Inleiding
Het onderwerp van het werkstuk is het conflict in Macedonië. De reden waarom we onderwerp gekozen hebben zijn dat er in de media vergeleken bij andere oorlogen of conflicten met betrekking tot de afbrokkeling van Joegoslavië weinig aandacht is besteed aan het conflict Macedonië.
Hoofdvraag: Hoe ontstond het conflict, hoe verliep het en waarom liep het niet op een oorlog uit?
De deelvragen zijn: 1: wat zijn de oorzaken en de aanleiding van het conflict? 2: wat gebeurde er in Macedonië van dag tot dag? (Chronologisch overzicht gebeurtenissen) 3: wat werd vastgelegd in het Vredesakkoord van Ohrid? 4: hoe verliep de operatie Essential Harvest? 5: zijn de Macedonische regering of de etnisch Albanezen schuldig aan het ontstaan en het voortduren van het conflict Macedonië? (betoog) 6: hoe ziet de toekomst van het gebied er volgens ons uit?
De doelstelling van het werkstuk is om ons een goed beeld te vormen over wat er het laatste jaar in Macedonië heeft afgespeeld en hoe de spanning zo heeft kunnen oplopen. Verder willen we er na kijken in hoeverre de rol van de NAVO heeft bijgedragen aan het vredesproces. Het werkstuk is voor iedereen die een goed overzicht wil krijgen van de gebeurtenissen in Macedonië en ook geïnteresseerd is in de achtergronden hiervan. We hebben eerst informatie gezocht, hieruit de vragen opgesteld en deze daarna uitgewerkt. Als laatste hebben we de plaatjes erbij gekozen.
Motto \"[The Macedonians] are trying to tell us that we have to leave the country, because we do not belong here” Adelina, ethnic Albanian female doctor for BBC News Online
Deelvraag 1: wat zijn de oorzaken en de aanleiding van het conflict?
· Oorzaken De meeste Macedonische Albanezen zeggen dat alles wat ze willen is gelijkstelling aan de etnische Macedoniërs. Hun strijdpunten zijn:
- Als gelijk erkend worden in de Macedonische wet - Albanees moet een officiële taal worden. - Men wil een universiteit waarop in het Albanees lesgegeven wordt die door de overheid wordt bekostigd.
Maar de meeste Macedoniërs denken dat de Albanezen uit zijn op de vernietiging van Macedonië en daarna het grondgebied van Macedonië willen toevoegen aan een “Groter Albanië”. Officiële cijfers wijzen uit dat ongeveer 23% van de Macedonische bevolking etnisch Albanees is. De Albanezen zelf zeggen meer dan 40% van de bevolking uit te maken. Minder dan 10% van de werkende bevolking is Albanees volgens een overheidsrapport uit mei 2000. In het leger en de politie is dit zelfs maar 3,1%. Een soortgelijke situatie doet zich voor in andere publieke sectoren, zoals de rechtspraak en de gezondheidszorg. Economisch gezien hebben de Macedonische Albanezen altijd gedwongen aan zelfvoorziening gedaan. Al ze kwamen vragen om een uitkering of andere vorm van sociale zekerheid werden ze raar en anders behandelt dan de etnische Macedoniërs. De overheid heeft in haar verleden ook aanklachten van discriminatie door etnische Albanezen genegeerd en geeft hiervoor als verklaring dat het opleidingsniveau van de Macedonische Albanezen lager is als die van de etnische Macedoniërs.
Onderwijs De laatste eeuw hebben Albanese Macedoniërs meerdere malen de Macedonische regering verzocht tot oprichten van een universiteit waar Albanees de eerste taal is. In 1994 kreeg een instituut in Macedonië waarop in het Albanees lesgegeven werd van de overheid de stempel illegaal en moest de school worden gesloten. Een compromis gebracht door de organisatie van veiligheid en samenwerking voor een privé-universiteit gefinancierd door particulieren werd door niet alle Albanezen als aanvaardbaar gezien. De regering zegt bang te zijn voor een Albanese universiteit, omdat hierdoor het land op het spoor van separatie zou worden gezet.
Wettelijke positie De Macedonische Albanezen worden niet geaccepteerd als een nationale minderheid en hebben dus ook niet de rechten die voor deze minderheden gelden. De Albanezen willen dat alle burgers ongeacht hun etniciteit voor de wet gelijk zijn en zeggen dat ze zich door de wet tweederangsburgers voelen. Ook vinden ze dat ze door de overheid worden gedwongen om zich “Albanisch” te voelen. Ze willen ook vetorecht als het gaat om beslissingen met betrekking tot Albanese zaken.
Groter Albanië Na het falen van een politieke oplossing van het probleem neemt het aantal aanhangers van de Albanese rebellen toe, zelfs onder etnisch Albanese politici. Deze rebellen vinden dat alleen geweld er toe zal leiden dat de Macedonische regering naar hun wensen luistert. Volgens een woordvoerder zijn de rebellen een zijtak van een oude rebellenorganisatie die het nu opgeheven Kosovo Libertation Army oprichtten. De rebellen ontkennen plannen te hebben om Macedonië te vernietigen en de staat te laten opgaan in een groter Albanisch geheel. Alhoewel de meeste Albanese Macedoniërs vrede hadden met hun leven in Macedonië kan de steun voor de rebellen leiden tot een Albanisch nationalisme, zoals die heerste tijdens het communistische tijdperk.
· Aanleiding De Joegoslavische republiek Macedonië maakte sinds 1918 deel uit van Joegoslavië, maar is sinds 1991 onafhankelijk. De problemen beginnen in februari 2001 als 200 à 250 rebellen een guerrilla voeren tegen de Servische politie, waarbij vijf politiemannen om het leven kwamen. Dat was de aanleiding voor de politiemacht om zich terug te trekken uit de vijf kilometer brede bufferzone, die ingesteld was in juni 1999, nadat er een einde was gekomen aan de oorlog tussen de NAVO en Joegoslavië. In deze zone mochten zich geen Joegoslavische legereenheden of Kfor-troepen (=troepen van NAVO die verantwoordelijk zijn voor de realisering van veiligheid in Kosovo en omliggende gebieden) bevinden. Vanwege de onrust in het grensgebied besluit de Veiligheidsraad om toch maar weer Kfor- troepen en Joegoslavische legereenheden in de bufferzone te laten.
Deelvraag 2: wat gebeurde er in Macedonië van dag tot dag?
4 maart 2001: spanningen in het grensgebied van Macedonië lopen op. Macedonië heeft zijn grens met Kosovo gesloten nadat drie Macedonische soldaten waren omgekomen bij twee ongevallen. Twee soldaten reden met hun auto op een landmijn. De derde kwam om het leven in een gevecht met Albanese guerrillastrijders. De Macedonische regering heeft extra troepen naar het grensgebied gestuurd.
14 maart: etnische Albanezen schieten op politie Macedonië.
In de stad Tetevo, in het noordwesten van het land gelegen is er een schietpartij geweest bij een demonstratie van etnische Albanezen die tegen het beleid van de regering zijn en zich achtergesteld voelen. De politie heeft het schieten van de Albanezen beantwoord met nog meer kogels en het is niet bekend hoeveel slachtoffers gevallen zijn.
15 maart: Albanese rebellen nemen burcht in.
Albanese rebellen hebben in de stad Tetevo een burcht ingenomen. Vele inwoners uit de stad hebben de stad verlaten en zoeken ergens anders een veilig onderkomen. Er waren vandaag opnieuw schietpartijen.
18 maart: Kfor waarschuwt Albanese rebellen.
De commandant van de Kfor-vredesmacht in Kosovo heeft gedreigd dat elke beschieting van Albanese rebellen in het grensgebied van Kosovo en Macedonië flink bestraft zal worden.
19 maart: Meer Kfor militairen naar Macedonië.
NAVO secretaris-generaal Roberston heeft bekend gemaakt dat meer Kfor-soldaten uit Kosovo naar Macedonië gaan, vanwege de schietpartijen in de grensplaats Tetevo.
21 maart: staakt-het-vuren Albanese rebellen.
De rebellen hebben enkele uren voor de deadline van de Macedonische regering op 19 maart een eenzijdig staakt-het-vuren afgekondigd. Deze deadline hield in dat ze zich binnen 24 uur moesten terugtrekken of overgeven.
24 maart: geweld in Macedonië laait op.
In het noorden van Macedonië zijn de gevechten tussen het leger en Albanese rebellen opgelaaid. Militairen hebben het vuur geopend op de heuvels rond de stad Tetevo. Het leger zou zware wapens hebben ingezet.
29 maart: Macedonische granaten op Kosovo.
Macedonische soldaten hebben per abuis mortiergranaten afgeschoten op het Kosovaarse dorp Krivenik, op een kilometer van de Macedonische grens. In het dorp zouden twee mensen zijn gedood en twintig anderen gewond zijn geraakt, meldt een woordvoerder van Kfor-vredesmacht
28 april: acht Macedonische militairen omgekomen.
Bij de grens met Kosovo zijn 8 militairen omgekomen door mortieren van de Albanese rebellen. Twee zijn zwaargewond geraakt. De NAVO en EU keuren de actie af en roepen op tot het staken van geweld door de Albanese guerrillastrijders.
3 mei: Macedonische leger vuurt op rebellen.
Macedonische legerhelikopters hebben raketten afgevuurd op een dorp ten noordoosten van Skopje. Dat zeggen een fotograaf en een cameraman van persbureau Reuters. De journalisten zagen twee helikopters cirkelen, die op huizen en naburig bos vuurden. Ook was het geluid van mortieren en artilleriebeschietingen te horen.
15 mei: Macedonische regering stelt rebellen ultimatum.
De Macedonische regering heeft de rebellen opgeroepen het grensgebied voor donderdag te verlaten en dit ultimatum later nog verlengt. De rebellen hebben geen respons gegeven.
24 mei: nieuw offensief Macedonische leger.
Het Macedonische leger is een nieuw offensief begonnen tegen Albanese rebellen in het noorden. Elf dorpen aan de grens met Servië zijn omsingeld en onder vuur genomen. Volgens de rebellen zijn onder de burgerbevolking doden en gewonden gevallen.
31 mei: Macedonische wijzigt grondwet voor minderheid.
Macedonische regering wijzigt de grondwet voor Albanese minderheid. Hierdoor kondigen Albanese rebellen op 7 juni een staakt-het-vuren aan.
11 juni: UCK dreigt met aanvallen op Skopje.
De Albanese guerrillastrijders dreigen met aanvallen op de stad Skopje als het leger niet stopt met het beschieten van twee bergdorpen. De Macedonische regering heeft dit dreigement genegeerd en is doorgegaan met de beschietingen.
20 juni: vredesoverleg Macedonië in impasse.
Volgens president Traikovski hebben Albanezen onredelijke eisen, zij willen namelijk een twee-landenstaat.
23 juni: Macedonische leger hervat aanvallen.
Macedonië heeft zijn offensief tegen de Albanese rebellen hervat. Tanks en gevechtshelikopters hebben weer aanvallen uitgevoerd op doelen van Albanezen in de buurt van de hoofdstad Skopje. Dit zorgde voor het einde van het toch al wankelende staakt-het-vuren.
29 juni: NAVO stuurt 3000 militairen naar Macedonië.
De NAVO-leden hebben ingestemd met het sturen van 3000 soldaten naar Macedonië. Zij moeten toezien op vrijwillige ontwapening van Albanese rebellen en wapens vernietigen.
9 juli: Albanezen in Macedonië verwerpen vredesplan.
De internationale voorstellen van NAVO die werden voorgelegd aan de twee belangrijkste leiders van Albanese groeperingen werden door hen afgewezen en wordt gezien als westerse bemoeizucht.
25 juli: Macedonië verdenkt het westen van partijdigheid.
De regering eist dat de NAVO de schuld van het conflict bij de rebellen leggen anders is volgens hen de partijdigheid van NAVO voor de Albanese rebellen bewezen. Partijen in Macedonië
kondigen weer een staakt-het-vuren af en gaan om de tafel zitten.
13 augustus: vredesakkoord van Ohrid ondertekent.
Hierin beloven de Albanese rebellen binnen twee weken hun legereenheden te ontbinden. Het akkoord werd getekend in het bijzijn van NAVO-secretaris-generaal Robertson en EU-buitenland Chef Solana.
26 augustus: missie Essential Harvest begint maandag.
De NAVO-vredesmacht in Macedonië begint maandag met het ontwapenen van de Albanese rebellen. Er was nog enige onduidelijkheid of de missie Essential Harvest morgen kon beginnen. Het bondgenootschap en de Macedonische regering konden het niet eens worden over het aantal wapens dat de rebellen moeten inleveren. Men heeft uiteindelijk op 31 augustus 1400 wapens ingezameld.
9 september: Macedonië wijst verdere hulp NAVO af.
Macedonië is tegen het verlengen van de periode voor het inzamelen van wapens, maar vindt het wel goed dat er burgerwaarnemers blijven.
18 september: Albanese rebellen gaan door na inleveren wapens.
De Albanese rebellen zeggen niet te willen wachten op het besluit van de regering om de Albanezen meer rechten te geven, aldus een woordvoeder van de rebellen.
25 september: missie Essential Harvest geslaagd.
Robertson vindt de missie Essential Harvest geslaagd. De NAVO heeft in 5 weken 3300 wapens verzameld.
3 oktober: nieuw geweld dreigt in Macedonië.
De minister van Binnenlandse zaken in Macedonië heeft aangekondigd te beginnen met inname van gebieden aan de noordgrens. Hierbij slaat hij internationale kritiek mee in de wind.
8 oktober: EU zet regering Macedonië onder druk.
De Europese Unie wil dat de regering van Macedonië snel de wetshervormingen aanneemt waardoor de Albanese minderheid in het land een betere positie krijgt. Die staat in een ontwerpverklaring die het Britse persbureau Reuters in handen heeft gekregen.
12 november: geweld in Macedonië laait weer op.
Door een schietpartij in de buurt van Tetevo zijn minstens 3 politiemensen gestorven. De schietpartij vond plaats nadat Albanezen een politiepost hadden ingenomen. De actie werd geclaimd door een Albanese splintergroep.
16 november: parlement Skopje geeft Albanezen meer rechten.
De regering heeft een wetsvoorstel dat Albanezen in Macedonië meer rechten geeft aangenomen. Albanees is vanaf nu af aan de tweede taal in Macedonië, worden de rechten van minderheden worden gegarandeerd en er komen meer Albanezen bij de overheid.
Deelvraag 3: wat werd vastgelegd in het Vredesakkoord van Ohrid?
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden
A.
A.
Super bedankt! Ik heb hier heel veel aan gehad!
14 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Heb je je eerst aangevraagd of Macedonië als staat überhaupt in de werkelijkheid bestaat? Ik mis in je werkstuk verdieping in de geschiedenis. Het probleem is niet sinds de dag van vandaag. Lees eens over de Vrede van San Stefano, de herziening ervan en "Orient Express'' van Den Doolaard bv.
9 jaar geleden
Antwoorden