Levensverhaal van Lenin

Het begin.
Lenin ( zijn echt naam is Vladimir Iljitsj Oeljanov) werd geboren op 22 April 1870 in Simbrisk. Hij had nog zijn vader, moeder en zeven andere broers en zussen. Er waren in het huis van de Oeljanovs geen tekens van revolutionaire ideeën te bekennen.
In 1879 ging Lenin naar het gymnasium toe. Tot zijn zestiende levensjaar had hij een prachtig leventje, alles verliep goed. Maar toen overleed zijn vader. En een jaar later werd zijn broer (Aleksander) ter dood veroordeeld omdat hij deel nam aan Narodnaja Volja. Deze groep had de plannen om een aanslag te plegen. Op 20 Mei 1887 werd hij opgehangen. Doordat zijn broer werd opgehangen begon Lenin steeds revolutionairder te denken. En wilde hij een revolutionaire organisatie opzetten.
Maar ondanks alles ging alles op school fantastisch. Hij kreeg zelfs een gouden medaille voor ijverigheid , wilskracht en begaafdheid. Daarna ging hij studeren voor rechten in Keizan. In 1890 mocht hij staats examen doen in Sint Petersburg en in 1892 kreeg hij zijn diploma aan de universiteit. Toen las hij voor het eerst het boek van Karl Marx, 'Das Kapital'. Hij voelde zich erg aangetrokken aan de ideeën van Marx. In 1893 verhuisde hij naar Sint Petersburg en sloot zich aan bij een Marxistische beweging. Hij was daar 1 van de leiders. In 1894 ontmoette Lenin zijn toekomstige vrouw Nadesjda Konstantinova Kroepskaja. Ook zei was lid van de partij.
Lenin ging veel reizen. Hij las toen ook veel illegale Marxistische boeken. En bezocht andere Marxistische organisaties. Toen hij na een tijd terug kwam in Sint Petersburg was zijn plan om een illegale krant te maken. Maar hij, en zijn vrouw en nog een paar anderen werden naar Siberië verbannen. In 1900 werden ze weer 'vrij' gelaten. Ondanks zijn straf ging hij toch verder met de illegale kranten en bezoekjes.

Lenin en zijn politiek.

Het uitvoeren van zijn gedachten.

Lenin stak veel tijd in het partij congres. Er kwam een breuk tussen Lenin en Martov omdat ze verschillend van mening waren in een partij. Ook al was Lenin in de minderheid en werden Martovs ideeën eerder aangenomen.
De aanhangers van Lenin heette de Bolskjeviki en de Martovs aanhangers Mensjeviki. Uiteindelijk won Lenins partij met een kleine minderheid.
Marx zag dat ze partij als een propaganda middel en Lenin zag het als een begin van een revolutie. Zo werd er met de partij van Lenin een begint gemaakt aan de revolutie en aan de uiting van Lenins gedachten.

Hoe verliep de revolutie?

Op zondag 9 Januari 1905 trokken ongeveer 140.000 arbeiders met verzoekschriften naar het 'winterpaleis'. De verblijf plaats van Tsaar Nicolaas 2e. Bij deze bijeenkomst opende groot vorst Vladimir het vuur op de demonstranten. Ruim duizenden mensen werden er vermoord. Na die 9 Januari kwam iedereen in opstand. Ondanks het hele gebeuren bleef Lenin in het buitenland.
Toen ging het pas snel met de revolutie. Door de druk aan de revolutie ging Tsaar Nicolaas 2e allerlei beloftes maken als; gewetensvrijheid en de vrijheid van woord, en de vrijheid van vereniging en vergadering. Dit was op 17 Oktober. Toen durfde Lenin ook weer terug te komen naar Sint Petersburg om de leiding van de bolsjewieken op zich te nemen.
Ondanks alle grote demonstraties is de revolutie mislukt en dat is niet goed voor de Bolsjewieken en dus ook niet goed voor Lenin. Er kwamen meningsverschillen, daardoor ontstonden verschillende groepen binnen de partij. Lenin was de enige die probeerde de groep bij elkaar te houden. Slechts enkele waren het met hem eens. De rest werd buitengesloten. In Januari 1912 viel de Bolsjevistische partij echt uit elkaar. Daarna ontstonden er twee aparte partijen. Kort daarop begon de eerste wereld oorlog.

Wat gebeurde er nu na de mislukte revolutie en het uiteenvallen van de Bolsjevistische partij?

Na de mislukte revolutie brak de eerste wereldoorlog uit. Dit betekende het tweede belangrijke moment in Lenins leven.
Lenin was verbijsterd nadat de Duitse sociaal- democraten zich van hun stem onthielden. Hierdoor keerde Lenin zich definitief tegen de socialistische partijen. Lenin was kwaad op de leiders van de socialistische partijen, omdat ze niet hun eigen zelfstandige socialistische politieke lijn volgden om hun socialistische ideaal te kunnen laten weten. (d.m.v. een nieuwe revolutie.)
In 1914 werd Lenin in Oostenrijk gearresteerd omdat ze dachten dat hij een Russische spion was. Maar na zijn vrijlating ging hij naar Zwitserland.
De eerste wereld oorlog hield een revolutionaire ontwikkeling tegen. De enige kans op een revolutie was het veroorzaken van een Burgeroorlog. Hij begon groepen uit andere landen die het met hem eens waren bij elkaar te brengen.

De Februari revolutie.

Op 22 Januari 1917 hield Lenin een voordracht aan de Zwitserse arbeiders. Hij zei dat Europa klaar was voor een revolutie. Zes weken na de voordracht brak de Februari revolutie al uit.
De mensen gingen staken omdat er geen eten was en de economie enorm slecht was. Toen Lenin dat hoorde wilde hij weg uit Zwitserland en terug naar Rusland. Maar... De Zwitserse politie hield hem tegen want hij mocht niet weg uit Zwitserland. Na een tijdje mocht Lenin toch Zwitserland verlaten om terug te gaan naar Rusland. En in Rusland werd hij als een held ontvangen. Door middel van brieven probeerde Lenin de Bolsjewieken wel te steunen. Lenin verklaarde de oorlog aan de burgerlijke democratische macht. Hij zei tegen iedereen dat de Russische revolutie een voorspel van de wereldrevolutie was... Op dat moment keerde de socialisten en de trouwe aanhangers zich tegen Lenin. Volgens hen was Rusland nog niet klaar voor een revolutie. Maar Lenin luisterde niet en zette zijn ideeën voort, en vond een bondgenootschap die Trotski heette. Nu had de Bolsjevistische partij weer veel aanhangers. Maar Kerenski ( de man die op dat moment minister- president was) liet Lenin oppakken voor het organiseren voor massademonstraties.

De oktober revolutie.

Omdat Lenin toch echt een revolutie wilde ging hij rustig door met zijn ideeën te verspreiden. Met de hele revolutie had hij twee doelen. 1: met behulp van de dictatuur van het proletariaat moest een communistische klassenloze maatschappij worden gevormd die later heel de wereld zou over nemen.
En 2: hij wilde door het opbouwen van moderne industriële bedrijven de achterstand op het westen inlopen.
Lenin was ondertussen weer naar het buitenland gereisd en probeerde vanuit daar zichzelf en andere Bolsjewieken voor te bereiden op een gewapende opstand.
In Moskou en Pretrograd hadden de Bolsjewieken al een meerderheid in sovjets. In Oktober 1917 werd er dan eindelijk een gewapende opstand gehouden. Hiertegen kon de regering niets doen. Nu hadden de Bolsjewieken de macht over 'het Russische centrum'.

Lenins macht.

Op 7 November werd het tweede sovjet congres gehouden. Het bleek dat de revolutie zonder veel doden was verlopen. De Mensjewieken en de sociaaldemocraten waren erg boos op de Bolsjewieken omdat ze de macht hadden gegrepen zonder andere partijen erin te betrekken. Op 8 November 1917 wer Lenin de leider van de regering en dus was hij toen de machtigste man van Rusland.
Lenin had op den duur problemen met zijn partij. Enkele leden wilde uit de partij stappen omdat ze een samenwerking wilde met de Mensjewieken en de sociaal-democraten. De crisis in de partij duurde niet lang want de dwarsliggers waren maar met heel weinig.
De Bolsjewieken hadden een vredesverdrag met Duitsland, maar de Duitsers hadden andere ideeen over de Russische regering. Maar hoe dan ook wilde Lenin dat vredesverdrag houden. De Duitsers stelde daarom ook hoge eisen. En doordat Lenin Polen en de Oekraine verloor werd er een vredesverdrag gesloten. De meningsverschillen maakte de partij bijna kapot, maar hij toonde ook de democratie aan, die toen nog binnen de partij gold.

Wereld revolutie of niet?

In 1918 brak ook in Duitsland een revolutie uit. Hierdoor hoopte Lenin weer op een wereldrevolutie. Daarom volgde hij ook alles met veel belangstelling. Hij zag in de duitste revolutionairen de beste bondsgenoten van de Bolsjewieken. Lenin vond dat het lot van Rusland afhankelijk was van de wereldrevolutie.
In Rusland werd er in November 1917 verkiezingen gehouden voor een grondwetgevende vergadering. De Bolsjewieken kregen een kwart van de zetels. Op 5 Januari 1918 kwam de grondwetgevende vergadering bij elkaar. Maar in plaats van een parlementaire democratie, kwam een sovjet (dus partij) democratie. Op 12 januari kwam een Russische sovjet politiek. Deze republiek kreeg in 1918 een grondwet en de naam: Russische Socialistische Federatie Sovjet Republiek.
Doordat de Bolsjewieken toch graag alleen wilde regerenk, en dit ook probeerde, kwam er in de zomer van 1918 een Burgeroorlog tussen de Bolsjewieken en het leger van het vroegere tsaristische Rusland. Deze werd in 1920 winnend agesloten door de Bolsjewieken.
Na de Burgeroorlog werd het leven in Rusland heel erg ontregeld. De fabrieken lagen vrijwel stil, er reden geen treinen meer, de boeren zaaide minder en de winkels waren dus leeg. Door al deze dingen brak er een opstand tegen de regering uit. De toestand verbeterde niet en de opstand werd steeds erger en liep uit op stakingen. Een revolutionair comite eiste nieuwe verkiezingen met vrijheid van propaganda, vergadering en pers. Deze hele opstand had geen kans. De regeringstroepen hadden op 18 Maart een eind gemaakt aan de opstand. Bij het negende partij waren er twee oppositie partijen. Deze oppositie eiste meer rechten voor arbeiders en onafhankelijkheid van de vakverenigingen. Op het tiende partij congers had Lenin door een aantal handelingen in partij nog meer de toon aangegeven aan de dwang en macht. En zo leken de laatste democratische trekjes van de partij weg te zijn.
Aan het elfde partij congres in 1922, mocht de partij van Lenin niet meer meedoen.
Zijn gezondheid was erg achteruit gegaan. In Mei 1922 kreeg hij zijn eerste beroerte. Hij kon zich niet meer bezig houden met de politiek. In December 1922 werd Lenin weer getroffen door een hartaanval. In 1923 herstelde hij weer een beetje en ging zich weer met de politiek bemoeien. Hij gaf toe dat er in de loop van de tijd steeds meer dingen werden gedaan die niet bij zijn manier van partij hoorde. Hij vond dat het erg was veranderd. In plaats van dat het volk machtiger wer, werd de partij steeds machtiger.
Toen Lenin weer een hartaanval kreeg moest hij definitief stoppen met de politiek. Maar tpch bleef hij zich bezighouden met brieven en artikelen ondank dat dat niet mocht van de artsen. Hij liet in zijn artikelen weten dat hij kritiek had op Stalin en Trotski.
Op Maart 1923 kreeg Lenin weer een beroerte. Hij leek te gaan herstellen. Toch overleed hij op 21 Januari 1924. Ze zeiden dat de oorzaak een hersenbloeding was, maar volgens velen is Lenin op bevel van Stalin vergiftigd.

Het Lininisme bleek 2 tegenstijdigheden de hebben. Aan de ene kant was er de theorie waarin het draaide om de rechten van de gewone mens, sociale gelijkheid en democratie. Aan de andere kant was er de verovering en het vasthouden van de politieke macht. Het is Lenin ook nooit gelukt om een wereldrevolutie te veroorzaken. Maar het is duidelijk geworden dat Lenin veel invloed had op het regeren in die tijd dat hij zich ermee bemoeide, ookal zijn de gedachten van hem nooit helemaal in praktijk gebracht.

Economie

De NEP (Nieuwe Economische Politiek) .

In de zomer van 1921 komt Lenin met een aantal maatregelen die bekend zij geworden onder de NEP. Met deze maatregelen verliet Lenin het strakke oorlog communisme van de jaren ervoor. Dat was rampzalig voor de landbouw en de industrie. Rusland leed honger.
Onder de NEP mochten de boeren weer een eigen bedrijfje erop na houden. De boeren mochten hun overschotten, na betaling van een redelijke hoeveelheid belasting, op de vrijmarkt brengen. Ook in de handel en de lichte industrie kregen particulieren meer mogelijkheden. De zware industrie, het bankwezen, het transport, en de buitenlandse ( die bijna niets meer voorstelde), bleven stevig on de handen van de staat. De NEP bleek al zeer snel een groot succes. Rechtlijnige communisten waren van mening dat met de NEP teveel werd afgeweken van het ware communisme en ze zagen dat de boeren zich als kleine ondernemers konden ontwikkelen.
Nadat Stalin aan de macht was gekomen, maakte hij in 1928 een einde aan de NEP en voerde het eerste vijfjarenplan in. Tegelijk zette hij de collectivisatie van de landbouw met harde hand door.