeder, die depressieve buien heeft. Bart schrijft zijn invallen onderweg meestal op een servet op en werkt ze daarna thuis uit..
Lieve Chaos (Maurits Chabot)
Maurits geeft een beschrijving van het huis dat uit drie verdiepingen bestaat. Er is altijd rommel. overal liggen spullen, er is chaos, maar lieve chaos. Vader is veel weg om op te treden, moeder is huisarts. De ramen zijn vaak geblindeerd|: het huis heeft daardoor zijn geheimen. Niemand wordt er toegelaten. Een als Zwarte Piet en Sint verklede cameraploeg werd ooit het huis uitgeknikkerd. Alleen een vriendin van Mautrits, Sanne, mag een keer mee naar boven.
Bart heeft een heel klein schrijfkamertje, waarin wel wel een PC maar geen internet. Hij trekt zich terug als hij gaat schrijven.
Handvast (Storm Chabot)
Eerste fragment|: Storm bezoekt het graf van zijn opa in Heiloo. Hij ontmoet daar een man die vertelt dat er steeds speelgoed wordt gestolen van het graf van zijn kind dat vijf jaar was toen het stierf.
Tweede fragment: de familie gaat altijd op vakantie naar Zweden en ze doen daar met het gezin rare dingen, vinden de Zweden. (ze lopen bijvoorbeeld in oranje pakken). Storm ziet dat zijn vader en moeder ouder worden. Die pakken elkaars hand vast als ze wandelen. Storm pakt dan ook de hand van zijn vriendin Fine, die naar Zweden is overgekomen is. Er spreekt wel liefde uit voor zijn ouders.
Estafette (Splinter Chabot)
Splinter vertelt dat de hond steeds zwakker wordt: hij wordt daardoor 'luier'. De zoons blijven hem om beurten uitlaten. Ze zien dat de hond het eigenlijk niet meer redt. De familie besluit hem te laten inslapen. Maar dat valt nog niet mee. Na de zoveelste prik sterft Bril pas. De familie begraaft hem in der tuin. Maar ze maken nog vaak bij hun wandeling het rondje Bril. Moeder Yolanda zegt tegen Splinter dat zij de volgende is die het gezin zal verlaten. Ze zal het estafettestokje overnemen van Bril.
Personages
De Chabotten
Het heeft niet zoveel zin om dit onderdeel voor alle personages in te vullen. Je kunt uit een kort verhaal niet of nauwelijks een karakterbeschrijving geven van het vertellende personage. Het meeste kom t de lezer nog te weten over Yolanda, omdat ze in zeven korte hoofdstukjes diverse persoonlijke dingen vertelt.
Yolanda
Yolanda beschrijft een aantal korte situaties. Ze wil zelfstandig en origineel zijn (kiest een zwarte trouwjurk), ze is dol op de hond Bril, ze is af en toe wat depressief. Ze heeft een fulltime job, terwijl ze vier zoons heeft. Ze staat ten opzichte van de school pal achter haar jongens en als de school een negatieve opmerking over een kind maakt, schrijft ze er zelf een positieve waardering onder. Ook geeft ze haar kinderen de vrijheid om af en toe te spijbelen. Ze maakt zich wel zorgen om haar leeftijd. Ze begint naarmate ze ouder wordt klachten te krijgen en ze vreest dat zij de volgende in het rijtje is, die de hond Bril achterna gaat.
Quotes
"Kennelijk heb ik als eerste het stokje beet. Wie de volgende is, weet ik niet. We zijn altijd met z'n allen een gezin geweest: de vier broers, Yolanda, Bart en ik. Maar zodra een van ons doodgaat, zijn we niet meer compleet. (ik= Bril)" Bladzijde 13
""We blijven", zei ik. "We vaan niet op de loop voor iets wat er niet is. Hoe vreemd sommige zaken hier ook lijken, het is niet van dien aard dat we onze biezen moeten pakken. Wat zouden we als reden bij de reisorganisatie moeten opgeven , of bij Rosalie? We hebben geen poot om op te staan. Ze zien ons aankomen." ( ik= Bart)" Bladzijde 23
"Mama kon inderdaad buien hebben die niet rijmden met het weer. "Binnenkamerbuien"' noemden we die, dan gingen we even buiten spelen. Op een dag legde ze aan ons uit dat we gewoon van haar konden weglopen. maar dat zij in zichzelf opgesloten zat. Zij kon geen pauze van zichzelf nemen. (ik = Sebastiaan)" Bladzijde 39
"De tijd waait aan me voorbij, maar ik plaats opa trefzeker in zijn stoel en breng mama terug naar Zweden. Papa begeleid ik naar zijn schrijverskamer. Op zijn bureau strijk ik een servet glad en leg een pen klaar. (ik = Storm)" Bladzijde 76
"Mama was niet het hele rondje meegelopen - daarvoor voelden haar botten te zwaar- en ze was eerder omgekeerd. "Toen ik vanmiddag in mijn eentje naar huis liep', zegt mama, "kon ik maar aan één ding denken.". "Waarom dan?" vraag ik. "Dat ik de volgende ben die jullie zal verlaten.". (ik = Splinter)" Bladzijde 91
""op een gegeven moment heb ik een hele stapel lege absentenbriefjes ondertekend en teruggelegd in de la. "Jongens, verzin maar wat moois en zet er een datum onder." . (ik = Yolanda)" Bladzijde 63
Thematiek
FamilieperikelenNiet alleen de titel wijst erop: alle verhalen hebben een kern van het familieleven in zich. Drie van de Chabotten zijn al bekend als schrijver. Bart heeft enkele autobiografische romans geschreven waarin hij al veel informatie over zijn familie verstrekt : o.a. over zijn eigen ouders. (bijv. Mijn vaders hand in 2020 en Hartritme in 2022) Jongste zoon Splinter brak door met 'Confettiregen' : the coming out van zijn homoseksualiteit. In dit geschenk beschrijven alle leden het dagelijkse leven van de Haagse familie. Het schrijversleven en - gewoonten van vader Chabot en hoe hij zijn ideeën voor zijn columns opdoet, hoe de familie met elkaar op vakantie gaat, hoe de hond centraal staat in hun dagelijkse leven en hoe de broers met elkaar omgaan. Ook wordt beschreven dat de familie Chabot niemand toelaat in hun huis. Het dagelijkse leven van de familie moet eigenlijk voor de buitenwereld geheim blijven. (het oestergezin) Maar een deel van de verhalen gaat over ouder worden : niet alleen voor de hond die na een leuk leven mag inslapen, maar ook van de ietwat depressie moeder die denkt dat zij de volgende in de rij is.
Motieven
De dood
De dood komt in enkele verhalen voor: - de hond Bril wordt ouder, takelt zienderogen af en wordt door de dierenarts met een spuitje geëuthanaseerd. - de opa van de kinderen ligt begraven op een begraafplaats in Heiloo. Storm bezoekt het graf en wordt geconfronteerd met diefstal van speelgoed bij een kindergraf. - moeder Yolanda denkt dat zij de volgende in de rij van overledenen zal zijn. - op zijn wandeling door Den Haag bezoekt Bart ook vaak de begraafplaats, Oud Eik en Duinen, waar hij begraven wil worden (verhaal Hier, ergens)
Op reis
De familie gaat vaak met het hele gezin op vakantie. In de zeven verhalen komen twee vakantiebestemmingen voor. Bart vertelt over een vakantie naar een oud, eng en beschimmeld kasteel in Frankrijk. Het geliefde vakantieland is Zweden en daar gedragen de familieleden zich altijd op een aparte manier, waarvan de Zweden opkijken.
Depressiviteit
Moeder Yolanda is huisarts. Maar zij heeft depressieve trekjes in haar karakter. Dat zijn dagen waarop ze het liefst even weg wil blijven van de drukke familie. Zij peinst er ook over wie nu de volgende in het rijtje van doodgaan zal zijn. Wie neemt het Estafettestokje van Bril over, staat er in het verhaal van Splinter?
Dierenliefde
De hond Bril (vernoemd naar de vriend van Bart, columnist Martin Bril) wordt door alle familieleden op handen gedragen. Splinter schrijft het verhaal voor Bril en daarin wordt o.a. de aftakeling van de hond beschreven. In het verhaal Estafette beschrijft Splinter hoe de dood van Bril in zijn werk gaat. Maar de jongens laten merken dat ze de hond altijd hebben uitgelaten en dat ze onder de indruk zijn hoe de hond aan zijn einde komt. Uit alle verhalen blijkt dat Bril in het hele gezin geliefd is.
Relatie tussen broers
De verhouding tussen de vier broers lijkt er een van een goede onderlinge verstandhouding. Er is natuurlijk wel leeftijdsverschil en in een bijdrage in 'Mamastippen ' vertelt Yolanda hoe ze omgaat met ruziezoekende broertjes. Ook de manier waarop zijzelf met de kinderen omgaat, is op zijn minst relaxt: ze schrijft altijd positieve reacties onder de schoolrapporten, geeft absentiebriefjes gemakkelijk en vaak al ondertekend af.
Liefde
In de verhalen o.a. Handvast blijkt dat het echtpaar Chabot een goede liefdesrelatie heeft. Als ze ouder worden, krijgen ze wat gebreken. Storm ziet in Zweden hoe zijn wat oudere ouders elkaar bij de hand pakken tijdens een vakantie. Hij besluit hun voorbeeld te volgen bij hem en zijn vriendin Fine. Uit die passage blijkt dat er wel sprake is van echte liefde. In een van de korte stukjes van Yolande beschrijft ze de angstdroom dat Bart een vriendin heeft, maar gelukkig is dat maar een droom.
Titelverklaring
Gezinsverpakking is de alles omvattende verklaring voor het gezin Chabot uit Den Haag. Ze zijn met zevenen: man-vrouw- vier zoons en een hond (Bril). Ze schrijven allemaal iets over de gebeurtenissen in het Haagse gezin van de bekende schrijver. Heden en verleden lopen door elkaar heen.
Structuur & perspectief
Het Boekenweekgeschenk heeft de structuur van een kleine verhalenbundel. Ieder lid van het gezin heeft daarin een bijdrage geleverd, inclusief de hond Bril. Zijn verhaal wordt opgetekend door zoon Splinter. Moeder Yolande heeft geen afgerond verhaal, maar publiceert zeven korte hoofdstukjes onder de naam Mamastippen. Dat zijn kleine voorvallen uit het gezinsleven. (van huwelijk, kinderproblemen tot ouder worden)
Het zijn allemaal korte ik-verhalen: uit het heden maar ook uit het verleden.
Decor
Decor
Het belangrijkste decor is de Haagse woning. Er mag eigenlijk niemand binnenkomen: de woning is een gesloten boek voor anderen. Mauruits beschrijft de woning het beste, met aandacht voor de kleine schrijfkamer van vader
Bart. Er is ook plaats voor het strand en de zee en het duinbos dat vlak bij hun woning ligt.
Er zijn ook vakantieverhalen: het verhaal van Bart over een eng Frans zomerverblijf en de vaste zomervakanties van het gezin in Zweden.
Tijd:
Je kunt weinig algemene tekstgegevens halen uit de verhalen om de tijd per verhaal te bepalen. Achterin de bundel staat de samenstelling van het gezin met de geboortedatum van alle gezinsleden. Ook wordt daarin verteld dat de hond Bril in 2023 is ingeslapen.
In het verhaal van Storm komt bijvoorbeeld voor dat het Boekenweekgeschenk maar 28.000 woorden mag tellen en dat zou dan ook een opmerking uit 2023 moeten zijn geweest (het verstrekken van de opdracht)
Een ander voorbeeld: Maurits is in 1997 geboren. Hij is vijf jaar als Sinterklaas als ongenode gast bij hen thuiskomt. Dan speelt die gebeurtenis in 2002.
Stijl
De stijl van alle zes schrijvers is helder. Niemand gebruikt moeilijke woorden en/of complexe zinnen. Er komen veel dialogen voor in de tekst en die zijn 'heel natuurlijk.' Storm en Splinter gebuiken de meeste metaforen.
De stijl lijkt aangepast voor een groot publiek en dat lijk me voor een Boekenweekgeschenk een goed uitgangspunt. De stijl leest wel gemakkelijk 'weg'.
Slotzin
Maar dat moment is nooit gekomen. Er was altijd wel iemand die dolgraag Bril uitliet- en bovendien ging wandelen me niet meer zo makkelijk af. De doodenkele keer dat Bril en ik samen de deur uitgingen, sjokten we als twee oude dames door het bospark. En nu, als de mannen op pad gaan, zijn we samen thuis.Bijzonderheden
Gezinsverpakking is de Boekenweekgeschenkuitgave van 2024. Kopers van een boek van minimaal 15 € in de Boekenweek krijgen het cadeau. Het is geen gewone uitgave, want er zijn nu zes schrijvers uit één gezin die meewerken aan de uitgave. Dat is tot nu toe nog niet eerder voorgekomen.
Is de CPNB op zoek naar nieuwe vormen?
Beoordeling
Voor het eerst sinds jaren is het Boekenweekgeschenk een verhalenbundel van zes verschilllende auteurs die ook nog uit hetzelfde gezin komen. Het zijn vlotte maar ook zoetsappige verhalen waarin de familie Chabot centraal staat. Je dringt op deze manier natuurlijk niet tot de kern van de schrijvers door. De vraag is of dat gewenst is.
Ik denk dat de CPNB op zoek is naar nieuwe vormen voor het Boeklenweekgeschenk. Volgend jaar grijpt men terug op het idee van de anonieme verhalenwedstrijd onder auteurs.
Recensies
"Je kunt Gezinsverpakking lezen als een oefening in afscheid nemen en daar zit de beklemming en ook wel de kracht van dit Boekenweekgeschenk. [.....] Je kunt waarschijnlijk van alles inbrengen tegen dit Boekenweekgeschenk, maar het is bovenal een integer werk van een familie die zich alvast schrap zet tegen de dood." https://www.tzum.info/202...erpakking/
"Dat is wat beklijft van Gezinsverpakking: een particuliere sfeer als van een Sinterklaasgedicht, waarin de gezinsleden elkaars levens en eigenschappen vertederd opdissen, en waarvoor ze zelf toch het dankbaarste publiek zijn. Het Boekenweekgeschenk van dit jaar is daarmee in de eerste plaats een cadeau van de Stichting CPNB aan de familie Chabot, die het ultieme podium kreeg om hun liefde voor elkaar te uiten en een monumentje op te richten, van en voor zichzelf." https://www.nrc.nl/nieuws...t-a4193051
"Wel lezen we over de pingpongtafel waaraan wordt gegeten. Ook leuk, maar het blijft allemaal zo braafjes, zo cute. Geen krassen op het imago van dit oergezellige gezin dus. Helaas komt de lezer er daardoor bekaaid vanaf. Die moet maar geloven dat het inderdaad twaalf handen (en vier poten) op één buik is, thuis bij de Chabotten. Misschien is het waar, als je ze samen ziet geloof je het ook wel. Maar sorry, een blinddoek? Een gezin dat gezamenlijk een boek gaat schrijven: het kán ook eigenlijk niet. De rijen moeten zich toch sluiten, de lieve vrede bewaard, ze moeten samen immers weer op televisie, in gezinsverpakking. En nogmaals, misschien klopt het beeld dat de lezer voorgeschoteld krijgt, maar dan is het saai. Een saaie lieve chaos, net als dit boekje." https://www.trouw.nl/tijd...gle.com%2F
"Al met al een zoetsappig portretje van een kleurrijke familie. Geen hoogstaande literatuur (dat wil het ook niet zijn), wel met ontwapenende ijver geschreven. Je zíét die jongens haast zitten, het puntje van hun tong geconcentreerd tussen hun tanden. Alleen de bijdrage van pater familias Bart (1954) blijft echt achter. Het is een wat losgezongen spookverhaal over een raar vakantiehuis waar het niet pluis lijkt. Griezelig wil het maar niet worden. Dat kan natuurlijk ook niet bij de Chabotjes, daarvoor hebben ze het veel te gezellig met mekaar." https://www.volkskrant.nl...~b133ed89/
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk ook gewoon leuk zijn. Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je als docent voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze leuk gevonden hebben. Dat is een van de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is.
Ik heb tot nu ( 1 januari 2025) 1510 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan aan het einde van het verslag vragen over de inhoud, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd wel het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden