Mylene d'Anjou

Vorm Deze caberet voorstelling vond plaats op 5 maart in het Posthuis theater te Heerenveen. Het was een lijsttheater, dus het podium was verhoogd, zodat er een scheiding tussen het publiek en de artiesten ontstaat. Qua sfeer was het heel mooi ingericht. Als je dat theater binnen komt dan lijkt het net een zaal die gebruikt wordt voor feestelijke gelegenheden als een trouwfeest of gewoon een verjaardag, heel geschikt dus ook als theater. Er stonden allemaal statafels met een roodgekleurd doek eromheen en er waren allemaal kaarsen aangedaan. De plaatsen in de zaal zelf, die niet gebruikt werden waren mooi afgewerkt met een doorzichtig doek. Het toneelbeeld: • de kostuums > Micha, de muzikant droeg bruinachtige kleding met een ruimzittende broek en Milene droeg een rood rozig jurkje. • Achtergrondecor > er was een groot projectiescherm waar verschillende mooie kleuren en plaatjes op geprojecteerd werden. Wanneer Mylene ging zingen had ze een andere achtergrond dan wanneer ze cabaret deed. Dat gaf aan dat ze dan de andere Mylene, een heel ander persoon speelde. Er wordt gebruikt gemaakt van muziek, zang . Mylene deed zelf de zang, dat informatie gaf over het volgende sketsche dat ging komen. Deze muziek was heel rustig en serieus, (dit vond ik zelf heel erg saai). en Micha deed de muziek met o.a de bas, was 2e stem en speelde accordeon. Ook gaf hij antwoorden op bepaalde vragen van Mylene, maar dat heeft verder niks met muziek te maken. Micha heeft eigenlijk een versterkende rol, hij geeft de voorstelling net iets meer show. De rolverdeling tussen Mylene en Micha is dus dat Micha meer op de achtergrond staat hij begeleid Mylene met haar show en maakt het allemaal net iets leuker. Toch wordt Micha wel regelmatig naar voren gehaald door Mylene, dan stelt ze bijvoorbeeld een vraag aan hem of maakt grapjes over hem. De genre van deze voorstelling was maatschappijkritisch cabaret, omdat zij veel kritiek levert over hoe het er in de maatschappij aan toe gaat. Ze heeft bijvoorbeeld een hekel aan het verkeer en die rare rijinstructeurs en is daarom wel zes keer gezakt voor haar rijexamen. Het thema van deze voorstelling, dus eigenlijk ook wel genre is “Star” In deze voorstelling gaat het over dat als ster je niet alles van een leien dakje gaat, maar Mylene kent geen schaamte om de spot met haar zelf te drijven.
Inhoud Inhoudelijk gezien is de voorstelling opgebouwd uit een afwisseling van zang en cabaret. Dit is een mooie combinatie, zodat het niet gauw gaat vervelen. Er zijn niet veel cabaretiers die kunnen zingen en ook grappen kunnen maken. Mylene heeft dus als voordeel dat ze een prachtige stemgeluid heeft. Er is dus zit dus wel een vast patroon in deze voorstelling van Mylene d’anjou. Deze voorstelling heet Star, een groot gedeelte van haar show gaat hier dan ook over het heeft er allemaal op een of andere manier wel mee te maken. Dat is wel heel erg knap als je dat kan, het is namelijk heel moeilijk als cabaretier om over dat ene onderwerp te blijven praten. Het is dus zeker een pluspunt van Mylene haar shows. • 'Gemazelt en gepokt, door de wol geverfd' • het lied 'Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk en Bewonder' van Ramses Shaffy (op een niet liefelijke toon). • Leven Is Een Lied' van Willeke Alberti, dat ook wel heel toepasselijk is op het leven Mylene. Mylene laat het publiek echt inleven in haar verhaal. Ze betrekt haar publiek bij heel veel dingen die ze doet en de combinatie van het overactieve enthousiaste Mylene met de humor die ze heeft maakt het grappig. Zo vertelde ze over het rijgebeuren van haar, altijd als zij aan het lessen was ging het goed, maar wanneer ze zo’n rare rij-instructeurs naast haar had zitten en het ook zo irritante verkeer ging het fout. Ze ergerde zich verschrikkelijk aan al die auto’s die bv aan het bumperkleven zijn of mensen die niet opschieten. Ook ergert Mylene zich aan de scholen die de kinderen nooit leren wat zelfvertrouwen op te bouwen. Mylene heeft daar geen last van zo vertelde ze dat ze een keer op het schoolplein had gestaan met een luidspreker en schreewde: “Alle moeders op het plein, we zijn zo blij dat jullie er zijn!"of "I'm a busy mum and I'm okay, let me
hear you say Yo! Let me hear you say Heey!"' Niet dat het helpt maar het geeft
haar het gevoel dat ze meewerkt aan de maatschappij. Ook kan ik me nog herinneren dat ze een paar mensen uit de zaal ging ondervragen of ze bij haar pasten ja of nee. Zo vroeg ze bijvoorbeeld de naam van diegene (die toevallig wel grappig was) en ging ze daar grappen over maken en het beroep. Deze onderdelen zijn mij het meest bijgebleven, omdat ik ze zelf heel erg grappig vond en zulke dingen onthoud je dan sneller. Functie Het doel van de voorstelling is natuurlijk het amuseren van het publiek, omdat zij er een leuk avondje uit van maakt voor het grootte publiek. Toch wil zij ook wel een boodschap overbrengen aan de mensen, zij probeert mensen ervan te overtuigen dat deze maatschappij vol ergernissen zit maar die nooit echt aangekaart worden om het probleem op te lossen. Neem nou als voorbeeld het verkeer of het samen besturen van een land. Mylene had ook nog een stukje dus over het besturen van het land, is het nou zo moeilijk om het samen te doen vindt zij Mylene noemt de tijd waar we nu in zitten een Lpf achtige tijd, degene met de grootste mond komt het verst. Is het nou ze moeilijk het lijkt wel de eerste les van Sesamstraat: S-A-M-E-N, samen!!