Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2009
- 90 pagina's
- Uitgeverij: Prometheus
Flaptekst
En Bram was zijn zoon. Juist omdat hij het niet was - van je eigen zoon zou je verplicht zijn te houden, waardoor je altijd moest twijfelen of je het wel echt deed; van Bram hield hij omdat het Bram was.
Eerste zin
Op het laatste stuk was Fred met drie anderen overgebleven, dezelfde drie van iedere dag.Samenvatting
Deel 1 - Het vijverspook
Fred is een reisjournalist. Hij is aan het begin van het verhaal in Siberië, op een vulkaan. Wanneer hij met zijn reisgezelschap terugkeert, belt hij zijn vrouw Carla, maar tegelijkertijd belt zij hem. Ze vraagt hem later terug te bellen, wat veel onrust veroorzaakt bij Fred. Hij krijgt het idee dat er iets met Bram is, dat hij misschien zelfs dood kan zijn.
Vervolgens denkt hij terug aan hoe hij Bram heeft leren kennen en hoe hij is opgegroeid. Bram was de driejarige zoon van Nicolien, destijds Freds vriendin. Fred was toen negentien en voelde direct liefde voor Bram. Nicolien laat Fred in de steek voor een tandarts, maar ze treffen een regeling waarin Bram voor de helft van de tijd 'van Fred' is. Bram is slim en kan al snel lezen en schrijven. Fred voorspelt dat hij ooit schrijver zal worden.
Bram is volgens Fred een bijzondere jongen en krijgt van jongs af aan van Fred mee dat hij geen 'confectie' moet worden: hij moet dus bijzonder blijven en niet vervallen in wat de rest van de wereld van hem verwacht. Op een gegeven moment wil Bram weten wie zijn echte vader is en wat hij heeft gedaan. Zijn vader heeft zelfmoord gepleegd door van een dak te springen en Fred neemt hem mee naar de plek waar dat gebeurd is.
Fred en Bram gaan samen op allerlei reizen, waar ze vervolgens als duo verhalen over schrijven. Op een reis in Schotland krijgen ze ruzie over of het gevaarlijk zou zijn op een specifieke plek op een berg af te dalen, of juist terug te gaan. Wanneer Fred 's avonds in de tuin bij de vijver zit, ziet hij een schim aan de overkant, waarvan hij verdenkt dat het Bram is. Hij vraagt Bram er niet echt naar. Na dit meningsverschil heeft Bram minder zin om mee te gaan op de reizen van Fred. Fred reist door en ontmoet op één van die reizen zijn vrouw Carla: een hele aardige vrouw die bovendien goed voor Bram is.
Bram heeft voor zijn verjaardag van Fred een boek gekregen over een magische steen in Nieuw-Zeeland. Wanneer je die steen aanraakt, zou je leven opnieuw beginnen. Bram gaat na zijn eindexamens werken om een reis naar die steen te kunnen maken. Nicolien en de tandarts vinden dit vreemd en zijn hier verdrietig over. Bram weet naar Griekenland te liften en koopt daar een ticket naar Nieuw-Zeeland. Hij bezoekt de berg met de steen, maar komt al gauw weer terug naar Nederland. In Nederland gaat hij weer aan het werk. Fred nodigt hem uit op een reis naar Siberië, maar Bram wil niet. Hij zet hem wel af op Schiphol en dan ziet Fred aan Bram dat hij verliefd is geworden. In de auto vertelt hij over Emma. Fred waarschuwt hem dat hij zich niet meteen moet binden en eerst moet genieten van zijn vrijheid.
Deel 2 - Het scherfje
Deel 2 is een soort dagboek van Bram. Hij vertelt over de ontmoeting met Emma na zijn reis naar Nieuw-Zeeland. Het leek allemaal toeval, de ontmoeting bij de tramhalte, maar Bram is ervan overtuigd dat dit niet waar is. Emma heeft een vriend in Amerika, waarmee ze zou gaan trouwen. Ze wordt echter verliefd op Bram en verbreekt de verloving. De man met wie ze verloofd was noemt ze Arnold Danmaarweer, omdat ze altijd bij hem terug kwam na elke verkering.
Elke keer als Bram en Emma elkaar hebben gezien zet hij haar af bij de tramhalte waar ze elkaar ontmoetten. Daar kussen ze altijd. Ze doen veel dingen samen. Het maakt Bram niet uit dat Emma een lager IQ heeft dan hij. Ze gaan stiekem tijdens werktijd met Brams werkbus naar de geheime polder van Emma om te vrijen. Deze illusie wordt wreed verstoord wanneer ze twee oude mensen tegenkomen die daar bloemen aan het plukken zijn. Bram brengt Fred naar Schiphol, zodat hij zijn auto kan lenen en daarmee met Emma naar het strand kan rijden. Hij krijgt van Fred te horen dat hij zich niet zo snel moet laten binden en moet genieten van zijn vrijheid. Bram denkt over alles na en denkt dan ook weer aan zijn biologische vader. Hij gaat op bezoek bij de ouders van zijn vader, van wie hij te horen krijgt dat hij moet breken met alles.
Bram besluit Nederlands te gaan studeren, maar voelt zich niet thuis tussen alle studenten. Hij weet niet wat hij moet doen: weggaan en eerst reizen en hopen dat Emma op hem zal wachten, of blijven voor Emma en dan toch meer een confectiemannetje worden. Dan neemt hij een beslissing: 'De rest van mijn leven is een tafel vol vlinders.'
Hij gaat in Freds auto met Emma naar het strand, waar hij het met haar uitmaakt. Emma draait zich om en zegt dat ze hem nooit meer wil zien. Diezelfde avond heeft hij al spijt en hij begint te schrijven over hoe zijn tafel met vlinders steeds leger raakt. Hij lijkt depressief te zijn en te denken dat hij iedereen ongeluk brengt. Vervolgens pakt hij de auto en rijdt weg, waarbij je als lezer te weten komt dat het horloge van Bram op 0 komt te staan.
Personages
Fred
Fred is de adoptievader van Bram. Hij wilde ooit schrijver worden en doet nu verslag van allerlei reizen die hij maakt. Eerst ging Bram altijd mee, maar later wilde hij niet meer. Op één van zijn eerste soloreizen ontmoette hij zijn vrouw, Carla.
Bram
Bram is een intelligente jongen en de zoon van Nicolien en Menno. Menno heeft zelfmoord gepleegd en Fred werd daarna verliefd op Nicolien. Zo hebben Fred en Bram elkaar ontmoet en is Fred vanaf dat moment Brams vader. Bram mag nooit confectie worden en gaat daarom op reis naar Nieuw-Zeeland, om een magische steen aan te raken om zijn leven opnieuw zal laten beginnen. Bram wordt verliefd op Emma, maar nadat hij de ouders van zijn vader ontmoet, is niks in zijn leven meer zeker voor hem.
Emma
Emma is de eerste grote liefde van Bram. Ze werkt bij een administratiekantoor en woont bij haar moeder. Ze ontmoeten elkaar bij een tramhalte, maar Emma heeft op dat moment nog een verloofde in Amerika. Uiteindelijk kiest ze voor Bram. Na een tijd denkt Bram dat hij niet meer van haar houdt en dan maakt hij het uit met haar. Emma wil hem nooit meer zien.
Nicolien
Nicolien is de moeder van Bram. Zij verlaat Fred voor een tandarts en krijgt nog twee kinderen. Nicolien zou niets liever willen dan dat Bram zou gaan studeren en iets nuttigs met zijn leven zou gaan doen, maar Bram vindt dit onzin en wil geen confectie worden.
Quotes
"Bram zei altijd 'Fred'. De hoogst enkele keer dat hij 'pappa' zei, klonk het alsof het tussen aanhalingstekens was en hij eigenlijk zei: 'Ach lieve Fred, het hindert niet dat je niet mijn echte vader bent, ik zou je net zo goed pappa kunnen noemen.'" Bladzijde 13
"Fred volgde hem. Wat ze eerder geklommen hadden bleek nu lastig als afdaling, en toen hij Bram wilde inhalen gleed hij uit en kwam hij met zijn knie tegen een rotspunt. Hij had het kunnen uitschreeuwen van pijn maar hij bedwong zich: Bram mocht niet denken dat hij zijn gelijk wilde halen." Bladzijde 29
"'Hé, ik wou je wat zeggen,' zei ik. 'Ik ben net de hele wereld rond geweest, maar jij hebt het leukste hoofd dat ik heb gezien.' Dat had ik in de tram bedacht." Bladzijde 50
"Dag 46, zaterdag. Ik moet dit durven opschrijven. Ik houd niet meer van Emma. Daar, het staat er." Bladzijde 83
"Ik was de Steen niet waard. Emma zei het zelf: de Steen doet voor iedereen iets anders. Ik ben geen reiziger, geen schrijver, niet Emma's man; ik ben het ongeluk dat mensen treft. [...] Ik ben geen Tepuki, ik ben de zoon van Menno Bontje van wie ik niets weet, behalve dat hij de kracht had om te doen wat ik ga doen. Zijn moeder heeft het me zelf gezegd: 'Breek met alles wat je dacht te zijn.'" Bladzijde 90
Thematiek
ZelfmoordDe vader van Bram, Menno, heeft zelfmoord gepleegd toen Bram nog een baby was. Nadat Bram met de ouders van Menno heeft gepraat, wil hij breken met alles wat er was. Nadat hij het uit heeft gemaakt met Emma stapt hij in de auto van Fred, waarmee hij naar het spoor (de verlepte kropjes sla). Hij gaat doen wat zijn vader ook heeft gedaan. Zijn horloge zal daar op nul komen te staan.
Vader-zoonrelatieBram wordt door Fred geadopteerd en Fred is helemaal bezeten van hem. Fred is een schrijver/journalist en wil dat Bram dit ook wordt. Ergens wil elke vader dat zijn zoon hetzelfde gaat doen, maar dan net een beetje beter. In het verhaal lees je hoe de twee met elkaar omgaan, beste maatjes zijn, maar ook uit elkaar lijken te groeien.
Zin van het levenBram is op zoek naar de zin van het bestaan. Dit uit zich in een reis naar Nieuw-Zeeland waar hij een magische steen wil aanraken om zijn leven 'opnieuw' te beginnen. Hij wil ook opnieuw beginnen nadat hij met de ouders van zijn vader heeft gepraat. Zowel Fred als Bram zijn ook veel bezig met geen 'confectie' te worden.
Motieven
Liefde
Wanneer Bram Emma leert kennen, zet hij zijn zoektocht naar de zin van het leven op pauze. Bram gaat helemaal op in zijn liefde voor Emma, maar merkt dat hij niet van haar houdt als hij Fred spreekt over hoe vrouwen de man gebonden houden.
Titelverklaring
Er wordt in het verhaal letterlijk naar 'Een tafel vol vlinders' verwezen. Bram beschrijft zijn leven als een tafel vol vlinders: de tafel wordt steeds een beetje leger en als hij leeg is, is zijn leven voorbij. Aan het einde van het verhaal voelt hij dat zijn tafel steeds sneller leegraakt, wat erop wijst dat zijn leven bijna teneinde komt.
Structuur & perspectief
Het boek is een novelle, het boekenweekgeschenk uit 2009. Het boek bestaat uit twee delen. Deel 1 - het vijverspook, is geschreven vanuit Fred, de adoptievader van Bram. Dit deel is geschreven in een vertellersverspecitef.
Deel 2 - Het scherfje, is een soort dagboek geschreven vanuit Bram. In deel 1 wordt beschreven hoe Fred vreest voor de dood van Bram en in deel 2 lees je hoe dat leven inderdaad tot een einde komt. Deel 2 is geschreven vanuit een ik-perspectief.
Decor
In deel 1 is Fred op reis in Siberië. Daar heeft hij kort contact met Carla, die in Amsterdam is. Hij denkt ook terug aan de jeugd van Bram, die in Amsterdam is opgegroeid. Deel 2 speelt zich voornamelijk af in Amsterdam en gaat over het leven van Bram.
Er wordt niet zozeer een tijd aangeduid waarin het verhaal zich afspeelt. Wel wordt er beschreven hoe het voor Bram dag 0 in zijn leven is wanneer hij de bijzondere steen in Nieuw-Zeeland heeft aangeraakt. Er is wel sprake van een actueel verhaal (in 2009), doordat de personages gebruik maken van het internet en mobieltjes.
Stijl
De stijl is kenmerkend voor een novelle. Het is een kort verhaal, dus alles gebeurt best snel. Daardoor is het boek heel makkelijk te lezen. Alles wordt best uitvoerig besproken, waarbij de twee verschillende perspectieven heel duidelijk worden. Fred denkt op een bepaalde manier en heeft daarmee Bram beïnvloed, maar Bram denkt ook weer op zijn eigen manier. Dit komt naar voren door een verschillend taalgebruik.
Slotzin
En nu krijg ik te zien wat geen schrijver kan beschrijven: het opdrogen van de laatste punt. Emma.Bijzonderheden
Deel 1 en deel 2 zijn precies evenveel pagina's.
Beoordeling
Ik vind dit echt een aangrijpend verhaal. De spanning wordt goed opgebouwd door het vermoeden van Brams dood in deel 1, maar ik verwachtte het niet meer echt totdat Bram opschreef dat hij niet meer van Emma hield. De liefde van een vader voor zijn zoon komt er heel duidelijk in terug, ik vind het mooi om te lezen hoe Bram met het leven worstelt en ik leef helemaal mee met Fred, die het verschrikkelijke nieuws nog te horen zou moeten krijgen.
Recensies
"Hoezeer hij bevangen is van vrees voor de zogenaamde echte Literatuur toont Een tafel vol vlinders, het Boekenweekgeschenk dat de Stichting CPNB vanaf woensdag aanstaande in 968.000 exemplaren over lezend Nederland verspreidt. Van pure schrik dat hij blijkbaar toch meetelt, nu hij niet is overgeslagen, heeft Krabbé een merkwaardig tam en sentimenteel verhaal afgeleverd, dat na veertig bladzijden elke spanning verliest en uitmondt in een melodrama." https://literom-nbdbiblio...ail/100959
"Het verhaal komt namelijk in een wanhopige stroomversnelling terecht. Het is of Krabbé bij het schrijven dacht: oei, ik heb al 60 bladzijden af, een Boekenweekgeschenk mag er maar 90 tellen, opzij, opzij, opzij, wij hebben ongelofelijke haast. Hij laat grote gaten in de ontwikkeling van Bram vallen en schrijft het verhaal razendsnel naar het einde toe." https://literom-nbdbiblio...ail/100995
Stel je bent leraar
REACTIES
1 seconde geleden