Kinderarbeid

Inhoud:

Inleiding Waarom is er in India nog kinderarbeid? Wat doet de regering? Wat vinden de westerse landen van kinderarbeid? Conclusie
bronvermelding

Inleiding

Wij hebben dit onderwerp gekozen omdat wij het zelf heel erg vinden dat kinderen moeten werken om in leven te blijven in plaats van naar school te gaan en een goede opleiding te
volgen om een baan te krijgen waarmee ze voldoende verdienen om hun gezin te kunnen onderhouden. Kinderarbeid komt voornamelijk voor in de landbouw en in de industrie. In India, Pakistan en Bangladesh werken veel kinderen als tapijtknoper. In Peru is 20 procent van de mijn werkers jonger dan 18, toch is de internationale minimum leeftijd voor mijmwerk 18 jaar. Een zeer gruwelijke vorm van kinderarbeid is inlijving in het leger. In de oorlog tussen Iran en Irak werden kinderen onder de vijf gedwongen om door mijnen velden te lopen om de mijnen op te sporen. Dat velen kinderen hierbij om het leven kwamen of verminkt werden, vonden de machthebbers van Iran niet belangrijk.

Waarom is er in India nog kinderarbeid?

Er zijn verschillend redenen voor kinderarbeid in India.

Armoede is een van de belangrijkste oorzaak van kinderarbeid, als de kinderen van een gezin niet werken zijn de inkomsten vaak zo laag dat het gezin te kort geld heeft om eten te kopen. Soms is de armoede van een gezin zelfs zo erg dat de kinderen gedwongen om met degene mee te gaan waar de ouders schulden hebben. Maar kinderen verdienen zo weinig dat de schuld nooit snel kan worden terug betaald. Zo worden die kinderen een bezit van de geldleners. Dit is in de wet verboden maar in India komt het nog veel voor. Kinderarbeid leidt tot nieuwe armoede want die kinderen kunnen niet naar school en kunnen dan geen fatsoenlijke baan krijgen zonder goede opleiding wat weer leidt tot kinderarbeid. Ook is er in veel landen waar kinderarbeid voorkomt geen leerplicht. Vaak zijn er zelfs geen scholen in de buurt dus heeft het vaak geen zin om niet te werken. Van de hele dag op straat of thuis rond hangen worden de kinderen ook niet veel beter. Als er wel een school is bestaat deze meestal uit niet meer dan twee oude lekkende klaslokalen, er zijn meestal ook geen leermiddelen aanwezig. Het komt vaak voor dat de leraar niet komt opdagen omdat hij er een extra baantje bij heeft. In 1950 is er een nieuwe grondwet aangenomen waarin staat dat binnen 10 jaar alle kinderen onder de 14 jaar naar school moeten. Dit is nog steeds niet zo. In de deelstaat Kerala gaan de kinderen wel naar school. Maar 3 procent van de kinderen werk, de rest doet allemaal de basisschool en een vervolg opleiding. In Kerala wordt dan ook dubbel zoveel geld uitgegeven aan onderwijs als in de andere deelstaten

Ook is er steeds meer vraag naar kinderen die willen of moeten werken door verandering van de productie proces in derde wereld landen. Veel internationale bedrijven besteden het uitvoeren van hun orders uit aan bedrijven in lage loonlanden. Aan deze bedrijven is het dan om deze order zo goedkoop mogelijk uit te voeren anders gaat hij naar een ander bedrijf. Kinderen zijn de goedkoopste werkkrachten dus willen de bedrijven als liefste kinderen in dienst.

De toename van de bevolking is ook een oorzaak van de goedkope kinderarbeid. Hoe meer kinderen er zijn hoe goedkoper. Daarom doen hulp verleners veel aan voorlichting over gezinsplanning.

Wat doet de regering?

Na de onafhankelijkheid had de regering van India het idee de zaken allemaal zelf te kunnen regelen, zonder hulp van het westen. De Indiase staat had veel belangrijke bedrijven in handen zoals de post- en spoorwegen en verscheidene staal fabrieken. Verder wilden de Indiërs graag alles zelf produceren en het liefst niets invoeren. Helaas werkte dit beleid niet goed. Er bleef veel armoede en omdat er weinig werd gedaan aan de verbetering van het onderwijs was nog steeds het overgrote deel van de bevolking analfabeet, dit is een groot probleem want bij veel beroepen moet je kunnen lezen en schrijven. In 1991 was de staatskas van India leeg. De Indiase regering kon allen maar een lening afsluiten op voorwaarden er meer marktgericht werden. Dat wil zeggen dat India nu meer gericht is op wat de consument wil hebben. Maar met deze verandering is het grootste probleem van India nog niet opgelost.

Wat vinden de westerse landen van kinderarbeid?

De westerse landen vinden het kind onvriendelijk dat er nog steeds kinderarbeid in de wereld is en proberen er wat aan te veranderen, want iedereen heeft recht op een opleiding zodat ze later een goede baan vinden en hun gezin kunnen onderhouden. Je hebt in de wereld verscheidene hulp instanties, Unicef is er een van. Unicef probeert in India (en andere landen waar geen goed onderwijs stelsel is) projecten op te zetten om onder anderen te zorgen dat er wel goede scholing komt. Zodat kinderen naar school kunnen en een goed beroep leren. Ook de 4de wereld top laat het er niet bij, er wordt vaak over gediscussieerd want het is een groot probleem.

Conclusie

Kinderarbeid heeft een aantal oorzaken: gebrek aan scholing, armoede, bevolkingsgroei en verandering in de productie proces. Doordat kinderarbeid moeilijk op te lossen oorzaken heeft zal het nog lang duren voor dat het helemaal is uitgebannen. Maar er is een begin gemaakt, Kerala is een goed voorbeeld, doordat daar een goed lopend onderwijs systeem is werkt er maar 3% van de kinderen onder de 14 jaar. Hier uit blijkt dat gebrek aan onderwijs het grootste probleem is, als je dat oplost zal er al veel minder kinderarbeid in zijn in India.

De regering heeft een deel van de schuld voor het nog bestaan van kinderarbeid. Doordat de regering na het onafhankelijk worden van Engeland de problemen graag zelf wilde oplossen zonder buitenlandse hulp. Westers landen doen zoveel mogelijk hun best om kinderarbeid uit te bannen.

Wij hebben van dit werkstuk veel geleerd over kinderarbeid en de oorzaken.

Bronnen

www.indianet.nl
www.scriptie.fnv.nl
dop.vgc.be