Auschwitz

VOORWOORD

Ik wil gaan onderzoeken hoe het eraan toeging in concentratiekamp Auschwitz in de tweede wereldoorlog.

Mijn hoofdvraag is: Hoe ging het in de 2e wereld oorlog in kamp Auschwitz.

- Mijn deelvragen.

Zie inhoudsopgave bladzijde 2.

Waarom heb ik dit onderwerp gekozen: Ik heb dit onderwerp gekozen omdat: Ik wou eigenlijk Kamp Westerbork gaan doen maar die werd al eerder gekozen. En ik wou in ieder geval een kamp doen.

Mijn brongegevens: * De plaatjes heb ik van Internet, onder de foto heb ik de sites vermeld. * De tekst heb ik uit de volgende boeken gehaald: - Auschwitz van Clive A. Lawton - Rook en as van Barbara Rogasky * Verder heb ik mijn opa (81 jaar) gevraagd of hij nog iets wilde vertellen.

In 1939 begonnen de Duitsers de 2e wereldoorlog. Alle joden werden in getto’s bijeen gedreven. Omdat de Duitsers niet wisten wat ze met al die joden aan moesten, werden er concentratiekampen gebouwd. Er ontstonden concentratiekampen in Duitsland en alle landen onder de Duitse heerschappij.De Duitsers kozen voor de plek Auschwitz in Polen omdat het zeer centraal lag. Het lag zeer gunstig aan de belangrijke spoorlijn tussen Krakow en Wenen en aan het wegennetwerk. Auschwitz was één van de grootste vernietigingskampen van de 2e wereldoorlog. Heinrich Himmler hield toezicht tijdens de bouw van Auschwitz.

Vooral joden van overal door de nazi’s veroverde delen van Europa werden per trein vervoerd naar Auschwitz. Vrijwel altijd werden ze vervoerd in veewagons of verzegelde vrachtcontainers. Soms met 100 tot 150 mensen bij elkaar.In veel afgelegen gebieden werden joden opgepakt in colonnes en op weg naar het dichtstbijzijnde station gestuurd voor deportatie per trein. Soms moesten ze dagen achter één lopen met hun koffers op hun rug. De eerste gedeporteerden kwamen uit Polen (Deportatie betekent het vervoeren van joden). Al deze joden werden direct vermoord. In maart 1942 arriveerden er ook transporten uit Slowakije en Frankrijk. Het eerste transport uit Nederland kwam o.a. uit kamp Westerbork in juli aan. Andere landen waaruit ook joden werden getransporteerd waren o.a. België, Joegoslavië, Noorwegen, Duitsland en vanaf 1943 kwamen er ook transporten uit Griekenland, Italië, Letland en Oostenrijk.

Na aankomst in het kamp werd het overgrote deel van de gevangenen rechtstreeks naar de gaskamer gestuurd.

Eenmaal in Auschwitz aangekomen werden de mannen, en de vrouwen gescheiden. Op het perron moesten ze al in rijen gaan staan voor selectie. De sterksten mochten in de rij gaan staan voor arbeid, de zwakkeren gingen in een rij staan om vergast te worden.

Auschwitz was vooral gemaakt om zoveel mogelijk joden te vermoorden maar de Duitsers vonden het nuttig enkele gevangenen als arbeiders te laten werken.

De vrouwen die geselecteerd werden als arbeidskrachten en in leven mochten blijven, moesten hun hoofd kaal scheren en een nummer laten tatoeëren in hun onderarm. Hierna stonden ze uren in rijen opgesteld. Veel vrouwen, vooral niet joden, werkten als dwangarbeiders in fabrieken rond het kamp.Eén van de taken die moesten gedaan worden was het sorteren van de bezittingen van de nieuw aangekomen gevangenen. In 1940 begonnen de Nazi’s met het vergassen van gevangenen. In 1941 werden er in Auschwitz 250 ziekenhuis-patiënten en 600 Russische krijgsgevangenen in een gesloten ruimte gestopt en gedood met een gifgas Zyklon B.

De gevangenen werden verteld zich uit te kleden voordat ze de gaskamers in moesten gaan. Er werd tegen ze gezegd dat ze onder de douche gingen. Hierna werden ze de gaskamers in geleid en vermoord. Hieronder zet ik een stukje over mensen die in het kamp zaten opgesloten:

Ze tatoeëerden mij en zeiden dat dat voortaan mijn naam was. Mijn naam was A-5143. Je naam was dus een nummer. Ik voelde me net alsof ik een dier was.Ik schaamde me toen ze mijn hoofd kaal scheerden en ons bevolen onze kleren uit te doen. Ik wenste dat de grond onder mij zich zou openen en met op zou slokken. Geschreven door Lilly Malnick

Ze namen ons mee naar een doucheruimte. Ze zeiden dat we onze schoenen en kleren uit moesten doen. Het bleek dat de douches in werkelijkheid het gas moest verspreiden. Ik weet alleen nog dat het donker was en dat de Duitsers erg nerveus waren, en dat toen het gas niet werkte ze erg boos werden en begonnen te schreeuwen “dit is nog nooit gebeurd”. De blokoudste keek naar ons en begon te schreeuwen “hoe kan dit gebeuren? Waarom zijn jullie weer terug? Jullie horen niet meer terug te komen! Ik denk dat dit de enige keer was dat het gas niet werkte in Auschwitz. Geschreven door Alice Lok

We kunnen slechts schatten hoeveel mensen er naar Auschwitz zijn gedeporteerd die rechtstreeks naar de gaskamers zijn gegaan. De groep die werd geselecteerd voor dwangarbeid is echter goed gedocumenteerd. De gevangenen moesten o.a. weken in fabrieken of in een steengroeve, waarbij veel gewonden en doden vielen. De mensen die niet meer in staat waren om te werken werden alsnog naar de gaskamers gestuurd. De mensen waren allemaal zwaar ondervoed en moesten hard werken.

De kampen werden bewaakt door de SS. Maar veel bewakers werden ook in de regio gerekruteerd. Deze bewakers moesten te wachttoren bemannen en alle gevangenen die probeerden te ontsnappen neerschieten.

De SS officieren die het kamp leidden maakten gebruik van een aantal gevangenen om hen te helpen bij de selectie van de nieuw aangekomen gevangenen deze gevangenen noemden ze de Kapo’s (Kampoudste).

De vertrouwelingen kunnen aan hun opvallende gestreepte uniformen herkend worden.Veel overlevenden uit Auschwitz vertellen dat zij geholpen zijn door de vertrouwelingen, die hen vertelden dat ze zich ouder moesten voordoen of een bepaald beroep hadden. Door deze vorm van verzet wisten de vertrouwelingen enkele levens te redden.

Op 27 januari 1945 bereikten de Russische troepen eindelijk Auschwitz. Ze waren geschokt door wat ze daar aantroffen. Een handvol halfdode gevangenen was nog aanwezig, maar voor de rest vonden de Russen slechts een verlaten kamp, met lege barakken, half vernietigde crematoria en stapels lichamen.

Omdat er in die tijd haast geen radio en tv was, wisten de mensen niet wat er allemaal gebeurde in de kampen. Pas na de bevrijding kwamen de gruwelijkheden die in de kampen waren gebeurd aan het licht. Veel Duitse officieren en hooggeplaatsten pleegden na de tweede wereldoorlog zelfmoord.

Voor de bevrijding van Auschwitz zijn er meer dan 58.000 gevangen, overwegend Joden, op dodenmars gezet en dat 20.000 van hen stierven. Hierboven staat een foto die de russen gemaakt hebben bij de bevrijding van Auschwitz. 27 januari 2005: 60 jaar later. Kandelaars markeren de rails die leiden tot het kamp bij de herdenking.

VOICES FROM AUSCHWITZ

The train arrived in the middle of the night, so we were greeted by very bright lights shining down on us. We were greeted by soldiers, SS men, as well as women. We were greeted by dogs and whips, by shouting and screaming, orders to try to empty the train, by confusion... There is no way to describe your first coming to Auschwitz. — FRITZIE WEISS FRITZSHALL

So I was hiding out in the heap of dead bodies because in the last week when the crematoria didn\'t function at all, the bodies were just building up higher and higher. So there I was at nighttime, in the daytime I was roaming around in the camp, and this is where I actually survived, January 27, I was one of the very first, Birkenau was one of the very first camps being liberated. This was my, my survival chance. — BART STERN

Ik vond het niet echt een leuk onderwerp omdat ik er een beetje naar van werd, al die boeken en die verhalen wat er wel niet in die kampen gebeurt.De plaatjes waren nog het ergst al die mensen keken je zo diep in de ogen als ze bij de gaskamer stonden te wachten op hun dood.Al die kleine kindjes hieronder laat ik het plaatje uit het boek zien. Deze mensen staan bij de gaskamer te wachten op hun dood.