Voorwoord
Ik was opzoek naar een onderwerp voor de Godsdienst werkstuk. Ik kon geen enkele onderwerp bedenken , totdat ik op de studiewijzer die we kregen kee, daar stond een onderwerp waar ik veel van af wist, mede door mijn speech bij Engels en betoog bij Nederlands. Het is ook een onderwerp dat telkens actueel wordt. Dus dat waren al genoed argumenten om een werkstukje over Abortus te maken
Inleiding
In je directe omgeving worden soms grapjes gemaakt over abortus zoals;
Wat is de Toppunt van wachtlijst ??
Een abortus kliniek met een wachtlijst van 9 maanden.
Soms wordt er ook met dit onderwerp bespot, wat ik heel erg afkeur.
Ik vind dit onderwerp een hele serieuze onderwerp waar je over moet kunnen praten/ discussiëren
Maar het gaat hierbij meer of abortus ethisch acceptabel is.
Om deze hoofdvraag draait het in dit werkstuk. Hierbij heb ik drie ‘deelvragen’:
- Wat is abortus en wat zijn de ingreepmethodes die abortus kent ? Hierbij leg ik de nadruk op Late abortus, de eigenlijke discussiepunt.
Ik heb mijn onderzoek ook verdiept in sommige sectoren die meningvormend werkt en/of de mening van de mensen weergeeft. - Hoe luidt de wetgeving en wat zijn de meningen van sommige politieke partijen? - De visies van wereld religies/godsdiensten.
Wat is abortus en wat zijn de ingreepmethodes die abortus kent ?
Abortus, ook wel Abortus Provocatus, is een medische ingreep waarbij de zwangerschap onhervatbaar onderbroken wordt. Bij zo’n behandeling wordt allereerst een medische onderzoek gedaan en er volgt een gesprek dat gebaseerd is op gegevens van onderzoek.De moeder krijgt dan we wettelijke bedenkt tijd (5 dagen) en als de moeder niet van mening veranderd is, vindt de ingreep plaats. Welk methode gekozen wordt hangt echter af van de zwangerschapsweek. We kennen de methodes die in vroeg stadium en in late stadium toegepast worden. Tot de 6e week van de zwangerschap , krijgt de moeder abortuspillen en bevruchte cellen worden verwijderd.Tot 12 weken na de conceptie kiest men voor de zuigcurettage, hierbij wordt de inhoud van de verdoofde baarmoeder leeggezogen,dus een verwijdering van de ingenestelde klomp cellen die nog niet levensvatbaar zijn.
Als de zwangerschap wat verder is (week 12-16) en het verkeerd in late stadium dan kiest men voor een andere curettage methode, waarbij placenta en vrucht/embryo m.b.v een metalen curette in stukken wordt gesneden.Om de moeder tijdens de aborteren van veel pijn te sparen wordt de moeder onder narcose gebracht.Is de zwangerschap nog verder (tot 24ste week) ,dan wordt er een miskraam opgewekt, bijv een keizersnee, NaCl in de baarmoeder spuiten , of een andere curettage methode waarbij de (onder narcose gebrachte) vrouw 3 abortus pillen toegediend en de baby wordt dmv van curettage en een tangetje eerst in stukken geknipt en dan weggehaald.Omdat ethici en andere mensen vooral om de late abortus discussiëren, wil ik de Late abortus wat uitbreiden.
De “gewone abortus” kan tot de 12e week plaats vinden , maar enkele klinieken in Nederland mogen tot de 24ste week van de zwangerschap abortussen, dit wordt ook wel de trimester behandeling genoemd. Het kindje is na 12 weken te groot om met (zuig)curettage weggehaald te worden,hierdoor wordt bij de late abortus een kunstmatige bevalling opgewekt. Zoals alles voor en nadelen heeft , heeft de late abortus ook voor en nadelen, een voordeel van late abortus is dat sommige afwijkingen van het kind zoals niet ontwikkelde longen en nieren pas na 26 weken.met echo vastgesteld kunnen worden, omdat de “24-weken grens” al gepasseerd is, is dit eigenlijk strafbaar. Maar omdat het kindje geen kan op overleving maakt, wordt de “24-weken grens” wel eens overschreden, om de moeder van heel veel ellende te sparen en om de moeder te beschermen. De moeder loopt in een zekere mate psychologische schade op, en men probeert deze met gesprekken te herstellen dmv uit te leggen dat dit de beste keus voor haar en voor het kindje was. De kansloze levens die wel de “24-weken grens” gepasseerd hebben worden toch nog weggehaald omdat men de moeder geen schade wil aanrichten , hierdoor late abortus toch nog te begrijpen. Minister Borst was zelfs van plan om de “24-weken grens” uit te breiden tot na 6 maanden als er bleek dat het kindje zwaar gehandicapt was en kort te leven had. De politieke meningen op dit plan scheelden heel erg van elkaar.Bijv. CDA’ers zeiden dat iedereen een kans moest krijgen om te overleven en dat kennelijk een zware handicap al een reden was om een leven te beëindigen. En de Groen-Links’ers zeiden dat het een logische stap was, als het kind niet lang te leven had maar wel veel te lijden had, dat geen ouder voor de geboorte van zo’n kind zou kiezen. Maar aan de andere kant zijn er honderden voorbeelden van kinderen te noemen waarbij de diagnoses van de artsen niet klopten bijv. kinderen die een handicap hebben waarvan vastgesteld was dat deze niet lang te leven hadden.Daarom vinden mensen en vooral artsen dat iedereen een kans moet krijgen om te proberen te overleven.
Wetgeving
Abortus werd in 1887 strafbaar gesteld in het wetboek van strafrecht. En iedereen die abortus onderging en die bij abortus hielp werd als een schuldige gezien.
In de jaren 70 werden er verschillende wetsvoorstellen over abortus ontworpen maar geen van deze voorstellen heeft het gehaald. Uiteindelijk werd in 1980 door de tweede kamer en begin 1981 door de eerste kamer met een heel klein verschil het wetsontwerp “afbreking zwangerschap” aangenomen.
Een zwangerschapsafbreking is wettelijk toegelaten onder strikt gedefinieerde voorwaarden. De zwangerschap mag maximum twaalf weken duren. In werkelijkheid wordt dit 14 weken amenorroe, wat in gewoon Nederlands wil zeggen: 14 weken na het uitblijven van de menstruatie. De ingreep moet uitgevoerd worden door een arts onder medisch verantwoorde omstandigheden en in een instelling voor gezondheidszorg die beschikt over een voorlichtingsdienst. De arts die de abortus uitvoert, moet met de vrouw spreken over de risico’s van een zwangerschapsafbreking als ook over mogelijke alternatieven (het kind houden of het afstaan voor adoptie.) De arts moet nagaan of de abortus werkelijk de wil is van de vrouw en of ze niet gedwongen wordt door derden. Tussen het eerste gesprek en de eigenlijke ingreep moet een wachttijd van zes dagen gerespecteerd worden. Net voor de abortus moet de vrouw haar toestemming schriftelijk bevestigen. Er is ook een mogelijkheid voorzien om de zwangerschap na 12 weken af te breken. Wanneer het kind aan een uiterst zware kwaal lijdt die als ongeneeslijk wordt erkend. Dit zal uiteraard zijn negatieve gevolgen hebben tegenover gehandicapten
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden