Hongerwinter

Verantwoording:

Wij denken dat dit nuttige informatie is, omdat veel mensen geen idee hebben hoe moeilijk sommige mensen het in de Hongerwinter gehad hebben.

Hoofdvraag: Waardoor ontstond de Hongerwinter?

Wanneer was de Hongerwinter?

De hongerwinter begon in september 1944 en eindigde eind april 1945. In deze tijd hadden veel mensen het erg moeilijk. Ze hadden geen eten en het was erg koud.

Waarom was er een Hongerwinter?

In september 1944 lag het oorlogsfront dwars door Nederland. Het gebied ten zuiden van de grote rivieren was voor het grootste deel bevrijd en daardoor konden de steenkolen uit de Limburgse mijnen het Westen en het Noorden van Nederland niet meer bereiken. Ook was op bevel van de Nederlandse regering in Londen op 17 september 1944 een algemene spoorwegstaking aan de gang. Als straf verbood de bezetter dat er voedsel en brandstof via de binnenvaart zou worden vervoerd. Dit zou tot 8 november 1944 duren. In die tijd deed West Nederland het met zijn kleine reserves. Na de opheffing van het vervoerverbod treedt er geen verbetering op. De schippers waren bang dat hun schepen in beslag werden genomen en daarom bleven ze thuis.
In deze winter was het extreem koud. Daarbij werd op 9 oktober 1944 de stroom in Noord-Holland afgesneden.

Was er wel genoeg voedsel in de oorlog?

Op zich was er niet te weinig voedsel in Nederland. Maar het vervoer in deze winter was erg moeilijk. De Duitsers voerde het vervoersverbod in en de schippers wilde niet meer varen. In het Noorden en Oosten was er eigenlijk genoeg voedsel om heel Nederland te voeden. Maar omdat het vervoer zo slecht was kwam het voedsel niet buiten Noord en Oost Nederland. Daardoor waren de gevolgen in West Nederland het ergst.

Hoe kwamen de mensen in de Hongerwinter toch aan voedsel?

Elke Nederlander had een distributiestamkaart en ontving bonkaarten voor levensmiddelen en andere zaken, zoals textiel, fietsbanden, schoenen enz. Iedereen leverde de betreffende bon in bij de winkelier en kon, als alles goed ging, tegen de vastgestelde prijs die levensmiddelen of ander zaken kopen. Die aankopen werden ook op de stamkaart aangetekend.
Op de zwarte markt werd illegaal voedsel verkocht tegen extreem hoge prijzen. De prijzen waren zo hoog, dat haast niemand dat kon betalen.
Omdat veel mensen zo weinig geld hadden dat ze geen eten konden betalen, werden er gaarkeukens opgericht. In de gaarkeukens konden mensen gratis eten halen, zoals bloembollensoep.

Wat deden de mensen om de Hongerwinter te overleven?

In het begin van de Hongerwinter was er overal nog wel wat eten. Maar dit werd zo schaars, dat de prijzen van het eten niet meer te betalen waren. Veel mensen gingen daarom op hongertocht. Zo een hongerstocht hield in dat oude mensen, vrouwen en kinderen, lopend, met de handkar, de bakfiets of op de fiets, langs boerderijen gingen om tegen betaling met geld, linnen, beddengoed, sieraden en andere voorwerpen, toch nog een beetje eten te krijgen.
Door het weinige eten dat er was, kregen veel mensen een slechte weerstand en daardoor werden ze ziek. Ook hadden de mensen niet veel kleding, om zich tegen de kou te beschermen. Want zelfs kleding werd door de Duitsers ingenomen.
Daar komt nog bij dat mannen tussen 16 en 45 jaar voortdurend de kans lopen om tijdens razzia's te worden opgepakt om in het Duitse leger te vechten of om in een fabriek in Duitsland te werken.
Omdat er in het Noorden en Oosten van het land wel genoeg voedsel was, werd aan veel mensen en kinderen die sterk ondervoed waren aangeraden om naar dat stuk van het land te gaan en onderdak te zoeken bij mensen die een beetje eten over hadden. Zo konden ze voorkomen nog zieker te worden en konden ze aansterken.
Toch heeft de Hongerwinter veel slachtoffers gemaakt. In deze strenge, koude winter zijn ongeveer 20000 mensen om het leven gekomen.

Conclusie:

Wij zijn tot de conclusie gekomen dat de Hongerwinter eigenlijk verschillende oorzaken had. Namelijk de spoorwegstaking, het vervoersverbod van de Duitsers, de schippers die niet meer wilde varen en de extreme kou.