Nelson Mandela

Nelson Mandela

Nelson Mandela is nog steeds éen van de meest tot de verbeelding sprekende politici in de wereld, hoewel hij alweer enige tijd geen president meer is. Nog steeds wordt hij gezien als het symbool van de strijd tegen de apartheid en als de man die een grote rol gespeeld heeft bij het ontstaan van het ‘nieuwe Zuid-Afrika’.

Nelson Mandela werd geboren op 18 juli 1918 bij Umtata (in het vroegere Transkei). Bij zijn geboorte kreeg hij de stam-naam Rolihlahla, dat ‘onrustzaaier’ betekent. Zijn vader was een belangrijke man bij de Xhosa, een volk in Zuid-Afrika. Zijn vader was dus ook behoorlijk rijk, en wie rijk was, mocht meer dan 1 vrouw hebben. Nelson is de zoon van zijn derde vrouw en hij heeft ook nog 3 zussen.
Toen Nelson 9 jaar was overleed zijn vader, waardoor hij niet meer naar school kon. Hij verhuisd dan naar zijn oom. Zijn oom is ook een rijke man, waardoor Nelson weer naar school kon.
In 1934, toen Nelson 16 jaar was, werd hij toegelaten op een middelbare school. Vijf jaar later ging hij naar de universiteit in Fort Hare, om advocaat te worden. Op jonge leeftijd had hij al het idee dat het er niet eerlijk aan toe ging in Zuid-Afrika, bijvoorbeeld dat de blanken de baas over hen waren. Als hij advocaat zou worden, dan zou hij veel kunnen doen voor de mensen die door de regering niet goed behandeld werden, dat waren vooral zwarte mensen. Maar hij werd van de universiteit af gestuurd, omdat hij een van de leiders was bij een studentenstaking. Zijn oom was erg kwaad, maar toch gaf hij Nelson geld om rechten te studeren in Johannesburg. Hij woonde daar in een township, dat was een gebied waar alleen zwarten mochten wonen. het was niet leuk om daar te wonen. Er waren slecht gebouwde, smerige krottenwoningen. Vaak hadden ze geen stromend water, geen elektriciteit en geen riolering. Er was veel criminaliteit. Maar hij ontmoette daar wel Walter Sisulu (de latere Secretaris-Generaal van het ANC). Hij bezorgde Nelson een baantje bij een liberaal joods advocatenkantoor en een vrouw, hij trouwt in 1944 met zijn nicht. Verder is hij nog twee keer getrouwd. In 1952 richtte Nelson Mandela samen met Olivier Tambo het eerste zwarte advocatenkantoor in Zuid-Afrika op. In datzelfde jaar begon het ANC samen met het Indian Congress met de Defiance of unjust laws Campaign, om via burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de apartheidswetgeving te protesteren.

Nelson is nu een advocaat, maar was president van Zuid-Afrika van 1994 tot 1999. Hij ontving in 1993, samen met Frederik Willem de Klerk, de Nobelprijs voor de Vrede. Mandela wordt alom gerespecteerd om zijn volhardende strijd tegen de apartheid. Mandela was van 1991 tot 1997 voorzitter van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC). Het ANC voert strijd tegen de apartheid van de blanken in zijn land. Mandela zet voor het ANC een professionele verzetseenheid op: Oemkhonto We Sizwe. Dit betekent "Speer van het Volk".
In 1961 werd hij als één van de ANC-leiders beschuldigd van verraad, maar vrijgesproken. In 1964 is hij veroordeeld wegens z'n betrokkenheid in de Rivonia-bende, die moordaanslagen plande en ook uitvoerde tegen blanken in Zuid-Afrika. Hij kreeg levenslange gevangenisstraf opgelegd, welke hij voornamelijk heeft uitgezeten op Robbeneiland, waar hij een symbool werd voor de wereldwijde anti-apartheidsbeweging. In april 1982 werd Nelson Mandela, samen met Walter Sisulu en anderen ook nog naar de Pollsmoor de gevangenis in Kaapstad overgeplaatst, volgens geruchten omdat hij een te grote invloed zou hebben op zijn medegevangenen.
Zijn gevangenisnummer 46664 is nu het symbool voor zijn aidsproject. In 1969 kwam zijn oudste zoon Madiba Thembekile om het leven bij een auto-ongeluk. Mandela kreeg geen toestemming de begrafenis bij te wonen.
Zijn vrijlating na ruim 27 jaar gevangenschap in februari 1990, op aanvraag van de toenmalige, pasgekozen president De Klerk, zorgde wereldwijd voor een golf van blijdschap. Hij werd vrijgelaten uit de Victor Verster-gevangenis in de buurt van Paarl en reed vandaar uit meteen door naar het ANC-hoofdkwartier in Kaapstad. De ban op het ANC werd opgeheven en Nelson werd in juli 1991 unaniem gekozen tot voorzitter. Met de toenmalige regering voerde hij onderhandelingen over een zwart/blanke toekomst voor Zuid-Afrika. In september 1992 resulteerde dat in de haastige samenstelling van een tijdelijke regering die als taak had hervormingen door te voeren.
In februari 1993 werd besloten tot het houden van vrije, niet-raciale verkiezingen in, om te komen tot een nationale eenheidsregering. Mandela wint met overweldigende meerderheid. Hij is de eerste zwarte president van Zuid-Afrika, als opvolger van De Klerk, die al een aarzelend begin had gemaakt met afschaffing van apartheidsregels. Mandela groeide snel in de rol van oudere staatsman en wist, met hulp van onder meer bisschop Desmond Tutu, een sfeer van nationale verzoening door te voeren.
In december 1997 trad hij af als president van het ANC ten gunste van zijn opvolger, Thabo Mbeki. Sindsdien is zijn rol voornamelijk ceremonieel. De meesten mensen vinden hem namelijk heel bijzonder doordat hij al die tijd geen geweld gebruikte en geen haat in zich had.