Depressiviteit

Stap 2: Week 40 Onderwerp: Depressiviteit
We kiezen dit onderwerp omdat er heel veel mensen mee te maken hebben/krijgen. Ook in onze naaste omgeving krijgen steeds meer mensen er last van. Ook kregen we hierdoor meer informatie om die mensen te helpen.

Stap 3: Week 40/41 Onze onderzoeksvraag is: Hoe is een depressie te behandelen?

Onze deelvragen zijn: • Wat is depressiviteit? • Wat zijn de oorzaken van een depressie? Hoe krijg je een depressie? • Is depressiviteit erfelijk? • Heeft het impact op de medemens? Leven met een depressie. • Drugs en een depressie? Wat is het verband daartussen? • Hoe is een depressie op te lossen (omgaan met)?

Datum Uit te voeren werkzaamheden Tijd Plaats Afspraken?Wie? 12 okt. Stap 1.2.3 Donderdag tot 6 uur Thuis (Janieke) Janieke
12 okt. Stap 1.2.3 Donderdag tot 6 uur Thuis (Janieke) Lisanne
26 okt. Stap 4
Informatie uitwerken en plaatjes zoeken. Donderdag tot 6 uur Thuis (Lisanne) Janieke
26 okt.

Stap 4
Informatie opzoeken en doorlezen. Donderdag tot 6 uur Thuis (Lisanne) Lisanne
Woensdag 8 november Wat is depressiviteit? Woensdag
Van 5 tot 6 Thuis Lisanne
Woensdag 8 november Wat zijn de oorzaken van een depressie? Woensdag van half 7 tot kwart voor 8 Thuis Janieke
donderdag 9 november Hoe om te gaan met een depressie? Is het erfelijk? Donderdag van 4 tot 8 Thuis (Janieke) Janieke
donderdag 9 november Drugs en
Depressie, Hoezo een verband met elkaar? Donderdag van 4 tot 8 Thuis (Janieke) Lisanne
Zondag 12 november Heeft het impact op de medemens? Zondag van 1 tot 3 Thuis Janieke
Zondag 12 november Antidepressiva. Zondag van half 2 tot kwart voor 3 Thuis Lisanne

2 dinsdagen zijn we in de mediatheek in boeken wezen kijken, en plaatjes uitgeprint die er mee te maken hadden. Ook hebben we iedere dinsdagavond samen gekeken naar elkaars gemaakte stukken, en een beetje gecontroleerd of de informatie goed was, en of we dan alles hebben behandeld.

Inhoudsopgave.

Stap 1
Tijd/Werkschema
Inhoudsopgave
Inleiding
Wat is depressiviteit
Wat is depressiviteit
Wat zijn de oorzaken van depressiviteit
Wat zijn de oorzaken van depressiviteit
Is depressiviteit erfelijk
Hoe om te gaan met een depressie
Hoe om te gaan met een depressie
Antidepressiva
Drugs en Depressie, Hoezo een verband met elkaar? Heeft het impact op de medemens
Heft het impact op de medemens
Tips voor wanneer u depressief bent
Depressie Zelf test. Eindconclusie
Achterkant

Inleiding.

We hebben voor dit onderwerp gekozen omdat het ons erg interessant leek, en omdat er steeds meer mensen mee rondlopen en niemand echt weet wat het inhoudt. Daarom dachten wij dat het wel leuk was om ons sectorwerkstuk hierover te doen omdat wij er dan veel meer over te weten willen komen. Onze eerste persoonlijke reactie: Janieke: Toen we te horen kregen van Meneer Scholten dat we een sectorwerkstuk moesten gaan maken, schrok ik wel eventjes, omdat het niet zomaar een verslag is, maar het bepaald wel of je met het examen mee mag doen. Het moest iemand zijn die dezelfde sector heeft als jou. En ik dacht meteen aan Lisanne omdat ik daar eigenlijk al mijn verslagen mee maak, en aan elkaar zijn gewend, en sowieso kunnen we goed met elkaar opschieten. We hadden twee onderwerpen gekozen, namelijk kanker en depressiviteit. Na uren twijfelen en beslissen dachten we dat het beter was om het over depressiviteit te doen, omdat we er nog niet zo veel over wisten, en het ons wel interessant leek. En kanker is eigenlijk zo’n standaard onderwerp, en we wilden een keer wat anders. En nu is dit hem dus geworden. Het lijkt me erg leuk om te doen, maar ook wel erg veel werk omdat het ongeveer 4.000 woorden moet bevatten. Toch denk ik wel dat het ons lukt, want we staan er 100% achter en we maken er veel tijd voor vrij. Lisanne: Toen we in de vierde kwamen, wist ik al dat we een sectorwerkstuk moesten gaan maken. Maar wist nog niet precies wat het allemaal inhield. Meneer Scholten had al wel het een en ander uitgelegd erover, maar ik dacht echt van: wow dat is best wel veel werk. Hij zei 4000 woorden ongeveer, dus ik zei meteen tegen Janieke van: dat wordt wel hard werken, want aangezien wij vaker kletsen dan werken. Maar toen zei Janieke meteen terug van: dat komt wel goed want we staan er 100% achter. Ook willen we graag het examen halen dus dat is iets waarvoor ik dit eigenlijk allemaal doe. Natuurlijk om er meer informatie over te krijgen, maar als ik geen sectorwerkstuk had hoeven maken was ik er ook niet over begonnen om iets op te gaan zoeken over depressiviteit.

Wat is depressiviteit?

Iedereen voelt zich wel eens een beetje down of ziet het even niet zitten. Deze depressiviteit is heel gewoon en hoort bij het leven. Er bestaat ook een woord voor dit:Depri. Depressiviteit betekent dat je jezelf hangerig, verveeld, somber en soms zelfs huilerig voelt, nergens zin in hebt en niets meer plezierig vindt. Vaak gaat deze bui dan ook over, maar soms duurt het nog wat langer. Soms is de oorzaak voor dat gevoel heel duidelijk, bijvoorbeeld als er iets naars is gebeurd, een conflict op school of thuis, een mislukt avondje uit of een hele boel pech dat in een keer voorkomt. Het kan ook onduidelijk zijn waarom je jezelf zo naar voelt.

Een depressie of een stemmingsstoornis is een gesteldheid met lichamelijke, geestelijke en sociale kenmerken en gevolgen. Depressies hebben niet één duidelijke oorzaak, maar ontstaan door een combinatie van biologische, sociale, en psychische factoren.

Sommige mensen hebben een lange tijd (maanden of jaren) erg last van depressiviteit. Ze noemen die ziekte: depressie. Een depressie heeft bijverschijnselen: je eet heel slecht, je slaapt slecht, je denkt niet meer aan de leuke dingen maar bijvoorbeeld aan de dood, of aan problemen en je hebt vaak schuldgevoelens. Door deze gevoelens kun je niet meer de dingen doen die je eerst altijd deed, je functioneert dus niet meer goed. De kleinste dingentjes ben je al te moe voor. Mensen die aan een depressie leiden kun je niet de schuld geven van hun gevoelens, want ze kunnen er niks aan doen.

Bij vele personen wordt hun depressie pas na vele jaren ontdekt. Dat komt waarschijnlijk doordat de meeste mensen denken dat een depressie geen echt ziekte is. Daardoor is het mogelijk dat depressieve mensen niet beseffen dat ze een behandelbare ziekte hebben, of dat ze uit schaamte geen behandeling durven vragen. Depressiviteit is een van de best behandelbare ziektes. Als je een depressie niet behandeld word kan je er maanden, zelfs jaren last van hebben. Een depressieve periode maakt de kans op een nieuwe depressieve periode veel groter! Als mensen een behandeling hebben gehad en zich daarna weer goed voelen, dan moeten ze toch nog medicijnen slikken, om te verkomen dat de symptomen niet nog eens voor doen.

Symptomen. Mensen die depressief zijn vertonen vaak vele van onderstaande symptomen (je hoeft natuurlijk niet alle symptomen te hebben) Als deze symptomen zich 2 weken of langer vertoont, zou de persoon naar een arts moeten stappen. - Schuldgevoelens. - Gevoelens van waardeloosheid of wanhoop. - Dood of zelfmoordgedachten. - Geen zin meer in activiteiten te doen die je eerst wel leuk vond. - Hoofdpijn of maagpijn. - Moeite met nadenken of concentreren. - Je eet slecht. - Je bent vaak moe. - Je slaapt slecht.

De arts zal een depressie diagnosticeren als de persoon minstens vijf van deze symptomen heeft die gedurende twee weken zich voordoen en invloed hebben op het dagelijks leven.

Sommige mensen wordt dysthyme stoornis geconstateerd dat is een minder ernstige vorm van depressie die men dysthymie noemt. Dysthymie wordt vastgesteld wanneer de patiënt twee jaar lang een gebrek aan plezier in het leven heeft en eveneens twee van de hoger vermelde depressiesymptomen heeft.

In de meeste gevallen bij zelfmoord, heeft de persoon met een depressie te maken. Zelfmoord komt in vele landen voor als een voorkomende doodsoorzaak. De mensen die aan een depressie leiden worden waar niet of niet goed behandeld en leid tot zelfmoord. Om het zelfmoord percentage te verminderen, moet je een depressie in een vroeg stadium kunnen herkennen en een goede behandeling geven.

Wat zijn de oorzaken van een depressie?

De oorzaken van een depressie is bij iedereen verschillend. Het kan liggen aan de volgende punten: Lichamelijke oorzaken - Erfelijkheid. Personen bij wie in de eerste graad (de ouders) depressies voorkomen hebben zelf een tweemaal grotere kans dan normaal op een depressie. - Ziekten. Een plotselinge ziekte, die al dan niet chronisch wordt, kan eveneens een depressie uitlokken. Uit studies blijkt dat het omgaan met min of meer onomkeerbare zaken zoals slechter kunnen horen en zien, problemen met het lopen, pijn en concentratieproblemen, moeilijkheden veroorzaakt. Vooral oudere mensen hebben er eerder last van, omdat ze niet meer de oude zijn, en ook niet meer gezond worden. Puzzelen, breien lezen en op visite gaan is allemaal niet meer zo leuk als eerst. - Voedingstekorten (ijzer, Vitamine B.C) Als je te weinig van de Vitamine binnenkrijgt kan je stemming veranderen waardoor je depressieve verschijnselen krijgt. - Alcohol en Drugs. Door drugs en Alcohol kan je stemming ook veranderen, Omdat je dan juist, Of agressief Somber, Druk, Rustig van word. En bij drugs is dat precies hetzelfde. - Menstruatie. Dat kan je stemming ook veranderen omdat je dan heel chagrijnig wordt, omdat je hormonen dan anders zijn. - Bevalling. Hetzelfde als hierboven, je stemming veranderd omdat je hormonen op hol slaan, omdat die een flinke klap hebben gekregen. - Overgang. Uit wetenschappelijk onderzoek naar het vóórkomen van depressie blijkt dat tweemaal zoveel vrouwen als mannen lijden aan een depressie. Hoe zit het nu met dat cijfer van tweemaal zoveel depressieve vrouwen als mannen? Vermoedelijk ligt de waarheid hiervan in het midden. Vrouwelijke hormonen kunnen inderdaad een emotionele instabiliteit veroorzaken. Daarnaast praten vrouwen makkelijker over hun gevoelens, ook met de huisarts. Hierdoor worden depressieve klachten eerder door de huisarts opgemerkt. Sociale oorzaken - Het verlies van iemand door de dood. Gevoelens van somberheid en verdriet zijn dan heel gewoon. Bij sommige mensen is dat het begin van een depressie. De somberheid wordt steeds erger en gaat niet meer over. Het is van belang gevoelens van boosheid en verdriet direct te uiten naar de omgeving. - Echtscheiding. Gevoelens van somberheid en verdriet zijn dan heel gewoon. Bij sommige mensen is dat het begin van een depressie. De somberheid wordt steeds erger en gaat niet meer over. Het is van belang gevoelens van boosheid en verdriet direct te uiten naar de omgeving. - Pensionering. Doordat je met pensioen gaat, word je leven ineens heel anders, en misschien mis je het werk wat je deed, en ga je jezelf vervelen. Dan kan ook een depressie ontstaan. - Werkeloosheid. Doordat je geen werk hebt, ga je nadenken over je inkomens, en denk je dat je het allemaal niet redt, en ga je jezelf dus zorgen maken. Ook zoiets leidt tot een depressie. - Te hoge werkdruk. Doordat je TE veel werkt krijg je stress omdat je erg druk met alles bezig bent. - Het zorgen voor een ziek familie lid (te denken aan kanker, dementie, MS, epilepsie) Dat kan leiden tot een depressie omdat je denkt dat je er alleen voor staat, en denkt dat - het niet meer goed komt. Zoiets is heel naar en met die gedachte blijf je maar rondzweven in een roes. - Weinig steun van de mensen om je heen. Dan kan je denken dat je alleen bent en alles in je eentje moet doen. Psychische oorzaken - Karakter. Je karakter veranderd door bijv een gebeurtenis(puberteit) dat is wennen voor jezelf en daardoor veranderd je stemming. - Dingen die je hebt meegemaakt in je jeugd. Het blijft onverwerkt en je kropt het allemaal op, en als je er later over gaat nadenken komt alles er uit. En wil je het graag allemaal weten hoe het zit. - Te weinig leuke dingen gedaan. Als je te weinig leuke dingen doet, gaat het op een gegeven moment vervelen. En daardoor ga je aan andere dingen denken en ga je je anders voelen.

Is depressiviteit erfelijk?

Wetenschappers denken dat de kans om een depressie te krijgen meestal in de genen zit. Genen zitten in onze lichaamscellen. Het zijn een soort strengen waar allerlei informatie in vastligt. Ouders geven hun genen door aan hun kinderen. In de genen ligt precies vast hoe het lichaam zich gaat ontwikkelen, bijvoorbeeld de haarkleur of de vorm van de neus. In sommige genen licht ook het ontwikkelen van een bepaalde ziekte vast (waar in dit verslag het om depressiviteit gaat).

De genen voor een depressie.

Sommige mensen krijgt defecte genen mee, die de hersenen vertellen dat ze maar weinig neurotransmitters aan moeten maken. Deze mensen hebben een grotere kans om depressief te worden, vooral als ze een moeilijke periode doormaken. Een op de honderd mensen heeft een gen voor een manische depressie. Dit is een sterk gen. Als een van de ouders van iemand manisch depressief is, heeft diegene 20 procent kant om het ook te worden. Als beide ouders de ziekte hebben, loopt de kans op tot 50 procent. Een uniepolaire stoornis is minder genetisch bepaald. Maar ook dan heeft een kind een drie keer zo grote kans om de ziekte te krijgen dan iemand anders. Dit kan ook te maken hebben met de invloed die het leven met depressieve ouders op een kind heeft.

Een wetenschappelijke uitdaging.

Ongeveer 50.000 genen zijn verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de hersenen. Het kan nog jaren duren voordat de genen zijn gevonden die verband houden met depressiviteit. Maar er is niemand waarvan bij de geboorte al vaststaat dat hij of zij een depressie krijgt, hoe de genen er ook uit mogen zien. Er kan alleen een grotere kans bestaan om de ziekte te krijgen.

Hoe om te gaan met een depressie?

Voorbeeld: Iemand met kalknagels kan kalktabletten nemen. Het gebrek aan kal in het lichaam wordt dan weer aangevuld. Zo werkt het met antidepressiva ook. Antidepressiva zorgen ervoor dat de hoeveelheid neurotransmitters in de hersenen weer op niveau komt. Iemand met een depressie zal zich daardoor beter voelen. Er zijn ook andere behandelingen mogelijk, zoals therapie. Dat kunnen gesprekken zijn met een therapeut, maar er zijn ook andere methoden. Jammer genoeg worden veel mensen niet behandeld voor hun depressie. Ze zijn wellicht bang om voor gek uit te worden gemaakt, of ze denken dat ze moeten worden opgenomen in een psychiatrische inrichting. Alleen bij heel zware gevallen worden opgenomen in zo’n inrichting. Veel mensen denken ook dat depressiviteit iets is dat alleen bij andere mensen voorkomt. Zij gaan alleen naar de dokter als ze lichamelijke klachten over een depressie krijgen zoals slapeloosheid, gewichtsverlies, hoofdpijn of paniekaanvallen.

Het verband tussen lichaam en geest

Het klinkt misschien raar dat depressiviteit, toch een geestesziekte, zulke lichamelijke effecten kan hebben. Maar hoe iemand zich voelt kan grote gevolgen hebben voor zijn of haar lichamelijke gezondheid. Iemand met een depressiekan ook een lage lichamelijke weerstand hebben, zodat hij of zij eerder kou zal vatten of de griep zal krijgen. Als een depressie niet wordt behandeld, is het moeilijk de normale dingen te blijven doen. Je hebt grote kans werkloos of verslaafd aan alcohol en drugs te raken, of in de gevangenis te belanden. Een depressief kind kan zich op school buitengesloten voelen of slechte cijfers halen.

Grotere kans op succes Een behandeling heeft meer succes als er vroeg mee wordt gestart. Als je al zo ver bent dat je zelfmoord wilt plegen, kan het lang duren voordat je beter bent. Een vroege behandeling kan ook het risico van en terugkerende depressie verkleinen. Bij de helft van alle mensen die is behandeld, komt de depressie nooit meer terug. En maar weinig mensen die twee keer een depressieve periode in hun leven hebben gehad, zullen dat voor een derde keer krijgen.

Regeringen moeten voorlichting gaan geven over depressiviteit. Daardoor zullen veel meer mensen over hun gevoelens gaan praten en wordt eerder geconstateerd . Maar volgens de WHO (gezondheidsorganisatie) is een kwart van de landen niet van plan iets te doen aan de ziekte. Ze willen juist dat er inlichting komt zodat mensen er eerlijk voor durven uit komen, en zich niet hoeven te schamen voor hun ziekte. Ook vind het WHO dat artsen beter moeten worden opgeleid om de symptomen van depressiviteit sneller te herkennen. Het is belangrijk dat er aandacht komt voor zaken die samenhangen met depressies. Zoals, armoede, werkloosheid, racisme, pesten en kindermisbruik. Ondanks alles is er toch wel vooruitgang, Want veel landen hebben wel de moeite genomen om er iets aan te doen.Er zijn testen gemaakt die mensen kunnen maken als ze denken dat ze depressief zijn. In Australië is een TV programma opgezet. Die wil mensen zo op een leuke manier inlichting geven. In België kan iedereen die met zelfmoordgedachten rondloopt, bellen met een zelfmoord hulp lijn.

Juist met een depressie is het belangrijk om over je problemen en gevoelens te praten. Het kan een eerste stap zijn tot genezing.

Antidepressiva.

Antidepressiva is een verzamelnaam voor verschillende groepen medicijnen, waardoor je stemming beter wordt. Als je aan een depressie leidt kan de arts antidepressiva voorschrijven, de medicijnen (tabletten) werken pas na vier tot zes weken. Totdat uw antidepressiva goed werkt kunt u bij slapeloosheid, spanning en angst kalmeringsmiddelen gebruiken. Deze helpen direct. Gebruik de kalmeringsmiddelen maar een of twee weken want ze werken versuffend en verslavend. Antidepressiva heeft ook verschillenden bijwerkingen bijvoorbeeld: vermoeidheid, hartkloppingen, angst, slaapstoornissen, een droge mond, zelfmoord willen plegen, verwardheid, trillende handen, hoofdpijn, misselijkheid, erg zweten.

Antidepressiva herstellen het evenwicht tussen bepaalde stoffen in de hersenen. Door het herstellen van het evenwicht van bepaalde stoffen worden de klachten meestal minder. U heeft weer zin in leuke dingen doen die u vroeger ook deed, je stemming is een stukje minder somber. De bijwerkingen verschillen per medicijn maar kunnen na verloop van tijd verdwijnen. Het is soms niet duidelijk of een bepaald verschijnsel een bijwerking is of een klacht die bij de depressie hoort.

Antidepressiva kunnen beter niet gecombineerd worden met sommige andere medicijnen. Het combineren met sommige andere medicijnen kunnen risico’s met zich mee geven. Het daarom belangrijk om te zeggen tegen de doktor die u behandelt dat u antidepressiva gebruikt. Als u naast antidepressiva nog een ander medicijn wilt gebruiken, overleg dan eerst met de doktor of dit te combineren is met uw antidepressiva.

En in wezen hebben ze allemaal hetzelfde effect: het normaliseren van de stemming en het verminderen van de eerder beschreven depressieve verschijnselen.

Werking. De eigenschappen van de antidepressiva verschillen naar gelang de aard van de depressie en de kalmerende en ontremmende eigenschappen: - invloed op het humeur: antidepressiva verbeteren een depressieve gemoedsstemming. - invloed op de angst: sommige antidepressiva hebben angstremmende eigenschappen (snelle werking), die los staan van hun antidepressieve eigenschappen. - invloed op de slaap: de sedatieve antidepressiva bevorderen de nachtelijke slaap en veroorzaken soms slaperigheid overdag. - pijnstilling: vele antidepressiva hebben naast hun antidepressieve werking ook een pijnstillend effect.

Drugs en Depressie, Hoezo een verband met elkaar?

Mensen die drugs gebruiken zien het leven vaak niet meer zo goed zitten. Ze denken veel over de dood en wat er met de wereld gebeurd. Doordat ze er veel over nadenken krijgen ze een depressie. Je kunt ook door een depressie drugs gaan gebruiken omdat je het niet meer aan kan. Die mensen die dan drugs gaan gebruiken weten eigenlijk niet dat ze een depressie hebben, ze denken dat ze zich daardoor beter gaan voelen. Als de drugs is uitgewerkt voelen ze zich alleen nog maar meer ellendiger.

Heeft het impact op de medemens?

Mensen weten vaak niet hoe ze om moeten gaan met een vriend of familielid met een depressie. Ze kunnen er behoorlijk gefrustreerd van raken of zelfs boos om worden. Ze vinden dat diegene moet proberen positiever in het leven te staan en niet zo weg moet zakken in zelfmedelijden. Goedbedoelde adviezen als: probeer je een beetje te beheersen, of kom op, je kunt het wel, zet je er over heen, helpen mensen met een depressie niet. Als mensen een depressie zomaar van zich af kunnen zetten hadden ze dat allang gedaan. Iemand met een depressie is meestal niet vrolijk. Vrienden en familieleden kunnen diegene daarom gaan vermijden. Daardoor voelt hij of zij zich waarschijnlijk nog meer buitengesloten. Ook al denk je dat je degene met een depressie niet kunt helpen of er niet tot door kunt dringen, bedenk dat iemand niet in zijn eentje van een depressie kan genezen. Hij of zij is daarbij erg afhankelijk van de mensen om hem of haar heen.

Hoe kun je iemand met een depressie ondersteunen? Het belangrijkste is dat diegene het gevoel krijft dat mensen van hem of haar houden, wat er ook gebeurt. Veel mensen met een depressie denken namelijk dat er niets meer aan hun situatie gedaan kan worden. Ze kunnen zich gesteund voelen als ze horen dat het ooit weer beter zal gaan, ook al kunnen ze zich dat op dat moment niet voorstellen. Depressieve mensen moeten gestimuleerd worden zoveel mogelijk nog zelf te doen. Maar als dingen als boodschappen doen of het huis schoonmaken echt te moeilijk zijn, kun je iemand daarmee helpen. Soms voelen mensen zich zelfs te uitgeput om op te staan en zich te wassen en aan te kleden. Het is belangrijk om professionele hulp in te schakelen als de toestand van iemand snel achteruit gaat, bijvoorbeeld als diegene praat over zich schuldig voelen, niet meer willen leven of stopt met eten en drinken. Mensen die iemand met een depressie om zich hebben, hebben zelf ook hulp nodig. Het kan erg vermoeiend, moeilijk en eenzaam voor ze zijn. Ze kunnen er zelf depressief van worden en gaan denken dat het op de een of andere manier hun fout is dat degene die ziek is maar niet beter wordt. Verzorgers van depressieve mensen moeten er daarom af en toe even tussenuit. Vaak zijn er praatgroepen voor deze mensen. Het kan veel steun geven om te praten met iemand die in dezelfde omstandigheden zit.

Mijn verhaal: Janieke.

Begin juli kreeg mijn moeder vakantie. Eindelijk, want daar was ze aan toe. Als ze ‘s middags moest gaan werken ging ze daarvoor eerst een paar uurtjes op de bank liggen, wat ze voorheen niet deed. Toen in eind juli de vakantie ten einde was, begon alles weer van voor af aan. Ze was vaak zo moe dat ze ’s avonds niks meer kon doen dan alleen maar op de bank te liggen. Ook was ze vaak erg chagrijnig, en als ik dan iets zei pakte ze het meteen verkeerd op. En dan hadden we weer ruzie en heiboel. Toen we in eind augustus werden gebeld door de kinderbescherming, of mijn nichtje bij ons kon komen wonen, zeiden mijn ouders meteen ‘’ja’’. Want zo’n klein meisje als haar wil je er niet mee laten zitten. En ze is pas 6. Mijn nichtje is dus bij ons gaan wonen omdat het bij haar thuis niet goed ging, haar moeder besteedde totaal geen aandacht aan haar, en ze was alleen maar bezig met haar man. Toen is de kinderbescherming gebeld door omwonende en hebben die ingegrepen, vandaar dat ze bij ons is komen wonen. Waarschijnlijk omdat wij haar meer te bieden hadden. Sindsdien ging het achteruit met mijn moeder. Ze moest steeds vaker huilen, en was zelfs nog te moe om naar haar werk te gaan, ook al had ze daarvoor al geslapen. Ze is daarom ook naar de dokter gegaan, en kreeg ze pillen, want ze was heel erg zenuwachtig en kreeg het heel erg warm terwijl het binnen ijskoud was. Zelfs die pillen hielpen niet. Toen is ze begonnen aan de antidepressiva, omdat ze toch wel veel verschijnselen had die te maken hadden met depressief zijn. Ze was ook nog te moe om de afwas te doen, de was ophangen, opvouwen, en dergelijke klusjes, die normaal heel gewoon waren. Toen heeft mijn moeder het allemaal verteld aan ons. Wij hebben haar ook geholpen. Ik ging meer voor haar doen, deed de afwas, was ophangen en opvouwen en stofzuigde drie keer in de week. Mijn moeder heeft haar werk stopgezet en heeft voornamelijk rust gehouden. We hebben ook vaak met zijn tweeën goede gesprekken gehad over hoe zij zich voelde, en of ik nog meer voor haar kon doen. Ik kreeg het er zelf ook moeilijk mee, omdat je je eigen moeder in zo’n toestand moet meemaken. Toen heb ik ook om hulp gevraagd bij mijn vrienden. Sinds die tijd voelde ik me zelf ook heel raar, vaak verdrietig, en kon geen kritiek hebben. Ik durfde mijn moeder er ook niet mee lastig te vallen omdat ze het al moeilijk zat had, maar ik kon het niet verbergen. Ik weet nog goed: De avond voor dat mijn nichtje jarig was, begon ik opeens te huilen, en toen vroeg mijn moeder aan mij hoe dat kwam, en toen had ik met alle tegenzin alles verteld aan haar. Na die tijd hebben we steeds meer met elkaar gepraat. En gaat het met ons allebei een stuk beter. Mijn nichtje is inmiddels weer naar een ander pleeggezin in Weert gegaan. Ik mis haar wel, en ik zou haar graag terug willen. Maar eerst moet mijn moeder beter worden. En naar mijn idee gaat het nu weer een stukje beter. En alles heeft zijn tijd nodig, maar we komen er wel, want we hebben hulp van familie en vrienden, en daar blijf ik ze eeuwig dankbaar voor.

Tips voor wanneer u depressief bent.

• Erken uw sombere gevoelens en besef dat uw depressie niet zomaar verdwijnt. U kunt uw stemming wel beïnvloeden. • Praat met uw omgeving over uw gevoelens. • Zorg voor regelmaat: sta op tijd op, eet driemaal per dag en ga op tijd naar bed. Ga elke dag een stuk fietsen of wandelen. Dat helpt tegen depressieve gevoelens en
Maakt u gezond moe. • Probeer mensen op te zoeken, ook al heeft u er eigenlijk geen zin in. Maar zoek geen situaties op waarin genieten een ‘must’ is (zoals een feestje) als u weet dat u dat nu niet kunt. Daar wordt u alleen maar treuriger van. • Ga na of u oorzaken kunt vinden voor uw somberheid, zoals een ingrijpende verandering of groot verlies in uw leven. Sta uzelf dan toe om hierover verdrietig te zijn. Voor de omgeving. • Probeer de depressie niet ‘weg te praten’ of een depressief iemand op te vrolijken. Dat werkt averechts. • Geef geen adviezen en tips. Begrip, sympathie en een luisterend oor zijn het belangrijkst. • Bel regelmatig of ga op bezoek. Het helpt, al zult u misschien niet direct een positieve reactie krijgen. • Ga samen met de depressieve persoon iets simpels doen, zoals wandelen of winkelen. Niet voorstellen of vragen, maar doen. • Laat desnoods blijken dat u niet weet wat u moet zeggen of doen, maar dat de depressieve persoon altijd op u kan rekenen. • Zoek meer informatie over depressie, in de bibliotheek, de boekhandel of op Internet. • Biedt hulp bij huishoudelijke klussen zoals schoonmaken en de was, als de persoon daar te weinig energie voor heeft. • Zoek zelf steun als het u teveel wordt.

Zelftest depressie

1) Ik kan lachen en de leuke kant van de dingen inzien. • A. zoveel als ik altijd kon • B. nu niet zoveel als anders • C. zeker nu niet zoveel als anders • D. helemaal niet
2) Ik kijk met plezier naar dingen uit. • A. zoals altijd of meer • B. wat minder dan ik gewend was • C. absoluut minder dan ik gewend was • D. nauwelijks
3) Ik maak mijzelf onnodig verwijten als er iets fout gaat. • A. ja, heel vaak • B. ja, soms • C. niet erg vaak • D. nee, nooit
4) Ik ben bang of bezorgd zonder dat er een aanleiding is. • A. nee, helemaal niet • B. nauwelijks • C. ja, soms • D. ja, zeer vaak
5) Ik reageer schrikachtig of paniekerig zonder echte reden. • A. ja, tamelijk veel • B. ja, soms • C. nee, niet vaak • D. nooit
6) De dingen groeien me boven het hoofd. • A. ja, meestal ben ik er niet tegen opgewassen • B ja, soms ben ik minder goed tegen de dingen opgewassen dan anders • C nee, meestal kan ik de dingen erg goed aan • D nee, ik kan alles even goed aan als anders
7) Ik voel me zo ongelukkig dat ik er bijna niet van kan slapen. • Aja, meestal • B ja, soms • C niet vaak • D. helemaal niet
8) Ik voel me somber en beroerd. • A. ja, bijna steeds • B. ja, tamelijk vaak • C. niet erg vaak • D. nee, helemaal niet
9) Ik ben zo ongelukkig dat ik heb zitten huilen. • A. ja, heel vaak • B. ja, tamelijk vaak • C. alleen af en toe • D. nee nooit
10) Ik denk er aan om mezelf iets aan te doen. • A. ja, tamelijk vaak • B. soms • C. nauwelijks • D. nooit

Einde test

Eindconclusie

We gaan nu onze onderzoeksvraag behandelen. Hoe is een depressie te behandelen? Er zijn verschillende soorten behandelmethodes. 1: Het makkelijkste middel is praten met de mensen om je heen, en uitleggen hoe jij je voelt, want door al je verdriet en je gevoelens weg te stoppen gaat het juist mis. 2: Als dat niet helpt kun je naar de dokter gaan, en medicijnen aanvragen. Waaronder Antidepressiva. Dit middel werkt na 4 tot 6 weken. Die eerste 4 weken is het slechtste, want je krijgt dan alles nog erger, dan hoe je het eerst had. Na die 4 weken wordt het allemaal minder en hersteld het evenwicht tussen bepaalde stoffen in de hersenen waardoor je klachten minder worden. 3: Een psycholoog kan je ook helpen je problemen te verwerken. Als je bijvoorbeeld niet durft te praten met je echtgenoot, vader, moeder, kinderen. Kortom, de mensen die je kent. Want je kan je gaan schamen omdat je jezelf zo raar voelt. Daarom is er een psycholoog. Niet alleen omdat hij er meer van weet, en weet wat je het beste kunt doen, maar ook omdat de meeste mensen het fijner vinden om te praten met een onbekende.

Ik denk dat wij nu voldoende onze onderzoeksvraag behandeld hebben.

Janieke: Ik vond het erg leuk om een sectorwerkstuk te maken over depressie. Je komt er veel over te weten, en zo kun je de mensen helpen die er mee zitten. Ik heb er ook veel van geleerd. Ik dacht namelijk dat als je depressief was dat je er dan juist niet over moest praten omdat de andere mensen er dan ook mee gingen zitten, en dat je dan verder van huis was. Ook heb ik geleerd dat er verschillende oorzaken zijn waardoor je een depressie krijgt. Ik heb me er over verbaasd hoeveel oorzaken er zijn. 3 of 4 vond ik al veel, maar nu te bedenken dat er wel een stuk of 10 zijn. Dat er ook zoveel zelfmoorden worden gepleegd door de gevolgen van een depressie vind ik een zeer ernstige zaak. De artsen moeten beter worden ingelicht, en er moet meer gedaan worden door de regering, zoals bijvoorbeeld informatie nummers om naar te bellen of aanplakbiljetten. Dan gaan de mensen tenminste denken dat ze niet de enige zijn, en gaan ze zich er niet voor schamen. Verder heb ik een goede samenwerking gehad met Lisanne, we hebben onze taken goed verdeeld, en samen iedere keer gekeken of we het goed hadden gedaan, en elkaar verbeterd. Als we weer een keer een opdracht krijgen om een verslag of werkstuk te maken, weet ik zeker dat ik het weer met Lisanne doe. Lisanne: Ik vond het ook erg leuk om een sectorwerkstuk te maken over depressie, omdat ik er eigenlijk nog niet zo veel van wist. Je merkte wel dat veel mensen om je heen een depressie kregen. Want je kreeg in de gaten dat mensen de klachten hadden die jij juist had opgezocht. En mensen zeggen als snel dat ze een depressie hebben terwijl ze eigenlijk niet weten wat het inhoudt. Ik vind het typisch dat ieder land er anders mee om gaat. Australië bijvoorbeeld maakt er een komisch programma over terwijl België juist een serieus telefoonnummer doorgeven waar je naar toe kunt bellen om hulp te vragen. Nederland doet het weer anders, Nederland zorgt namelijk voor voldoende psychologen. Als iemand in je omgeving een depressie heeft moet je diegene juist goed helpen om haar er bovenop te helpen, en niet in de steek laten. Want daardoor zou het allemaal veel erger worden, omdat mensen die aan een depressie leiden al snel het gevoel hebben dat ze in de steek gelaten worden. Mijn samenwerking verliep goed. Eigenlijk alles ging op rolletjes, en ik zou het ook weer vaker met Janieke wil doen.