Reclame

Inleiding Dit is weer een werkstuk zoals u er zovele ziet. Deze keer gaat het over reclame, een onderwerp waar je heel veel over kunt vertellen en dat niet zo snel verveelt. Daarom heb ik er ook voor gekozen, maar ook omdat het een heel boeiend onderwerp is om een werkstuk over te maken. Ik heb me voor dit werkstuk afgevraagd wanneer reclame eigenlijk is begonnen, of de wereld, vooral de tv, nog wel zonder reclame kan en wat zijn de grootste doelgroepen. Ik heb geprobeerd deze vragen in dit werkstuk op te lossen. Ik hoop dat het niet verveelt om dit werkstuk te lezen en dat er veel dingen in staan die u nog niet wist.

bronvermelding

-website SIRE (stichting ideële reclame). -website RCC (reclame code commissie). -website over werkstukken (reclame werkstukken) -boek: consument dat is iedereen. -boek: In de etalage

De geschiedenis van de reclame De eerste reclame begon eigenlijk al in het paradijs toen de slang de appel aanprees en eva de verleiding niet kon weerstaan om de appel te eten. De echte commerciële reclame begon eigenlijk pas in de 18e eeuw maar de Assyriërs,de Babyloniërs en de oude Egyptenaren kenden ook al reclame. En ook de Grieken en Romeinen maakten reclame: ze gebruikten uithangborden en geschreeuw om hun producten aan de man te brengen.Soms werden er zelfs omroepers ingehuurd om in hun plaats te schreeuwen. In de middeleeuwen werden symbolen gebruikt op uithangborden. Zo kon je bijvoorbeeld een kleermaker herkennen aan een grote naald en draad die aan z’n voorgevel hing. In de 15e eeuw werd de affiche uitgevonden maar pas na 3 eeuwen werd het nut hiervan ontdekt door de bedrijven (voor zover je de ondernemingen van toen bedrijven kon noemen) . Zelfs toen de gedrukte kranten verschenen in de 17e eeuw werd reclame bijna niet benut :de advertenties werden gedrukt in de vouw of aan de achterzijde. In 1826 werkten boekhandels en kranten nauw samen. Één boekhandel kwam met het idee dat het nuttig was om een advertentiebureau op te richten. Henricus Nijgh is daar toen mee begonnen in 1837. Zijn eerste reclames waren voor scheepswerven. De reclame stond toen natuurlijk in de krant. In 1833 richtte Henricus Nijgh een grote krant op: de nieuwe Rotterdamse Courant. In 1864 word wordt meneer Ditmar zijn partner. Ditmar is een drukker. Vanaf die tijd begint het bedrijf te groeien. De reclameadvertenties werden steeds mooier o.a. door spreuken. Plaatjes konden toen nog niet betaald worden. Rond 1890 konden de plaatjes wel betaald worden. De advertenties werden dus nog mooier. In de 18e en 19e eeuw werd reclame voor slechts één doel gebruikt: zo veel mogelijk klanten aantrekken. Zo wordt reclame bijna enkel gebruikt door kwakzalvers die de gekste middeltjes probeerden te verkopen. In 1779 ontwerpt een zekere Dr. Graham een Hemels Bed,waardoor vrouwen gezondere, mooiere, sterkere kinderen zouden kunnen krijgen. In 1850 wordt ergens in de Verenigde Staten een pil uitgevonden die de schoonheid van een vrouw zou vergroten. Maar aan die kwakzalverij komt een einde in 1924 als de reclameconventie wordt gesticht. Aan het einde van de 19e eeuw en aan het begin van de 20e eeuw begonnen er productnamen te verschijnen zoals
Coca-Cola en Sunlight. In 1938 worden er in een Amerikaanse bioscoop testen gedaan: er werden stukjes reclame getoond tijdens de film zelf, net niet lang genoeg om te kunnen worden waargenomen maar wel lang genoeg om door te kunnen dringen tot het onderbewustzijn. Diezelfde mensen begonnen de producten waar reclame voor was gemaakt te kopen zonder echt te weten waarom. Toen in 1947 de televisie populair werd, maakte de reclame snel vorderingen. Naarmate de tijd voorderde werd meer en meer reclame op tv uitgezonden en de kijkers begonnen zich er aan te irriteren. Vooral de reclame die programma’s onderbreken stoorde de kijker ( En stoort de kijker nu nog steeds). Nu al geven sommige tv-kanalen bijna elke 10 minuten reclame die dan soms tussen een populair programma. De eigenlijke bedoeling van een pauze in een programma was de kijker de kans te geven even wat uit de koelkast te halen of wat te drinken zonder een deel van zijn favoriete programma te moeten missen maar tegenwoordig heet dit reclame en heeft het een veel commerciëlere gedachte; het is niet meer om even wat te drinken te pakken het draait gewoon puur om het geld. Tegenwoordig duren in Amerika de reclameblokken al bijna even lang als de programma’s zelf.

reclame soorten Als je onderweg naar school bent kom je heel wat reclame tegen. Onder andere op bushokjes, stadsbussen, winkelruiten en billboards, dat zijn enorme borden met een reclameposter er op. Regelmatig wordt er een nieuwe poster opgeplakt net als in de bushokjes want na een week of 2 willen de mensen weer iets nieuws. Veel volwassenen storen zich aan die hoeveelheid reclame vooral op tv als je een leuk programma aan het kijken bent. Na vrijwel elk programma is er reclame en bijna altijd de zelfde want herhaling is de toverkracht van de reclame. Ook als je producten koopt zit er bijna altijd reclame bij bijvoorbeeld: “probeer nu ook dit” of er zit een actie zegel bij waardoor je sneller een nieuw product koopt. Als winkeliers klantenbinding willen houden moeten ze bijna wel reclame maken niet alleen door folders, wat overigens wel bijna de meest voorkomende vorm van reclame is, maar ook door service te verlenen want dan krijg je mond op mond reclame en dat is weer de reclame die het vaakst aanslaat. Onder de zojuist genoemde namen vind je nog meer groeperingen. Zo heb je bijv. actiereclame. Daarbij wordt gebruik gemaakt van aanbiedingen, prijsaanbiedingen enz. Je hebt misleidende reclame. In deze reclame worden dingen gezegd die niet waar zijn. Of suggestieve reclame. Hier speelt de reclame in op het gevoel van de klant. En zo zijn er nog meer soorten reclame. In dit hoofdstuk leggen we uit welke soorten er zijn.

Themareclame: Themareclame is een vorm van reclame waarbij niet de directe verkoopsbevordering centraal staat, maar een bepaald thema. Reclamethema’s zoals moederdag, kerst, vakantietijd, kamperen, sinterklaas, groeperen een aantal artikelen of diensten bij elkaar waaraan in een bepaalde periode behoeften bestaat. Themareclame wordt ook wel defensieve reclame genoemd. Vaak ter verbetering van het imago (goede naam van het bedrijf). Werkt op langere termijn (tijd), en heeft een kwalitatief (goed) doel.

Onbaatzuchtige reclame: Onbaatzuchtige reclame is niet gericht op een commercieel doel maar streeft naar inzameling van geld voor maatschappelijke of liefdadigheidsinstellingen, bijv. het kankerfonds, astmafonds, WNF, nierstichting of vluchtelingen hulp.

Individuele reclame: Individuele reclame is reclame die wordt uitgevoerd door een bepaalde ondernemer onder zijn eigen naam of onder de naam van zijn bedrijf . De reclame wordt door hemzelf verzorgd en geregeld.

Ideële reclame: reclame vaak uitgezonden door de overheid. Heeft als doel invloed op je gedrag te maken. Bijvoorbeeld met oud en nieuw: “je bent een rund als je met vuurwerk stunt.” meestal vertoont op billboards en tv

Combinatiereclame: Combinatiereclame is het samen uitvoeren van reclameacties, door ondernemers uit verschillende branches van de handel, bijv. winkelcentra of door ondernemers in samenwerking met niet-commerciële instellingen. (VVV, gemeente, enz.)

Sluikreclame: Sluikreclame is reclame die versluierd wordt uitgezonden buiten de reclame zendtijd. Bijv. iemand in een soap die een blikje Coca Cola drinkt of de reclame borden langs het veld tijdens een voetbalwedstrijd of in een reclame spotje zelf waar iemand een product gebruikt dat eigenlijk niet binnen het reclame spotje hoort.

Suggestieve reclame: Suggestieve reclame is reclame die een beroep doet op menselijke gevoelens door artikel(en) of dienst(en) om te zetten in aantrekkelijke beloften. Bijv. door een uitspraak als deze: “door dit drankje voelt u zich sterker dan ooit.”

Agressieve reclame: Agressieve reclame is reclame die een aanvallend karakter heeft. Deze vorm reclame komt veel voor bij reclames van schoonmaakmiddelen. Bijv. “Dit wasmiddel wast schoner dan andere wasmiddelen!”

misleidende reclame In reclames worden vaak trucs gebruikt om producten er beter en mooier te laten uitzien. Zo kan het gebeuren dat een product in de winkel minder mooi is dan het op tv of in de folder lijkt. Een product kan ook een stuk kleiner zijn dan het er zo uitziet zelfs de prijs klopt niet altijd ze zeggen dan bijvoorbeeld niet dat je er nog batterijen bij moet kopen die ook nog eens bij elkaar € 15,- kosten. Als dit niet in de advertentie stond heet dit misleidende reclame. Dat betekent dat de winkelier met opzet verkeerde informatie heeft gegeven. Door middel van reclame willen producenten jou soms dingen laten geloven die helemaal niet waar zijn. Bijvoorbeeld dat een jongen die een spijkerbroek van een bepaald merk draagt elk meisje kan versieren. Of dat je met een bepaald merk choco pasta altijd vrolijk aan de ontbijttafel zit en dan nooit meer een ochtendhumeur hebt. Reclamemakers durven soms zelfs te beweren dat je onverstandig, ongelukkig of gek bent als je een product niet koopt.Dat is allemaal natuurlijk grote onzin. Toch zijn er mensen die alles geloven wat de reclamemakers zeggen. De wereld die je in de reclame ziet is meestal een heel andere wereld dan de dagelijkse werkelijkheid. In reclames zie je vrijwel allen mooie en sexy vrouwen, stoere gespierde mannen,verliefde stelletjes, gezellige oma’s, schattige baby’s en vertederende honden. Je ziet bijna nooit een gehandicapt persoon of iemand met een minder fraai uiterlijk. Daar is natuurlijk wel een rede voor. Consumenten kopen een product sneller als een aantrekkelijk persoon het in de reclame aanprijst, dan wanneer een lelijker persoon het aanprijst. Reclamemakers laten je dus expres een ideale wereld zien. In ieder geval hopen ze dat de consument het een ideale wereld vindt. Smaken verschillen, tenslotte. Er is nog een punt waarop misleiding vaak voorkomt bijvoorbeeld als er alleen wordt gezegd dat een bepaald merk waspoeder witter dan wit wast. Er wordt dan niet bij gezegd dat je kleren er ook sneller door slijten. Rokers reclame is de een van de enige reclame waar ze een nadeel noemen, namelijk: “Roken brengt de gezondheid ernstige schade toe. Op zich is het natuurlijk wel logisch dat ze er bijna nooit nadelen bij zeggen want anders koopt niemand het product meer. Gelukkig is er voor klachten een adres. Bij de reclame code commissie kun je voor veel dingen terecht. Als een reclame kwetsend is voor jou kun je ook een klacht naar de reclame code commissie laten gaan. Meestal zijn deze reclames echter al afgewezen want de reclame code commissie controleert de reclames meestal al op zulk soort dingen Na ontvangst van een schriftelijke klacht wordt eerst beoordeeld of de klacht voor behandeling vastbaar is. Wanneer de klacht niet voor behandeling vatbaar wordt geacht, wordt de klager daarvan op de hoogte gesteld door middel van een zogenaamde voorzittersafwijzing. Tegen deze afwijzing kan beroep worden aangetekend bij de voltallige Reclame Code Commissie.Wordt de klacht wel voor behandeling vatbaar geacht, dan wordt de procedure van \"hoor en wederhoor\" toegepast.

Dit wil zeggen dat: - de adverteerder een kopie van de klacht krijgt en in de gelegenheid wordt gesteld op de klacht
te reageren. - De klager wordt op zijn beurt in het bezit gesteld van het antwoord van de adverteerder.

- partijen kunnen vervolgens op de zitting bij de Reclame Code Commissie hun standpunt
mondeling toelichten.

- Na enkele weken doet de Reclame Code Commissie schriftelijk uitspraak.

- De in het ongelijk gestelde partij kan tegen die beslissing in beroep gaan bij het College van
Beroep. Bij Reclame Code Commissie kan men ook klachten indienen tegen reclame-uitingen. De Reclame Code Commissie kent vier verschillende kamers, elk met vijf leden.

- De voorzitter is een onafhankelijk jurist, de overige vier leden zijn afkomstig van de Consumentenbond, BVA (adverteerders), VEA (communicatieadviesbureaus) en een vertegenwoordiger van de in de Stichting Reclame Code deelnemende media.

- De Commissieleden oordelen zonder last of ruggespraak. Van de vier kamers van de Reclame Code Commissie behandelt de Audiovisuele Kamer klachten over reclame op radio en TV, terwijl de Direct Marketing Kamer klachten over brievenbusreclame, sweepstakes, brievenbusstickers en telefonische informatiediensten beoordeelt. Alle andere klachten over reclame worden behandeld door de Algemene Kamers I en II. Aan het indienen van een klacht en de behandeling daarvan, zijn in principe géén kosten verbonden. Uitzonderingen hierop zijn gevallen waarbij een klacht wordt ingediend:

· in de uitoefening van een beroep of een bedrijf of namens een organisatie. Is daarvan sprake, dan moet een bedrag van F500,-- aan klachtengeld worden betaald. · Een klager die in beroep gaat tegen een voorzittersafwijzing, moet F 25,-- betalen. · Voor het aantekenen van beroep tegen een beslissing van de Reclame Code Commissie bij het College van Beroep, geldt een klachtengeld van F 50,-- voor particulieren en F 500,-- voor niet-particulieren. · De in de Stichting Reclame Code deelnemende organisaties betalen F250,-- klachtengeld. · In Nederland gevestigde kerkelijke, levensbeschouwelijke, liefdadige, culturele, wetenschappelijke of andere het algemeen nutbeogende organisaties c.q. instellingen worden beschouwd als particulier. · Particulieren krijgen het klachtengeld terug als hun beroep gegrond wordt verklaard
Van grensoverschrijdende reclame is sprake wanneer een reclame-uiting afkomstig uit een bepaald land, ook in andere landen wordt gebruikt. Bij klachten over dergelijke uitingen, is een procedure voor grensoverschrijdende reclame van kracht, die geldt in alle landen die deelnemen in de European Advertising Standards Alliance (EASA) in Brussel. Deze procedure heeft tot doel klachten over grensoverschrijdende reclame snel en doeltreffend te behandelen.

Kinderen als doelgroep Met een doelgroep wordt een bepaald soort mensen bedoeld die de reclamemakers willen bereiken. Een doelgroep voor waspoeder reclame is bijvoorbeeld mensen tussen 20 en 55 jaar en dan vooral huisvrouwen. Dat soort tv-reclames wordt dan ook uitgezonden tussen programma’s zoals ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ omdat dan vooral deze doelgroep kijkt. Snoepreclames worden, niet zoals je zou verwachten ‘s morgens tussen de kinderprogramma’s uitgezonden, maar juist tussen programma’s zoals het ‘Jeugdjournaal’ en ‘Klokhuis’. Dit wordt gedaan omdat dan de ouders meestal meekijken en de ouders zijn uiteindelijk degenen die het product moeten kopen. Eigenlijk kun je hier spreken van twee doelgroepen die in één reclame bereikt moeten worden. De tijdstippen waarop reclames uitgezonden worden zijn dus heel belangrijk. Maar ook de kijkcijfers zijn erg belangrijk. Als er naar een bepaald programma meer mensen kijken, zien ook meer mensen de reclame. Aan de hand van de kijkcijfers wordt dan ook de hoogte van de prijs voor reclame bepaald. Niet alleen op televisie heb je te maken met doelgroepen, maar ditzelfde geldt ook voor reclame op bijvoorbeeld de radio, op internet en affiches. In een bushokje bij scholen wordt juist de student het snelst bereikt. Ook bij het bereiken van bepaalde doelgroepen kun je je afvragen of het ethisch verantwoord is. Is het bijvoorbeeld wel goed dat kinderen door reclame bereikt worden tussen jeugdprogramma’s in. Heel veel kinderen laten zich beïnvloeden door reclames o.a. door de reclame op tv en de reclamefolders die mensen thuis krijgen. Heel vaak zijn die folders ongevraagd bij je bezorgd, zo\'n post die je ongevraagd krijgt heet \'junkmail\'. Kinderen en jongeren worden om een aantal redenen beïnvloed door de fabrikanten: Ten eerste omdat ze veel geld te besteden hebben. Ten tweede omdat de kinderen veel invloed hebben op de aankopen van het gezin hier hang daar een overzicht van. Één derde van de jeugd beslist mee over de aankoop van bijv. een computer. De laatste reden is dat kinderen veel geloven van wat er in een reclame verteld wordt. Veel jongeren en kinderen kopen dan alleen spullen van die reclames. reclame moet opvallen. Consumenten onthouden dan beter om welk product het gaat. Reclame moet vooral kinderen aanspreken. Producenten vinden die groep juist heel belangrijk. Niet alleen om het zakgeld dat ze krijgen. Want dat is meestal veel te weinig om er flink aan te verdienen. Maar kinderen hebben meestal ook een grote invloed op de merken frisdrank, broodbeleg, snoep of zoutjes die er worden gekocht. Daar komt nog bij dat kinderen de consumenten van de toekomst zijn. Wat ze nu willen hebben kopen ze waarschijnlijk later, als ze wel meer geld hebben, ook.

Stichting SIRE In 1942 werd in Amerika de War Advertising Council opgericht met als doel het stimuleren van het nationale bewustzijn van het Amerikaanse volk in oorlogstijd. Na de oorlog werd de naam van de organisatie \"Advertising Council\" en kwamen campagnes tot stand over een grote verscheidenheid aan onderwerpen zoals verkeersveiligheid, stadsverloedering, discriminatie, alcohol, drugs en aids-preventie.

Het 25-jarig bestaan van de Advertising Council was voor Drukkerij Siegfried in Amsterdam aanleiding een tentoonstelling te organiseren over 25 jaar Amerikaanse campagnes. Frits Baylé, organisator van de tentoonstelling, zag hier de kans om te laten zien dat het Amerikaanse voorbeeld in Nederland ook zou werken. Nederlandse reclamemensen en bureaus werd gevraagd een campagne te maken die op de tentoonstelling vertoond kon worden. Het onderwerp was verbetering van intermenselijke betrekkingen. Na de tentoonstelling werd de media gevraagd hun medewerking te verlenen door het beschikbaar stellen van gratis advertentieruimte. Zo verscheen in 1967 de eerste SIRE-campagne in de dagbladen: \'Man lag vijf dagen dood in woning\'.

Op 30 augustus 1967 werd de Stichting Ideële Reclame, SIRE, officieel opgericht. De oprichters waren: Frits Baylé, Louk van Haastrecht, Henny Janssen, Jos Kluiters, Paul Mertz en Joop Roomer.

stichting SIRE is een organisatie die alleen ideële reclame maakt. Bijvoorbeeld: “Denk ruimer dan in hokjes.” of “Je bent een rund als je met vuurwerk stunt.”Sire is een onafhankelijke stichting die zich ten doel stelt onderwerpen, die voor de samenleving belangrijk zijn maar niet door andere partijen worden opgepakt, aan de orde te stellen en bespreekbaar te maken. We doen dat door het maken van ideële, dus niet commerciële campagnes. SIRE heeft geen banden met de overheid of andere organisaties. Door de samenstelling van ons bestuur en ons netwerk zijn we in staat om via de massamedia een scala van ideeën en idealen onder de aandacht van het grote publiek te brengen. Sinds onze oprichting in 1967 zijn dat meer dan 80 campagnes, zoals bijvoorbeeld de maatschappij dat ben jij, je bent een rund als je met vuurwerk stunt, drugs, eenzaamheid, rouwverwerking en dyslexie. SIRE werkt zonder geld. Dat wil zeggen dat SIRE anderen vraagt om op vrijwillige basis medewerking te verlenen aan een campagne.

Doelstelling In de statuten staat: \"De Stichting heeft tot doel in het belang van de Nederlandse bevolking ideële onderwerpen te communiceren, die door hun aard of veelvuldigheid van hun voorkomen van actuele en algemene betekenis zijn, en waarvoor anderszins geen publiciteitsfondsen en middelen beschikbaar zijn of kunnen komen.\"

Criteria onderwerpkeuze Bij de keuze van onderwerpen laat het bestuur van SIRE zich leiden door de volgende criteria:

het onderwerp moet actueel en van algemeen belang zijn; het mag geen politieke of godsdienstige achtergrond hebben; het moet geschikt zijn voor massacommunicatie; het moet geaccepteerd kunnen worden door de media; het mag geen directe leden- of fondsenwerving beogen; het moet met algemene stemmen aanvaard worden door het bestuur; er mogen geen publiciteitsfondsen en middelen voor het onderwerp beschikbaar zijn.

De organisatie van SIRE bestaat uit een bestuur, een college van toezicht en advies en een secretariaat. In het bestuur zitten mensen uit het communicatievak. De bestuursleden werken bij reclame-, pr- en onderzoekbureaus, zijn communicatiemedewerker bij adverteerders, of komen uit de kranten-, tijdschriften- of televisiewereld. Deze bestuursleden zijn niet zelf de makers van de campagne. Zij maken alleen een keuze uit de onderwerpen die voor een campagne in aanmerking komen.

reclame op tv en radio Waarom reclame op tv? Dat is heel simpel, zonder de reclame hebben de verschillende omroepen geen geld om programma’s te maken. Er zit hierbij enig verschil tussen de commerciële en de publieke omroepen maar bij allebei komt het grootste deel van het geld voort uit de verkoop van reclamezendtijd. Ik zal hier het verschil tussen de commerciële en de publieke omroepen uitleggen. De publieke omroep
Een publieke omroep mag geen winst maken en moet zich aan een bepaald beleid houden wat aanbod van programma’s betreft. Dat beleid is door de regering opgesteld en houdt in dat een omroep die tot het publieke bestel hoort niet alleen programma’s mag maken die voor amusement bedoelt zijn. De overheid heeft voor 75% van de uitzendtijd bepaalde richtlijnen gegeven, de rest mogen de omroepen zelf invullen. Hun zendtijd moet om precies te zijn voor minstens 20% uit culturele, voor 5% uit educatieve, voor 25% uit informatieve en voor 25% uit verstrooiende programma’s bestaan. Doordat ze zich aan die regels moeten houden en dus op sommige programma’s minder kijkcijfers scoren krijgen ze subsidie van de overheid om de kosten te dekken. Ze krijgen die subsidie omdat ze van de reclame-inkomsten alleen niet kunnen leven zoals de commerciële omroepen wel doen. De commerciële omroep
De commerciële omroep daarentegen is enkel en alleen afhankelijk van de verkoop van reclamezendtijd als het om inkomsten gaat. Commerciële omroepen zijn volledig vrij in het bepalen van het programma-aanbod en krijgen ook geen subsidie van de overheid. De meeste programma’s die op de commerciële netten te zien zijn, zijn programma’s die verstrooiing als doel hebben. Zo bereikende commerciële omroepen hoge kijkcijfers en kunnen ze de reclamezendtijd voor meer geld verkopen. Hoe meer kijkers naar een programma, hoe duurder een reclamespotje wordt. Voor een reclamespotje in de finale van het wereldkampioenschap voetbal moet zo een paar ton neergeteld worden. De eerste commerciële omroep was RTL-4, die in 1989 werd opgericht. In het begin zonden ze alleen vanuit Luxemburg uit omdat commerciële omroepen in Nederland toen nog verboden waren. Daar komt ook de naam RTL vandaan: Radio Televisie Luxemburg. De commerciële omroepen zijn alleen via de kabel te ontvangen en inmiddels heeft in Nederland 90% van de huishoudens een kabelaansluiting. 4. Televisiereclame
STER verkoopt reclame op Nederland 1, 2 en 3. IP verkoopt reclame op RTL 4, 5 en Veronica. Een aantal jaar geleden verkocht de STER nog ongeveer evenveel reclame als IP, maar doordat Veronica in september 1995 een commercieel televisiestation is geworden heeft de IP een groter marktaandeel in de reclamebestelling op televisie gekregen. Verder is er de infomercial, een vanuit Amerika overgewaaide vorm van televisiereclame. Het zijn programmaatjes van een half uur of een kwartier, die op twee punten afwijken van gewone reclame spotjes. Ten eerste duren ze veel langer en wordt er in die tijd veel meer informatie over het product gegeven. Sommige fabrikanten spreken zelfs van documercials; een kruising tussen een documentaire en een commercial. Ten tweede willen de filmpjes onmiddellijk respons uitlokken. De kijker kan het product meteen bestellen via een speciaal telefoonnummer. Wat opvalt is dat het voornamelijk producten zijn die een aantal grote welvaarts- en luxe problemen oplost, zoals fitnessapparaten, vermageringskuren, speciale tandenborstels, en massageapparaten. De Nederlandse infomercial-markt wordt beheerst door twee bedrijven, namelijk TV Shop en Quantum International.

wat betekent reclame voor de producent? Voor het bedrijf dat reclame wil maken is het een heel gemakkelijke manier en ook een ( nog ) redelijke goedkope manier om reclame te maken. Ter vergelijking : een T.V – spotje is duur omdat het in een keer alle doelgroepen raakt. B.v. Als je een spotje wilt maken voor een Auto, raak je ook de doelgroep die geen auto mag hebben of er al een heeft en geen interesse heeft. Maar als je zoiets op Internet zet kun je de reclame bij een website zetten die hier informatie over beschikt. Zo kun je dus bij een website die over auto’s gaat dus heel goed reclame maken van een bepaalde auto. Als je nu de doelgroep bekijkt zit je een stuk dichter bij je doel. Je hebt tenslotte nu een doelgroep geraakt die al geïnteresseerd was in auto’s. Nog een voordeel voor het bedrijf die reclame wil maken is dat : Als de consument de reclame over b.v. de auto ziet en hij/zij is geïnteresseerd kan de
Consument meestal op de banner klikken. De consument volgt nu automatisch de hyperlink en komt op de website van het bedrijf. De consument kan nu allerlei informatie opvragen en eventueel nog vragen stellen of zelfs een product bestellen. Voor de consument is het wel prettig om internet reclame te hebben vanwege gratis internet, ik kom hier in een volgend hoofdstuk op terug. Internet reclame kan heel vervelend zijn vanwege de zogenoemde Pop-up’s
Als je dan aan het surfen bent komt en je bezoekt een bepaalde website dan beland je ineens op een andere homepage met soms geheel andere informatie. Wat wel een voordeel voor de consument is, Als je niet geïnteresseerd bent dan let je er gewoon niet op, of je klikt er gewoon niet op. In tegenstelling tot b.v. de T.V. wordt je tijdens de reclame geheel onderbroken van wat je aan het kijken was. Nog een voordeel is dat als je op een banner klikt ( = reclame ) Dan ga je dus naar desbetreffende website met veel informatie over het product. Je kunt je dus goed inlichten voordat je over gaat tot een aankoop.

slot Ik heb hier echt ontzettend veel van geleerd. mijn conclusie over de in de inleiding gestelde vragen is. Reclame heeft altijd al bestaan en is alleen nog maar commerciëler geworden, zodat de tv er nu niet eens meer buiten kan. De tv verdient veel aan de reclames, en de drukkerij ook, door de folders die moeten worden gedrukt. De grootste doelgroep is eigenlijk wel de kinderen want die halen hun ouders over om dingen te kopen van de reclame. Maar belangrijker is dat kinderen de consumenten van de toekomst zijn. Als ze zelf later kinderen hebben kopen ze waarschijnlijk, de zelfde dingen die ze vroeger zelf ook graag wilde hebben. mijn mening over reclame is, dat het meestal wel leuk is om te zien en dat het erg effectief is voor de producenten. Maar voor de consumenten is het niet altijd even prettig als je honderd keer de zelfde reclame ziet terwijl je net naar een leuk programma aan het kijken ben. Op het gebied van moderne technologie is de reclame meestal wel heel snel. Als je nu maar even op internet gaat zie je alweer gelijk tientallen reclames voorbij flitsen. Je krijgt nu ook al heel veel reclames persoonlijk per sms, dat vind ik best wel irritant want als je dan net een berichtje van iemand verwacht is het weer reclame. Dit was mijn eigen mening over reclame. Bedankt voor het lezen.