Romantiek & realisme

Romantiek en realisme

Romantiek
Op het einde van de 18e eeuw was er een groep kunstenaars die zich meer lieten inspireren door hun gevoel dan door hun verstand. Zij werden de romantische kunstenaars genoemd. Deze stroming ontstond voor het eerst rond 1780-1850 in de landen Frankrijk, Duitsland en Engeland. De stroming die ervoor plaatsvond was het ‘Neo-Classisme’ en de stroming erna het ‘Realisme’(gaan we later verder op in).
Deze kunstenaars beeldden middeleeuwse taferelen, de natuur en hun dromenwereld uit in een romantische sfeer.
Een romantische kunstenaar laat zich puur leiden door zijn gevoel. In hun onderwerpen zijn vaak veel kleur en licht gebruikt, dat geeft het een vrolijk en romantisch gevoel. Hun kunstwerken geven vaak ook het gevoel dat je de personage(s) die erop afgebeeld staan hun emoties kan voelen, je kan zo ook weten hoe de kunstenaars zich erbij voelden en zo hun werkwijze bepalen.
2 kunstenaars uit deze stroming waar ik het over ga hebben:
• Henry Fuseli
• William Blake

Henry Fuseli (1741-1825) was een Brits kunstenaar van Zwitserse afkomst, voorloper van de romantiek. Fuseli stond bekend als een man met een avontuurlijke persoonlijkheid. Hij was aanvankelijk predikant, maar in 1764 trad hij uit de kerk. Tussen 1770 en 1780 woonde hij in Italië.
Hij schilderde vooral nachtmerrieachtige en droomachtige beelden, onder beelden verstaan we bijvoorbeeld de scènes uit Milton en Shakespeare.
Hij had veel bewondering voor het werk van Michelangelo en Italiaanse maniëristen. In zijn werk komen vaak figuren voor die relatie tonen met de klassieke beeldhouwkunst.
Zijn werk komt vaak een beetje in de buurt van angstaanjagend en zeer expressief.

De Nachtmerrie – Henry Fuseli(1881)
<afbeelding ontbreekt>

Ik heb een gedicht op internet gevonden over dit schilderij:

Slapend lijkt ze stil de zware last te dragen,
het zilte geluk dat niet van haar zou mogen
zijn, de angsten die zacht ingefluisterd
worden door de duivels eigen stem

Het zijde lijkt haar huid te willen snijden
als ze woelt, niets kan de razende pijn
verwoesten die haar angstig lichaam zullen
drenken in de spinsels van krankzinnigheid

Verlangend naar het zo rustieke waken
slaapt zij, de pijn en woede die haar straft
stil werend, doch zij zal gedwongen zijn te
woelen tot het morgenlicht haar wakker kust.
Op het schilderij zie je een vrouw, ze lijkt te slapen. Waarschijnlijk heeft ze een nachtmerrie. Het is geschilderd met olieverf op een doek, dat is heel goed te zien en mooi, alles is goed in detail.
Op de achtergrond zijn vooral donkere kleuren gebruikt, vooral zwart, bruin en donkerrood, dat vormt een mooi contrast met de witte zijde jurk van de vrouw, daardoor komt zij al veel meer op de voorgrond.
Ligt speelt hier geen hoofdrol, alleen de vrouw is een beetje in het ligt gezet. Maar de rest is donker.
Er is weinig ruimte in dit beeld. De vrouw neemt het hele schilderij bijna in beslag, zodat er weinig andere aspecten zijn waar je oog op valt.
Ik denk dat de schilder met dit schilderij heeft bedoeld dat slapen niet altijd goed kan zijn. Dat je meer moet ‘leven’.

William Blake (1757-1827)was een dichter, kunstenaar, graveur en ziener. Een belangrijk persoon in de tijd van de Romantiek. Hij werd in de Londense stadswijk Soho geboren. Hij werd graveur en tekende voor de bijbel, voor Shakespeare en voor zijn eigen gedichten. Eerst graveerde hij en daarna kleurde hij het met de hand in. Zijn getekende figuren zijn bijna altijd gespierd en heel lang.

The Ancient of Days - William Blake
<afbeelding ontbreekt>

Dit is een bekend schilderij van William Blake. Op het schilderij is te zien dat god naar de wereld kijkt en de handen van de mensen vasthoud. Er is vrij precies geschilderd de zon grof, de man fijn. Er is veel geel, rood en oranje te zien. De man is heel natuurgetrouw getekend. Licht speelt een hele belangrijke rol in dit schilderij want de man staat in het ‘licht’ maar achter hem is het heel duister. Ik denk dat het gevoel van ruimte komt door dat de achtergrond echt zwart is en God en de zon heel licht dat contrast zorgt voor het gevoel van diepte en ruimte. De achtergrond is zwart daartegen steekt de zon heel fel af en in die zon komt god naar voren en heeft met één hand, twee andere handen vast die van beneden komen. Ik weet niet precies wat William met dit schilderij heeft bedoeld het is wel zo dat hij tegen het bestuderen van de wereld was. Hij vond dat één van de zonden van de mens.
De echte titel is ‘He Who Shall Bind The Infinite’.

Realisme (1830-1880)

De kunststroming realisme begon in de 19e eeuw. De definitie van deze stroming is: Een stroming die de werkelijkheid natuurgetrouw weergeeft, die is ontstaan als reactie op het idealisme van classicisme en romantiek.
De schilderijen uit deze periode lijken erg op de werkelijkheid.
Het eigentijdse leven zoals de kunstenaar dat ziet was het onderwerp. In de tijd van de romantiek probeerden de kunstenaars de beelden die ze in het echt zagen op het doek te idealiseren. Nu veranderde dat.
Ze schilderde nu zoals ze het zagen zonder het beter te laten lijken dat het in werkelijkheid is. Nog steeds waren de ontwikkelingen op het gebied van wetenschap en politiek een rede van het ontstaan van deze stroming. In het begin kwamen de afgebeelde personen uit de burgerlijke stand, nu kwamen ook de arbeiders, de steden en het platteland op het schilderij. De ‘gewone’ mens mocht nu dus ook op een schilderij. Het is nog steeds wel heel persoonlijk hoe de schilder het neer zet. Ze schilderde met een grove techniek en ze werkten meestal op groot formaat.

2 schilders uit deze stroming waar ik het over ga hebben:
• Jean- François Millet
• Gustave Courbet

Jean-Francois Millet was een Franse schilder en tekenaar, geboren in Gruchy op 4 october 1814
Hij kwam uit een boerenfamilie in Normandië. Hij tekende vooral landarbeiders, later vormden deze een grote bron van inspiratie voor Vincent van Gogh, Monet en Pissaro die hem als zijn artistieke vader beschouwde. Hij schilderde vooral taferelen die zich op het boerenland afspeelden en idyllische landschappen. Al van jongs af aan was Jean-Francois bezig met schilderen. Het werk van Millet vormt een keerpunt in de kunst van de negentiende eeuw. Zijn schilderijen van landbouwers aan het werk braken met een traditie waarin de boer slechts optrad als een element in pittoreske of nostalgische taferelen. Millet beeldde individuele mannen en vrouwen op een realistische manier uit.

De Arrenleesters – Jean-Francois Millet
<afbeelding ontbreekt>

Drie boerinnen verzamelen de resten van de oogst. In de verte laden de oogsters de overvloedige oogst op een kar. Het is een scherpe kritiek op de uitbuiting van de arme boerenstand, die ertoe gebracht wordt te zwoegen voor de magere restanten die door de rijken, die in de verte staan, zijn achtergelaten. Hoewel het veel kritiek van zijn tijdgenoten opwekte, wordt dit schilderij nu beschouwd als een van de meesterwerken van de negentiende eeuw.
Het is heel precies, er zijn heel veel kleuren en er is heel natuurgetrouw geschilderd. Ik vind niet dat licht in dit schilderij erg belangrijk is zoveel licht is er ook niet. Er is een ruimtelijk gevoel door de boerinnen groot en de achtergrond klein te schilderen. De schilderijen zijn nu 3 dimensionaal.

Gustave Courbet isgeboren op 10 juni 1819 in Ornans hij was een Frans schilder van portretten, genrestukken en landschappen. Hij reageerde tegen het heersende classicisme en de romantische stroming, hij werd de belangrijkste exponent van het realisme. Hij beeldde het eigentijdse leven af met een sterke eerlijkheid.
Hij wist met zijn schilderijen steeds maar weer schandalen uit te lokken.

Vrouw met papegaai – Gustave Courbet
<afbeelding ontbreekt>

Op het schilderij ligt een naakte vrouw, ze ligt op haar rug en kijkt omhoog naar een papegaai die op haar hand leunt. De papegaai lijkt haar iets te willen zeggen. Het is olieverf op doek. Het is echt realistisch, echt haar van de vrouw bijvoorbeeld lijkt echt super echt.
Ook op dit schilderij is de vrouw veel lichter geschilderd dan de achtergrond. Zo is toch wel te zien wat de hoofdpersoon op een schilderij is. Licht speelt dus zeker wel een grote rol op dit schilderij.
Er zijn nog heel wat aspecten op de achtergrond die je aandacht vragen, bijvoorbeeld de papegaai.
Hij bedoelde denk ik met dit schilderij dat de papegaai iets wil vertellen aan de vrouw.

Ik vind de schilderijen uit de realistische stroming het mooist. Het is goed duidelijk wat er geschilderd is. Het is heel mooi, net zoals in werkelijkheid. Het is natuurgetrouw en er is meer diepte te zien. Ik kan uit de realistische schilderijen ook beter de mening en bedoeling van de schilder ontdekken. Ook al vindt iedereen dat er bij de romantische stijl er meer gevoel in zit. Maar ik zie juist veel emoties in de realistische stijl. Het is gewoon veel duidelijker en weinig bedoelingen erachter.

Mijn bronnen:

• www.google.nl
• www.wikipedia.org
• www.kunstkijker.org
en via google natuurlijk ook nog vele andere sites!

Einde