Nieuw-Zeeland

Inleiding

Hoewel Nieuw – Zeeland iets verder uit de route ligt dan andere vakantiebestemmingen/reisbestemmingen, maakt het de moeite die het kost om er te komen meer dan goed. Dit mooie land is niet meer weg te denken van de kaart van het wereldtoerisme.
Nieuw – Zeeland meet van noord naar zuid maar net 1755 km, maar heeft alles wat u zich daar kunt wensen voor een fantastische en verrassende vakantie.
De natuur vormt een van de grootste attracties van het and en in dat opzicht zult u niet teleurgesteld worden. Dit schone, ongerepte land beschikt over wel zo’n 13 parken, die samen 30 % van het grondbezit verslaan. Deze parken omvatten, meren, rivieren met forel, fjorden en gletsjers, vulkanen en geisers, stranden en baaien, bergen en heuvels met bemoste ravijnen en noem maar op.
Dit is het beeld van Nieuw-Zeeland dat wij hebben, maar minder bekend is een pas ontdekt cultureel zelfvertrouwen in de literatuur, film, kunst en zelfs de mode.
Creativiteit heeft veel steden een kosmopolitisch tintje gegeven, voortdurend op de unieke samensmelting van de cultuur van de Maori’s en Europeanen, die zo kenmerkend is voor Nieuw – Zeeland. Behalve deze culturele productiviteit heeft ook de keuken van Nieuw-Zeeland haar saaie imago van zich afgeschud en een bijzondere stijl ontwikkelt die de nu
internationaal befaamde wijnen van het land aanvult.
De uitstekende toeristische infrastructuur en de ontspannen gastvrijheid van de Nieuw-Zeelanderaan dit dunbevolkte land, door de Maori’x Aotearoa, of Land van de Lange Witte Wolk gedoopt, nog aangenamer.

Geografie

Nieuw-Zeeland ligt bijna precies halverwege tussen de evenaar en de Zuidpool en bestaat uit twee hoodfeilanden, het Noordereiland en het Zuidereiland en een derde kleiner eiland, Stewart Island, voor de kust van het zuidpunt van het Zuidereiland en een aantal eilandjes ten zuiden en ten oosten van de grote eilanden.

Het Land

Het landschap van Nieuw-Zeeland wordt gedomineerd door de bergketens die over beide eilanden lopen, er zijn 223 toppen bekend met de hoogte van meer dan 2300 m, waarvan Mount Cook op het Zuidereiland de hoogste is, en meer dan 75 % van het land light meer dan 200 m boven de zeespiegen.
De twee hoofdeilanden zijn betrekkelijk smal, zodat geen enkel plek het binnenland hemelsbreed op meer dan 110 km van zee ligt

Het Klimaat

Nieuw-Zeeland kent een gematigd klimaat en als gevolg van de geisoleerde ligging ten opzichte van ander landmassa’s zijn de seizoenverschillen betrekkelijk gering. De seizoenen zijn tegenovergesteld aan die op het noordelijk halfrond. Op het Noordereiland is het over het algemeen warmer dan op het Zuidereiland.
De seizoenen zijn in Nieuw-Zeeland precies tegenovergesteld als in Nederland. Het is zomer van december tot en met februari en winter van juni tot en met augustus. Van het noorden naar het zuiden wordt het steeds kouder.
Het Zuideiland kent de grootste temperatuurverschillen met warm en droog weer in het noorden en oosten en in het westen en zuiden kouder en natter weer.

Bevolking

Nieuw-Zeeland telt in totaal ongeveer 3,6 miljoen inwoners, waarvan ongeveer 75 procent op het Noordereiland woont.
Iets minder dan een kwart van de totale bevolking woont in agglomeratie van Auckland.
Ongeveer 79,5 % van de Nieuw-Zeelanders is van Europese afkomst.
Het merendeel stamt van Engelse of Schotse voorouders, een handjevol komt uit Ierland of Wales en een aanzienlijk aantal uit Nederland.
Maori’s maken ongeveer 13 % van de bevolking uit, Polynesiers uit het Stille Zuidzee gebied 5 %. Zij wonen vooral in Auckland. Sinds kort neemt immgratie uit Aziatische landen al Vietnam, Laos, Cambodja, Hong Kong en Taiwan toe.

De Maori’s

Voorouderverering is nog steeds belangrijk in de traditionele Maori-samenleving. De vele goden vertegenwoordigen zaken als oorlog, hemel, zee en bergen. Andere belangrijke onderdelen van de religie zijn de levenskracht , de geest en de spirituele kracht . De afgelopen twee eeuwen heeft het christendom grote invloed gehad op de aloude Maori-tradities en rond 1840 waren bijna alle Maori's bekeerd tot het christelijke geloof.Belangrijke mannelijke Maori's hebben nog steeds tatoeages op delen van het lichaam. Vrouwen hebben alleen tatoeages op het gezicht.De traditionele Maori-samenleving is opgebouwd uit ongeveer 50 stammen die genoemd zijn naar de kano's waarmee hun voorouders in Nieuw-Zeeland aankwamen.De Maori waren van oudsher krijgers, maar er werd ook op het land gewerkt en gejaagd. Alle leden van een stam waren gezamenlijk eigenaar van het grondgebied waarop ze leefden. In het midden van alle dorpen bevond zich de "marae", een open binnenplaats die centraal stond in het sociale leven. Op dat gebied stond ook altijd een soort gemeenschapshuis. De Maori's geloven dat in dit huis ook de voorouders verblijven. Vroeger was er een duidelijke scheiding in klassen, namelijk adel, priesters en slaven. Tegenwoordig zijn de Maori's geïntegreerd in de Nieuw-Zeelandse samenleving. Het verhalen vertellen over historische gebeurtenissen van generatie op generatie is van groot belang voor de Maori-samenleving. Zang, dans, muziek, bepaalde gebaren en poëzie zijn hierbij ook belangrijk. Het maken van kunstige houtsnijwerken is altijd een specialiteit geweest van de Maori's. Textielbewerking en het maken van sieraden zijn ook populair. De Maori's begroeten elkaar door de neuzen tegen elkaar te drukken. Deze manier van begroeten wordt "hongi" genoemd. Het toenemende schuldbewustzijn van de blanken heeft een eigen zelfbewustzijn ontwikkeld dat "Maoritanga" genoemd wordt betekent dat men trots is op het eigen culturele erfgoed.Toen de eerste blanken aankwamen gaven de maori's zichzelf de naam "tangata maori" dat "het gewone volk" betekent. De blanken noemde ze daarentegen "pakeha", niet-Maori's. De maatschappelijk positie van de meeste Maori's is op dit moment niet zo best. Bijna de helft van de Maori's krijgt overheidssteun en een kwart verdiend maar NZ$ 400 per week. Maar een klein aantal heeft een leidende functie bij de overheid of het bedrijfsleven. Ook het aantal academisch geschoolde Maori's is maar gering. Dat dit vaak tot problemen leidt tussen de Maori's en de blanke bevolking van Nieuw-Zeeland mag duidelijk zijn.De kwestie van de landrechten beheerst al sinds de negentiende eeuw de verhouding tussen de overheid en de Maori's. Door het Verdrag van Waitangi in 1840 werden de Maori's in feite onteigend van hun grond. Zelf dachten ze dat ze de Engelsen slechts het recht van bestuur over hun land gaven. In 1994 werd het Waitangi Tribunaal in het leven

Landbouw en veeteelt

In de landbouw is de veehouderij met ca. 9 miljoen runderen de belangrijkste sector. De melkboerderijen en de bedrijven met intensieve schapen- en slachtveeteelt bevinden zich voornamelijk op het Noordeiland. Nieuw-Zeeland is een van de grootste exporteurs ter wereld van lams- en schapenvlees. De extensieve schapenteelt in de hooglanden van het Zuideiland dient voornamelijk voor de wolproductie. Nieuw-Zeeland is het derde wolproducerende en tweede wolexporterende land in de wereld. Er zijn ca. 50 miljoen schapen en er zijn bedrijven die meer dan 12.000 schapen hebben.De opbrengst van de akkerbouw, die zich voornamelijk richt op de verbouw van graan, haver, gerst, aardappelen, groenten, fruit en tabak, dekt de binnenlandse vraag volkomen. Bijzondere producten zijn o.a. de "kumara", een zoete aardappel die alleen op het Noordeiland groeit en "tamarillos", een soort vlezige tomaten. "Nashis" is een kruising tussen een appel en een peer.Belangrijke exportproducten zijn kiwi's, die zelf ooit ingevoerd zijn, passievruchten, appels en peren. Voor de binnenlandse markt worden sinaasappels, limoenen, kersen, pruimen en abrikozen gekweekt.De rijke visgronden rondom Nieuw-Zeeland, waar o.a. ook oesters, kreeft en mosselen voorkomen, worden sinds de instelling van de 200-mijlszône aanzienlijk professioneler geëxploiteerd. Een jaarlijks quota-stelsel zorgt ervoor dat de verschillende vissoorten verantwoord beheerd worden. Ook viskwekerijen zijn flink in opmars. In 1998 werd er 635.711 ton zeevis gevangen.Een kwart van de oppervlakte van Nieuw-Zeeland is met bossen bedekt (ooit was dat 80%), die steeds meer grondstoffen voor de houtindustrie leveren. De houtindustrie exporteert o.a. hout, houtpulp, papier en fineer. In de houtindustrie en aanverwante industrieën werkten in 1998 29.000 mensen.
werkten in 1998 29.000 mensen.

Nieuw-Zeeland….. nog altijd een immigratieparadijs?

De immigranten van de Zuidzee-eilanden vormen een al even nijpend probleem voor NZ. Ze komen van Tongo, West Samoa en de Cook-eilanden, glokt door kleur-televisies, koelkasten van auto’s in de blinde hoop een baan te vinden om al dat moois ook aan te kunnen schaffen. Volgens officiele tellingen zijn het er rond de 140.000. Hoewel ook in NZ vormen illegale immigranten een probleem. De schattingen liegen er niet om. Volgens veel hoge ambtenaren wonen alleen in Auckland meer Tonganezen dan in Tongo zelf.
De afgelopen jaren hebben meer etnische groepen NZ als een tweede vaderland gezien, waaronder de Hongkomg-Chinezen. Zij wilden de gevolgen in hun thuisland om de machtswisseling niet afwachten en weken uit naar landen zoals NZ en wel met een grote zak geld en porties gretigheid om te investeren. Ook de Nieuw-Zeelandse economie is daar wel happig op, aangezien het land in alle opzichten ver van Europa afligt, geografisch gezien precies aan de andere kant van de wereld.

Het multiculturele Nieuw-Zeeland

70,6 % Blanken met Europese voorouders
12,9 % Maori
11,1 % Andere
3,5 % Polynesiers van de Zuidzee-eilanden
1,1 % Chinezen
0,8 % Indiers

Wellington

Volgens een Maori-legende was een ontdekkingsreiziger Kupe de eerste die de haven van Wellington ontdekte. Toen de eerste European arriveerden, werden ze verwelkomd door de Maori’s, in de hoop dat ze bescherming zouden bieden tegen naburige stammen.
Wellington was de eerste van een reeks nederzettingen die door de New Zealand Company uit Londen werd opgezeten werd opgezeten werd al snel een succesvolle handelsport.
Hoewel president Hobson oorspronkelijk Auckland koos als hoofdstad, bleek het te ver verwijderd van de snelgroeiende poputatie van het Zuidereiland. In 1865 koos een commissie Wellington als nieuwe hoofdstad van Nieuw Zeeland.
Wellington wordt ook wel een winderige stad genoemd, hij staat bekend om de fluitende wind in de Cook Strait. Deze kan snelheden bereiken van 90 km/u en wordt in de stadscentrum in een trechter van hoge flatgebouwen geperst tot een angstaanjagende maalstroom. De wind komt het meeste voor in de herfst of in de lente.
Wellington is eigenlijk een stad van regeringsambtenaren, diplomaten en internationale zaken, maar lonkt ook naar de rol van culturele hoofdstad van het land. Wellington bezit een van de grootste musea van Nieuw Zeeland.

Bronvermelding

Boek 1: Nieuw-Zeeland
Schrijver: Bruni Gebauer / Stefan Huy
Uitgever: Merian XL of Deltas
Jaar van uitgave: stond er niet in vermeldt.

Boek 2: Nieuw-Zeeland
Schrijver: Nick Hanna
Uitgever: samenwerking met, Thomas Cook Group
Jaar van uitgave: 2000.