Verhalen uit het Wienerwald

Titel Verhalen uit het Wienerwald door Ödön Horváth Algemeen Geschreven door: Ödön Horváth
Geschreven rond: 1931
Vertaling: Bert Voeten
Regie: Antoine Uitdehaag
Regie-assistent: Wilko Trenning
Decor: Paul Gallis
Licht: Kees van de Lagemaat
Kostuums: Dinorah Iorio
Muziek: Paleis van Boem De rolverdeling: Alfred Stefan de Walle
De moeder Bea Meulman
De grootmoeder Elsje Scherjon
Ferdinand Hierlinger Adriaan Olree

Valerie Henriëtte Tol
Oskar Hans Somers
Ida moet nog opgelost worden
Havlitschek Peter Bolhuis
Ritmeester Lou Landré Mevrouw Mijs Heesen
Marianne Marie-Louise Stheins
Toverkoning/Leopold Gees Linnebank
1e tante Guusje van Tilborgh
2e tante Mijs Heesen
Erik Pieter van der Sman
Emma Pauline Greidanus
Helene Guusje van Tilborgh
Dienstbode Pauline Greidanus
Barones Mijs Heesen
Biechtvader Peter Bolhuis
Mister Adriaan Olree
Conferencier Pieter van der Sman
Ik heb Verhalen uit het Wienerwald op 15 februari om 20.15 in de schouwburg te Tilburg gezien. Wij zaten in de grote zaal op het “balkon” net boven de zaal en in het midden van het “balkon”. Het verhaal: Marianne de dochter van de eigenaar van de Toverkoning (een poppenwinkel) zou volgens afspraak gaan trouwen met Oskar, een jonge slager. Maar op de dag voor de publieke verloving ontmoet Marianne Alfred. Net na de publieke verloving zegt ze tegen Alfred: “Van jou wil ik een kind”. Ze verbreekt haar verloving met Oskar en gaat samen met Alfred op een kamertje wonen. Daar krijgen ze een zoon, die ze Leopold noemen naar de vader van Marianne. Na een jaar leven Marianne en Alfred in armoede en Alfred is uitgekeken op Marianne. Kleine Leopold brengen ze naar de moeder en grootmoeder van Alfred en Marianne moet in een dubieuze nachtclub als dansers gaan werken om aan geld te komen. De Ritmeester komt er achter dat Marianne in de Nachtclub werkt en neemt een keer Leopold, de vader van Marianne mee naar de Nachtclub. Die wordt woedend op Marianne want ze heeft al genoeg zondes begaan door eerst Oskar in de staak te laten en met Alfred een kind te nemen, die ze tot zijn grootste ergernis naar hem vernoemd hebben. Marianne gaat na een tijd naar de kerk om te gaan biechten maar om er voor te zorgen dat God haar zonde wegneemt moet ze zeggen dat ze spijt heeft van het feit dat ze een zondekind heeft gekregen. Maar dat kan ze niet. Dan zegt ze: “God wil je nu eens alsjeblieft vertellen wat je met mij van plan bent”. Met de Toverkoning gaat het steeds slechter en die wordt opgeheven. Ook met Leopold gaat het slecht. Dat merkt Valerie en zorgt er dan voor dat het goed komt tussen Leopold en Marianne, maar ook dat het goed komt tussen Marianne en Oskar. Oskar had nog best met Marianne willen trouwen als ze geen kind had gehad. Ze gaan dan uiteindelijk naar de moeder en grootmoeder van Afred om de kleine Leopold op te gaan halen maar kleine Leopold heeft kougevat en is gestorven.
De uitvoering Het decor van het toneelstuk veranderde nogal vaak. Het begon met een kijktoren op de achtergrond en een bankje. Dit was bij het huis van de moeder en de grootmoeder van Alfred. Daarna werd het een winkelstraat met de Toverkoning van Leopold, een sigarenwinkel van Valerie en de slagerij waar Oksar werkt. Toen werden er schuine vlakken neergezet die een grasveld moesten voorstellen en daarachter zou een rivier zijn. Ook was er een kamertje waar Marianne en Oskar woonde, het huis van de Barones die Marianne aan werk hielp, de nachtclub en de kerk. Het decor bestond uit allerlei losse delen die verwisseld werden tussen de scènes. Als er gewisseld werd van decor werd het toneel donker en zag je mensen spullen mee nemen uit het zicht en nieuwe spullen neerzetten. De belichting was realistisch soms leek het net avond. Er was niet echt een opvallende belichting. Ook was er geen opvallende muziek soms een zacht muziekje en in de kerk als Marianne gaat biechten zingen er mensen op de achtergrond. Deze mensen zie je ook staan helemaal achter tegen de wand. De kostuums waren niet echt speciaal want het waren gewone kledingstukken die misschien een beetje aangepast waren zodat ze bij de jaren 30 passen. Het grootste attribuut wat er gebruikt werd, was wel het decor omdat ze daar erg op in speelde en ze het ook gebruikte Personages Marianne: Naïef, draaft d’r eigen zin door (zou met Oskar trouwen maar verloofd zich uiteindelijk met Alfred. Ook gaat Marianne tot het uiterste want als ze geen geld meer heeft en in armoede leeft gaat ze om wat geld te verdienen in een Dubieuze Nachtclub werken. Alfred: De rotzak van het spel, heeft een ongelukkige jeugd gehad door z’n oma, en zit diep in de schulden. Ook is hij erg snel “uitgekeken” op Marianne en laat haar en kleine Leopold dan in de steek dus hij is ontrouw. Oskar: Stille man, Verdrietig omdat Marianne heb in de steek geladen, Doet Marianne altijd pijn, Wil Marianne best vergeven als ze geen kind had gehad dus vergeeft mensen makkelijk dingen. Valerie: Is goedwillend zorgt er voor dat het goed komt tussen Marianne en d’r vader. Maar ook dat het goed komt tussen Marianne en Oskar. Ze is erg medelevend want omdat het erg slecht gaat met Leopold en zorgt er voor dat het goed komt en dat het beter met hem gaat. Ook is Valerie sletterig, wulps, sterk, kwetsbaar, onafhankelijk van de mannenwereld. Leopold: Is bedroefd omdat Marianne niet met de man trouwt waarmee afgesproken was dat ze zou trouwen, is kwaad op Marianne en zegt tegen iedereen dat hij geen dochter heeft. Thema Thema van de voorstelling: liefde maar voor de verkeerde mensen. En Ontrouw zijn aan je geliefde. Het geluid en Licht hielpen niet echt het thema begrijpen maar wat het thema was wist je door de tekst die de personages hadden en het foldertje wat je kon halen bij de balie. In dit foldertje stond namelijk een samenvatting over het stuk. Volgens mij was het zo wel de bedoeling van de schrijver omdat het nog erg op de tijd leek op de periode van 1930 alleen misschien wat kleine dingetjes zijn misschien verandert door de regisseur.
Structuur De veranderingen van tijd en plaats werden bereikt door verandering van decor op het moment dat alle spelers van het podium waren en het donker was. Ook kwam het door de teksten die de mensen hadden: “Kijk onze Leopold is nu al 3 maanden oud.” terwijl er in de vorige scène nog gezegd was: ”Van jou wil ik een kind.”. Dus dan is het ondertussen al een jaar later. Recensie Ik heb als recensie het artikel: Gezellig avondje uit ontaard in dronken gelal uit het Nrc handelsblad van 14 januari 2002 gekozen. De realistische winkelgevels: Dit klopt want het leken echte gevels alleen zag je de acteurs lopen als ze van het decor af liepen. Grote voorspelbaarheid: het stuk is achteraf best voorspelbaar maar als je de eerste keer zo’n soort stuk ziet is dan niet erg. het was eigenlijk net een soap alleen dan beter gespeeld en er zaten minder problemen in. Techniek: Inspiciënt: Joop Spies
Aankomst techniek: 9:45 uur koffie
Aanvang opbouw: 10:00 uur
Opbouw tijd: tot ±17:00 uur
Aantal techniek HNT: 6 personen
Aantal vrachtwagens 2 trailers
Totaal aantal trekken: 35 Aantal changementen: 15 (met 2 man schouwburg excl. Trekkenwand bediening) Aantal lichttrekken: 6
Aantal lichtstanden: 60
Aankomst kleedster: vanaf 16.00 uur Aankomst acteurs: 18:30 uur
Aantal kleedkamers: 7

Aantal acteurs: 18
Lengte voorstelling: 1:30 en
Na de pauze. : 1:00
Afbreken: 1:30 minuten Vloer: We nemen een eigen zwarte balletvloer met veel merken mee, als u een aangepaste zwarte voorbaan heeft maken we daar graag gebruik van. Afstopping: 5 stel poten/friezen
Achterdoek: Zwart Fond + witte horizon
Orkestbak: Niet in gebruik geen piano/vleugel
Geluid: Eigen + uw zaal systeem.