6. De spelers richtten zich soms tot het publiek. De \"shirtmannetjes\" keken elke keer als ze zo raar lachten naar het publiek. Hoe ze dan keken was erg lachwekkend. Ook werd er een keer een man uit het publiek gehaald. Hij moest dan een pak aandoen en kreeg een emmer over het hoofd. Daarna moest hij met een fietsje van een dunne plank afrijden. Aan hoe lomp de man behandeld werd kon je al snel zien dat hij was gewisseld met een van de Ashton Brothers. 7. De teksten hadden ze zelf verzonnen. Ik denk niet dat er echt een regisseur aan te pas is gekomen, maar dat ze alles zelf doen en bedenken. Er waren trouwens ook weinig teksten. En die teksten waren dan meestal in Frans, waar ik weinig van kon verstaan. De liedjes waren ook in andere talen. Daarvan weet ik niet of ze alles zelf hebben geschreven en bedacht. De stukjes die ze speelde in ieder geval wel. 8. De voorstelling had het genre komedie. Dat was niet duidelijk door de teksten en liedjes (die ik toch niet kon verstaan), maar door hoe ze deden en keken. Een paar rare dansjes tussendoor, grappige lachjes en hun blikken. En dat werd natuurlijk ook duidelijk door het publiek dat heel hard moest lachen, zoals de man voor mij die soms nog lachwekkender was dan de show. 9. De voorstelling was duidelijk om de mensen te amuseren. Maar het was ook abstract:: Het begin en einde was maar een bijzaak. Het was geen heel verhaal, maar allemaal stukjes. Die stukjes stonden allemaal los van elkaar en hadden totaal geen diepgang. Het is geen theaterstuk dat je aan het denken zet. Review Ik vond de Ashton Brothers heel erg leuk! Het is iets voor jong en oud, hoewel er alleen oud te zien was in de Maaspoort. Dat was misschien wel jammer. Meer jongeren zouden eigenlijk ook eens naar zoiets toe moeten gaan en inzien hoe leuk het is. Maar dat is natuurlijk niet voor iedereen hetzelfde. Je moet er wel een beetje van houden. De voorstelling begon met een liedje dat ik zeer saai vond en kreeg meteen de gedachte dat het nog wel eens een lange 1,5 uur kon gaan worden. Dat had ik helemaal verkeerd ingeschat, want toen de shirtmannetjes op het podium kwamen en begonnen te brabbelen en raar te lachen, lag ik helemaal dubbel. Het was werkelijk hilarisch! Steeds als de shirtmannetjes het podium opkwamen werd ik helemaal melig. Ook een hilarisch stukje was de door Nadieh en mij benoemde “piemelscène”. Daar kwamen twee Brothers op en trokken een helemaal uitgerekte broek aan. Na wat bij elkaar aan de broek trekken keken ze bij elkaar in de broek en de ene begon te lachen. Daarna gingen ze achter de tafel en stapte de andere twee bij de ander in de broeken. Toen ze terugkwamen stond de ene gespierd en trots rechtop terwijl de andere slap hing. Na toediening van een viagrapilletje werd de ander net zo groot en sterk als de ene. Dit was een van de leukste stukjes. Ook volgens het publiek. Dat viel te horen aan het harde gelach dat van alle kanten kwam (ook van de man voor ons die tien minuten later nog in een deuk lag). Dit soort humor is zeker niet voor iedereen weggelegd. Als je iets zoekt met meer diepgang en een verhaal, iets wat emoties oproept zijn de Ashton Brothers niet echt leuk om naar te kijken. De Ashton Brothers waren niet alleen een stelletje gekken die over het podium aan het rondrennen waren. Ze hadden echt talent. Er werd acrobatiek gebruikt, wat heel knap was. Ook werd er in getapdanst. Het was ook heel knap hoe ze van typetjes konden veranderen. In de tijd dat de ene nog op het podium bezig was, begon er alweer een nieuw stukje en kon de ander onopgemerkt achter het doek gaan en zich snel omkleden. Op de site van de Ashton Brothers staat dat ze hun samenwerking als pure topsport omschrijven en dat het resultaat er mag zijn: spektakel en een grote dosis humor zorgen voor een spetterende avond. Daar ben ik het dus ook helemaal mee eens. Er zijn weinig negatieve punten te vinden. Je houdt ervan of je houdt er gewoon niet van. En erg belangrijk is ook dat de spelers er zelf plezier in hebben, dat kun je gewoon van hun gezichten aflezen en zelf moesten ze op sommige momenten ook hun lach inhouden. Als ze ooit nog eens zouden komen in de Maaspoort met een nieuwe voorstelling zal ik er waarschijnlijk weer heen gaan.
Ashton brothers
7.4
ADVERTENTIE
Laat van je horen: schrijf een brief en kom in de krant 📰
Ook dit jaar organiseert Nieuws in de Klas een schrijfwedstrijd waarbij het winnende verhaal wordt gepubliceerd in de krant. Schrijf jij het meest vlammende betoog, best onderbouwde of scherpste opinie over wat er nu speelt in de wereld, dichtbij of ver weg? Of het nu gaat over het milieu, geloof, vluchtelingen of het nieuwe kabinet, AI of gender-issues, alle meningen zijn welkom.
Doe mee!
REACTIES
1 seconde geleden
A.
A.
Bedankt! Ashton brothers was echt een goeie show.
20 jaar geleden
AntwoordenW.
W.
helaas hebben de Ashton Brothers ondertussen alweer een nieuwe show. Deze is dus helaas niet bruikbaar
19 jaar geleden
Antwoorden