De beulen in de concentratiekampen van Hitler

Werkstuk over de beulen van Hitler.

Hoofdvraag.
Als hoofdvraag heb ik:
Hoe waren de concentratiekampen en hoe werden de joden behandeld?
Deelvragen:
Hoe waren de leefomstandigheden in een kamp?
Hoe werden de joden buiten de kampen behandeld?

1. Hoe waren de leefomstandigheden in kamp?

- De reis naar het kamp
Joden werden vervoerd in een goederentrein vervoerd. Ze werden met 50 man in 1 veewagen op elkaar gepakt. De joden kregen tijdens de reis niets te eten of drinken. Een reis duurde meestal 2 á 3 dagen. Daarom stierven al veel joden tijdens de reis. Als je in het kamp aankwam werden ze onder luid geroep van SS’ers uit de wagon gedreven. De lijken van mensen die de rit waren gestorven werden op een stapel gegooid. Personen die niet meer konden lopen of bewegen werden ook tot de lijken berekent. Als iedereen uit de wagon was werden de mannen en vrouwen gescheiden.

- De selectie in het kamp
Iedereen moest in een rij gaan staan en werd gekeurd door een SS-Arts. Die besliste of je direct werd vermoord, of dat je eerst moest werken. De mensen die werden gebruikt als arbeidskracht werden kaalgeschoren en kregen een gestreept uniform met een nummer erop. Het nummer was in het kamp hun nieuwe naam.

-Dagindeling.
De joden in een kamp moesten rond 4 uur ’s morgens opstaan. Ze kregen even de tijd om te wassen en naar het toilet te gaan. Na het ontbijt ( koffie of thee) moest het hele kamp zich melden voor het appél. Op het appél werd er geteld of iedereen er nog was. Je moest in rijen staan en zelfs de stervende werden erheen gesleept.
Hierna begon de werkdag. Een werkdag bestond uit 12-uur werken. Van 6 tot 6.

-SS-Humor en experimenteringen
De joden werden regelmatig slachtoffer van SS-ers die zich verveelde. Het kamp was omringd door met een betonnen muur, prikkeldraadversperring een loopgraaf en een grasstrook. Dit werd de neutrale zone genoemd. Als een jood de neutrale zone betrad, werd die meteen doodgeschoten door een SS’ er vanuit een wachttoren. Een voorbeeld van SS- humor is de pet van een jood afpakken en in de neutrale zone gooien. Als de jood de pet niet ging halen werd die doodgeschoten door de SS-er. Als ie hem wel ging halen, werd ie alsnog doodgeschoten door een SS-er in de wachttoren.

In het concentratiekamp werden de gevangenen ook gebruikt voor medische experimenten. SS-ers waren als een lange tijd op zoek naar een manier om lang in koud water te kunnen blijven liggen. Zodat Duitse piloten die in zee waren gevallen langer konden leven. De joden werden hierbij in een ijskoud bad gelegd om te kijken hoelang het duurde voordat je nou echt onderkoelt was.

Hoe werden de joden buiten de kampen behandeld?

Toen de Duitsers Nederland binnengetrokken waren, kregen alle joden een meldingsplicht. Ze kregen voor 1 gulden een persoonsbewijs. Een J kregen de mensen die voljoods waren.
Een B1 betekende dat diegene een bastaardjood was, iemand met een grootouder die joods was. B2 betekende dat diegene 2 joodse grootouders had. De Duitsers verboden steeds meer tegen de joden. In 1941 besloten de Duitsers dat geen enkele jood meer een jood aan de universiteiten toe te laten. Joden mochten geen donorbloed meer leveren: “Joods bloed mocht alleen door joodse aderen stromen”.

In het najaar van 1940 werd een begin gemaakt met het plaatsen van borden met er dat joden er niet meer mogen komen. Onder druk van de Nederlandse NSB kwamen de borden overal te hangen. Joden mochten niet meer in koffiehuizen en restaurants komen. Er werden speciale koffiehuizen en restaurant voor joden gebouwd. Later werden alle bioscopen door een vechtpartij tussen joden en niet-joden verboden voor joden.

Antwoord op de hoofdvraag:
Joden werden in de Tweede Wereldoorlog beestachtig behandeld. Ik vond het leuk om het werkstuk te maken. En ik heb veel geleerd over de beulen in een concentratie kamp.

Bronvermelding:
Ik heb de informatie uit de volgende boeken gehaald.

Abel J. Hernzberg
Kroniek der jodenvervolging

Daniel Jonah Goldhagen
Hitlers Gewillige Beulen