Neslon Mandela

1. Waarom gaat dit werkstuk over Nelson Mandela?

Ik hou mijn werkstuk over Nelson Mandela, omdat ik al best veel over hem gehoord had maar toch niet goed wist wat hij precies allemaal heeft gedaan, en het leek me een interessant onderwerp.

Inleiding: Wie is Nelson Mandela?

Nelson Mandela is geboren in Zuid Afrika in 1918. Zijn vader was leider van de Xhosa's, één van de vele stammen in Zuid Afrika. Als zwart jongetje in Zuid-Afrika zag Nelson Mandela dat het er in zijn land niet eerlijk aan toe ging. Waarom waren de blanken de baas over de zwarten? Waarom mochten zwarte mensen niet wonen waar ze wilden?

Nelson was erg slim en hij kwam uit een rijke zwarte familie. Hij ging voor advocaat studeren, want Nelson wilde later de zwarte mensen gaan helpen. Maar de regering (die alleen maar uit blanke mensen bestond) wilde van hem af. Hij kreeg gevangenisstraf. Levenslang. In de gevangenis werd hij mishandeld (gemarteld).

Intussen begonnen steeds meer mensen over de hele wereld zich er mee te bemoeien. ‘Mandela moet vrij! Blank en zwart moeten gelijk worden behandeld!’ In 1990 kwam Nelson Mandela vrij. Hij had toen 27 jaar in de gevangenis gezeten.

In 1994 werd hij tot president gekozen. Hij zorgde er toen voor dat blank en zwart dezelfde rechten kregen. Een Zuid-Afrika waarin ieder mens gelijk is, kwam zo een stap dichterbij.

2. De geschiedenis van Zuid Afrika in het kort

“Bakermat van de mensheid”
Zuid-Afrika geldt, net als Oost-Afrika, als de “bakermat van de mensheid”. Er leven al twee miljoen jaar mensen in Zuid Afrika, misschien wel de eerste mensen op de wereld. Ongeveer 100.000 jaar geleden vestigde het volk van de San (de oorspronkelijke bewoners) zich in het zuidwesten van Zuid Afrika. Zij leefden van jagen en verzamelen. In het binnenland leefde een bevolkingsgroep die vee en schapen fokte, de Khoi-khoi. Dit volk bestaat niet meer. Het heeft zich met de blanke inwoners vermengd. Archeologische opgravingen tonen aan dat er vanaf 200 na Christus al zwarten leefden in het noordoosten van Zuid-Afrika.

Kaap de Goede Hoop
In 1488 bereikte de Portugees Bartholomeu Dias als eerste man uit Europa het zuidelijkste puntje van Afrika, “Kaap de Goede Hoop”. Twee honderd jaar later, in het jaar 1652, kwam de Nederlander Jan van Riebeeck aan. Hij richtte een opvangplek op voor schepen die kruiden vervoerden van de Nederlandse Oostindische Compagnie(VOC) Op deze plek konden de schepen hun voorraden en water aanvullen. Vanaf deze tijd gingen blanken zich in Zuid-Afrika vestigen. Zij kwamen uit Nederland, Duitsland, Engeland of Frankrijk. Zij namen de oorspronkelijke bewoners in dienst van hun boerderij.

Het ontstaan de Apartheid
De blanken regeerden over Zuid-Afrikanen zij hadden de belangrijke beroepen en oefenden grote invloed uit op het land. De blanke minderheid bepaalde het leven van de zwarte meerderheid. Er kwam weliswaar een partij voor zwarten, het ANC (het Afrikaanse Nationale Congres), maar hun stem had geen gewicht. Later werd de partij verboden en de leden moesten naar het buitenland vluchten. Er was sprake van rassendiscriminatie sinds de eerste blanken in Zuid-Afrika aankwamen, maar met de verkiezingsoverwinning van de Nationale Partij (1948) begon officieel de politiek van de Apartheid.

3. Apartheid

Wat is apartheid?
De eigenlijk al bestaande scheiding tussen blank en zwart werd in 1948 door de regering in de wet vastgelegd. De mensen werden in vier “rassen” verdeeld: blanken, zwarten, kleurlingen en Aziaten.
Deze wetten verboden bijvoorbeeld dat mensen van verschillende rassen, zoals blank en zwart, konden trouwen zodat het ras zuiver gehouden kon worden. Er waren ook wetten voor het gebruik van vervoer en het binnentreden van gebouwen en/of openbare gelegenheden, deze wet heette: de wet op aparte gerieven en zorgde ervoor dat zwarten op een apart strand moesten zwemmen, en de achterdeur van banken en winkels moesten gebruiken. Het was ook niet toegestaan voor een blanke man om een zwarte vrouw alleen naar huis te brengen, een man moest zijn vrouw, of een vriend meenemen, anders kon diegene worden aangehouden en worden bestraft.

Apartheidswetten
Hier volgen enkele apartheidswetten:
• De wet op verbod van gemengde huwelijken (1949)- het verbod om te trouwen met iemand van een ander ras.
• De ontuchtwet (1950) - verbod op seksuele relatie met ander ras
• De wet op bevolkingsregistratie (1950) - het registeren van ras was verplicht
• De groepsgebiedenwet (27 april 1950) - werkverbod van andere rassen in stedelijke gebieden
• De wet op aparte gerieven (1953) - verbod op het gebruiken van dezelfde openbare voorzieningen
• De wet op Bantoe-onderwijs (1953) - zwarten werden onderwezen in het Afrikaans
• De wet op werkgelegenheden (1956) - betere banen waren gereserveerd voor blanken

Apartheid is verboden!
In 1948, net na de 2e wereldoorlog hebben alle landen van de wereld een belangrijke wet aangenomen, de over de hele wereld geldende verklaring van de rechten van de mens :

UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS 10 december 1948
Artikel 1
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.
Artikel 2
Een ieder heeft aanspraak op alle rechten en vrijheden, in deze Verklaring opgesomd, zonder enig onderscheid van welke aard ook, zoals ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status.
Verder zal geen onderscheid worden gemaakt naar de politieke, juridische of internationale status van het land of gebied, waartoe iemand behoort, onverschillig of het een onafhankelijk, trust-, of niet-zelfbesturend gebied betreft, dan wel of er een andere beperking van de soevereiniteit bestaat.

Hier staat in moeilijke woorden dat apartheid niet mag. In Zuid Afrika maakte de regering verschil tussen mensen, op basis van hun huidskleur, blank of zwart. Dit mag dus niet !

4. De tijd voor de gevangenis

Toen Nelson Mandela ongeveer 20 jaar was dacht hij na over z'n toekomst, over de toekomst van de zwarte mensen en hij moest denken aan alle keren dat hij vernederd was, alleen omdat hij zwart was. Hij zag dat de blanke mensen in de mooie huizen woonden en de zwarten in krotten, zonder water en elektriciteit. Veel kinderen stierven omdat de ouders een dokter niet konden betalen.

Het werd Nelson Mandela steeds duidelijker hoe erg zwarte mensen werden onderdrukt en gekleineerd. Hij werd advocaat omdat hij op deze manier mensen kon helpen die in moeilijkheden waren gekomen. Hij praatte met vrienden over het onrecht dat zwarte mensen werd aangedaan en ze vonden dat dit niet kon blijven voortduren. De zwarte mensen moesten bevrijd worden, ze moesten in opstand komen tegen de onderdrukking en dezelfde rechten krijgen als de blanke mensen.

Op een keer stond hij met z'n auto zonder benzine. Hij vroeg bij een boerderij of men wat benzine had. 'Niet voor jou soort mensen', kreeg hij als antwoord. Bij een andere boerderij vroeg hij weer om benzine maar nu zei hij: 'M'n baas staat zonder benzine', toen kreeg hij het wel. Want z'n baas kon alleen maar een blanke zijn. De baas van Mandela waarschuwde hem omdat hij merkte dat hij zich het lot van de zwarte mensen erg aantrok. Z'n baas zei: 'Nelson bemoei je niet met de strijd van de zwarte bevolking voor een beter leven. Je kunt als advocaat een goed leven hebben. Je kunt veel geld verdienen, een mooi huis kopen en in een dure auto rijden. Daar gaat het toch om in het leven? Als je kiest voor de strijd voor de zwarten dan verlies je alles.' Maar Mandela koos voor de strijd en verloor inderdaad alles: z'n werk, z'n geld, z'n huis. Maar wat hij niet verloor was z'n ideaal: vrijheid en een eerlijk leven voor de zwarte mensen.

Nelson Mandela sprak de mensen toe op grote bijeenkomsten waar duizenden mensen bij elkaar kwamen. Hij zei: 'Dit nemen we niet langer, we laten ons niet meer als slaven gebruiken. We zijn er trots op dat we zwart zijn en we zullen niet meer buigen maar we zullen trots en rechtop de blanke mensen de waarheid in het gezicht slingeren: dat ze ons op een oneerlijke manier behandelen en dat de tijd gekomen is dat dit moet veranderen. Nelson Mandela stak zijn vuist omhoog en alle mensen die naar zijn toespraken luisterden staken hun vuist omhoog als teken van hun kracht.

Er werden stakingen en protesten georganiseerd en de mensen zongen: 'we willen vrijheid en gelijkheid, de macht aan het volk, Amandla!' Maar iedere keer greep de politie in, er werden veel demonstranten gearresteerd en er vielen ook doden omdat de politie op de menigte schoot. Hierdoor werd de woede van de zwarte mensen steeds groter. Nelson Mandela zei tegen zichzelf: Ik ga er voor vechten dat de mensen van mijn volk het beter krijgen. Al kom ik in de gevangenis of word ik doodgeschoten, ik heb er mijn leven voor over. Omdat hij gezocht werd door de politie moest hij alles in het geheim doen. Hij kon niet bij z'n vrouw en kinderen blijven en hij woonde steeds ergens anders zodat de politie hem niet kon vinden. Hij veranderde zijn uiterlijk, hij liet z'n baard groeien en kleedde zich als tuinman of als bediende.

Maar iemand verraadde Nelson Mandela en op een dag werd hij door een aantal politieauto's klemgereden en gevangen genomen, samen met een aantal kameraden. In de gevangenis zongen ze hun strijdliederen en dat gaf hen de moed om vol te houden. Na een rechtszaak die heel lang duurde werden Nelson Mandela en een aantal medestrijders tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Ze werden verbannen naar Robbeneiland. Op dat eiland was een gevangenis en het was onmogelijk om te ontsnappen.

5. De tijd in de gevangenis

Wat gebeurde er met Nelson Mandela?
Nelson Mandela zat gevangen in een kleine cel en iedere dag moest hij stenen hakken in een steengroeve. Hij en zijn medegevangenen kregen heel weinig te eten. De bewakers scholden de gevangenen uit en pesten hen. Op deze manier probeerden ze hem klein te maken, maar dat lukte niet. Iedere keer, als hij het heel moeilijk had, dacht hij: ik vecht voor mijn volk zodat het ooit gelijke rechten krijgt, daarom moet ik het volhouden.

Nadat hij al vele jaren gevangen zat vroeg hij aan zijn bewakers of hij op de binnenplaats van de gevangenis een kleine groentetuin mocht aanleggen. Jarenlang weigerden de bewakers toestemming te geven maar Nelson Mandela hield vol en uiteindelijk kreeg hij toestemming.

De grond die hij moest bewerken was ‘steenhard’. Hij moest eerst alle stenen weggraven voordat er iets kon groeien. Van de eerste zaden die hij zaaide kwam niet veel op, ze vielen voor een deel op de stenen of ze verdroogden in de zon. Maar langzamerhand werden kleine stukjes grond vruchtbaar. De planten groeiden steeds beter. De groente uit z'n tuin gaf hij aan z'n medegevangenen en aan de bewakers. De zorg voor een klein stukje aarde gaf hem een gevoel van vrijheid.

Ook zorgde hij er voor dat hij lichamelijk fit bleef, door veel hard te lopen en te trainen als bokser.

Na vele jaren op Robbeneiland gevangen gezeten te hebben werd Nelson Mandela naar een andere gevangenis gebracht. Daar vroeg hij om 16 doormidden gezaagde olievaten. Zo ontstonden 32 reusachtige bloempotten die met vruchtbare aarde werden gevuld. Ze werden op het platte dak van de gevangenis gezet omdat daar de hele dag de zon op scheen. Iedere ochtend werkte Mandela enkele uren in zijn tuin van olievaten. Hij kweekte uien, bloemkool, sla, tomaten, bonen, aardbeien en nog veel meer. De bewakers gaven hem zaden van groenten die ze lekker vonden en Mandela gaf aan de bewakers groente die hij oogstte. Iedere zondag bracht hij groenten naar de keuken zodat zijn medegevangenen ook verse groente kregen bij het eten.

Wat gebeurde er in Zuid Afrika in de tijd dat Nelson Mandela gevangen zat?
De eerste veranderingen begonnen in 1977. Toen nam Pieter Willem Botha de leiding van de regering over. Hij vond dat het blanke Zuid-Afrika zo niet kon verdergaan. Er moest iets veranderen aan de apartheid. Hij zorgde er bijvoorbeeld voor dat de Aziaten en kleurlingen mee mochten doen aan het bestuur van het land. Ze kregen bijvoorbeeld een eigen kamer in het regeringsgebouw.

De situatie veranderde alleen nauwelijks, omdat veel Aziaten en kleurlingen het niet zagen zitten dat ze minder belangrijk waren dan de blanken en daarom niet wilden stemmen. De positie van de zwarten veranderde niet. Onder de zwarte mensen werd de opstand tegen de regering steeds groter, omdat deze verandering niet voor hen gold.

Door deze kleine veranderingen kwam er wel een nieuwe partij: het United Democratic Front (UDF). Dit was een partij van meer dan 600 Zuid-Afrikaanse organisaties die streden tegen de apartheid. Door deze partij werd in het land zelf steeds meer om veranderingen gevraagd. Ook vanuit het buitenland werd steeds meer kritiek geleverd op de Zuid-Afrikaanse regering.

Westerse landen, zoals Nederland, Engeland en Amerika namen verschillende maatregelen tegen Zuid Afrika, om de apartheid af te schaffen. Onder andere economische sancties, het was bijvoorbeeld verboden om fruit en wijn uit Zuid Afrika te kopen. Ook mocht Zuid Afrika niet meedoen aan allerlei sportwedstrijden zoals de Olympische Spelen en het Wereld Kampioenschap voetbal. Organisaties die toch bleven werken in Zuid Afrika, zoals Shell, werden door de mensen geboycot.
Deze kritiek kwam niet alleen van westerse landen maar ook van landen die om Zuid Afrika heen lagen. De buitenlandse kritiek en druk op de Zuid-Afrikaanse regering nam in de loop van de jaren ’80 alleen maar toe. De positie van de zwarten veranderde hierdoor niet echt. Daardoor kwam er meer geweld in Zuid Afrika want de zwarten wilde een eind aan de apartheid.

De blanke regering veranderde een paar wetten, maar dat waren maar kleine dingen. Naast deze kleine veranderingen werden door Botha midden jaren 80 zware veiligheidsmaatregelen genomen, om te proberen een einde te maken aan al het geweld. Dit werd beantwoord met een oproep van het ANC (de partij van de zwarte bevolking) tot een volksopstand. Dit zorgde voor massale onrusten in de zwarte townships, dit zijn buurten waar alleen zwarte mensen mochten wonen vlak bij de grote steden.

Steeds meer mensen binnen en buiten Zuid Afrika pleitten voor de vrijlating van Nelson Mandela, die ondertussen het symbool voor onafhankelijkheid was geworden.

6. De tijd na de gevangenis

Nelson Mandela werd in 1990 vrijgelaten. Mandela werd vrijgelaten door De Klerk. Dit kwam omdat De Klerk besefte dat alleen grote veranderingen een blank Zuid-Afrika bestaansrecht konden geven.

Toen Nelson Mandela na 27 jaar eindelijk uit de gevangenis mocht, vond hij heel erg dat hij geen afscheid kon nemen van zijn bewakers. Mandela had dan wel lang gevangen gezeten, hij was goede vrienden geworden met zijn bewakers.

In 1991 tekenden De Klerk en Mandela samen met 23 andere organisaties een contract, waarin alle partijen beloofden geen geweld meer te gebruiken. De gesprekken over een nieuwe regering en een nieuwe grondwet zonder apartheid konden beginnen. Maar er waren steeds heel veel onderwerpen waar ze het niet over eens waren.

Eindelijk werd er in 1993 toch een akkoord gesloten over de komst van een nieuwe grondwet en de vorming van een regering waarin alle partijen met meer dan vijf procent van de stemmen een ministerpost kregen en een tweederde meerderheid noodzakelijk zou zijn om de grondwet te schrijven. Voor deze oplossing kregen De Klerk en Mandela de Nobelprijs voor de Vrede.

In 1994 werden er van 26 tot 29 april voor het eerst vrije verkiezingen gehouden.

De uitkomst van deze verkiezingen was dat Nelson Mandela een grote overwinning behaalde tijdens de presidentsverkiezingen en het ANC de grootste partij werd met 62,6% van de ongeveer 22 miljoen uitgebrachte stemmen. De Klerks Nationale Partij behaalde ruim 20% van de stemmen en Inkatha iets meer dan 10%. Nelson Mandela werd president, De Klerk (NP) en Thabo Mbeki (ANC) werden reserve presidenten.

Bijlage 1

Alle belangrijke jaartallen van Nelson Mandela

Nelson Rolihlala Mandela is op 18 Juli 1918 geboren in Zuid-Afrika.

In 1942 studeert hij af in de rechtswetenschappen aan de universiteit van Witwatersrand.

In 1944 wordt Mandela officieel lid van het ANC (Afrikaans Nationaal Congres). Het ANC voert strijd tegen de apartheid van de blanken in zijn land. Mandela zet voor het ANC een professionele verzetseenheid op: Umkhonto We Sizwe. Dit betekent "Speer van het Volk".

Tussen 1956 en 1961 staat Mandela terecht op verdenking van landverraad. De rechtbank spreekt hem vrij.

In 1960 vindt de slachting van ongewapende demonstranten in Sharpville plaats. Naar aanleiding van deze slachting verdedigt Mandela openlijk sabotageacties tegen het Zuid-Afrikaanse bewind.

In 1962 veroordeelt de rechtbank hem tot vijf jaar gevangenisstraf.

In 1963 moet Mandela opnieuw terechtstaan nadat de politie wapens heeft gevonden bij het hoofdkwartier van de verzetseenheid.

In 1964 krijgt Mandela levenslang.

Op 11 februari 1990 laat de Zuid-Afrikaanse president F.W. de Klerk Mandela vrij. Kort daarna wordt Mandela leider van het ANC.

Mandela en De Klerk spannen zich in om Zuid-Afrika om te vormen tot een niet-racistisch democratisch land. In 1993 krijgen De Klerk en Mandela hiervoor de Nobelprijs voor de Vrede.

In 1994 worden de eerste vrije verkiezingen van Zuid-Afrika gehouden. Mandela wint met super grote meerderheid. Hij is de eerste zwarte president van Zuid-Afrika.

In 1999 is hij op 80-jarige leeftijd gestopt als president.

In 2008 wordt Nelson Mandela 90 jaar

In 2010 wordt het Wereld Kampioenschap Voetbal in Zuid Afrika gehouden

Bronnen

Internet:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zuid-Afrika
http://www.zuid-afrika.nl/id/1/175/geschiedenis_van_zuid-afrika.html
http://www.klap.net/leerkr/suggesties/sug879/879ZAgeschiedenis.html
http://www.scholieren.com/werkstukken/14395
http://www.verzet.org/content/view/1273/69/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nelson_Mandela
http://www.beleven.org/verhaal/de_lange_weg_naar_vrijheid_van_nelson_mandela
http://www.scholieren.com/werkstukken/1445
http://www.scholieren.com/werkstukken/28734
http://www.collegenet.nl/index_mainframe.php?mainframe=http%3A%2F%2Fwww.collegenet.nl%2Fstudiemateriaal%2Fverslagen.php%3Fverslag_id%3D9472%26site%3D
http://www.museum-minderbroeders.be/pdf/vandaag.pdf

Boeken:
De lange weg naar vrijheid door Nelson Mandela
Nelson Mandela, zijn leven door Fatima Meer
Wij denken niet in kleur
het Zuid Afrika van Nelson Mandela door Daniel de Koning