Bewapening van de Sovjet Unie

Inleiding

Mijn werkstuk gaat over de verdediging van de Sovjet Unie tijdens de koude oorlog. Dit was een hele speciale en rare oorlog. Er werd namelijk niet gevochten met wapens maar met angst. Daarom noemde ze het de ‘Koude oorlog’. Als je het begrip koud nog steeds niet snapt: “Vuur van wapens is heet, hier geen wapens, dus koud”. Maar nu even serieus: Het rode leger was in de tijd van de koude oorlog het grootste leger qua strijdkrachten. Ze werden dan wel niet écht gebruikt (verder dan Hongarije en Praag kwamen ze niet) toch waren ze qua mankracht sterker dan de NAVO. Ze waren bijna net zo ontwikkeld als de Amerikanen. Uiteindelijk bestaat het Rode Leger niet meer maar daar kom ik later op terug. Het onderwerp is breed, daarom zal ik het ook maar over een paar deelvragen hebben.

Toevoeging: Om beter in de sfeer te komen van dit werkstuk, surf naar:
http://www.youtube.com/watch?v=3Byy6ljLXh8
Of zoek op Youtube naar “Sovjet March Killurur”

Hoofdstuk 1 De Sovjet Unie

Zoals je boven in de linker hoek kunt zien, ga ik het hebben over de Sovjet-Unie. Veel mensen denken dat de Sovjet-Unie gelijk staat aan Rusland. Dat is dus onwaar.
Eigenlijk is de sovjet unie een verzameling van landen in Oost - Europa die zich verenigden als de Sovjet-Unie. Je kunt het vergelijken met de Verenigde Staten. Maar ik kan beter bij het begin beginnen.

Het begon allemaal met Karl Marx (foto) en Fredriech Engels. Samen schreven zei: “Het communistische manifest”. Zij waren de uitvinders van het communisme (de iedereen is gelijk samenleving). Ik ga niet uitgebreid praten over hoe dit in elkaar zat want dan heb ik ineens twee werkstukken. Maar goed, deze theorie was bedoeld voor stedelijke gebieden zoals Duitsland. Maar om verder te gaan met Rusland. Rusland verkeerde in een zeer slechte tijd. De Tsaar zorgde slecht voor het volk, hierdoor ging het volk protesteren. De tsaar voelde zich toen redelijk bedreigt, waardoor hij dus zijn legertje erop af stuurde om het opstandige volk uit de weg te ruimen. Dit eindigde met vele doden wat dus de Tsaar niet populair maakte. Na een tijdje richtte een zekere Lenin een hervormingsgezinde sociale arbeiders partij op. Hij gebruikte het communisme als de rode draad door hun partij. Uiteindelijk kwam de eerste wereldoorlog waar Rusland het niet erg goed deed. Ze hadden een groot maar slecht bewapend leger. De verliezen waren zo groot dat er niet meer genoeg voedsel in Rusland was. Om deze reden namen sovjets (raden van arbeiders) het over, vandaar dus ook de Sovjet-Unie. De revolutie was in februari 1917, de februarirevolutie. De tsaar moest aftreden.

Rusland was dus tijdelijk een republiek met als leider, de sociale democraat, Alexander Kerenski. Je kunt Rusland en omgeving nu dus de Sovjet – Unie noemen. Maar ook dit ging ook niet erg lekker, en ze vochten gewoon koppig door tegen Duitsland. Lenin zag zijn kansen. Hij predikte in april zijn ‘april stellingen’. Dit was een propaganda om te laten zien dat zei wel om het volk gaven, en dat zei wel alles goed konden laten komen. Vandaar de slogan ‘brood land en vrede’. Ze kregen steeds meer aanhangers. Ze namen alles over in oktober 1917. Zeer eenvoudig namen zei sint Petersburg over, Kerenski was verledentijd.

De bolsjewieken, het leger van Lenin stapte in maart 1918 uit het geallieerde bondgenootschap, waardoor ze dus geen oorlog tegen Duitsland meer voerden. Ze werden het ‘Rode leger’ genoemd. Rood staat voor het socialisme, communisme en andere linkse partijen. Kijk maar naar de vlag van China (communistisch), de SP, PVDA (rode roos), zelfs de vlag van de sovjet unie. In het volgende hoofdstuk vertel ik hoe het rode leger officieel is opgericht. Maar om verder te gaan, het Rode Leger kreeg toch nog een vijand erbij, de zogenaamde ‘witten’. Dit waren een handjevol Tsaaraanhangers, grootgrondbezitters die natuurlijk tegen het communisme waren. Lenin maakte snel alles communistisch door alles te nationaliseren. Het is bekend hoe dat ging. Na Lenin’ s regeringstijd kwam onze Stalin aan de macht.

Dat was dan een beetje het verhaal achter de Sovjet – Unie. Nu komen we aan in de 2e wereldoorlog. Zoals je weet had Duitsland al veel landen veroverd. Maar na de nederlaag van operatie Barabossa ging het als maar slechter (Duitsland wou Rusland invallen, maar het Rode Leger bombardeerde de goederentrein van Duitsland naar Rusland, zodat het Duitse leger letterlijk doodvroor in het koude Rusland) Het rode leger en de geallieerden begonnen steeds meer landen terug te winnen. De Sovjet-Unie versloeg het Duitse leger grandioos in de slag bij Stalinrad. Uiteindelijk kwam het Rode Leger en de geallieerden in Berlijn aan. Ze ontmoette elkaar in het midden van Berlijn (zie foto). Ze vonden het wel eerlijk om de grens te trekken op dat punt, zo werd dus de helft van Duitsland Geallieerd, en de andere helft werd dus Communistisch. Dit deden ze dus ook met Europa. Oost Europa werd de Sovjet-Unie. West werd Kapitalistisch maar toch zelfstandig. Maar het westen en oosten ging niet zo lekker samen. Ze waren beide bang voor elkaar, daarom werden er militaire genootschappen begonnen. Voor het westen de NAVO, het oosten het Warschaupact.

Hoofdstuk 2 Het Rode Leger

Het Rode Leger was inmiddels flink gegroeid en verbeterd. Tijdens de koude oorlog zat het aantal strijdkrachten al tussen de 2.2 miljoen en de 5.3 miljoen. Je kunt dus wel spreken over één van de grootste legers die ooit actief is geweest.

Het Rode Leger werd officieel opgericht op 23 februari 1918 door Leon Trotski. Michael Toechatsjevski kreeg vanaf 1920 de leiding over het leger. Tijdens de 2e wereld oorlog hield Georgi Zjoekov leiding over het leger, wie de Duitsers op het oostfront versloeg. Het leger werd extreem communistisch gehouden. Bij iedere bevelhebber van het leger stond als het ware een politiek commissaris. Hij zorgde ervoor dat elke soldaat en officier communistisch geschoold werd.

De veelgebruikte (of presente) wapens van het Rode Leger tijdens de koude oorlog waren:

De AK 74 (opvolger van de AK 47) zie foto

De AKM

De GPMG

En andere zogenaamde ‘Heavy machine guns’.
Verder gebruikten zei tijdens de koude oorlog ook de serie ‘T-*’ tanks zoals de T-62,T-64, T-72, T-80. De nummers achter de T’s staan voor het jaartal van voltooiing.

Hoofdstuk 3 Warschaupact VS. NAVO

Na de 2e Wereld oorlog werden de Verenigde Naties opgericht door 51 landen, onder andere de geallieerden (Amerika, Canada, Engeland) en de Sovjet Unie.
Zoals ik al zei zat het niet goed tussen Stalin regeerder van de Sovjet Unie) en de geallieerden. Nadat Duitsland verslagen was kwamen zei bijeen. Hier bleek voor Stalin dat de andere westerse landen heel anders dachten dan hij. Europa was verdeeld in een kapitalistisch deel en een communistisch deel. De mensen hadden het veel beter in het kapitalistische deel. Daarom vluchtte veel mensen naar het rijke westen. Dit dus ook met Berlijn (oost naar west). Daarom werd de Berlijnse muur geplaatst, onder andere hierdoor, ook om de rede de twee systemen te scheiden. Zo begon het dus. Ook de VS werd schuw door de snelle uitbreiding van het communisme in Europa, het ging totaal tegen hun kapitalistische ideeën in. Daarom stichtte zei uit angst in 1949 de NAVO (Nationaal Atlantische Verdragsorganisatie). In militair verbondschap van Amerika en West-Europese landen. Hun idee was: als de roden (communisten) ons aanvallen, kunnen we ze met ze allen aanvallen, een soort militaire verzekering dus. Dit was niet onopgemerkt door de Sovjet Unie, die dus gelijk met alle andere Oost-Europese landen het Warschaupact startte (1955). Hierdoor werd wat ontketend. De NAVO wou steeds een stapje verder zijn met alles (technologie, bewapening) dan het Warschaupact, wat dus ook andersom was. Er kwam een bewapeningswedloop. De atoombom bestond al een tijdje. Als bezetene begonnen beide zoveel mogelijk atoombommen te ontwikkelen. Met de theorie: Als wij er meer hebben, durven zei ons niet aan te vallen. Maar hoe meer de ander kreeg, hoe meer je zelf ging maken. Een vicieuze cirkel dus. Dit deden ze dus ook op het gebied van ruimteverkenningen. De eerste raket ging door de Russen de ruimte in (de Spoetnik), waarna de Russen in 1961 weer de eerste mens de ruimte in schoot (Youri Gagarin). Dit spoorde de NAVO weer aan om snel de Russen in te halen. In 1969 zette ze de eerste mens (Neil Armstrong) op de maan.

Deze ‘koude oorlog’ bereikte in 1962 zijn hoogtepunt. De Cubacrisis. Het begon zo;
Door de gespannen sfeer tijdens deze koude oorlog plaatste de NAVO uit voorzorg nucleaire raketten in Italië en Turkije, die immers dicht bij de Sovjet Unie lagen, natuurlijk met de SU als doel. Uit reactie zette de Sovjet kernraketten op het sinds 1959 communistische Cuba. Vanwaar Cuba? Cuba ligt enkele honderdtallen kilometers van Amerika af. Wat er ook nog bij kwam, was dat het Amerikaanse waarschuwingssysteem was ingesteld op projectielen die vanuit de Sovjet Unie (reminder: Oostblok, landen om Rusland heen) worden afgevuurd. Daardoor was locatie Cuba perfect. Per toeval werd het ontdekt door een Amerikaans U2 verkenningsvliegtuig die foto’s maakte van het gebied. Ze wilden verschillende dingen doen. Een kernaanval werd afgeraden, waarschijnlijk omdat ze dan gelijk raketten konden terug verwachten. Kennedy (president van Amerika raadpleegde Chroesjtjov, die immers toen aan de macht was van de Sovjet Unie. Dit weigerde hij natuurlijk. Als reactie dreigde Kennedy om met schepen met c.a. 10.000 soldaten aan te vallen. Uiteindelijk koos Chroesjtjov ervoor de raketten weg te halen. Maar niet voor niks! Hij eiste dat Amerika ook hun raketten op Turkije en Italië weghaalde. Een wereldomvattende kernoorlog was voorkomen.

Achteraf schrokken beide partijen van de situatie. Geen van beide wou eigenlijk een oorlog. Daarom besloten zij om op een anders verder te gaan, dan op zo een vijandige manier. Chroesjtjov sprak een vreedzame coëxistentie uit. Ze vonden dat het kapitalistische systeem de communistische tegenpool best samen in één wereld zouden kunnen functioneren. Ook wouden ze stoppen met de kernwapenwedloop. Er kwam een regel. De kernwapentechnologie mocht niet verspreid worden (wat dus niet echt lukte, kijk maar naar tegenwoordig). Ook stelden ze een hotline aan, waarmee ze elkaar konden raadplegen, zouden er meer problemen komen (wat in die tijd dus hyper modern was).

Hoofdstuk 4 Opstandig Hongarije

Ik ga nu in 2 relatief korte hoofdstukken vertellen hoe de Sovjet Unie ingreep in hun eigen landen tijdens de koude oorlog.

Het begon in 1945. Hongarije werd bezet door Rusland. In principe waren ze onafhankelijk daarna, maar eigenlijk moesten ze nog steeds handelen als een communistisch land. Maar het volk had hier natuurlijk geen zin in, ze wilden een vrij land. Daardoor begon opstand.

Het begon met een opstand van enkele duizenden studenten van een technische universiteit in de Hongaarse stad Boedapest. Ze riepen dingen zoals ‘Alle russen terug naar Rusland’ en haalden sovjet vlaggen en rode sterren van gebouwen. Zelfs werd er een standbeeld van Stalin neergehaald in Boedapest. Steeds meer burgers (tienduizenden) begonnen zich aan te sluiten. Ze wilden allemaal vrije verkiezingen, zodat de Sovjet minder macht had in Hongarije. Ook eisten ze dat Hongarije uit het militaire genootschap (Warschaupact) moest stappen. Misschien zul je denken: Het is maar een volksopstand. Maar uiteindelijk begon het Hongaarse leger zelfs mee te werken. Ze deelde wapens uit aan de opstandelingen. De sovjet troepen moesten zich terugtrekken, door de constante gevechten met de opstandelingen. Inwoners vielen het parlement binnen op 24 oktober 1956, waardoor de regering moest aftreden, en Imre Nagy de nieuwe premier werd. De oude premiers vluchtte naar de Sovjet-Unie. De opstand leek zelfs eind oktober, begin november te lukken, omdat de nieuwe regering uit het Warschaupact stapte.

Dit accepteerde de Sovjet Unie natuurlijk niet. Ook omdat ze nu officieel een potentiële vijand hadden die grensde aan het Warschaupact. Met een hard antwoord viel het Rode Leger met zware tanks Hongarije binnen. De lichtbewapende opstandelingen konden hier natuurlijk niet aan tippen. Ze omsingelde Boedapest, en reden met tanks en al de straten binnen. Ongeveer Vijfentwintighonderd opstandelingen kwamen om. De achthonderd Russische slachtoffers was dus niets vergeleken met dit. Tijdens deze capitulatie riepen de Hongaren om hulp bij de westerse landen, maar met geen succes. Hierna werd Imre Nagy in het geheim geëxecuteerd.

De hele wereld was hiervan geschokt. Massaal protesteerden mensen wereldwijd in verschillende hoofdsteden. Amerika bemoeide er niet veel mee, uit angst om de situatie van de Koude Oorlog uit te breiden. Verder vluchtte er nog eens 150.000 Hongaren uit het land na deze actie.
In 1991 bood de sovjet unie officieel zijn excuses, over de inval in Hongarije aan.

Foto’s van opstand Hongarije 1956 :

Hoofdstuk 5 de Praagse Lente

Na de 2e wereld oorlog, kwam er een verbondsregering in Tsjecho-Slowakije, waar de communisten een belangrijke rol in speelden. In 1948 ontsloeg de communistische minister van binnenlandse zaken wel acht niet-communisten uit het parlement. Hierdoor namen andere democratische partijleden ook ontslag. Als het ware regeerde de Sovjet-Unie nu over Tsjecho-Slowakije (staatsgreep). Een andere reden waarom ze aan de macht kwamen; De communisten werden steeds vijandelijker tegen andere democratische partijen. Ze vervalste de stemmen tijdens de verkiezingen in 1948 die dus op 89.2% kwamen (vals).

In de jaren ’50 kwamen er opstanden tegen de slechte economie en regering in Tsjecho-Slowakije, die natuurlijk gelijk met geweld werden gestopt, de leiders werden gestuurd naar werkkampen. In de jaren ’60 ging het al wat beter. De vrijemarkteconomie moest weer gedeeltelijk worden ingevoerd en politieke en artistieke vrijheden werden weer toegegeven. Technische universiteiten konden onafhankelijk onderzoeken doen. Mensen begonnen zelfs openbaar kritiek tegen het communisme te geven. Maar het Warschaupact hield het allemaal goed in de gaten. Ze begonnen Tsjecho-Slowakije al te zien als een onbetrouwbaar element in het Warschaupact.

Op een gegeven moment kwam Alexander Dubçek. Hij stond voor een ‘socialisme met een menselijk gezicht’. Hij wou een modern communisme met een democratiesering van de gehele maatschappij o.a. Politiek, economisch en wetenschappelijk terrein. Hij schafte de censuur af, waaronder bracht de vrijheids van meningsuiting terug. Mensen konden weer informatie verkrijgen van niet communistische bronnen etc. Hierdoor kwam in Tsjecho-Slowakije een anticommunistische houding. Het volk maakte hier gebruik van. Massaal gingen mensen de straat op om te protesteren voor het geen dat ze al zo lang wouden, waardoor ze het nu zomaar konden uiten. De Russische regering zag dit natuurlijk allemaal, en niet met een blij gezicht. Op 4 mei 1968 riepen ze Dubçek op om zich te verantwoorden voor zijn daden. Dit leidde uiteindelijk tot niets, en Dubçek kon de regering ook niet naar zijn hand ompraten. Later werden er Russische troepen gelokaliseerd op zijn gebied, maar Dubçek liet zich hierdoor niet intimideren. Deze periode noemen ze de Praagse lente. Dit komt doordat het begon in februari en eindigde in augustus, waar ik zo op terug kom.
Maar aan alles komt een eind. De Sovjet-Unie liet niet met zich spotten. Uit angst dat dit een domino effect zou hebben op alle andere satellietstaten van het Warschaupact moesten ze wel ingrijpen. In de nacht van 20 en 21 augustus 1968 vielen de c.a. 4000 Russische tanks en de 250.000 soldaten het land binnen onder de naam: ‘operatie Donau’. Samen met de troepen van Hongarije, Polen en Bulgarije, die steunde met 150.000 mankrachten (incl.). Het eerste belangrijke doelwit was het radiostation van Praag. Ondanks de vernietiging konden ze toch nog uitzenden via ondergrondse noodgangen. Ze zeiden tegen de luisteraars dat ze weerstand moesten bieden tegen de Sovjets. Op 16 oktober kon Dubçek niet meer tegen de druk en hij stemde in dat de Russische troepen bleven in Tsjecho-Slowakije. De censuur werd weer teruggezet samen met alle andere hervormingen. Uiteindelijk bleven er nog 50.000 soldaten in het land waken. De Praagse lente was helaas voorbij.
Toevoeging: Op 1 maart 2006 bood Poetin zijn excuses aan voor de Russische inval in Tsjecho-Slowakije.

Hoofdstuk 6 Gorbatsjov

Na overlijden van Konstantin Tsjernenko (communistische leider) kwam Michael Gorbatsjov aan de macht. Een partijlid die in zijn jonge jaren rechten had gestudeerd. Hij kwam aan de macht in 1985. Na een tijd dat hij aan de macht was, kwam hij met allerlei plannen. Dit was in 1989, ook wel het wonderjaar genoemd. Gorbatsjov wilde veel veranderen aan het communisme en de Sovjet-Unie. Het communisme bestond al redelijk lang, en toch is er niet veel mee bereikt. Hij wilde er namelijk twee dingen aan veranderen. Als eerste de openheid in de politiek. Tot daarvoor was er totaal inspraak in de Sovjet-Unie door het volk. Alleen de regering kon alles bepalen, en wanneer je in opstand kwam, werd je gelijk geëxecuteerd/verbannen. Gorbatsjov wilde juist dat de burgers mee konden denken met de beslissingen en de oplossingen om het land qua economie bijvoorbeeld omhoog te trekken. Dit heeft gelijk te maken met het tweede wat hij wou. Hervorming van de economie. De economie was heel slecht in de Sovjet-Unie, net zo als de technische vooruitgang vergeleken andere westerse landen. Wat de wereld ook verbaasde was dat Gorbatsjov deelde mee dat de regering in Moskou zich niet meer ging bezig houden met de landen en het binnenlandse beleid in de Sovjet-Unie. Ze haalde alle troepen uit de satellietstaten van de Sovjet-Unie, en hij besloot dat de regering niet meer hun landen dwong om communistisch te blijven. Ook gaf hij landen als landen als Letland, Georgië, Estland en Litouwen meer vrijheid. Verder ontsloeg hij uit zuivering nog de minister van defensie; Sergej Sokolov. Buiten dit wilde hij ook de eeuwige ruzie tussen de NAVO en het Warschaupact stoppen. Hij ontmoette op december 1989 de Amerikaanse president George Bush. Hij verklaarde dat de koude oorlog voorbij was en begon een plan om de (kern) wapenvoorraden te vernietigen (INF verdrag).

Om nog aan toe te voegen, hier nog een paar samenvattingen van zijn modeldaden vóór 1990:
• Hij trok de troepen uit Afghanistan terug (Afghaanse oorlog 1979)
• Hij kondigde bij de VN aan dat hij in totaal (zoals ik zei) de 500.000 (!) soldaten uit Oost Europa terugtrok.
• Publieke schuldbekentenis van de regering voor de inval in Tsjecho-Slowakije in 1968 (herhaalt)

Dit bleef allemaal niet onopgemerkt. Het westen ging gelijk de Sovjet-Unie economisch steunen en voedselhulp. Later schoot Gorbatsjov wel de mist in, bijvoorbeeld op 13 januari 1991, wanneer hij het leger inzette tijdens een vredige demonstratie van Litouwers die hun land onafhankelijk eisten, waarbij 14 doden vielen. De steun van het westen hield uiteindelijk op, en op 26 december 1991 trad Gorbatsjov af.

Afsluiting

Ik vond het interessant om aan het werkstuk te werken. Ik heb veel nieuwe dingen geleerd over de Sovjet-Unie die ik nog niet wist. Verder ben ik ook tot conclusie gekomen dat je een confrontatie uiteindelijk kan oplossen door zelf met het initiatief te komen (wat Gorbatsjov deed). Uiteindelijk is het niet succesvol afgelopen met het Communistische systeem, wat tegenwoordig alleen nog loopt in landen zoals China (gedeeltelijk) en Noord-Korea.

De bronnen (foto’s) heb ik grotendeels van Google en Wikipedia. De kaart in hoofdstuk 1 heb ik zelf ontworpen. Verder mijn informatie heb ik gehaald uit:
Geschiedenis boeken
Internet
Overige bronnen (gesprekken etc.)