Het Asielbeleid

SRA: Wil de asielzoekers helpen bij de juridische kanten van hun opvang en het regelen van hun verblijfsvergunning zonder daar geld voor te vragen.

IOM: Wil de asielzoekers helpen door ze te begeleiden als ze terug naar hun eigen land willen maar helpt tegelijkertijd de regering door de asielzoekers naar hun eigen land terug te sturen. Vreemdelingendienst: Wil de vreemdelingen die in ons land verblijven onder controle houden. Welk beleid voert de overheid m.a.w. wat doet de overheid om het probleem op te lossen? De wetten die voor deze kwestie gelden zijn:

Verdrag van Genève: Het belangrijkste van dit internationale vluchtelingenverdrag is dat vreemdelingen die bang zijn voor vervolging op grond van ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuigingen of het behoren tot een bepaalde sociale groep recht hebben op asiel in een ander dan hun eigen land.

Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens: In dit Europese verdrag staat wat de rechten van elk mens zijn en dat iedereen recht heeft op bescherming ervan.

Vreemdelingenwet: Het vreemdelingenbeleid is nodig om de instroom van vreemdelingen in Nederland goed te laten verlopen. Per april 2001 is er een nieuwe vreemdelingenwet die ervoor moet zorgen dat procedures korter en eenvoudiger verlopen.

Terugkeerbeleid: Het uitgangspunt van het (nieuwe) terugkeerbeleid is dat een asielzoeker die niet tot Nederland wordt toegelaten zelf verantwoordelijk is om het land binnen vier weken te verlaten.

Wet Centraal Orgaan opvang asielzoekers: Hierin staat wat de rechten en plichten van de asielzoeker zijn. Deze wet heeft vooral betrekking op de asielzoekers in asielzoekerscentra.

Regeling Verstrekking Asielzoekers: In de Regeling Verstrekking Asielzoekers (RVA) is aangegeven wat de rechten en plichten zijn van de asielzoekers in opvang. In de RVA is onder andere geregeld hoe hoog de wekelijkse financiële toelage is die asielzoekers ontvangen. De hoogte van dit bedrag is afhankelijk van de gezinssituatie. De RVA regelt ook dat asielzoekers verzekerd zijn tegen ziektekosten. Regeling Onthouding Verstrekkingen: Dit reglement beslist wat er moet gebeuren met asielzoekers die ontoelaatbaar gedrag vertonen.

De wet die op dit moment ter discussie staat is de nieuwe vreemdelingenwet, de eerste vreemdelingenwet komt uit 1994, de nieuwe vreemdelingen wet is in april 2001 tot stand is gekomen. Deze nieuwe vreemdelingenwet zorgt ervoor dat de asielprocedures korter en eenvoudiger verlopen. De belangrijkste verwijzingen uit deze wet zijn: - het invoeren van één vergunning voor een bepaalde tijd. - indien nodig gevolgd door één vergunning voor onbepaalde tijd. - het afschaffen van de bezwaarfase. - invoeren van hoger beroep bij de Raad van State. - invoeren van meeromvattende afwijzende beschikking. - de mogelijkheid om in bepaalde situaties de beslistermijn om een asielverzoek te verlengen met een jaar. De standpunten van enkele betrokken politieke partijen zijn: PvdA: De Partij van de Arbeid is van mening dat de meeste asielzoekers andere dan economische gronden hebben om te vluchten en vindt dat Nederland zijn aandeel in de opvang moet blijven nemen. Bij voorkeur in een evenredige verdeling over alle landen in Europa. Het maken van gezamenlijke afspraken over het asielbeleid in Europees verband is daarom ook een belangrijk onderwerp in de Europese politiek. Bij het sluiten van het Verdrag van Amsterdam in 1998 zijn al belangrijke vorderingen op dit terrein gemaakt. De Partij van de Arbeid houdt de ontwikkelingen op het terrein van het Europese asielbeleid nauwlettend in de gaten.

Groenlinks: Groenlinks vindt dat het accent van het asielbeleid meer op rechtvaardigheid
moet liggen. Dit houdt in dat vervolgden beschermd moeten worden en dat migranten kunnen rekenen op rechtszekerheid en bescherming tegen uitbuiting. Zolang er geen Europese afspraken zijn hoort Nederland verantwoordelijk te zijn voor elke asielzoeker die hier een asielverzoek indient.

D66: D66 wil één Europees asielbeleid. Europese autoriteiten moeten de asielaanvragen zoveel mogelijk in de regio behandelen. D66 wil snelle, maar zorgvuldige asielprocedures. Als een asielzoeker na een definitieve afwijzing van het verzoek kan aantonen dat buiten zijn schuld terugkeer naar het land van herkomst nog niet mogelijk is, moet de overheid voor opvang zorgen.

CDA: Het uitgangspunt van ons asielbeleid is het respecteren en naleven van internationale verdragen die Nederland ondertekend heeft. Mensen die echt onze bescherming nodig hebben, moeten daarop kunnen rekenen. Misbruik van de asielprocedure wordt met kracht bestreden. Ongedocumenteerden worden niet toegelaten tot de procedure, tenzij zij een controleerbare reden daarvoor kunnen aangeven en identificeerbaar zijn. Een echte vluchteling hoeft niets te verbergen. Zo kan de beschikbare capaciteit van de uitvoerende instanties doelmatiger worden ingezet en zal de aandacht beter kunnen worden gericht op degenen die terecht een beroep doen op asiel. Dit alles draagt bij aan een verkorting van de huidige, te lange, wachttijden. Uitgeprocedeerde asielzoekers die geen recht hebben op een verblijfsvergunning moeten ons land ook daadwerkelijk verlaten. De overheid moet hierop streng toezien en mensen uitzetten. Wie kunnen of moeten een beslissing maken? Het is iets dat door de staat van het land waar ze asiel aanvragen voor hen opgelost moet worden. De staat pleegt wel raad bij instanties om zo aan hun beslissingen te komen, maar de staat moet de uiteindelijke beslissingen nemen. Een duidelijke en korte samenvatting. Het probleem is dat er te veel asielzoekers in ons land zijn of waren. Dit probleem moet nu opgelost worden. Hiervoor is nu een asielbeleid opgericht en er is een nieuwe vreemdelingenwet gemaakt. Het asielbeleid wil ervoor zorgen dat er niet te veel asielzoekers in ons land komen. Alleen de ‘echte’ vluchtelingen komen in aanmerking om een verblijfsvergunning te krijgen. ‘Echte’ vluchtelingen wil zeggen dat het vluchtelingen zijn die echt niet meer terug kunnen naar hun eigen land omdat er daar oorlog is of omdat ze om humanitaire redenen niet terug kunnen, omdat datgene wat ze in hun eigen land meegemaakt hebben zo traumatisch is dat ze niet terug kunnen gaan. Ook de vluchtelingen die in hun eigen land om bijvoorbeeld hun geloofsovertuiging of het behoren tot een bepaalde sociale groep vervolgd worden, komen in aanmerking tot een verblijfsvergunning. Maar nu zijn nog niet alle partijen het eens over het asielbeleid en hoe het nou precies uitgevoerd moet worden dus daar zijn nogal wat meningsverschillen over in de Tweede Kamer. Wat lijkt ons de beste oplossing? We zijn het met de overheid eens dat niet alle vluchtelingen toegelaten kunnen worden. Wij vinden zelf dat alleen vluchtelingen die uit oorlogsgebieden komen waar ze echt niet meer kunnen blijven of vluchtelingen die in hun eigen land vervolgd worden om bijvoorbeeld hun geloofs-overtuiging, in ons land toegelaten mogen worden. Maar dan moeten ze ook echt kunnen bewijzen dat ze goede redenen hebben om een verblijfsvergunning te krijgen. Dit komt overeen met de ideeën die de Tweede Kamer heeft en met wat er in de vreemdelingenwet van 2000 staat. Wij denken dus dat het gewoon het beste is om alleen de echte vluchtelingen toe te laten en diegene die alleen om economische redenen naar ons land komen gewoon terug te sturen. Men moet dan wel duidelijke regels maken over het terugsturen van die mensen. Naar waar ze terug moeten, wanneer ze terug moeten, hoe ze terug moeten enz.

CDA: Het uitgangspunt van ons asielbeleid is het respecteren en naleven van internationale verdragen die Nederland ondertekend heeft. Mensen die echt onze bescherming nodig hebben, moeten daarop kunnen rekenen. Misbruik van de asielprocedure wordt met kracht bestreden. Ongedocumenteerden worden niet toegelaten tot de procedure, tenzij zij een controleerbare reden daarvoor kunnen aangeven en identificeerbaar zijn. Een echte vluchteling hoeft niets te verbergen. Zo kan de beschikbare capaciteit van de uitvoerende instanties doelmatiger worden ingezet en zal de aandacht beter kunnen worden gericht op degenen die terecht een beroep doen op asiel. Dit alles draagt bij aan een verkorting van de huidige, te lange, wachttijden. Uitgeprocedeerde asielzoekers die geen recht hebben op een verblijfsvergunning moeten ons land ook daadwerkelijk verlaten. De overheid moet hierop streng toezien en mensen uitzetten. Wie kunnen of moeten een beslissing maken? Het is iets dat door de staat van het land waar ze asiel aanvragen voor hen opgelost moet worden. De staat pleegt wel raad bij instanties om zo aan hun beslissingen te komen, maar de staat moet de uiteindelijke beslissingen nemen. Een duidelijke en korte samenvatting. Het probleem is dat er te veel asielzoekers in ons land zijn of waren. Dit probleem moet nu opgelost worden. Hiervoor is nu een asielbeleid opgericht en er is een nieuwe vreemdelingenwet gemaakt. Het asielbeleid wil ervoor zorgen dat er niet te veel asielzoekers in ons land komen. Alleen de ‘echte’ vluchtelingen komen in aanmerking om een verblijfsvergunning te krijgen. ‘Echte’ vluchtelingen wil zeggen dat het vluchtelingen zijn die echt niet meer terug kunnen naar hun eigen land omdat er daar oorlog is of omdat ze om humanitaire redenen niet terug kunnen, omdat datgene wat ze in hun eigen land meegemaakt hebben zo traumatisch is dat ze niet terug kunnen gaan. Ook de vluchtelingen die in hun eigen land om bijvoorbeeld hun geloofsovertuiging of het behoren tot een bepaalde sociale groep vervolgd worden, komen in aanmerking tot een verblijfsvergunning. Maar nu zijn nog niet alle partijen het eens over het asielbeleid en hoe het nou precies uitgevoerd moet worden dus daar zijn nogal wat meningsverschillen over in de Tweede Kamer. Wat lijkt ons de beste oplossing? We zijn het met de overheid eens dat niet alle vluchtelingen toegelaten kunnen worden. Wij vinden zelf dat alleen vluchtelingen die uit oorlogsgebieden komen waar ze echt niet meer kunnen blijven of vluchtelingen die in hun eigen land vervolgd worden om bijvoorbeeld hun geloofs-overtuiging, in ons land toegelaten mogen worden. Maar dan moeten ze ook echt kunnen bewijzen dat ze goede redenen hebben om een verblijfsvergunning te krijgen. Dit komt overeen met de ideeën die de Tweede Kamer heeft en met wat er in de vreemdelingenwet van 2000 staat. Wij denken dus dat het gewoon het beste is om alleen de echte vluchtelingen toe te laten en diegene die alleen om economische redenen naar ons land komen gewoon terug te sturen. Men moet dan wel duidelijke regels maken over het terugsturen van die mensen. Naar waar ze terug moeten, wanneer ze terug moeten, hoe ze terug moeten enz.