Irma La Douce

Voorwoord.

I.v.m. het bezoeken van een aantal theaterbezoeken voor C.K.V., heb ik ervoor gekozen om ook een keer naar een musicalvoorstelling te gaan. In een boekje dat wij via school gekregen hebben zagen wij dat wij dat we konden kiezen voor de voorstelling Irma La Douce in het Kennemer Theater.

In een programmaboekje had ik gelezen dat het een liefdesverhaal is over de prostituee Irma en de politieman Nestor, die een dubbelrol speelt. In de Volkskrant van 1 oktober 2001 stond een recensie die niet al te lovend was. Maar goed, ik heb nog nooit een musical gezien, dus samen met Bastiaan de Graaf, ga ik het gewoon maar eens bekijken.

Toneelgroep Comedia met de de musical Irma la Douce.

1. Algemene gegevens:

Titel van de voorstelling: Irma La Douce
Auteur: Alexandre Breffort
Muziek: Marguérite Monnet
Naam gezelschap: Toneelgroep Comedia
Naam regisseur: André van Den Heuvel
Vertaling en bewerking: Ivo de Wijs
Hoofdrolspelers: Janke Dekker als Irma, Fred Butter als Nestor/Oscar en Carry Tefsen als Bobette
Muzikale supervisie: Ruud Bos
Decor: Ronald de Boer
Geluidstechnicus: Gijs Kater
Plaats en datum voorstelling: Dinsdag 18 december in het Kennemer Theater in Beverwijk
Tijd: 20.15

2. Plot

Samenvatting van het stuk.
De musical Irma La Douce gaat over het hoertje Irma. Het verhaal speelt zich af in één van de buitenwijken van Parijs. Irma is als hoertje erg geliefd en heeft dan ook een uitgebreide klantenkring. De pooier Nestor wordt verliefd op Irma en gaat met haar samenwonen. Nestor is echter heel erg jaloers en vermomt zich als de rijke mijnheer Oscar. Hij bedingt dat hij haar enige klant wordt. Oscar betaalt aan Irma, Irma geeft op haar beurt het geld weer aan Nestor,
Nestor speelt voor Oscar en zo gaat dat steeds maar door. Om écht de kost te verdienen werkt hij zich half dood als schoonmaker. Irma wordt steeds enthousiaster over de galante mijnheer Oscar en het wordt zelfs zo dat Nestor jaloers wordt op zijn eigen vermomming. Het verhaal wordt op een gegeven ogenblik heel ingewikkeld.
Nestor wordt verdacht van de moord op mijnheer Oscar en wordt veroordeeld. Hij wordt verbannen naar een ver oord, hij weet daarvan te ontsnappen en uiteindelijk vindt er een hereniging met Irma plaats.
.
Conflicten.
In dit stuk krijg je te maken met een aantal conflicten. Je ziet in een aantal scènes in een café waarbij een aantal ruige mannen onenigheid hebben met de café houdster ‘Bobette’ , de politie die met behoorlijk wat stemverheffing de orde probeert te handhaven en een aantal conflicten tussen Irma en de jaloerse Nestor.

3. Het toneelbeleid.

De ruimte.
De voorstelling vond plaats in de grote zaal van het Kennemer theater in Beverwijk.
He publiek zat op stoelen die naarmate je meer naar achter de zaal inloop steeds hoger komen te staan. De stoelen staan recht tegenover of rondom het podium. Ook is er nog een balkon. De plaats van het publiek is bij deze voorstelling niet zo van belang. Er vindt namelijk geen interactie met het publiek plaats. Door de vele geluids- en lichteffecten die vast liggen, moeten de spelers zich aan hun tekst houden.

Het toneelbeeld.
Het decor wat bij deze voorstelling werd gebruikt was heel knap gemaakt. De basis was een deel van een stad met als centraal punt de kroeg van Babette. De kap van deze kroeg blijkt later het huis van Irma en Nestor te zijn. Je ziet een kap bewegen, die gedeeltelijk de kroeg afsluit en het huis van Nestor een Irma opent. In het tweede deel van de voorstelling zie je een rechtbank en de gevangenis waarin Nestor zich bevindt. Halverwege de tweede helft word de gevangenis omgedraaid en verschijnt het kroegje weer.

Het toneel werd d.m.v. een enorme hoeveelheid lampen belicht. Afhankelijk van de scène werden bepaalde delen van het toneel sterker of zwakker uitgelicht. Je ziet een straat met een lantaarnpaal, in de kroeg zie je een bar met allerlei flessen en een aantal typisch franse café stoelen en tafeltjes, in het huis van Irma een bed, een kast, een tafel en een stoel staan, een rechtbank met een rechtersstoel en een beklaagdenbank en wanneer Nestor verbannen is zie je hem in een decor van wat bamboeachtige hutten.

De toneelgroep comedia bestaat uit totaal 12 personen die je het hele stuk door in allerlei wisselende rollen ziet spelen. De kleding die de personen aan hebben is aangepast aan de jaren 50. Pakken, broeken met bretels, vesten, blote jurken voor de dames, werkkleding voor de arbeiders, boevenpakken, kleding voor in de rechtzaal, politiepakken etc.
De kleding die de spelers aan hebben heeft geen symbolische betekenis. Het geeft alleen een duidelijk beeld van de tijd waarin het stuk zicht afspeelt. De jaren vijftig.

4. Muziek en geluidseffecten.

Tijdens de hele voorstelling werd er gebruikt gemaakt van allerlei muziek- en geluidseffecten. Op de achtergrond speelde een zesmans-orkestje, waarin een accordeon en een trombone heel vaak te horen waren.

Het hele verhaal wordt uitgevoerd met muziek, liedjes (20 stuks) en tekst.
De liedjes en de muziek ondersteunen duidelijk het verhaal. Aan de muziek kun je horen hoe de sfeer is en de tekst van de liedjes spreekt voor zich.
Deze muziek- en geluidseffecten dienen niet alleen als overgang naar een volgende scéne, maar spelen een overheersende rol in het stuk.

5. Personages.

De drie belangrijkste personages in de musical zijn Irma la Douce, Nestor le Fripé en Oscar en Bobette.

Karakters.

-Irma la Douce is een geliefd Parijs hoertje, dat verliefd wordt op haar pooier.

- Nestor le Fripé speelt een dubbelrol. Hij speelt als Nestor de pooier van Irma en vermomt zich als de schatrijke hoerenloper Oscar, zodat Irma nog maar één klant hoeft aan te houden.

-Bobette, is de kroegbazin. Zij speelt de rol van vertelster in het stuk. In haar café is het zo’n goedzak die alle problemen aanhoort en iedereen probeert goede raad te geven.

Irma en Nestor (Oscar) leer je in het stuk goed kennen. Je ziet wat ze in het dagelijks leven doen en wat voor problemen ze tegen komen. Bobette leer je wat minder goed kennen. Je ziet haar alleen in de rol van verteller en ziet wat ze doet als ze in het café bezig is. Over haar verdere leven kom je niet zoveel te weten.

Ik vond dat de drie hoofdrollen allemaal heel overtuigend gespeeld werden. Vooral de kroegbazin werd heel goed gedaan. Ik vond haar af en toe heel grappig en onverwachts uit de hoek komen.

6. Thematiek en interpretatie.

Het hoofdthema in dit stuk was eigenlijk heel simpel. Een muzikaal liefdesverhaal van het hoertje Irma wat zich afspeelt in een buitenwijk van Parijs in de jaren vijftig.

Ik denk dat de regisseur dit thema niet helemaal op zijn eigen manier heeft uitgewerkt. Deze musical ging al in 1956 in Parijs in première, in 1960 was er een Nederlandse versie door het Amsterdams toneel en er is een film over gemaakt. De tekst en muziek bestonden dus al. Ik vermoed dat de regisseur het aangepast heeft aan de mogelijkheden van deze tijd met decors en muziek etc.

Het thema sluit niet echt aan bij mijn belevingswereld. Dit wereldje met hoeren en pooiers die op elkaar verliefd worden, zijn nog geen dingen waar ik mee te maken heb gehad.

7. Boeiende werking.

Ik heb vol bewondering naar dit stuk gekeken. De prachtige decors, dans, muziek, liedjes en lichteffecten heb ik vol bewondering bekeken. Aangezien ik nog nooit een musical “live” heb meegemaakt, vond ik dit voor de eerste keer een boeiende ervaring. Er waren in deze musical geen dingen die ik niet interessant vond.

8. Structuur.

De gebeurtenissen werden in een soort verhaalvorm gepresenteerd, door Bobette de café houdster. Zij vertelde een stukje over Irma en Nestor en dan zag je dat die bepaalde situatie werd gespeeld. Uiteindelijk kwam je weer terug bij Bobette en dan verplaatste het stuk zich weer naar een andere situatie.

Je ziet dat het stuk begint in het dagelijks leven van Irma. In chronologische volgorde zie je hoe het stuk verder verloopt. De pooier Nestor die verliefd wordt, mijnheer Oscar die op het toneel verschijnt, hoe Nestor werkelijk aan zijn geld komt, een veroordeling, Irma die zwanger is, de verbanning van Nestor en de uiteindelijke hereniging.

In de musical zie je een aantal wisselingen van tijd en plaats. Door het verhaal van Bobette weet je dat je weer een stukje verder in de tijd bent en door de zwangerschap van Irma kun je zien dat de tijd verstrijkt. Door de wisselingen van de decors zie je dat het verhaal zich op een andere locatie afspeelt.

9. Recensie.

Ik vond dit een hele leuke voorstelling om te zien. Het verhaal op zich vond ik niet zo spannend, maar de manier waarop de musical werd uitgevoerd met decors, zang en dans vond ik wel leuk. De drie hoofdrolspelers vond ik hun rol prima spelen. Alle drie de spelers moesten een aantal liedjes zingen, wat ze prima deden. Vooral Janke Dekkers vind ik een mooie stem hebben. De rol van Nestor en Oscar leek me heel moeilijk om te spelen. Je moet elke keer weer omschakelen van zo’n ruige pooier naar zo’n deftige mijnheer Oscar. De rol van Bobette werd heel goed gedaan door Carry Tefsen. Een ruige kroegdame, is een rol die ze heel goed kan spelen.

Via de Vest in Alkmaar heb ik een aantal kopiën gekregen van een aantal recensies.
De recensies over dit stuk waren eigenlijk heel wisselend. Het verhaal van het stuk is flinterdun, de karakters blijven oppervlakkig (de Volkskrant, de musical balanceerde voortdurend op de rand van een Wim T. Schippers-achtige parodie (Algemeen Dagblad), Irma la Douce ouderwets, maar vaardig (N.R.C.). Ik heb een recensie bijgevoegd Wanneer ik anderen een tip zou geven over deze voorstelling zou ik alleen maar zeggen, doen! Je hebt met deze voorstelling gewoon een gezellige avond, waar ik me kostelijk heb geamuseerd.

Artikel uit Brabants Dagblad van 22-11-2001

'Irma la Douce' oubollige klucht

Iedereen kent Irma la Douce als film met Shirley Maclaine en Jack Lemmon. Maar als musical bestond dit stuk al veel eerder, in 1956. Soms wordt dit verhaal over het Franse hoertje Irma en haar grote liefde Nestor weer eens uit de kast gehaald. Zoals dit theaterseizoen door Toneelgroep Comedia. Het stuk van Alexandre Breffort heeft de strijd tegen de tijd niet overleefd. Wat je te zien krijgt, is geen nostalgie of feest der herkenning maar een oubollige dorpsklucht.

Dat ligt nadrukkelijk niet aan de prestaties van de cast. Janke Dekker is wel degelijk een overtuigend hoertje en Nelly Frijda is gemaakt voor een rol als Bobette, de kroegbazin. Fred Butter als Nestor c.q. Monsieur Oscar is minder overtuigend maar ook hem treft nauwelijks blaam. Het ligt gewoon aan het stuk zelf. Op de tweede plaats lijkt André van den Heuvel, die zich nog eens voor de regie heeft laten strikken, zich niet veel moeite getroost te hebben om deze Irma acceptabel te maken voor een verwend musicalpubliek anno 2001. Nog te zien 20 t/m 24 nov De Lievekamp Oss; 19/20 dec Chassé Breda; 27/28 dec Markant Uden; 4/5 jan Schouwburg Tilburg; 15 jan Nieuwe Doelen Gorinchem; 16/17 jan De Leest Waalwijk.

Reactie op recensie:

Deze recensie is niet echt lovend over het stuk. Niet zozeer over hoe het stuk gespeeld is maar ze hebben vooral kritiek op het verhaal. Ik ben het gedeeltelijk met deze recensie eens. Want ik vind dat de rollen goed gespeeld worden, vooral de rol van Irma, en die van de kroegbazin. Ik kan er niet goed over oordelen of het een goed verhaal is omdat ik nog niet vaak naar musicals ben geweest. Maar naar mijn idee was het wel een goed verhaal.