Feitelijke gegevens
- 2e druk, 2023
- 347 pagina's
- Uitgeverij: Prometheus
Flaptekst
Eerste zin
Zijn voetstappen klossen op de trap, onvast, struikelend.Samenvatting
Het boek is eigenlijk verdeeld in drie tijden en perspectieven. Ten eerste komen we in de schuingedrukte hoofdstukken in de jaren 1999 tot 2009 meer te weten over het verleden van de hoofdpersoon. Deze hoofdstukken zijn met een kip aangegeven. We komen erachter dat Lyn, de hoofdpersoon, opgroeit in Laren met haar zus Michelle en haar vader en moeder. Haar vader is een bekende kok die een boek heeft geschreven (terwijl eigenlijk de moeder van Lyn dit boek heeft geschreven). De vader van Lyn en Michelle mishandelt hun moeder heel erg en als het even kan ook Lyn en Michelle. Wanneer hun moeder weer eens in elkaar is geslagen, verstopt ze zich in een kast. Als Michelle oud genoeg is, gaat ze meteen op kamers in Leiden waar ze ook studeert. Lyn is een paar jaar jonger en blijft achter bij haar ouders. Elke dag hopen de moeder en zij weer dat de vader dood is. Als zij ook gaat studeren in Leiden komt ze in de weekenden wel thuis waardoor ze geen sociaal leven kan oprichten. Ze blijft, ondanks dat haar zus het haar afraadt, in de weekenden thuis wonen om voor haar moeder te zorgen. Als ze op een dag thuiskomt, ziet ze dat haar moeder, met een mes, zelfmoord heeft gepleegd in diezelfde kast waar ze altijd zat. Later blijkt dat de vader dood is. Dit is zo’n schok voor Lyn dat ze naar een soort gesticht moet waar haar tante Ingrid (die altijd interesse en aandacht voor Lyn heeft getoond) af en toe met haar wandelt. Daar beschuldigt Michelle Lyn ervan dat ze hun vader vermoord heeft. Of ze dit ook gedaan heeft blijft onbeantwoord. Lyn heeft in sommige herinneringen gaten zitten door trauma. Uiteindelijk mag ze uit het gesticht en studeert ze commerciële economie en uiteindelijk komt ze te werken bij Camiel.
Daar gaat het tweede perspectief over. Het is inmiddels 2022 en ze is net twee jaar getrouwd met Camiel en ze wonen in Roermond in het huis van Camiel. Camiel is ook een soort BN’er die een kookprogramma had op tv en bekend is door het hele land en daarbuiten door zijn kookkunsten. Lyn is de PR-medewerker voor het bedrijf van Camiel. En door het boek heen werken ze toe naar de opening van de Luwte in ‘t Land. Dit is een super groot project waarbij ze tegelijkertijd tien filialen gaan openen van een restaurant. Maar ondertussen zien we hoe Lyn getrouwd is met haar vader eigenlijk. Camiel behandelt haar als onkruid en flirt nog steeds met zijn ex, de moeder van zijn drie kinderen. Elke dag eet en werkt hij op de zaak. Als Lyn een keer kletst met haar zus, beschuldigt zij haar ervan dat ze getrouwd is met haar vader. Lyn wil het eerst niet geloven, maar later kan ze er niet omheen. Omdat ze zo eenzaam is en omdat ze haar man wil kwetsen omdat hij haar pijn doet, besluit ze vreemd te gaan met Laurens, de elektricien van het bedrijf. Hoewel ze het erg fijn vindt om aandacht te krijgen van deze man, wil ze het uiteindelijk toch uitmaken omdat hij nogal psychotisch is. Hij grijpt haar vast, trapt haar door de kamer, knijpt haar keel dicht als ze het uitgemaakt heeft. En verschijnt zomaar ineens in haar huis (of eigenlijk het huis van haar man). Ondertussen proberen Lyn, haar man en het hele team de opening voor de Luwte in ‘t Land voor te bereiden. Maar ze wordt vaak ‘s avonds laat wakker doordat het lijkt alsof ze iemand hoort in huis. Ook als ze buiten in de tuin is, ziet ze soms een schim daar staan. Alle verdenkingen wijzen meteen op Laurens. Zeker als er kutwijf op haar spiegel staat en hoer op de gevel van haar huis. In ruil daarvoor bekladt ze de bestelbus van Laurens met hoerenloper. Dan blijkt dat hij het niet gedaan heeft. Ondertussen is de ex-vrouw van Camiel, Christine, ook behoorlijk pissig op Lyn omdat ze de nieuwe (en tevens veel jongere) vrouw van Camiel is. Dus dan verdenkt ze ook nog even Christine. Maar die is het ook niet. Ondertussen vertelt Michelle, Lyns zus, dat ze een dagboekje van hun moeder heeft gevonden. Als ze daarin leest, komt ze erachter dat hun moeder geestelijk mishandeld is toen ze een paar jaar in een klooster zat. Nadat ze dit leest, krijgt ze enorme ruzie met haar zus, dat ook niet meer goed komt. Camiel, Lyns man, belandt ook in het ziekenhuis door de stress die de opening met zich meebrengt en Lyn gaat zelf veel meer drinken en krijgt veel waanbeelden en gaten in haar geheugen. Dan, op het moment dat de opening door Humberto Tan geleid, live wordt vastgelegd, sterft Camiel voor iedereen op het podium. Christine wil dat Lyn binnen een week het huis uit is. Lyn draait helemaal door en moet weer in een inrichting. Dan denkt ze dat ze het zelf allemaal heeft gedaan: de moord op haar vader, het verplaatsen van dingen in huis, het schrijven van kutwijf en hoer en de moord op haar man. Uiteindelijk sterft haar tante, die een huis voor haar achterlaat waar ze in gaat wonen, samen met de kippen. De kippen zijn alles wat ze nog heeft van haar tante en de enige goede herinnering van vroeger.
Het derde perspectief is dat van de dader van alles. Hoewel je daar pas helemaal op het einde achterkomt. Deze worden aangegeven door een ander lettertype en een afbeelding van twee koksmessen. Aan het begin is het niet duidelijk wie dit perspectief is en wat diens rol is in het verhaal. Die persoon is in ieder geval woedend op Lyn en Camiel en wenst ze niets anders dan de dood toe. Aan het einde wordt duidelijk dat deze persoon Camiel heeft vermoord en al die tijd wilde dat Lyn door zou draaien en op zou draaien voor de moord op Camiel. Dat ze aan zichzelf, aan haar eigen waarnemingen, zou gaan twijfelen totdat ze helemaal geestelijk afgebroken zou worden. Op het allerlaatste moment wordt duidelijk dat deze persoon Benjamin is. De zoon van Camiel en Christine. Hij is nooit erkend door zijn vader als goede zoon, hij is nooit begrepen en altijd uitgekafferd. Daar wilde hij nu wraak opnemen, net als op de vrouw die zijn moeder zo verdrietig heeft gemaakt en de vrouw die zijn vader van hun heeft afgenomen.
Personages
Lyn Fleer
De hoofdpersoon van Alter Ego is Lyn Fleer, later Lyn Storm. Ze had een vader die haar moeder mishandelde. Beide zijn gestorven. Ze is tante van twee nichtjes en een neefje, van haar oudere zus Michelle. Ze heeft commerciële economie gestudeerd in Leiden en is uiteindelijk PR-medewerker geworden in het bedrijf van haar man.
Camiel Storm
Hij is de man van Lyn en ex-man van Christine. Hij heeft drie kinderen. Hij is een BN’er, een bekende chef-kok, met een eigen programma op televisie. Vanwege zijn grote ego en narcistisch karakter vermoordt zijn zoon hem.
Laurens
Hij is de minnaar van Lyn. Ook hij heeft een groot ego en narcistisch karakter. Hij heeft, zoals hij dit zelf verwoordt, ‘issues’. Uiteindelijk blijkt hij wel een good guy te zijn en helpt hij Lyn. Hij had eerst ook nog een vriendin, maar die is bij hem weggegaan vanwege zijn verhouding met Lyn.
Quotes
"Hier in Limburg heb ik geen moeite gedaan om nieuwe vrienden te maken. Via mijn werk heb ik ruim voldoende sociaal leven, heb ik mezelf steeds voorgehouden. Mijn dagen zijn gevuld met interessante gesprekken en mooie projecten. Nu weet ik dat dat onzin is, het is niet voldoende. Ik ben veel alleen. Te veel. En dat ligt heus niet alleen aan Camiel en zijn werkverslaving." Bladzijde 130
"Er is een andere, al even verontrustende gedachte voor in de plaats gekomen: zou er achter Christines keurige, chique masker een jaloers, wraakzuchtig alter ego schuilen dat ‘s nachts rondsluipt in het huis dat ze zo goed kent? Stoken in ons huwelijk. Macht uitoefenen." Bladzijde 220
"Voortdurende verandering is de enige zekerheid die je krijgt zodra je geboren wordt. Niets en niemand kan zich onttrekken aan de golfbewegingen waar alle leven aan onderhevig is. … Ik heb ook dingen verloren die ik nooit zal kunnen herstellen. Dingen die mezelf aangaan, onzichtbaar aan de buitenkant, maar voelbaar in alle beslissingen die ik neem. Het meest confronterende verlies van allemaal is de overtuiging dat ik in wezen een goed mens ben." Bladzijde 332
"Als we elkaar nooit meer zullen zien, dan is dat maar zo, ik heb er vrede mee. We hebben niet voor elkaar gekozen, alleen je vrienden kies je zelf." Bladzijde 333
"Maar Camiel kijkt niet naar mij; zijn blijk meandert wezenloos door de ruimte en blijft nergens aan hangen. Hij lijkt plotseling verloren, verdwaasd. Een diepe frons, hij knijpt zijn ogen dicht. Zijn mond vormt een scheve O en hij grijpt naar zijn borst. Zijn gezicht, dat glanst van het zweet, verkleurt razendsnel van rozig naar paars, violet, grauw. Het gebeurt te snel om te reageren. De microfoon valt en komt met een klap op het podium terecht, een droge, harde tik die weerkaatst tussen de fabrieksmuren. Een tergend hoge pieptoon vult de zaal. Mensen drukken hun handen tegen hun oren. Ik hoor iemand iets roepen, er klinkt een gilletje. Er gaat een golf van afschuw en ongeloof door het publiek heen. Het volgende moment zakt Camiel op het podium in elkaar." Bladzijde 248
"Hij sloeg me tot ik twaalf was, omdat hij geen geduld had en geen tijd, en vooral geen inzicht, en daarna begon het sarren. Losse opmerkingen, nonchalant uitgesproken. Dagelijks. Nerd/vreet eens wat meer/karkas/geen zoon van mij/slappeling/heb je nou nog geen meisje/nietsnut/kap met dat stomme gamen/je verspilt je tijd/er zitten vierentwintig uur in een dag en als je niet slaapt tweeëndertig. In zijn belevingswereld wilde ik niet deugen, wilde ik niet slagen, wilde ik geen succesnummer worden. Wilde ik niet zijn zoals hij. En hij gaf me het gevoel dat het aan mij lag, aan mij alleen, elke dag opnieuw. Ik was de gebrekkige, recalcitrante godenzoon die het vertikte om zich tot zijn evenbeeld te laten kneden. De afkeuring was voelbaar in elke blik, elke aanraking." Bladzijde 329
"Mama was minder getalenteerd dan Camiel, maar ze werkte nog veel harder om dat te compenseren. Ze bouwde haar complete leven op rondom die egoïst. En toen was mama ineens niet meer interessant; afgeschreven, oud, of weet ik veel wat er in hem omging. Hij kreeg het op zijn heupen en daarna kwam hij trots als een aap met zeven lullen aanzetten met die veel te jonge griet. Tieten, kont, vochtige ogen, vastbesloten om zich in te likken." Bladzijde 330
Thematiek
Macht en machtsmisbruikHet thema van Alter Ego is macht en machtsmisbruik. Dit laat zich goed zien als je kijkt naar de ouders van Lyn en Michelle. De vader oefent een bepaalde macht uit over zijn vrouw door haar te slaan. Daarnaast oefent hij ook macht uit doordat hij een bepaalde structuur eist van zijn familie (zo moeten ze bijvoorbeeld allemaal hun voeten vegen en de vaatwasser inruimen voor hij er iets van merkt, anders zwaait er wat). Daarnaast oefent ook Camiel een bepaalde macht uit over Lyn. Als hij het ergens niet mee eens is, dan laat hij dit weten. Het is zijn huis, zijn leven, waarin Lyn slechts deelgenoot is. Ook haar minnaar Laurens oefent macht uit over haar. Hij hoeft maar naar buiten te klappen over hun affaire en het huwelijk tussen Camiel en Lyn is over, haar carrière voorbij, net als die van Camiel en die van het restaurant. De dader, wat Benjamin blijkt te zijn, heeft ook een macht over Lyn. Hij komt binnen wanneer hij dit wil, doet wat hij wil. Lyn heeft daar totaal geen controle of overmacht over. En als laatste hebben sowieso Camiel en Laurens, zeker tijdens de seks, macht over haar. Ze is maar een fragiel en mager meisje die makkelijk vermoord zou kunnen worden tijdens de seks bijvoorbeeld door hun. Daar is ze zich dan ook zeker van bewust. Ze kunnen doen en laten wat ze maar willen met haar.
Motieven
Kippen
Een steeds terugkerend motief dat erg typerend is voor het boek en voor Lyn zijn de kippen, Mees en Muis. Het zijn de kleinkinderen van de kippen die ze zelf voerde en verzorgde toen ze klein was en bij haar tante logeerde. De kippen ontsnappen, worden ontvoerd en zelfs bijna vermoord. Het is als het ware een soort symbool voor haar onschuld en haar jeugd, voor veiligheid en vertrouwen dat telkens op de proef wordt gesteld.
Alcohol
Door het verhaal heen wordt de alcoholverslaving van Lyn steeds erger. Door de alcohol kan ze ontsnappen aan de perikelen in haar leven. Door de alcohol probeert ze alles wat er gebeurd in haar leven te verdringen, even niet meer te voelen.
Eten
Ook eten is een belangrijk motief in dit verhaal. Naast het feit dat zowel haar overleden vader als haar overleden man kok waren en dus telkens bezig waren met eten, werkt ze ook nog eens zelf als PR-medewerker in een restaurant. Camiel heeft vreemde gewoonten met eten (elke avond, na het werk, eet hij een bak ijs en in zijn auto snoept hij hele zakken met bounty’s weg) en in dat eten wordt het gif, dat het uiteindelijk fataal wordt, gestopt. Daarnaast leest Lyn een fragment uit het dagboek van haar moeder waar ze beschrijft hoe ze in het klooster moest eten en als ze dat niet deden dan werd hun neus dichtgeknepen en het eten naar binnen gestopt. Dit klooster en dit eetproces heeft ertoe geleid dat ze al voor ze Lyns vader ontmoette, getraumatiseerd was en nooit veel at.
Motto
Als we iemand haten, haten we iets in hem wat deel is van onszelf. Wat geen deel is van onszelf verontrust ons niet. - Herman Hesse, Demian
Trivia
Alter Ego is een vrouwenthriller
Esther Verhoef vindt het leukste aan lezen en schrijven dat je verdwijnt achter de zin en in het verhaal.
Titelverklaring
De titel van het verhaal is ‘Alter Ego’. Een alter ego is als het ware een tweede persoonlijkheid waarmee je je onderscheidt van je andere, werkelijke, persoonlijkheid. In het boek hebben eigenlijk bijna alle personages een alter ego. Zo heeft de hoofdpersoon een affaire waardoor ze eigenlijk een andere identiteit aanneemt. Ook doet het boek vermoeden dat zij zelf de moordenaar is, dit zou dan ook een alter ego veronderstellen. Maar vooral Camiel en de vader van Lyn hebben beide een enorm alter ego. In werkelijkheid zijn het beide narcistische en egocentrische onprettige mannen, maar voor de bühne zijn het charismatische superhelden die geweldig kunnen koken en waar iedereen dol op is. En ook Benjamin, de moordenaar van zijn vader, kan beschuldigd worden van het hebben van een alter ego.
Structuur & perspectief
Het boek heeft 93 hoofdstukken, een epiloog (5 maanden later) en een aantal tientallen hoofdstukken in het perspectief van Benjamin en de jonge Lyn. De 93 hoofdstukken zijn opgedeeld in juni tot september 2022. De hoofdstukken van de jonge Lyn spelen zich af in de tijd van 1999-2009. Daarna is er nog een hoofdstuk waarin in een pagina het gat tussen 2009 en 2022 wordt verteld. Het laatste hoofdstuk van Benjamin speelt zich in die 5 maanden later, verder staat er bij zijn hoofdstukken geen tijdsaanduiding.
Het boek heeft constant een ik-perspectief. Maar in de reguliere hoofdstukken is dit de volwassen Lyn, in de schuingedrukte hoofdstukken is dit het perspectief van de jonge Lyn en in het andere lettertype is dit het perspectief van Benjamin. ‘Hier in Limburg heb ik geen moeite gedaan om nieuwe vrienden te maken. Via mijn werk heb ik ruim voldoende sociaal leven, heb ik mezelf steeds voorgehouden. Mijn dagen zijn gevuld met interessante gesprekken en mooie projecten. Nu weet ik dat dat onzin is, het is niet voldoende. Ik ben veel alleen. Te veel. En dat ligt heus niet alleen aan Camiel en zijn werkverslaving.’
Decor
Zowel tijd als decor spelen een erg belangrijke rol in dit verhaal. Het decor waar dit boek zich afspeelt is eerst Laren, hier groeien Michelle en Lyn op. Dan verhuist Michelle en later ook Lyn naar Leiden om daar te studeren. Dan gaat Michelle naar Boskoop met haar man en hun kinderen, daar gaat Lyn naar de verjaardag van Michelle toe. Lyn verhuist dan naar Roermond, waar ze bij Camiel gaat wonen. Na de dood van Camiel verhuist ze naar Eindhoven waar ze gaat wonen. Al deze plaatsen bakenen een deel af van de fases waar we zijn in het verhaal en in het leven van Lyn. In Laren is bijvoorbeeld haar jeugd waar ze beschuldigd werd van de moord op haar vader. In Roermond bedroog ze Camiel met Laurens en is Camiel gestorven. En in Boskoop woont haar, op een gegeven moment enig, familielid.
Ook tijd is belangrijk in dit verhaal. Eigenlijk om dezelfde reden als decor. Van 1999-2009 is ze jong en woont ze bij haar moeder die mishandeld wordt door haar vader. Van juni 2022 tot het einde komt ze weer in een diepe daal van haar leven waarin ze weer psychotisch wordt.
Stijl
De hoofdstukken van dit boek zijn over het algemeen erg kort. Verhoef heeft een goede manier gevonden om veel suspense in het verhaal te verwerken waardoor het boek ook erg spannend is. Het is een thriller. Je kan aan het type woord merken dat het boek zich in de 21e eeuw afspeelt. Er worden veel jongerentaal gebruikt zoals ‘neuken’, ‘awesome’, ‘cool’ en meer van dat soort woorden. Verder schrijft Verhoef in veel dialogen en verhalende zinnen.
Slotzin
Ik weet wat er met Camiel is gebeurd.Bijzonderheden
E-book
Beoordeling
Zelf zou ik dit boek echt vijf van de vijf sterren geven en zeker aanraden bij anderen om te lezen. Ik heb het zelf in een ruk uitgelezen en was bijna teleurgesteld toen het klaar was. De manier waarop Verhoef spanning weet aan te brengen in dit boek is echt legendarisch. Je voelt mee met de hoofdpersoon en verdenkt vanaf de eerste seconde al meteen iedereen. Hoewel het pas drie zinnen waren voordat de dader naar voren kwam, duidelijk voor mij werd wie de dader was. Ik heb genoten van de combinatie van spanning, thriller, mystiek en romantiek. De manier waarop het hele boek, met alle drie de perspectieven, samenhangt met elkaar is ook fantastisch. Al met al zit het boek naar mijn mening dus erg goed in elkaar.
Stel je bent leraar
REACTIES
1 seconde geleden