Popart

Popart

Wij hebben het onderwerp Popart gekozen.
Popart is de Engelse afkorting voor ‘Popular Art’ -> volkskunst
Het is een stroming in de Hedendaagse Kunst rond 1960 dat in Engeland en Amerika ontstond.
Popart haalt haar beelden uit de consumptiemaatschappij. In deze maatschappij is de levensstandaard zo verhoogd dat het mogelijk wordt, dat de mensen allerlei nieuwe producten kunnen aanschaffen. Pop art haalt dus zijn beelden uit de populaire cultuur: de reclame- en televisiewereld, gebruiksartikelen, strips, pin-ups en popmuziek.

De stroming kan beschouwd worden als een reactie op het abstract expressionisme. Popart is immers veel minder emotioneel. Ze maken beelden die rechtstreeks van onze dagelijkse omgeving zijn afgeleid. Popart is een manier van leven. De kunstenaars gebruiken merknamen uit de reclame en afbeeldingen van filmsterren. Deze beelden zijn de symbolen van welvaart.

De media speelt een grote rol bij het overbrengen van deze alledaagse onderwerpen. Popart is daarom zo populair bij het gewone publiek. Het is zeer herkenbaar en er zitten niet echt ingewikkelde theorieën achter de kunstwerken.
Sommige popart-kunstenaars halen hun onderwerpen soms letterlijk uit het dagelijks leven, door foto´s uit kranten en tijdschriften te scheuren en er een collage van te maken. Het combineren van schilderen met collage en concrete voorwerpen noemt men ´combine-painting´.
Leuk om te weten is dat Andy Warhol de meest extreme popartartiest was . Zijn handelsmerk was dan ook het kunstwerk van zijn eigen persoon, een zelfportret dus dat toch wel vrij bekend is. Andy Warhol vindt het moderne leven, de consumptiemaatschappij en de wereld van de media met haar sterren aantrekkelijk en zegt: ¨Alles is mooi!¨ .
Als eerste kunstwerk hebben we gekozen voor het “Campells’ Soup” blikje van Andy Warhol. Het is het eerste kunstwerk waarmee hij bekend werd. Dit zijn een paar kenmerken van de popart die we ook terugvinden in zijn kunstwerk:
· Het blikje is gemaakt uit plastic, het is een commercieel voorwerp dat dagelijks gebruikt word in gezinnen.
· Het heeft veel weg van een reclame- afbeelding met opvallende contrasten van kleuren : rood en wit. Dit valt op in het straatbeeld.
· Hij heeft hier gewoon gekozen voor een “ready-made” dit betekent een kant-en-klaar voorwerp. Het is niet zijn eigen creatie want het bestaat gewoon al.
· Er wordt hier voor geen achtergrond gezorgd, het is zeer duidelijk en men ziet meteen wat het is.
· Het kunstwerk werd gemaakt door middel van een zeefdruktechniek. Men knipt een sjabloon uit dat men onder een raamwerk legt waarop een stoffen gaas gespannen is. Het papier wordt volledig onderaan gelegd. Men gaat dan de inkt aanbrengen door middel van een rakel (rubberen blad). De afbeelding bestaat dan uit alles wat niet door het sjabloon werd afgedekt. Deze techniek is gemakkelijk te onderscheiden van andere omdat men hier duidelijk ziet dat de inkt op het blad ligt en er niet ingedrongen is.
Na het introduceren van consumptieproducten in zijn kunstwerken, maakte Andy Warhol meer grotere series kunstwerken. Zijn onderwerpkeuze bestond uit grote sterren zoals Marilyn Monroe, die wij als tweede voorbeeld hebben uitgekozen.
We hebben dit kunstwerk gekozen omdat er veel kenmerken inzitten en omdat de popart eigenlijk haar grootste populariteit kende in Amerika.

Specifieke eigenschappen aan dit kunstwerk zijn:

· Hij maakt hier in feite speels gebruik van haar identiteit. Marilyn Monroe was een zeer bekende filmster en één van de echte eerste sekssymbolen in de jaren ‘50-‘60 (nu nog altijd) en daardoor kon er een groot publiek bereikt worden via haar.
· Men wil vooral belangstelling opwekken voor de sterk toenemende commercialisering door luxe-artikelen, films, mode,… aan te prijzen. En Marilyn Monroe staat hier symbool voor die luxewereld. Ze werd door vele vrouwen aanzien als het vrouwelijke schoonheidsideaal.
· Andy Warhol gebruikte bestaande foto’s die hij meerdere keren op het doek vermenigvuldigde en dan steeds met andere kleuren. Als er dus meerdere gezichten te zien waren spreekt men gewoon van herhaling en bij maar 1 gezicht spreekt men van vergroting. Dit was ook zeer typisch voor de popart. Zo werd het geheel een beetje chaotisch maar op zekere manier was het toch nog ordelijk omdat er steeds sprake was van vierkantjes en/of rechthoekjes. Het was een symmetrisch geheel.
· Net zoals bij ons ander voorbeeld zie je duidelijk dat het popart is maar je kan natuurlijk helemaal niet weten wie de kunstenaar achter dit kunstwerk is. Men kan immers niet spreken van een eigen creatie, het is gewoon het overnemen en bewerken van een bestaand iets.
· Andy heeft ook hier de zeefdruktechniek toegepast. Hier ziet men het misschien zelfs iets duidelijker dan bij het soepblikje.
· Het werk is ook meer kitsch dan bijvoorbeeld de popart in Europa. Dit komt doordat de popart in Amerika volledig tot uiting is kunnen komen en in Europa dit helemaal niet zo sterk is ontwikkeld.
Dit waren onze 2 kunstwerken. Nu nog wat algemenere informatie
Je ziet dat de traditionele waarden langzaam verdwijnen. Door het gebruik van moderne communicatiemiddelen konden de nieuwe ontwikkelingen zich zeer snel verspreiden. De generatie die in de jaren ´60 opgroeit, zet zich af tegen de oudere generatie. De jongeren willen meer vrijheiden en hebben idealistische standpunten. In die tijd gaan jongeren heel veel experimenteren en beschikken ze eigenlijk over een eigen cultuur.
De veranderingen zijn niet alleen in het maatschappelijke leven te zien, maar ook in de kunst. Zoals we hier met de kunstwerken kunnen aantonen dat Popartkunstenaars symbolen van de consumptiemaatschappij in hun werk gebruiken. De afstand tussen kunst en samenleving wordt hierdoor kleiner.

Bronnen:
http://www.fi.muni.cz/~toms/PopArt/Biographies/warhol.html
http://www.warhol.org/
http://www.artlex.com/ArtLex/p/popart.html