Joden in de tweede wereldoorlog

Anne Frank

Anne Frank was Joods en moest in de 2e wereldoorlog onderduiken en deed dat met haar zus Margot, haar vader Otto en haar moeder.
Haar vader had een eigen bedrijf in Amsterdam waar ze konden onderduiken, zodat ze niet door de Duitsers opgepakt werden. Er stond een boekenkast met daarachter een deur. Achter de deur zat een trap naar boven, boven hadden ze een woonkamer en een paar slaapkamers. Overdag mochten ze alleen maar heel zachtjes fluisteren en op sokken lopen. Ze konden overdag de kraan niet gebruiken en de w.c. doortrekken was helemaal verboden, omdat ze dat beneden konden horen. Later kwamen er steeds meer Joodse mensen met als gevolg dat het steeds krapper en krapper werd. Anne zat in de puberteit en ze had de grootste moeite om stil en rustig te zijn, wat voor iedereen moeilijk was.
Anne had vaak ruzie met haar moeder en daarentegen was ze altijd vrienden met haar vader.
Ze werd later ook nog verliefd op een jongen die bij hen was komen onderduiken. Er zijn veel momenten geweest dat ze dachten dat de Duitsers hen ontdekt hadden. Een keer toen ze dat dachten bleek het dat er ingebroken te zijn onder hen in de winkel. Ze hadden twee kennissen die voor voedsel en drinken zorgden.
Er is een werknemer van de winkel geweest die wist dat ze er zaten en gedreigd heeft hen te verraden. Waarschijnlijk heeft hij dat later ook gedaan, want niet veel later werden ze door de Duitsers opgepakt en weggevoerd. Anne is later in concentratiekamp Bergen-Belsen door honger en verdriet overleden, twee dagen voor de bevrijding.

Joden in de 2e Wereldoorlog

In 1933 kwam er in Duitsland een dictator aan de macht, Adolf Hitler was zijn naam. Zijn doel was alle Joden en Zigeuners uitroeien.
Het ging slecht met Duitsland en daar kon hij de Joden mooi de schuld van geven. De Joden werden steeds meer gehaat. Hij bouwde een groot leger om landen in Europa aan te vallen en deed dat rond 1940 ook. Hij had bijna heel Europa inclusief Nederland veroverd na een tijdje.
In Nederland mochten Joden steeds minder, ze kregen eigen winkels, omdat ze niet naar een gewone winkel mochten. De Tram en het park waren voor een Jood ook ten strengste verboden.
Alle Joden moesten ook een ster dragen, waarop stond: jood (Davidster) en een J op hun persoonsbewijs.
Alle Joden werden opgeroepen voor werkkamp, maar eigenlijk gingen ze naar Westenbork in Drenthe. Vandaaruit werden ze per trein naar vernietegingskampen in Duitsland gestuurd, zoals: Bergen-Belsen, Auswiths en Dachau. De sterkste mannen moesten nog werken en de vrouwen en kinderen mochten zogenaamd onder de douche, wat de gaskamer was.
De Duitsers namen gaskamers, omdat dat een van de goedkoopste manieren was.
Ook werden er veel Joden dood geschoten en gingen ze dood door honger of mishandeling.
De Duitsers hielden ook veel razzia’s, dan werd er een straat af gezet en werd elk huis onderzocht of er Joden of bruikbare mannen voor het leger te vinden waren.
Er zijn in totaal ong. zes miljoen Joden vermoord.

Alle Duitse Concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog.

Dit is een plaatje van de kristalnacht,
op die nacht werden er heel veel joodse winkels geruïneerd.

Bronvermelding

Encarta Encyclopedie Winkler Prins editie 99
Mezelf
Oud werkstuk over de Tweede Wereldoorlog