Aspecten uit de 19e en 20e eeuw in Duitsland, Adolf Hitler

Inleiding

In dit werkstuk geschiedenis ga ik in vier hoofdstukken bekijken hoe het mogelijk is dat er 30 miljoen mensen zijn vermoord, waarvan 6 miljoen joden, tijdens de tweede wereldoorlog. Getallen die wij ons niet kunnen voorstellen. Ik ga door middel van vier hoofdstukken antwoord proberen te geven op mijn hoofdvraag: “Welke aspecten vanaf 1848 hebben kunnen leiden tot de tweede wereldoorlog waarin 30 miljoen mensen waarvan 6 miljoen joden de dood hebben gevonden?” Ik geef in elk hoofdstuk een inleiding, en een deelconclusie. Verder sluit ik dit werkstuk af met een slotconclusie en een literatuurlijst. Heel veel leesplezier.

Hoofdstuk 1

De voorgeschiedenis

Inleiding

In dit hoofdstuk ga ik de periode 1848 tot 1918 van de Duitse geschiedenis behandelen, met als deelvraag: “Wat ging er in deze periode anders dan in bijvoorbeeld Nederland? “. Ik ga onder andere Bismark, Wilhelm I en II behandelen, en de gebeurtenissen in 1848 en 1871. Het totale hoofdstuk gaar over hoe Duitsland een eenheid werd.

De geschiedenis van Duitsland tussen 1848 en 1918

De in 1789 gevoerde Franse revolutie blijkt mislukt. In 1799 neemt Napoleon de macht over en van de idealen Egalite, Liberte en Fraternite komt niets terecht. Zijn motto lijkt: “Een centraal europa onder mijn gezag.” Dan gebeurt er iets in Europa wat de geschiedenis in mijn ogen ten goede komt omdat europa weer vooruit kan, de slag van Waterloo. Napoleon wordt verslagen en het nationalisme komt weer op. Iedereen houd kost wat het kost van zijn eigen land, en dus worden de koningen weer machtig. Terug bij af, zou je zeggen, en dat is in zekere zin wel waar, maar zo erg is het niet. Het liberalisme viert zijn succesdagen, er is vrij baan voor handel en natuurlijk is dit alleen weggelegd voor de rijken. De grote onderklasse wordt weer vergeten. Als men ook nog eens koloniën gaat stichten, waar natuurlijk ook allemaal geld in gaat zitten is de onderklasse het beu, en dan komt in mijn ogen een belangrijke gebeurtenis.

Er verschijnen pamfletten, met een ideaal: “Alle macht naar de burgers, en iedereen is gelijk.” Uit gegeven door Marx. De gevestigde orde schrikt zich rot. Toch niet weer een revolutie. Men gaat handelen. De situatie van de onderklasse wordt beetje bij beetje verbeterd. Heel ziek eigenlijk, want de machthebbende denken alleen maar aan hun eigenbelang. Zij willen aan de macht blijven en doen dus eigenlijk slechts symbolische gebaren naar de bevolking, waardoor hun onvrede tijdelijk wordt gesust, maar hun leefomstandigheden niet echt verbeteren.

In Nederland wordt er als volgt gereageerd op de onvrede van de bevolking. Nederland krijgt een koning, met een parlement onder zich dat wordt gekozen door de rijken. Een ongezonde situatie, die niet echt lang goed kan gaan.

Revolutie, weer, in Parijs! Het is 1848 en de koning moet weg. Europa schrikt en men neemt maatregelen. In Nederland staat een geniale politicus op meneer Torbeke. Hij sticht de parlementaire democratie. De koning treed vrijwillig af, en wordt opgevolgd door een koning met minder macht. Dit moment in de geschiedenis heeft Nederland gered, als dit niet was gebeurd had het land een enorme achter gekomen op de rest van Europa. Er ontstaat een democratie, met een breed stemrecht, en voor het eerst komen er wat serieuzere verbeteringen in het leven van de gewone burger.
In de rest van Europa lukt dit proces ook. Maar, in een land gaat het fout.
In Duitsland probeert men onder leiding van een aantal knappe koppen een parlementaire democratie te stichten, maar helaas, met misschien wel fatale gevolgen voor de rest van de wereld een eeuw later, mislukt dit. In plaats daarvan bleef Duitsland een verdeeld land met ongeveer dertig kleine staatjes, met allemaal een eigen koning.

In het jaar 1871 begint het niet moderne Duitsland als een van de laatste in Europa aan de industriële revolutie. En hoe. In het Ruhrgebied worden enorme fabrieken gebouwd, er worden enorme spoorwegen aangelegd, en Duitsland krijgt een economische groei als nooit te voren. Even lijkt het goed te komen.
De koning van de Pruisen krijgt een politicus, Bismark genaamd. Door slimme politiek van hem wordt Pruisen, ondanks dat het minder economisch voor de wind gaat als de andere landjes in Duitsland, het machtigste landje in Duitsland. Maar Bismark wil meer, hij wil een verenigt Duitsland, en een groot Duitsland. En ik vind dat hij dat op een verkeerde manier doet. Hij pikt heel subtiel delen in. Is dat rechtvaardigt, nee, want hij voert oorlog. En daarom snap ik niet hoe je Bismark een geniale politicus kunt noemen en Hitler een schoft. In mijn ogen zijn ze dit beiden. Landje pik en dictatuur kan je nou eenmaal niet toestaan.
Terecht of niet terecht, Bismark zorgt ervoor dat hij veel landen onder Pruisisch, (lees Duist) gezag krijgt. Dit doet hij op een bedrieglijke manier. Eerst vraagt hij Oostenrijk om hulp om van de Denen de provicies Sleeswijk en Holstein in te pikken. Oostenrijk krijgt als dank Holstein, maar is dat snel weer kwijt, als Duitsland een oorlog tegen Oostenrijk begint, samen met Italië . Dit is in mijn ogen een duidelijk teken dat Bismark helemaal geen eenheid in Europa wil, hij wil gewoon dat Duitsland de grootste is, en blijft!
Bismark krijgt een gelukje, een Duitser wordt koning van Spanje. Dit vind Napoleon niet leuk en begint een oorlog tegen Duitsland. Duitsland wint, en als straf wordt Wilhelm I, tot woede van de Fransen, in Versailles, tot koning gekroont. Een grote eenheid in Europa? Ik dacht het niet. In feite heeft Duitsland Europa door middel van oorlog verovert. Bismark, een dictator, die geen tegenspraak dult, is zonder meer geniaal. Maar hij brengt Europa in een levensgevaarlijke positie, dus je kan zeggen dat hij zijn genialiteit in feite misbruikt.

Bismark heeft zijn zin. Hij heeft een economisch perfect land, de kerk heeft iets te veel macht maar verder gaat het politiek voor de wind, en sociaal cultureel, ja, dat is nou eenmaal niet belangrijk.

Wat het buitenland betreft, houden zoals het is denk Bismark. Hij ontwerpt de zogenaamde `Balance of Power` dit betekend een verbond tussen Duitsland, Oostenrijk en Italie, en tussen Duitsland Oostenrijk en Rusland. Dit is wat mij betreft een soort schijnveiligheid waar Europa nu mee te maken heeft. Er hoeft maar een iets te gebeuren of het is oorlog. En ja hoor, dit gebeurd ook. Wilhelm I gaat dood, wordt opgevolgd door Friedrich, deze sterft binnen een jaar en Wilhelm II komt aan de macht, en ontslaat Bismark. Bingo!
De Balance of Power wordt verbroken en Wilhelm II gaat een beetje landen treiteren. Niet handig, vonken creëren in een benzinetank. Nog erger wordt het als de Rusland en Oostenrijk om de Balkanlanden gaan vechten. Deze Balkanlanden zijn net bevrijd van de Turkse overheersing. De frustratie is groot. Op een dag komt de kroonprins van Oostenrijk naar Sarajevo. Servie is bang dat het ook wordt ingepikt, en daardoor schiet een servier de kroonprins dood. Oostenrijk wil Servie aanvallen, maar de Serven vragen hulp aan de Russen. Oostenrijk vraagt weer aan Duitsland de hulp en nu is de chaos compleet. Zeker omdat Engeland en Frankrijk samenspannen tegen Duitsland en co. De Duitsers zetten het von Schreffenplan in werking, een plan om in een keer heel Europa uit te schakelen. Zij brengen hun troepen sneller dan ieder land in gereedheid en denken zo Europa te overrompelen. Gelukkig mislukt dit. Na een bloedige oorlog helpen uiteindelijk de Amerikanen de geallieerden aan de overwinning, sinds Bismark heerst er eindelijk weer rechtvaardigheid in Europa. Duitsland verliest de oorlog die zij eigenlijk sinds 1871 zelf hebben gecreëerd. Als Bismark geen landjepik had gedaan en europa gewoon met rust had gelaten had deze sitiuatie zich niet voor gedaan. Natuurlijk is het enorm stom van Wilhelm II dat hij eerst Frankrijk ging treiteren en daarna nog Oostenrijk ging steunen ook, maar dit kon niet lang goed gaan. Maar in mijn ogen ligt Bismark aan de basis van de ramp die leidde tot de eerste wereldoorlog, het begin van het einde.

Deelconclusie

Doordat het Duitsland niet lukte om in het spoor van Europa te blijven door een parlementaire democratie te vormen kon een man als Bismark aan de macht komen. Hij kon in zijn eentje de idiootste plannen uitvoeren, ongehinderd door ook maar een vorm van menselijke correctie. Hierdoor ontstaat er een schijnstabiliteit in Europa die bij het minste of geringste kan worden verbroken. Dit gebeurt door Wilhelm II, eigenlijk een idioot, die de enige barrière tot oorlog in feite vernielde. Duitsland verliest uiteindelijk de oorlog, maar dat kan je moeilijk als iets wat fout gaat zien. Eigenlijk is dit een pluspunt. Stel, Duitsland had de oorlog gewonnen, dan had je een Europa dat als een dictatuur leefde, en zou je weer terug bij af zijn, terug naar voor 1848.
Toch moet je Bismark nageven dat hij iets voor elkaar kreeg dat erg zeldzaam was, een vrede van 30 jaar in Europa. Als hij nou niet zo’n enorme uitbreidingswil had gehad was hij ongetwijfeld geniaal geweest.

Hoofdstuk 2

Inleiding

In dit hoofdstuk ga ik het hebben over de republiek van Weimar, in de periode 1918 – 1933. Ik ga het ontstaan van de republiek behandelen, (1918 -1919), daarna behandel ik zijn successen, (1920 – 1929) en wat hun problemen waren (1919 – 1923 / 1929 – 1932)
Door middel van deze werkwijze probeer ik antwoord te vinden op mijn deelvraag: “Wat ging er fout in de republiek van Weimar waardoor de Nazi’s aan de macht kunnen komen.”

Het ontstaan van de republiek van Weimar.

Duitsland had de oorlog verloren. Van een machtig land dat het eerst was, is het nu het lelijke eendje in Europa. Maar er moet iemand een verklaring tekenen dat Duitsland de oorlog verloren heeft. Wilhelm II, de keizer van Duitsland, ziet het even niet meer zitten en vlucht naar Nederland. Uiteindelijk besluit een socialist de verantwoordelijkheid op zich te nemen en stuurt wat mensen naar Versailles. Die krijgen daar een dictaat mee en als zij dat ondertekenen is het vrede. Het verdrag van Versailles houd het volgende in.

- Duitsland moest grote stukken land afstaan aan verschillende vijanden van hen in de oorlog. Noord Sleeswijk gaat naar Denemarken, Posen en West Pruisen gaat naar Polen, Danzig wordt een vrije stad, Memelland gaat naar Litouwen, Oost –Opper Silizië gaat naar Polen, Huldschiener Landschen gaat naar het toenmalige Tsjechoslowakije, de Elsas en Lotharingen gaat naar Frankrijk en Eupen en Malmedie worden Belgisch eigendom.
- Duitsland krijgt een enorme schuld, die ze alleen via heel grote leningen kunnen afbetalen.
- Duitsland mocht geen leger bezitten, alleen 100.000 man grensbewaking. Zijn luchtmacht en vloot moest worden overgedragen aan de geallieerden. Dit wilden de Duitsers niet en dus vernietigde ze hun hele zeevloot.
- Men wilde een duurzame vrede, en daarvoor werd een volksbond in het leven geroepen, een soort voorloper van de Verenigde Naties.

Dit verdrag pakte erg slecht uit voor de Duitsers, en je kan het de toekomstige regering in mijn ogen niet kwalijk nemen dat ze met zo’n verdrag thuis komen, hij is de oorlog niet begonnen. Om Duitsland niet helemaal in de put te laten lopen richt hij de republiek van Weimar op, een laatste strohalm voor de Duitsers. Maar deze republiek ontstond onder niet ideale omstandigheden. Een verloren oorlog, het halve land kwijt, een enorme schuldenlast, niet ideaal dus. Toch hebben ze flink wat succes geboekt.

De successen van de Republiek van Weimar

Eindelijk, als laatste land in Europa wordt Duitsland een parlementaire democratie. Dit is een duidelijk succes te noemen vanuit mijn visie, eindelijk gaat Duitsland met zijn tijd mee.

Ze sluiten een verdrag met de Sovjetunie, het verdrag van Rapallo. Dit betekent voor Duitsland dat ze in Rusland weer een legertje kunnen opbouwen. Eigenlijk vind ik dit niet echt handig, want ze kunnen beter wachten totdat naar een lange tijd het Verdrag van Versailles wat versoepeld. Want nu roepen ze waarschijnlijk weer ergernis op bij andere landen, maar goed, dat is mijn mening. Het voordeel van het Rapallopact is dat de Duitsers het idee krijgen dat ze weer een beetje buitenlandse politiek kunnen bedrijven en dat ze weer iets zelfstandiger worden.

Een probleem was dat Duitsland dus een heel grote schuld had, door het verdrag van Versailles. Maar de Amerikaan Dawes bedacht een plan hoe dat kon worden opgelost. Amerika gaf Duitsland een grote lening, waardoor het zijn schulden kon afbetalen. Voor Duitsland vind ik dit een duidelijk succes, omdat er nu eindelijk uitzicht op verbetering kwam, en de ruzie met de Fransen werd gesust. Er zal alleen een probleem gaan bestaan als er iets in Amerika gebeurd waardoor Duitsland zijn schulden aan Amerika snel moet terug betalen. Maar de zon schijnt, en het gaan tot nu toe voor de wind met Duitsland.

Duitsland wilt zijn verleden vaarwel zeggen en sluiten met de Fransen het pact van Locarno. Ze zetten de verzoening met de Fransen door door vrijwillig stukken land af te staan. Ook aan de oostkant sluiten ze min of meer vrede met de Polen, door af te spreken dat ze eventuele conflicten in de grensgebieden op te lossen voor een tribunaal.
Duitsland met de republiek van Weimar nadert zo het jaar 1929 om nog een keer een succes te boeken. Het Youngplan regelt de schuldenafbetaling van Duitsland aan Amerika. Een goede zaak, want de Duitsers weten nu waar ze aan toe zijn. Tot 1988 betalen zij jaarlijks 600.000.000 Mark aan Amerika af. Dan is alles over, en kan Duitsland eindelijk zijn verleden achter zich laten.

De problemen van de republiek van Weimar

Ondanks alle successen van de republiek van Weimar is hij toch ten onder gegaan. Er moeten dus ook problemen zijn geweest. Vooral het begin was de republiek natuurlijk erg impopulair. Zij kregen de schuld van het leger dat zij Duitsland de overwinning uit handen hebben genomen en een verschrikkelijk pact te hebben geaccepteerd. Dit was onterecht, maar er was sinds dien wel een haat in Duitsland tegen socialisten, communisten en joden, want een jood had het pact getekend. Van deze onvrede werd in 1920 gebruik gemaakt. Wolfgang Kapp bezet een wijk in Duitsland en neemt de macht over. Gek genoeg krijgt hij geen steun van het volk. Want ondanks dat de onvrede groot was neemt het volk de in mijn ogen juiste beslissing door tot een massale af te kondigen en zo de actie van Kapp tot mislukken te doemen.

Nog een groot probleem voor de republiek van Weimar was de zeer grote inflatie. Ze konden daar niets aan doen, maar in één keer was de hele middenstand zijn geld kwijt. Pensioenen, gespaard geld en uitgeleende bedragen waren in een keer niets meer waard. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel, de armere mensen in de samenleving, die veel schulden hadden, konden deze erg makkelijk afbetalen. Om een idee te geven van de duizelingwekkende inflatie: in 1918 kostte een pakje boter 1,40 mark, en in november 1923 6.000.000.000.000 mark.

In 1923 is er een staatsgreep in Italie geweest. De NSDAP, een partij onder leiding van Hitler, probeert dit trucje na te doen. Ze willen met een misdadige machtsgreep de republiek van Weimar omver werpen. Toch mislukt dit. Dit geeft in mijn ogen aan hoe ongelooflijk sterk de republiek is. Ondanks dat er veel onvrede is onder de Duitsers en Hitler hier gebruik van wil maken, lukt het de republiek toch stand te houden.

In 1929 gebeurt er een echte ramp. De beurs in Amerika stort in, en de rest van de wereld volgt snel. Er ontstaat enorme werkloosheid, en Amerika wil dat Duitsland zijn schuld terug betaald, ze hebben het geld nodig. Er is dus een dubbele klap voor de regering, en de industrie en beurs stort in, en ze moeten nog eens heel veel geld aan Amerika betalen. De onvrede groeit en het volk word boos.

In 1932 wordt het onrustig in het land. Er komen verkiezingen die door de republiek van Weimar oprichters wordt gewonnen. Zij krijgen onder leiding van president Hindenburg 19 miljoen stemmen, en hun tegenstander Hitler krijgt er 13 miljoen. Ze winnen dus wel, ondanks dat Hitler inspeelt op de onvrede en grote werkloosheid die er heerst.

Maar het gaat mis, nu definitief. Knokploegen over het hele land zaaien dood en verderf. De regering verliest steeds meer terrein. Dit is absoluut niet acceptabel. Er wordt bewust onrust gecreëerd en in mijn ogen is de bevolking niet in staat een eerlijke keuzes te maken.
Conclusie
De republiek van Weimar is een dapper en goed initiatief. Het was een redding voor Duitsland. Maar ik vind dat je kan concluderen dat de republiek te veel pech heeft gehad om te overleven. Ze begonnen met een slecht imago, wisten te overleven, en toen kwamen de heerlijke dagen. Alles ging voor de wind. En toen gebeurde er een echte ramp, de beurskrach. Als dit niet was gebeurd was er waarschijnlijk geen ruimte voor Hitler geweest. Toch vind ik dat de republiek van Weimar goed heeft gehandeld. Ze konden het alleen niet uitleggen. En onder druk van angst heeft het Duitse volk uiteindelijk de republiek verworpen. Dit vind ik schokkend om te zien, want dit gebeurd nu nog steeds. Ja, er kan een aanslag komen, dus wij moeten nieuwe wetten aannemen, die de privacy ondermijnen. Er hoeft maar één gek op te staan en het is weer mis. Maar om in een zin een antwoord te formuleren op de deelvraag “wat ging er fout in de republiek van Weimar waardoor de Nazi’s aan de macht kunnen komen? ” zou ik antwoorden: “De republiek van Weimar was een zeer goede regering die gewoon te veel pech heeft gehad. Als er één crisis minder was geweest had de regering het waarschijnlijk overleeft, en was er geen mogelijkheid geweest voor Hitler en kornuiten.

Hoofdstuk 3

Inleiding

In dit hoofdstuk ga ik het over de jeugd van Adolf Hitler hebben, in de periode van 1889 tot 1919. Hier ga ik door verschillende aspecten uit zijn jeugd te bekijken antwoord proberen te vinden op mijn deelvraag: “Wat heeft in de jeugd van Adolf Hiter ervoor gezorgd dat hij werd zoals hij is geweest?”

De jeugd van Adolf Hitler

Op 20 april 1889 wordt in Braunau am Inn, een schattige baby geboren. Niemand had er enige notie van dat deze baby één van de ergste dictators uit de 19e eeuw zou worden. Adolf Hitler, Duits politicus en dictator, was een feit.
Hitler had een vrij slechte relatie met zijn vader, Alios Hitler. Hij vond dat de enige goede daad die zijn vader had begaan was de familienaam van Schicklgruber naar Hitler had veranderd, omdat Heil Hitler beter klonk dan Heil Schicklgruber. De vader van Hitler verdiende het geld als douanebeamte, gewoon om het gezin te onderhouden. Ik zie geen aanwijzing dat de slechte relatie met zijn vader aanleiding is geweest tot zijn latere daden.

Hoe anders was de relatie met zijn moeder. Zij was heel lief voor hem. Hitler was een beetje een moederskindje, en heeft daarom waarschijnlijk in dit stadium van zijn leven al geleerd om mensen snel te gaan napraten. Vandaar dat hij later waarschijnlijk zo makkelijk de antisemitische ideeën kon overnemen van de burgemeester van Wezen.

Toen Hitler 16 jaar was overleed zijn vader. Sinds dien gaat het slecht met hem om school, en aangezien hij niet zo’n goede relatie met hem had kan je concluderen dat zijn vader erg achter zijn schoolresultaten aan had gezeten. Hij werd van school getrapt en ging bij zijn moeder thuis haar helpen en een beetje zich op zijn passie concentreren, tekenen.

Hitler was vast besloten de belangrijkste kunstenaar van de wereld te worden. Om dit te bewerkstelligen wilde hij naar Wenen, naar de kunstacademie. Hiervoor moest je 18 zijn, en hij was pas 16, dus hij heeft twee jaar zijn moeder in huis geholpen. Helaas werd hij tot drie keer toe afgewezen bij de kunstacademie. Hij ontmoette daar ook een van zijn zeldzame vrienden, Kuzibeck, die bij de muziekopleiding was aangenomen. Het lag Hitler duidelijk niet lekker dat zijn vriend een muziekstudie deed en hij tot drie keer toe was afgewezen bij zijn kunstopleiding. Hij kon een beetje profiteren van het geld wat Kuzibeck had, en hij kreeg ook nog een beetje geld van zijn kunst die hij verkocht, maar het was allemaal geen vetpot

De burgemeester van Wenen, Karl Lueger, had een slechte invloed op Hitler. De man was een sterk antisemiet. De joden stonden natuurlijk een beetje in een kwaad daglicht, zij waren rijk, en dat wekt natuurlijk erg veel jaloezie. Op een dag wordt Hitler, mede door de invloed van de burgemeester waarschijnlijk, lid van een antisemitische bond, tot grote onvrede van zijn vriend.

Deze vriend vreesde de denkwijze van Hitler, en heeft duidelijk een vooruitziende blik gehad. Maar hij was blijkbaar niet in staat zijn vriend van zijn ideeen af te brengen. Heel erg jammer, want dit heeft later maarliefst 6 miljoen mensen het leven gekost. De haat van Hitler tegen joden was ook een andere manier onderbouwt, hij was namelijk aan het bedelen af en toe, en de vaak rijke Joden haalde altijd hun neus voor hem op en behandelde hem als straatvuil.

Tijdens deze periode overlijd zijn moeder. In tegenstelling tot de dood van zijn vader was hij over de dood van zijn moeder wel echt kapot. Zijn warme fall back optie was weg, en hij stond zonder opleiding, zonder diploma’s, met een heel klein beetje werk af en toe op straat. Hij kreeg er een klein pensioentje van zijn moeder bij, en kon af en toe een schilderijtje verkopen.

Het magere geld wat hij wel had besteedde hij graag aan een andere passie, muziek. Hij ging vaak naar concerten van Wagner, waar hij zich helemaal kon indenken in de hogere sferen; hij was de geweldige oppergod van de Germanen die zijn strijdkrachten naar het front stuurde. Een alles overwinnend leger. Op dit moment was hij van al zijn ellende af. Voor een paar uur, want dan begon het harde leven weer. Dit vind ik een erg gevaarlijk punt. We zien dat Hitler geen tegenspraak duld met zijn antisemitische ideeën. En zijn waandromen om iedereen die hem niet lekker lag met zijn geweldige strijdkrachten uit de weg te ruimen deed hij op in de opera. Als deze man aan de macht komt, wordt dit ongetwijfeld een ramp voor de joden. Maar waarom zou iemand dit gevaar nu al inzien?

Nadat zijn leven eigenlijk mislukt is, hij zelfs is afgewezen voor de architectuuropleiding gebeurt er iets vreselijks. De oorlog breekt uit en Hitler wordt opgeroepen. Hmm, denk hij. Ik wil niet vechten, ik wil kunstenaar worden, hier ben ik toch mislukt, dus laat ik vluchten. En Hitler gaat naar München.

Toch gaat Hitler in Duitsland als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt het leger in. Een vreemde stap, die sommige mensen weten te verklaren met het feit dat Hitler voor Oostenrijk geen zelfstandige rol zag. Daar ben ik het niet helemaal mee eens, eigenlijk denk ik dat Hitler zichzelf niet als mislukkeling wilde zien, en elke mogelijkheid aangreep om iets aan zijn imago te doen. Hij wordt eerst afgekeurd (!) voor het leger, maar nadat hij zich heeft laten vet mesten mag hij toch het leger in. Hij is bloedje fanatiek, voor mij een reden om te denken dat hij inderdaad naar het leger is gegaan voor zijn imago, en haalt aan het einde van de oorlog zelfs een hoge onderscheiding die meestal alleen voor héél hoge officieren is weggelegd.

In de oorlog maakte hij vreselijke dingen mee. Hij is verblind door gifgas, heeft in de gevangenis gezeten, en heeft waarschijnlijk veel pijn gehad. Ik denk dat dit zijn haat tegen de geallieerden verklaart. Dit zou in mijn ogen een reden kunnen zijn waarom hij een oorlog is begonnen tegen de geallieerden. Ook maakt Hitler het einde van de oorlog niet mee omdat hij in een ziekenhuis lag. Hierdoor heeft hij ten onrechte de schuld van het verliezen van de oorlog in de schoenen van de communisten en de joden kunnen schuiven. Hier wordt dus door een misverstand zijn haat jegens joden en communisten vergroot, een heel gevaarlijk en belangrijk feit, met name omdat hij na 1918 niet meer is veranderd naar eigen zeggen.

Om de communisten te bestrijden rest er voor Hitler maar één mogelijkheid, hij moet de politiek in. Hij kan zich eigenlijk bij geen enkele van de huidige partijen vinden, en zwerft rond in de café-tjes in München. Wordt vervolgt in hoofdstuk 4.

Ik vind dat Hitler op dit moment een beetje last heeft van grootheidswaan. Hij heeft een heel instabiele persoonlijkheid, en veranderd nogal eens over gedachten over hoe het met de wereld aan moet. Hij kijkt om zich heen en als hij iets ziet wat hem wel interesseert zet hij er vol zijn tanden in. Hij is ook iemand die geen kritiek kan krijgen, te zien aan zijn vriend Kuzibeck die hem van zijn antisemitische ideeën probeert af te brengen, en bijkans wordt vermoord.

Conclusie

Ik denk dat een aantal aspecten uit Hitler’s jeugd invloed hebben gehad op zijn latere persoon. Van zijn moeder heeft hij de eigenschap meegekregen de mening van anderen snel over te nemen. Dit gebeurde bij de burgemeester van Wenen van wie hij veel antisemitische ideeën erfde. Dit, gecombineerd met zijn eigen ervaring in Wenen, verklaart zijn latere jodenhaat. De relatie met zijn vriend Kuzibeck toont voor mij zijn zwakheid om met kritiek om te gaan. Hierdoor bestaat er geen mogelijkheid op kritiek in bijvoorbeeld een partijprogramma of de Tweede Wereldoorlogveldslagen.
In München doet hij legerervaring op, wat misschien zijn latere voorliefde voor knokploegen verklaart en ziet hij het grote en machtige Duitsland, wat hij zich als een ideale wereld in zijn hoofd prent. Vanuit dit standpunt zal hij blijven handelen in de rest van zijn leven.
In de oorlog tijdens zijn pijn en dergelijke met gifgas ontwikkeld hij een enorme haat tegen de geallieerden, en is vast besloten ze te overrompelen. Als dan ook nog de schuld van het verliezen van de oorlog, iets wat Hitler vreselijk vond, in zijn ogen bij de communisten en joden kwam te liggen, is de ramp compleet, zeker omdat hij hierna nooit meer veranderd in zijn persoonlijkheid. Een combinatie van haat jegens de halve bevolking, een niet om te praten persoon en iemand die Duitsland niet als verliezer wil zien wordt uiteindelijk maarliefst 30 miljoen mensen fataal. Als zo iemand het hoofd van Duitsland wordt, dan heeft men een probleem, en laat nou uitgerekend deze persoon de politiek in gaan, een catastrofe drijgt…

Hoofdstuk 4

Inleiding

In dit hoofdstuk laatste ga ik de opkomst van de NSDAP behandelen, en ga hierbij een aantal deelvragen beantwoorden.

- Hoe is de NSDAP ontstaan en hoe heeft zij kunnen groeien?
- Hoe is de NSDAP met Hilter als leider aan de macht gekomen?
- Wat dit legaal of illegaal?

Dit doe ik om de geschiedenis van 1919 tot zomer 1934 weer te geven van de (NS)DAP.

De opkomst van de NSDAP

In 1919 wordt in München een partij opgericht die Duitsland veel ellende zal bezorgen. Anton Drexler richt de DAP op, de Duitse arbeiderspartij. Adolf Hitler krijgt hier lucht van en aangezien hij het wel eens was met de ideeën van de partij wordt hij lid. Heel jammer voor Duitsland, maar niemand zag toen het gevaar nog. Waar was Hitler het dan mee eens, met dat het belangrijkste doel van de DAP was dat ze een leger wilde vormen, Hitlers trots per slot van rekening. Dit ging tegen het verdrag van Versailles, en dus tegen de republiek van Weimar in. Hitler begint zich heel fanatiek in te zetten voor de partij en wordt al snel als hun leider gezien. Nog geen jaar naar de oprichting van de DAP wordt de eerste massabijeenkomst gehouden, met zo’n 2000 man. Best redelijk vind ik.
Maar dit was het begin. De naam werd omgedoopt tot NSDAP, wat Nationaal Socialistische Deutsche Arbeiders Partij betekend. De bijeenkomsten die de partij organiseert worden steeds populairder, mede doordat Duitland met de inflatiecrisis te maken kreeg. Op het hoogtepunt komen er maarliefst 50000 mensen op af. De partij heeft inmiddels ook een programma, waar in mijn ogen Hitlers ideeën heel duidelijk tot uiting komen.

- Vernietiging van de Weimardemocratie
- Militarisme
- Antisemitisme
- Wraak op de vijand
- Herziening van het Verdrag van Versaille
- Weg met de communisten (en socialisten

Vooral dingen zoals het antisemitisme en Militarisme zijn typisch ideeën van Hitler, die hij in zijn jeugd heeft opgedaan. Om de ideeën van de NSDAP te verspreiden hield Hitler gewetenloze toespraken. Hitler werd in 1921 officieel leider en kreeg de volgende staf om zich heen:

- Joseph Groebels: Hij was leider van de propaganda.
- Alfred Rosenberg: Hij was de grote theoreticus
- Julius Streicher: Is een zeer sterke antisemiet, en is medeoprichter van de anti-joodse Deutsch-Sozialistische Partei

Hitler richtte ook een soort van knokploeg op, de SA. De leider van deze beruchte SA was Ernst Röhm. Ook richtte ze de met name later beruchte SS op, die het leger zou moeten over nemen als dit door de kwakkelende economie zou instorten.

In 1923 brak er een zeer grote inflatie uit, wat erg in het voordeel van de NSDAP werkte. Aangezien zij als oppositie konden zeggen dat zij het allemaal beter zouden maken in Duitsland wonnen zij het bij de arbeiders erg aan populariteit. Ze hadden rond 1923 maarliefst 50.000 leden. Toen vonden ze blijkbaar, heel dom in mijn ogen, omdat 50000 lang niet de helft van de bevolking was, dat ze de macht in Duitsland wel konden overnemen. Ze pleegde een staatsgreep, de alom bekende Hitler Putch. Helaas kregen ze niet de verwachtte steun van de bevolking, en de Putch mislukte jammerlijk. De hoge pieten van de NSDAP kwamen in de gevangenis, zo ook Hitler.

In de gevangenis had hij weinig te doen, dus bracht hij zijn tijd door om een boek te schrijven, getiteld: “Mein Kampf”, wat “Mijn Strijd” betekend. Ik heb persoonlijk het idee dat hij, gezien deze titel, het idee had dat hij compleet rechtvaardig bezig was, en dat hij echt véél voor Duitsland betekende. Na een jaar kwam Hitler alweer vrij, maar de NSDAP kon niet veel doen, omdat het goed ging met Duitsland, en de republiek van Weimar zijn succesdagen. Het wordt afwachten.

Dan breekt 1929 aan. Geleerd van hun sterke dagen in het verleden gaat de NSDAP kritiek leveren op de republiek van Weimar. Zij boden de juiste alternatieven, en wonnen enorm aan populariteit bij de bevolking en werden snel een landelijke partij. Hitler hield zijn toespraken niet meer in de buurt van München maar ging naar Neurenberg. Dit was echt voor enorme mensenmassa’s.

De NSDAP had geleerd van het verleden en pakte kun machtsgreep slimmer aan. Ze gingen meedoen aan de Rijksdag verkiezing, wat in Nederland de parlementsverkiezing heet. Ze werden in een klap de tweede partij van Duitsland, met 6,4 miljoen stemmen. Maar de NSDAP zette zich af tegen de rest van de regering, en wilde dus niet samen met een partij regeren. Ze kregen ook steun van bazen van grote fabrieken, die hun financieel ondersteunden. De huidige president Von Papen kwam onder druk te staan om af te treden maar hij hield stand. Hij was overigens weinig populair bij Hindenburg, de latere president van Duitsland, die hem eigenlijk liever niet zag in die positie. Er ontstond een soort machtsstrijd tussen deze twee, waar Hitler eigenlijk als derde persoon van profiteerde, na een bekend spreekwoord. Later zou Hitler diverse pogingen doen om hem uit de weg te ruimen, alle tevergeefs omdat het bij een plan strandde.

In 1932 was het parlement ontbonden en moesten er weer nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven. De NSDAP werd, mede door de toespraken van Hitler, de grootste partij van Duitsland. Een enorm succes zou je denken, maar de NSDAP wilde niet samen regeren met andere partijen. Er werd door de republiek van Weimar een minderheidsregering gevormd, maar door deze stap van de NSDAP werd de partij opeens héél impopulair. Ze raakte uit de gratie bij de fabriekdirecteuren en de geldkraan ging dicht.

De NSDAP was failliet. Ze konden er niets meer aan doen. Hitler, die bijna zijn doel had bereikt dreigde weer een mislukkeling te worden, was het maar gebeurd. Zo dacht Hitler er natuurlijk niet over. Hij wilde niet weer en verschoppeling worden, niet weer in zijn trots worden aangetast. En dan maakt de NSDAP, onder aanvoering van Hitler, een stap die goed bleek te zijn voor de partij, maar die miljoenen levens heeft gekost…

Ze riepen de leiders van de Deutsch- Nationale Volkspartei bijeen, de fabrieksdirecteuren en begonnen formatiegesprekken. Hitler wist deze mensen blijkbaar zo te over te overtuigen dat zij geld begonnen te geven. Hitler gebruikte de argumenten van dat de communisten een gevaar waren, en dat zij de macht proberen te grijpen. De onderhandelingspartners van Hitler vonden dit zo erg dat ze de Nazi’s maar gingen steunen. Tot zo ver vind ik alles wel legaal verlopen. Ik weet niet of Hitler leugens heeft verteld tijdens deze gesprekken, maar formatiegesprekken voeren zijn legaal. Je kan het natuurlijk nooit weten, iemand die zoveel haat al heeft getoont, om dar mee samen te gaan regeren. Maar Hitler heeft de mensen verblind voor zijn werkelijke doelen, en het gevaar wat in hem als persoon schuilde. Dit was achteraf gezien, in mijn ogen, een heel erg domme stap. Maar als buitenstaander kan je in mijn ogen niet beoordelen hoe deze onderhandelingen zijn verlopen, en zal je nooit de volledige situatie kunnen inschatten. Je kan dus niet oordelen of de Deutsch- Nationale Volkspartei hier een ernstige fout heeft gemaakt. Ze hadden hooguit vooruit moeten denken naar de consequenties van hun acties, maar ze konden ook niet weten dat het zo erg mis ging zijn. Door deze affaire werd Hitler dus Bundespresident, en kon Hindenburg, die deze functie hiervoor bekleedde naar huis.

Maar, wat Hitler hierna doet kan ik echt niet meer legaal noemen. Hij zorgt ervoor dat Duitsland door een serie complotten bijna onbestuurbaar wordt en zorgt er in feite voor dat hij zijn regeringspartners uitschakelt en gaat alleen heersen. Er heerst een nationaal- socialistische dictatuur in Duitsland. Hitler laat verkiezingen uitschrijven en verbied bepaalde partijen. Hij behaalt een klinkende overwinning, misschien is hier bij gefraudeerd, dit is echter nooit bewezen. 43,9 % stemt voor de NSDAP, hier zie je dat nooit een meerderheid, zelfs niet met eventuele fraude erbij gerekend, heeft gehad in Duitsland.

Na deze verkiezingen wordt de rijksdag in de fik gestoken, Hitler geeft de schuld aan de communisten en gaat het dictatorpad op. Dit doet hij op de volgende manier. Hij beroept zich op artikel 48 en ontbind het hele parlement. Hij mag nu korte tijd alleen regeren als president, zolang hij maar nieuwe verkiezingen uitschrijft. Het kwaad is dan al geschied. Hitler mag alleen regeren, en vanaf nu is hij dictator. Hij gaat zich anti-joods gedragen en de eerste razzia’s worden gehouden. Dit vind ik een illegale manier om de wet te misbuiken en dus een illegale vervolg van zijn machtsgreep. Hier zie je wat voor een invloed één artikel van een wet kan hebben als het wordt misbruikt. Natuurlijk is bij het ontwerp van dit artikel geen rekening gehouden dat het zo misbruikt zou kunnen worden, maar toch is het gebeurd.

In 1934 werd de leider van de SA geëxecuteerd. Hij werd gezien als een bedreiging voor Hitler, en dus moest hij weg. Dit is het begin van het einde. Hitler roeit langzaam zijn tegenstanders uit . Dit vond plaats in de bekende nacht van de lange mensen, waarnaast de leider van de SA, ook de hele top uit de weg werd geruimd. Hier toont Hitler zijn ware aard pas echt, een levensgevaarlijk persoon voor Duitsland en de rest van de wereld is aan de macht, en niemand die er wat meer aan kan doen. Een ramp vind ik dit persoonlijk, en ik denk dat weinig mensen het hiermee oneens zijn.

Nadat Hindenburg is overleden en Hitler dus Fürer van Duitsland is geworden laat hij de soldaten van het Duitse leger geen eed meer afleggen op de grondwet, maar op hem, Hitler. Dit is wel duidelijk een aan te wijzen fout van de Duitsers die dit klakkeloos accepteren. Misschien hebben ze dit gedaan uit angst om vervolgd te worden, maar hoe dan ook, een eed afleggen op een persoon overtreft alle grenzen van de redelijkheid en is per definitie dom!

Deelconclusie

Je ziet hier heel duidelijk dat een klein initiatief op basis van slim inspelen op de onvrede van de bevolking kan groeien tot een machtige partij in Duitsland. Dit is ook, maar dan met andere motieven, gebeurd bij de LPF bijvoorbeeld. Het partijprogramma werd in grote maten bepaald door de ideeën van Hitler persoonlijk. Het speelde heel slim in op tijden van crisis, vandaar dat de NSDAP ook niets voorstelde ten tijde van de succesjaren van de republiek van Weimar.
Hitler heeft met de NSDAP eerst de legale weg behandeld (na de Putch dan) en heeft zich eerst in een mooie positie gewrongen om de baas te worden, allemaal legaal, en heeft vervolgens op illegale wijze zijn macht uitgebreid en iedereen ten onrechte de schuld gegeven. Dus, heel belangrijk, hij heeft eerst legaal Hindenburg en Von Papen verslagen, door slim gebruik te maken van hun machtsstrijd maar heeft zich hierna illegaal van zijn tegenstanders ontdaan door misbruik te maken van zijn positie als president om art. 48 in te zetten. Van zijn onderhandelingspartners is het hooguit dom dat ze niet hebben nagedacht over de consequenties van hun steun aan Hitler, maar je kan ze er moeilijk echt de schuld er van geven. Dus, even kort mijn eigen mening, het voeren van onderhandelingsgesprekken tot daar aan toe is een legale actie, maar het inzetten van artikel 48 en daarmee al zijn tegenstanders uitschakelen is absoluut illegaal. En wat in de nacht van de lange messen en daarna gebeurd is, is natuurlijk ook illegaal. Dan kom je bij het punt dat hij echt oorlog wil voeren en de soldaten een eed laat afleggen op hem als persoon, en niet op de grondwet. De laatste stohalm voor Duitsland om alle rampen van de toekomst af te wenden wordt klakkeloos weg gegooid, en de zin die iemand in 1848 al zei wordt nu werkelijkheid: “…deutschland ist verloren”

Slotconclusie

In deze conclusie ga ik antwoord geven op mijn hoofdvraag: “Welke aspecten vanaf 1848 hebben kunnen leiden tot de tweede wereldoorlog waarin 30 miljoen mensen waarvan 6 miljoen joden de dood hebben gevonden?”
De tweede wereldoorlog ontstaat niet om één reden, er zijn verschillende oorzaken die leiden tot deze verschrikkelijke ramp. Het begint in 1848 als Duitsland er niet in slaagt een democratie te worden. Vervolgens brengt Bismark het land in een gevaarlijke positie, met als opbrengst 30 jaar vrede in Europa. Wilhelm II verpruts de stabiliteit en de eerste wereldoorlog breekt uit. Deze wordt verloren en door een stommiteit krijgen de communisten socialisten en joden de schuld. De republiek van Weimar wordt opgericht, en krijgt meteen een erg negatieve naam. Ze weten echter diverse staatsgrepen te overleven en hebben een aantal zeer succesvolle jaren. Helaas stort de wereld zich in een crisis, en verliest de republiek het uiteindelijk van de nazi’s. Deze staan onder aanvoering van een levensgevaarlijk persoon, Adolf Hitler. Een persoon dat dankzij een burgemeester sterk antisemiet is en door de eerste wereldoorlog een hekel heeft aan communisten, socialisten, en de geallieerden. Hij komt in de politiek en verspreid levensgevaarlijke ideeën tijdens grote toespraken. Hij wordt populair omdat hij de niets vermoedende arbeider ten tijde van crisis beterschap belooft. Hij en de NSDAP komen uiteindelijk op min of meer legale wijze aan de macht, na geprofiteerd te hebben van een machtsspelletje tussen twee politici. Nadat ze aan de macht zijn misbruiken ze artikel 48 van de grondwet en schakelen zo hun politieke rivalen uit. Vanaf dit moment is Hitler een dictator en ruimt iedereen uit de weg die hem niet zint, onder andere in de nacht van de lange messen. Vervolgens begaat het Duitse leger de blunder om de laatste strohalm voor de ondergang van Duitsland zo maar te verspillen door de eed te zweren op Hitler, en niet zoals gebruikelijk op de grondwet. Vanaf dat moment is de weg vrij voor een verschrikkelijk persoon. Ik ben van mening dat als één van de dingen in deze conclusie niet had plaats gevonden, er waarschijnlijk geen tweede wereldoorlog had bestaan. In mijn ogen zijn er dus een ongelooflijk aantal mensen gestorven door een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Laten we als je blieft hiervan leren, en er voor zorgen dat deze mensen niet voor niets zijn gestorven. Laten wij in de moderne wereld altijd waakzaam zijn voor dictators die dit zelfde trucje willen flikken, omwille van hun persoonlijke extremistische ideeën. Laten we hen op een vreedzame manier met harde hand bestrijden, opdat de wereld van een dergelijke ramp als de tweede wereldoorlog in de toekomst bespaart zal blijven.

Literatuurlijst:

http://nl.wikipedia.org
“Hitler” van Ian Kershaw
Geschiedenisboeken en diverse internetsites.