Simon stevin

op basis waarvan? zowel in de presentatie als het essay wordt een verhandeling gehouden van een bekende filosoof. hierin moeten 3 aspecten voorkomen. In deze verhandeling wordt kort de biografie (aspect1) behandelt van de gekozen wetenschapsfilosoof, alsmede zijn/haar filosofie(aspect 2). De filosofie moet zo kort worden vergeleken met die van een andere wetenschaps filosoof (asp 3)

Inhoud
-Inleiding

-Aspect 1. Biografie van Simon Stevin
-Aspect 2. Ontdekkingen en filosofie van Simon Stevin
-Aspect 3. Simon Stevin vs. D.D.Erasmus
-Conclusie; Relevantie

Simon Stevin

1 Inleiding

Wij houden onze presentatie over Simon Stevin. Jullie kennen vast wel de wiskundige termen pi enzo. Simon Stevin heeft tot hedendaags veel betekend in onder andere de Wiskunde en bouwkunde. Denk maar aan breuken. Hij kwam op het idee om van het getal 1 ¼ een getal te maken waarmee je makkelijker kon reken, namelijk 1,25. De decimalen dus. Wat we nu nog steeds gebruiken. We gaan jullie vertellen over zijn leven, over zijn werken en zijn uitvindingen waar we nu nog steeds profijt van hebben.

2 Biografie

Geboren in 1548 in Brugge, zuid Nederland. Dat is nu bijna 500 jaar geleden

Hij was een kind van Anthuenis Stevin en Catalyne van der Poort
Over zijn kinderjaren zijn niet veel bekend, maar men weet wel dat hij Latijn en Grieks studeerde. Al vroeg bleek dat hij aanleg had voor wiskunde. Later was hij boekhouder en kassier op een handelskantoor in Antwerpen. En daarna had hij z’n volgende baantje al, hij werd klerk (Dat is een schrijver) op een kantoor in België, Vlakbij Brugge.
Tussen 1571 en 1577 zou hij rondgezworven hebben in Europa. Dat was na de komst van Alva. Hij trok rond tussen Polen, Duitsland, Scandinavie en Pruisen. Hij verliet het land uit protest tegen de rechtbang en de bloedraad. Dat was een raad door alca ingesteld, ook wel raad der beroerten genoemd. Er werd beweerd dat Simon een “ketter” was, ene mannelijke heks dus. Het was alleen niet bekend dat hij niet Katholiek was, dus er waren ook geen gegronde redenen voor de beschuldiging. Volgens sommigen vluchtte hij voor het geweld waarvan protestanten het slachtoffer waren. Het is dan ook helemaal onbekend wat zijn echte godsdienst was.

Na de oorlog, in 1581 verhuisde Simon naar Leiden, waar hij les ging geven aan de universiteit om aan geld te komen. Hij gaf les in Wiskunde, natuurkunde en Krijgskunde. Hier begon hij ook met het schrijven van boeken. Hij publiceerde een aantal oorspronkelijke boeken over wiskunde en werktuigkunde. Ook kreeg hij naam als bouwer van molens, havenwerken en vestingen. In 1583 schreef hij zich in als student, net als prins Maurits, hij is dan 35 en heeft dan al boeken op zijn naam staan. In 1590 publiceerde hij Het burgherlyck leven, een visie op de maatschappij, vol normen en waarden; Dat deed hij vooral omdat hij in ed gunst van prins Maurits wilde komen. Dat lukte pas later toen hij praktische en militaire werken had geschreven waar de prins meer aan had.

Hij trouwde op zijn 68e met een veel jongere vrouw; Catharina Caerls. Hij had toen al 3 van de 4 kinderen. Hij stierf in 1620 in Den Haag. Er zijn veel werken verloren gegaan doordat z’n weduwe er niet naar om keek.
Simon Stevin was één van de grootste uitvinders van zijn tijd. De uitvindingen en de werken van Simon werden in zijn eigen taal geschreven, later werden ze in het Engels en in het Frans vertaald. Dit in tegenstelling tot andere geleerden die alles in het Latijn schreven, wat natuurlijk niet iedereen kon lezen
In 1845 zou in Brugge een standbeeld van hem worden opgericht. Dat werd tegengehouden door felle tegenstanders. Ze vonden hem een afvallige. Ontrouw aan het Katholieke geloof dus. In 1847 kreeg hij toch nog een bronzen beeld, want een jaar ervoor was beweerd dat hij altijd Katholiek was gebleven. In 1619 waren er 84 kerkdiensten aangevraagd (missen) door ene Simon Stevin. Later bleek dit echter iemand anders te zijn, een moordenaar die zich schaamde die toevallig ook Simon Stevin heette.


3 Simon Stevins ontdekkingen.
Stevin houdt zich in die jaren ook veel bezig met wiskunde. Hij is weliswaar geen onderzoeker op dat terrein, maar schrijft veel leerboeken. Opvallend is dat hij - in tegenstelling tot wat gangbaar was in die dagen - niet in het Latijn maar in het toenmalige Nederlands of het Frans schrijft. Hij schrijft over:
 meetkunde en met name landmeetkunde (iets wat hem als ingenieur en ontwikkelaar van waterbouwkundige en stedebouwkundige werken natuurlijk interesseert);
 het werken met decimale getallen ('De Thiende');
 rekenkunde ('L'arithmétique');
 logica en de kunst van het leveren van een goed bewijs
Hoewel Stevin geen groot wiskundige is de zin dat hij wiskundige ontdekkingen heeft gedaan, is zijn betekenis voor de wiskunde in de Lage Landen groot. Hij heeft er met name voor gezorgd dat er Nederlandstalige leerboeken kwamen en vooral: hij heeft het tientallig stelsel algemeen ingang doen vinden.

Breuken
Simon Stevins boek de thiende kwam uit in 1585, met daarin het pleidooi voor de decimale notatie en het decimaal stelsel voor munten, maten en gewichten. Dit boekje werd vertaald in 1585 in het Frans, in 1602 in het Deens en in 1608 in het Engels.De Thiende is een pamflet van 36 bladzijden dat in de volkstaal geschreven is, zoals bijna alle werken van Stevin. Het is een pleidooi voor het stelselmatig gebruik van het tientallig stelsel, speciaal waar het breuken betreft. Rekenen met breuken werd als moeilijk beschouwd, voornamelijk omdat breuken op allerlei manieren werden geschreven. Stevin stelde voor om een getal, zoals bijvoorbeeld 5¼ , te schrijven als 5(0),2(1),5(2). Hier staat (n) voor 1/10 tot de macht n. Het getal 5frac14 is dus gelijk aan 525(2). Stevin toonde aan dat op die manier het rekenen met breuken even gemakkelijk is als het rekenen met gehele getallen. Zijn voorstel vond gehoor. In Engeland kwamen twee vertalingen uit en deze brachten de Schot John Napier, de uitvinder der logarithmen, er niet alleen toe Stevin's idee over te nemen, maar ook te vereenvoudigen, zodat hij het getal 5¼, ging schrijven als 5,25. Dit heeft tot op heden toe blijvende aanhang gevonden. Stevin stelde ook voor om het decimale stelsel in te voeren voor maten en gewichten. Het metrische stelsel voor maten en gewichten werd evenwel pas 200 jaar later ingevoerd, ten tijde van de Franse Revolutie.


Zeilwagen
Techniek: In 1589 ontwierp Stevin een groot sleep/baggerwerktuig. In 1600 stelde hij het leerplan op voor de ingenieurschool in Leiden: praktische wiskunde voor landmeters en militair ingenieurs. Hij gaf les in wiskunde, natuurkunde en krijgskunde. Hij berekende in 1586 het rendement van de Hollandse wipmolen met verticale as, nuttig als gemaal in de Nederlanden. Rond Delft verbeterde hij het afwateringssysteem m.b.v molens. Pas in 1884 werd die verhandeling overigens uitgegeven. Heel bekend is zijn zeilwagen
Ook nu nog wordt Stevin genoemd in verband met zijn zeilwagen, waarmee hij in 1600 Prins Maurits en gevolg op het strand voor Scheveningen heeft geamuseerd. Zelf was hij hier niet erg trots op, maar ironisch genoeg is die wagen ongeveer het enige dat de meeste mensen nog van hem weten.
Die zeilwagen is vooral een aardigheidje gebleven, maar in de geschiedenis der mechanica blijft Stevin een belangrijke plaats innemen. Hij heeft als eerste de gedachten van Archimedes over het evenwicht van vaste lichamen en vloeistoffen stelselmatig ontwikkeld. Hij behandelde ook de zogenaamde hydrostatische paradox, die vaak aan Pascal toegeschreven wordt.
Stevin was een bewonderaar van de Nederlandse taal. Door hem zijn termen als 'wiskunde’, 'meetkunde’, 'evenwijdig', 'evenredigheid' blijvend in de Nederlandse taal opgenomen. Simon steven gaf trouwens ook les in wiskunde natuurkunde en krijgskunde.

Navigatie
Simon Stevin pleitte voor loxodromisch navigeren op zee: kies voor een constante hoek ten opzichte van de lengtecirkels in plaats van de kortste weg via een grootcirkel; dat laatste vereist voortdurend bijsturen.


Natuurkunde:
De kracht van Stevin ligt in zijn didactisch verantwoorde behandeling, met als meest bekende voorbeeld het evenwicht op een hellend vlak met behulp van de clootkrans.
In 1586 verschenen De Beghinselen der Weeghconst, met o.a. vectoren en het parallellogram, De Weeghdaet en De Beghinselen des Waterwichts: met de opwaartse kracht en de hydrostatische paradox en dat allemaal in goed Nederlands. Simon Stevin ontleedde in De Beghinselen der Weeghconst talrijke situaties waarbij gewichten op hellende vlakken optreden.




Hij analyseerde het evenwicht van drie krachten, bepaalde zwaartepunten van vlakken ´vande Platten´ en van ruimtelijke figuren ´Nu vande vinding der swaerheits middelpunten vande lichamen´.

´Dynamica´
In Nederland was Stevin de eerste uitgesproken aanhanger en vurig verdediger van Copernicus In zijn werk over astronomie volgt Stevin
zonder meer de leer van Copernicus over de beweging van de Aarde, dat op dat ogenblik nog
door velen als godslastering werd beschouwd. Emmius kwalificeerde de astronomische theo-
rieën van Stevin als slecht en hij vond het spijtig dat de naam van de prins verbonden zou
worden met dit “vuil”
Copernicus wordt beschouwd als de grondlegger van de heliocentrische theorie, die stelt dat de zon in het midden van het zonnestelsel staat en dat de planeten er omheen draaien. (In de Oudheid was Aristarchos van Samos tot de zelfde conclusie gekomen.) Dit in tegenstelling tot het destijds gebruikelijke geocentrische wereldbeeld, waarbij de aarde en mens werden geacht het centrum van het heelal te vormen. Wel bleef hij bij het idee van Claudius Ptolemaeus dat de planeten éénparige cirkelbewegingen maken. Copernicus' model bevatte nog enkele tientallen kleine epicykels - dit zijn correctieve hulpcirkels om de banen van de planeten kloppend te maken met de waarneming.
Ook ging hij ervan uit dat alle sterren zich op dezelfde enorme afstand van de aarde bevinden als van de zon, dus ver buiten de baan van de planeet Saturnus. Parallax door de jaarlijkse gang van de aarde om de zon zou onmeetbaar klein zijn. In druk werd zijn systeem pas gepubliceerd in de Narratio prima (1540) van Rheticus. Copernicus schreef in 1530 een groter manuscript, De Revolutionibus Orbium Coelestium (Over de omlopen van de hemellichamen).

Omdat deze theorie in tegenspraak was met de toenmalige leer van de rooms-katholieke kerk die het wereldbeeld van Aristoteles en Ptolemaeus aanhing, aarzelde Copernicus lang over publicatie. Pas na tussenkomst van de jonge astronoom Rheticus (Georg Joachim von Lauchen) uit Wittenberg stemde Copernicus in met de publicatie. Hij gaf een vriend zijn manuscript mee voor Rheticus, die het uiteindelijk in 1543 liet drukken in Neurenberg. Volgens de legende kreeg Copernicus het eerste exemplaar op zijn sterfbed overhandigd. De uitgever Osiander had er een voorwoord aan toegevoegd, met de strekking dat het heliocentrische wereldbeeld vooral moet worden gezien als een wiskundig model en niet als de realiteit. Het is waarschijnlijk door dit voorwoord dat de onrust die het heeft veroorzaakt binnen de Kerk relatief beperkt is gebleven.

Taal:
De motieven van Simon Stevin ten gunste van het gebruik van het ´Duytsch´ werden onder meer uiteengezet in de inleiding tot De Weeghconst onder de kop: Uytspraeck van de weerdicheyt der Duytsche tael. Nederlands was volgens hem zelfs het meest geschikt als voertaal van de wetenschap(!) (door de vormingswijze van woorden en samenstellingen). Stevin heeft de wetenschap toegankelijk gemaakt en het (Neder)duytsch verrijkt, vooral met technische termen, o.a. met de woorden: wiskunde, driehoek, zwaartelijn en loodlijn. Hij ging daarbij zorgvuldig te werk: luchtledig (zonder lucht) tegenover ijdel (helemaal niets). Hierbij werd hij gesteund door de rederijkerskamer: In Liefde Bloeyende. Ook woorden als hoofdstuk, geweten, in het oneindige, rechtsgeleerde, neutraal, beginsel, opschrift, hebben we aan zijn invloed op de Nederlandse taal te danken.
Wiskunde stamt van wisconst, een woord dat wellicht door Simon Stevin werd ´gesmeed´. Woorden waarvan aangenomen wordt dat Stevin ze aan het Nederlands toevoegde, zijn bijvoorbeeld: evenredigheid, stelkunde, kegelsnede, raaklijn, gegeven, rechthouckich, evewijdich, lanckworpigh, evenaar, middellini, vlack, sichteinder, middelpunt. Woorden die Simon Stevin waarschijnlijk heeft geput uit de omgangstaal: menichvuldighen, noemer, rekenen, somme, telder, tellen, mael, viercant, wortel, worteltrecken, aftrekken, cijfer, deelder, deler, delinghe, ghebroken, getal, helft, ghebreeckende (het getal nul).
'Ommedat al de werelt gheen latijn en can'

Militair:
Stevin was trots op zijn functie van militair ingenieur. Hij kwam in 1593 bij Maurits als ingenieur in persoonlijke dienst, in 1594 schreef hij Stercktebouwing. Zo ontwierp hij bijvoorbeeld sluizen om land onder water te zetten o.a. voor Oostende dat daardoor een beleg door de Spanjaarden drie jaar lang kon volhouden. In 1604 werd hij kwartiermeester in het Staatse leger. Omdat hij privédocent en raadgever van prins Maurits was, komen in de Wisconstighe Ghedachtenissen (in 1605-1608 uitgegeven) ook bijdragen van de prins voor. Het is een weerslag van zijn lessen en behandelt astronomie, wiskunde en boekhouding. Dit boek werd in 1608 vertaald in het Latijn door Snellius onder de titel: Hypomnematica mathematica. In 1634 volgde een Franse vertaling: Oeuvres Mathématiques. In 1617 verscheen: Castrametatio, bouw en inrichting van een legerkamp.


Relevantie/Conclusie?
Stevin's belangrijkste werk

De werken van Simon Stevin:
 Over de wiskunde:
 "Tafelen van interest, mitsgaders de constructie der selver, ghecalculeert door Simon Stevin Brugghelinck, t'Antwerpen, by Christoffel Plantijn in den gulden Passer" (1582, een boek met rentetabellen)
 "Problemata Geometrica" (1583, een boek waarin hij niet alleen talloze meetkundige problemen behandelt, maar ook de werking uiteen zet van een groot aantal, vooral in de landmeetkunde gebruikte, instrumenten)
 "De Thiende" (1585, over decimale getallen).
 "Dialectice ofte Bewysconst" (1585, het eerste Nederlandstalige boek over de kunst van het leveren van een bewijs en van de logica).
De volledige titel van dit werk laat duidelijk zien waar het over gaat: "Dialectike ofte Bewysconst. Leerende van allen saecken recht ende constelick Oirdeelen; Oock openende den wech tot de alderdiepste verborghentheden der Natueren. Beschreven int Neerduytsch door Simon Stevin van Brugghe. Tot Leyden, By Christoffel Plantijn."
 "L'Arithmétique" (1585, in het Frans geschreven boek over rekenkunde en de algebra van de eerste vier boeken van Diophantos van Alexandrië)

Stevin verwijst in "De Thiende" geregeld naar dit boek wanneer het gaat om problemen van rekenkundige aard die hij bekend veronderstelt.
 "Wisconstighe Ghedachtenissen" (1605 - 1608, de theorie van zijn lessen aan Prins Maurits waarin niet alleen wiskunde staat, maar ook onderwerpen uit de mechanica, de astronomie, de perspectiefleer, het boekhouden en de navigatiekunde voorkomen)
De volledige titel luidt: "Wisconstighe Ghedachtenissen, Inhoudende t'ghene daer hem in gheoeffent heeft Den Doorluchtichsten Hoochgheboren Vorst ende Heere, Maurits, Prince van Oraengien, Grave van Nassau, Catzenellenbogen, Viand, Moers, etc. Marckgraef vander Vere, ende Vlissinghen etc. Heere der Stadt Grave ende s'landts van Cuyc, St Vyt, Daesburch, etc. Gouverneur van Gelderlant, Hollant, Zeelant, Westfriesland, Zutphen, Utrecht, Overyssel etc. Opperste Veltheer vande vereenichde Nederlanden, Admirael generael vander Zee etc. Beschreven deur Simon Stevin van Brugghe. Tot Leyden, Inde Druckerye van Ian Bovwensz. Int Iaer M.DC.VIII."
 Over natuurkunde:
 "De Beghinselen der Weeghconst" (1586, over maten en gewichten)
 "De Weeghdaet" (1586)
 "De Beghinselen des Waterwichts" (1586)
 "De Stercktenbouwing" (1594, over het bouwen van versterkingen, Stevin was toen al in dienst van Prins Maurits)
 "De Havenvinding" (1599, behandelt de vraag hoe een schipper een bepaalde haven kan bereiken zonder dat hij de geografische lengte van zijn schip kent)
 Over andere onderwerpen:
 "Het Burgherlick Leven" (1590, over de rechten en de plichten van de burgers)