Lachen/huilen

ALGEMEEN

1)De gegevens.

Titel van de voorstelling: Lachen/huilen

Naam van de groep: Zuidelijk Toneel Hollandia

Naam van de auteur: Willem de Wolf

Naam van de regisseur: Sanne van Rijn

Datum: Donderdag 4 april vanaf ongeveer half 9

Plek van het theater: Het LAK-theater op het universiteitsterrein

in Leiden in het straatje Cleveringaplaats.

BELEVING

2) Ik werd amper geraakt door de voorstelling, doordat de tussenpozen veel te

lang duurde. Het boeide mij dus niet echt. Ik verliet met een opgelucht

gevoel de voorstelling. Blij dat het toneelstukje eindelijk afgelopen was. Ik

kon het geen minuut langer meer volhouden.

# Er is geen enkel moment in de voorstelling geweest dat me het meest geraakt of geboeid heeft, simpelweg omdat er niks boeiends aan was. # Het stukje ging volgens mij over een liefdesrelatie die in een chinees restaurant op de klippen liep. Dit thema staat heel ver van me af.

VORMGEVING # Wat: Chinees restaurant. Een man en een vrouw ontmoeten elkaar in een

Chinees restaurant, ze gaan hun relatie redden. Het bedienend personeel

kent dit soort ontmoetingen. Op het einde loopt de relatie toch nog stuk. # Hoe: De opbouw is er haast niet in te herkennen, het enige wat je haast ziet is

de ellenlange stiltes. Als er een acteur bewoog of praatte was dat een wonder. Er zat naar mijn idee dus ook geen spanningsopbouw of structuur in. # Chronologisch: Het verhaal werd chronologisch verteld. Voor zover ik weet kon

ik geen flashbacks of flashforwards in de voorstelling zien.

8) Wanneer: De voorstelling speelde zich in het dagelijks leven af. Het tijdstip van

de dag veranderde. Dit werd duidelijk gemaakt door het feit dat de 2

geliefden kwamen en uiteindelijk gingen.

9) Waar: Het verhaal speelde zich af in een Chinees restaurant. Daarin speelde de gehele voorstelling zich af.

10) Wie: De 3 belangrijkste rollen waren die van Carola en Juda (de 2 geliefden)

en Sanne (de serveerster van het Chinese restaurant.

VORMGEVINGSMIDDELEN.

11) Decor: Er was een muur en een gangetje dat aan de linkerkant stond verder

stonden er aan de linker en de rechterkant elk een plantenbak met

achter de linkerplantenbak een wekker. Midden op het toneel stond

een tafel met 2 stoelen waarop het bordje gereserveerd stond. De

tafel en stoelen stonden op een rood tapijt. Verder waren boven de

tafel en stoelen nog heel veel van verschillende maten rode Chinese

lampionnetjes opgehangen.

Het meest opvallend hieraan vond ik de Chinese lampionnetjes.

12) Kostuums en grime: Juda had een herenjas aan met daaronder alledaagse kledij. Carola had een groene jurk aan en Sanne had een blauwe kimono aan.

Ik vond Sanne het opvallendst gekleed, omdat een kimono niet alledaags is en alledaagse westerse kledij wel.

Voor zover ik weet is er geen grime toegepast.

13) Licht: Tijdens de voorstelling werd er voornamelijk met geel licht gewerkt. Tijdens het dansnummertje werd het licht rood, maar zodra dat voorbij was, werd het licht weer geel.

14) Geluiden: Om de zoveel tijd kwam er een lacherig geluid uit de beat-boxen waarop mensen hardop aan het lachen waren. Ook werden er in het midden van het toneelstuk een muziekje gespeeld op de radio die daar in het Chinees restaurant aanwezig was. Een voorbeeld van een sterk moment was die lachende mensen die uit de beat-boxen kwamen galmen. Hierdoor konden wij ook lachen, waardoor wij ook weer iets te doen hadden.

SPEL

15 ) tekst: Voor zover ik weet wordt er geen bestaande tekst gebruikt, maar tekst verzonnen door de auteur Willem de Wolf. Wat mij hieraan opviel, was dat de voorstelling zich in een alledaagse situatie afspeelde. De verschillende personages hadden een zelfde soort woordgebruik. De tekst was zo verschrikkelijk weinig en ging zo langzaam, dat de tekst zeer goed te volgen was, maar totaal niet boeiend en al helemaal niet schokkend was.

16) tekst: De tekst werd door de spelers naturel gebruikt. Ik vond het spel wel geloofwaardig, omdat ik denk dat dit soort situaties vaak en regelmatig voorkomen.

17) fysieke speelstijl: Er was dan wel niet zoveel tekst, maar er waren wel gebaren aanwezig. Zo nu en dan kropen de acteurs door het toneel heen. Ze zetten de wekker uit en als ze dan spraken maakten ze er ook gebaren bij. De acteurs bewogen zich over het toneelvlak door te kruipen.

18) bedoeling v/d regisseur: als er veel tekst is, dan kijk je meteen met je hoofd. Je ziet geen details meer, hoort niet wat er verder nog klinkt aan muziek of geluiden. Ik houd van traagheid omdat je er gevoeliger door gaat kijken.

BESCHOUWING

19) recensie: Helaas heb ik geen enkele recensie over lachen/huilen kunnen vinden.

20) eindoordeel: Ik vond het mar een saaie voorstelling. Het is nog een groot wonder dat ik nog niet in slaap gevallen was, omdat (1) de tussenpozen veel te lang waren. (2) de tussenpozen veel en veel te lang waren en omdat (3) de tussenpozen veel en veel en veel te lang waren.

21) volgende keer: Ik zou de volgende keer zeker niet weer naar een voorstelling van deze groep / regisseur / auteur gaan kijken, omdat de stiltes veel te lang waren. Ik houd niet van traagheid. Bij mij mag er best wel wat tempo in zitten.