The sound of music, de musical

Algemene gegevens

Titel van de voorstelling: The Sound of Music
Naam van de auteur: Howard Lindsay & Russel Crouse.
Naam van de regisseur: Paul Eenens
Namen van de hoofdrolspelers: Maaike Widdershoven en Hugo Haenen

Plot:
Maria Rainer, een levenslustige en vrijgevochten postulante van de Nonnberg Abdij, wordt door Moeder Overste naar het huis van kapitein Georg von Trapp gestuurd als gouvernante van zijn zeven kinderen. Zij brengt door de kinderen te leren zingen weer licht in het leven van de kapitein. Ze raakt op een gegeven moment verliefd op de kapitein die al verloofd is. De kapitein is ook verliefd op haar, dus hij verbreekt zijn verloving, en trouwt met Maria. Dan breekt er oorlog uit en von Trapp wordt opgeroepen om bij de Duitse marine te komen. Een goede vriend van Georg, Max Detweiler zoekt een kandidaat voor deelname aan het Salzburg Festival. De familie von Trapp gaat optreden. Na het optreden vlucht de familie op een spectaculaire wijze over de bergen naar Zwitserland. De musical is gebaseerd op meerdere boeken, films en toneelstukken.

Het toneelbeeld

De theaterzaal -

Het stuk werd opgevoerd in Carré in Amsterdam. Carré is al erg oud. Vroeger werd het gebruikt voor circussen. Het gebouw is heel erg sjiek. De zaal vond ik heel speciaal. Hij is best wel klein, maar heel erg hoog. Er is zijn een paar stoelen beneden, en verder zijn er heel erg veel balkons. De tribune loopt heel erg stijl omhoog zodat je bijna boven of onder iemand zit. Dit is wel een voordeel, want zo is iedereen heel erg dicht bij het podium en kun je de voorstelling beter zien en zijn toneelkijkertjes overbodig. De stoelen waren niet echt comfortabel, dus aan het eind van de voorstelling had je een beetje last van je rug. Het er ook allemaal wel heel erg krap. Beenruimte had je niet. Als je een beetje lang was zat je met je knieën tegen de rug van de mensen voor/onder je. En bij de aanvang van de musical, toen iedereen plaats moest nemen moest je vaak opstaan omdat er mensen langs moesten om bij hun gereserveerde plek te komen, maar dat viel niet mee. Wij zaten op balkon 5 en redelijk in het midden van de zaal. Dat vond ik een mooie plek.

Decor -
Het decor verschilde per scène. Maar elk decor was erg mooi en ze leken ook heel echt. Bijvoorbeeld de woonkamer in het huis van kapitein von Trapp. Er was net als in de film een grote trap, en er werden veel meubels gebruikt.

Licht -
Er werd in de musical best wel veel met licht gedaan. Om te beginnen met kleuren. Een scène in het bos was bijvoorbeeld met groen licht. En een scène die ’s nachts werd gespeeld met blauw. Maar ook hebben ze bij bijvoorbeeld een scène in het bos iets met het licht gedaan zodat het leek of het de schaduw was van de bewegende bladeren van de bomen.

Attributen -
Van attributen werd zeer veel gebruik gemaakt. Zoals ik al vertelde waren er veel meubels. Verder gebruikten ze alles wat ze in de film ook gebruikten, zodat het echt een kamer of balkon uit die tijd leek.

Kostuums -
De kostuums die ze droegen waren zeer mooi. Ze waren precies zoals men ze in die tijd (1938) droegen. Ze waren ook heel gedetailleerd. Het uniform van de kapitein had ook allemaal medailles en onderscheidingen erop. Het was heel erg te vergelijken met de film.

Muziek en geluidseffecten

Muziek werd heel erg veel gespeeld. Het orkest in de orkestbak onder het podium zorgde voor de muziek. De muziek was veelal klassiek. De ondersteunden meestal de zang, maar soms werd er ook muziek gespeeld om handelingen te ondersteunen. Bijvoorbeeld bij de achtervolging van de Duitsers als de familie wil vluchten, toen werd er een spannende snelle muziek gespeeld.

Contact met publiek

Het publiek werd door de spelers niet erg bij de voorstelling betrokken. Behalve als iemand een solo zong, want dan zong die persoon zeg maar naar het publiek. Het was ook niet de bedoeling dat mensen mee zouden gaan zingen, daarom hebben ze de tekst van do,re,mi… veranderd zodat niemand hem helemaal kende. Maar ik vind het niet erg storend dat er zo’n afstand was tussen de spelers en het publiek, omdat ook de tijd verschilt. Ik vind het namelijk niet passend als het spel van nog voor de 2e wereldoorlog gecombineerd wordt met het moderne publiek van nu.

Personages

Maria Rainer – Maria werd gespeeld door Maaike Widdershoven. Maria had de belangrijkste rol in het stuk. Ze is een jonge vrouw die nog erg twijfelde. Ze is ook erg aardig, gedisciplineerd en standvastig. Dat merkte je vooral aan de manier van handelen van haar. Maria had in het stuk meerdere problemen. Het eerste probleem was dat ze zich niet thuis voelde in het klooster en op zoek was naar een plek of situatie waar ze zich wel prettig zou voelen. Het andere probleem kwam later pas naar voren, en dat was dat ze verliefd op de kapitein was. Je kon je in haar het beste inleven, want maakte haar gevoelens heel erg duidelijk door er over te zingen, te praten, of gewoon door haar gezichtsuitdrukkingen.

Kapitein von Trapp – Kapitein von Trapp werd gespeeld door Hugo Haenen. Hij had op Maria na de belangrijkste rol. Kapitein von Trapp is een man die vroeger in de marine heeft gezeten, en niet lang geleden zijn vrouw is kwijtgeraakt. Door het verlies van zijn vrouw is hij heel erg veranderd. Hij is bijvoorbeeld erg tegen veranderingen en hij voedt zijn kinderen heel erg gedisciplineerd op. Hij voelt ook helemaal geen liefde meer. Als Maria de gouvernante wordt van zijn zeven kinderen verandert hij, en er komt weer licht in het leven. Uiteindelijk wordt hij zelfs verliefd op Maria.

De kinderen – De kinderen worden door verschillende kinderen gespeeld. De zeven kinderen van de kapitein speelden ook een belangrijke rol in het verhaal. De kinderen veranderen in de loop van het verhaal heel erg. In het begin zijn ze heel netjes en gesloten en ze hebben ook geen vertrouwen in hun nieuwe gouvernante, en nemen een onvriendelijke houding aan. Pas later, als ze een goede band met Maria krijgen, krijgt Maria het voor elkaar om gewone spontane vrolijke kinderen van hen te maken.

rolverdeling:
Maria Rainer Maaike Widdershoven
Kapitein Georg Von Trapp Hugo Haenen
Max Detweiler Dick Cohen
Elsa Schräder Anne-Mieke Ruyten
Moeder-Overste Esther Been
Liesl von Trapp Céline Purcell
Rolf Gruber Jurgen Stein
Franz de Butler Herman Boerman
Mevrouw Schmidt Marjan Boonen
Zuster Margaretha Annemieke van der Veer
Zuster Berthe Corine van Opstal
Zuster Sophia Simone Escherich

Informatie over de 2 hoofdpersoonspelers:

Maaike Widdershoven (speelt Maria Rainer):

Opleiding
Begon in 1989 haar zangstudie aan het Utrechtse Conservatorium, richting lichte muziek. Stapte na twee jaar over op klassieke zang bij Eugenie Ditewig. Studeerde in 1995 cum laude af als uitvoerend musicus. Volgde masterclassen van onder anderen Margreet Honig en Meinard Kraak en kreeg interpretatielessen van José Koning, Edwin Rutten en Georgie Fame. Heeft momenteel zangles bij Robert Bicknell en Setske Mostaert en volgt acteerlessen bij Jules Croiset, Carel vn Vliet en Mara Otten.
Theater
Speelde de hoofdrol Maria in West Side Story (1996/1997 en 1997/1998), speelde Christine in The Phantom Of The Opera (1994/1996) en was in Anatevka te zien in de rol van Hodel (1998/1999). Nam eind 2000 de hoofdrol van Elisabeth over in de gelijknamige musical. Vervulde in 2001 de rol van Joke in de musical Rex.

Prijzen
Op 5 mei 1999 was Maaike Widdershoven de eerste musicalartiest die de Soetelieve Beurs won: een prijs voor het meest veelbelovende musicaltalent.

Hugo Haenen (speelt Georg von Trapp):

Opleiding
Studeerde aan de Toneelacademie in Maastricht. Kreeg zanglessen van Jummy Hutchinson.
Theater
Speelde in verschillende toneelproducties waaronder Art, Six Pack van Purper, Torch Song Trilogy, Hooikoorts, De Broeikas, Wij Hebben Samen Een Paard van Annie M.G. Schmidt, Goed Fout van Haye van der Heyden en Shakespeare’s Richard De Tweede. Vervulde rollen in diverse producties van Toneelgroep Amsterdam waaronder Titus en Badeloch en Ismene – Of Het Geblindeerde Tuimelraam. Speelde bij Toneelgroep Centrum Brisant Paniek, Mevrouw Gauguin en De Wisselwoning. Was in seizoen 2000-2001 te zien in de rol van Pat Denning en was alternate Julian Marsh in de musical 42nd Street. Was afgelopen seizoen te zien als Bruce Ismay in Titanic De Musical.
Televisie
Speelde mee in verschillende televisieseries, waaronder Wij Alexander, De Keerzijde, Unit 13, Linda, Twaalf Steden Dertien Ongelukken, De Dageraad en De Brug. Speelde daarnaast gastrollen in onder meer Trauma 27/7, Baantjer, ’t Zonnetje In Huis en De Zomer Van ’45.
Film
Was onder meer te zien in Kruimeltje, Leedvermaak, Qui Vive, Papa’s Kleine Meid, Rescuers II/ Two Couples, Eline Vere en Max En Laura En Henk En Willy.

Overig
Muzikale Projecten waaronder De Ark van Noach en een educatieproject van het Nederlands Ballet Orkest. Ontving in 2001 een nominatie voor de John KraaijkampMusicalAward in de categorie Beste Mannelijke Bijrol.

Thematiek en interpretatie

Deze musical is gebaseerd op het werkelijke verhaal, boeken, films en musicals, dus de schrijver van dit stuk heeft niet echt het doel gehad om een speciaal thema naar voren te brengen, maar juist om het oorspronkelijke verhaal na te maken. Er is niet echt een thema te vinden. Als ik toch iets zou moeten noemen zou ik zeggen “de familie von Trapp, want het is zeg maar hun geschiedenis, en de hele musical draait om hen.

Boeiende werking

Het meest boeiende in deze voorstelling vond ik dat het verhaal voor het grootste gedeelte waargebeurd is. En dit stuk is zo goed in elkaar gezet zodat het leek alsof het echt in de geschiedenis is afgespeeld. En ik ben gewoon heel erg geïnteresseerd in hoe men vroeger dacht en leefde.

Structuur

De structuur was erg duidelijk. De volgorde van gebeurtenissen was heel logisch, en alles gebeurde gewoon op volgorde. Tussen alle gebeurtenissen zat ongeveer even veel tijd. En er werd best wel veel van plaats verwisseld. De ene keer speelden ze in het klooster, de andere keer in het huis van de kapitein. In het huis en in het klooster waren ook nog een stuk of drie locaties waar het verhaal zich afspeelde. Er waren dus veel verschillende plaatsen en dus ook decors.

Recensie
Om te beginnen vond ik het decor en de kostuums zeer mooi, omdat het precies zo was als het beeld dat men kent uit de film. De muziek de werd gespeeld was klassiek. Ik houd niet echt van klassiek, maar ik combinatie met de liedjes vond ik het erg mooi. De liedjes waren ook heel leuk. Ze kwamen allemaal uit de film, maar waren vertaald in het Nederlands. Die vertaling was iets waar ik versteld van stond. Ik vond het heel erg knap zoals de tekst overeenkwam met het engels. De personen die de meeste indruk op mij hebben gemaakt waren de kinderen. Ze speelden namelijk zeer goed, en konden super mooi en zuiver zingen. Het zijn eigenlijk hele gewone kinderen net als mij bijvoorbeeld, maar bezitten een fantastisch talent. Ik heb heel veel respect voor hen. The sound of Music is echt een musical voor alle doelgroepen. Iedereen kent de film natuurlijk uit zijn jeugd, en kinderen die krijgen er nu mee te maken. Ik was na afloop heel verrast over de voorstelling. Ik had namelijk niet verwacht dat het zo’n leuke en meeslepende musical was. En dat kwam vooral omdat ik de film al vaak heb gezien, en ik dacht dat ik daarom het hele verhaal al kende en het daarom saai zou zijn. Dat was dus helemaal niet zo. Het verhaal was wel hetzelfde, maar er zaten een heleboel nieuwe scènes in. In de musical kwam veel wals voor. Dat vond ik echt heel erg leuk, omdat ik zelf heel veel van stijldansen houd, en graag zou willen leren walsen. Wat mij ook verraste was dat er humor in voor kwam. Ik zou mensen deze musical zeker aanraden. Het is echt een succes!