interview

De geïnterviewde persoon betreft Sjoukje de Vries. Zij is een verzorgende in de thuiszorg van Icare wat staat voor het Engelse “ I care” wat in het Nederlands zoiets betekent als “ik geef er om”.

Zij heeft hiervoor de opleiding MBO VZ gevolgd. Na haar opleiding had ze meteen werk omdat er in de thuiszorg veel werk te vinden is.

Sjoukje is in de thuiszorg gaan werken toen ze kinderen kreeg. Hiervoor werkte ze namelijk in de verpleging maar werken bij de thuiszorg is beter te combineren met een gezin, aldus Sjoukje zelf. Het werken in de thuiszorg bevalt haar heel goed. Ze komt met veel verschillende mensen in aanraking en dat maakt haar werk boeiend. Ook onderhoudt ze vaak goede contacten met de mensen omdat ze er vaak voor langere tijd werkzaam is, soms zelfs jaren achter elkaar. Dit hangt er natuurlijk wel erg vanaf hoe de situatie is want sommige cliënten hebben maar voor een bepaalde tijd hulp nodig. In de wijk waar ze werkzaam is wonen voornamelijk oudere mensen die vaak alleen nog thuis kunnen wonen dankzij hulp van de thuiszorg. Het werken in de thuiszorg is wel wat ze er van verwacht had en is haar zeker niet tegengevallen alhoewel het soms lichamelijk wel eens vrij zwaar kan zijn vooral als de cliënten bedlegerig zijn. Ook komt er voor een deel huishoudelijk werk bij kijken omdat de cliënten dat vaak ook niet meer zelf kunnen.

Ze werkt zowel zelfstandig, bij de mensen thuis, als in teamverband om elkaar “feedback” te geven. Ze komen met het team eens in de twee weken bij elkaar om de manier van werken en problemen die voorgekomen zijn te bespreken.

Carrière mogelijkheden zijn er in beperkte mate. En als ze er zijn, zijn er zoveel gegadigden dat het wel moeilijk is om op deze manier hoger op te komen.

Gevaren tijdens het werk kunnen voorkomen bijvoorbeeld bij ongewone situaties zoals mensen met psychoses, alcohol/drugs verslaafden of, wat ook al eens is voorgekomen iemand met een oorlogstrauma. In zo’n situatie is het belangrijk om rustig en alert te blijven en eventueel professionele hulp in te schakelen. Interne contacten heeft Sjoukje vooral met collegae, en extern met de familie van de cliënten, artsen en maatschappelijk werkers.

Binnen het team zijn de sociale contacten goed maar met de instelling daar buiten zijn er geen sociale contacten. De concurrentie op het gebied van verzorging is groeiende door de opkomst van particuliere bureaus. Bedrijfskleding is wel aanwezig maar het is niet verplicht om te dragen tijdens de werkzaamheden.

Bijscholingscursussen zijn er soms wel en die volgt ze dan ook wel als dat mogelijk is.

De werkomgeving is niet te omschrijven omdat die te veel van elkaar verschilt. Ze komt bij veel mensen over de vloer die het allemaal op hun manier hebben ingericht.

Sjoukje heeft geen inbreng binnen de organisatie van het bedrijf maar wel bij een eventuele aanpak van cliënten. Ze heeft een vaste aanstelling binnen het bedrijf en is heel tevreden met haar huidige positie binnen het bedrijf.

Een doorsnee werkdag ziet er ongeveer als volgt uit: Ze gaat om half acht van huis en haalt dan eerst de sleutels van de cliënten op bij het verzorgingstehuis in haar werk wijk. Om acht uur begint ze dan bij de eerste cliënt die gaat ze douchen en aankleden en ze maakt het bed op leegt eventueel de po etc… Tien minuten later begint ze al bij de volgende cliënt. Dat is ongeveer hetzelfde verhaal maar ook sociale aandacht of het geven van medicijnen hoort bij de werkzaamheden. Zo doet ze ongeveer vijf cliënten op een ochtend (is tot ongeveer 10 uur) en brengt dan de sleutels weer terug. De zesde cliënt heeft vaak een volledige verzorging nodig.

Een volledige verzorging bestaat bijvoorbeeld uit: Uit bed helpen, wassen, aankleden en in de stoel helpen, ontbijt maken en alles voor de koffie klaar zetten, bed opmaken, po legen, huishoudelijke werkzaamheden, samen koffiedrinken en soms iets voorlezen, tussen de middag zorgt ze voor het eten en wast ze af, daarna zet ze alles klaar voor de middag en het avond eten. Inmiddels is het dan ongeveer een uur en gaat ze richting huis.

Tot slot Sjoukje’s toekomst visie met betrekking op haar werk: Ik denk dat er steeds meer mensen thuiszorg nodig zullen hebben omdat de wachtlijsten voor de verzorgingstehuizen erg lang zijn en ziekenhuis opnames steeds korter duren. Er zal dus zeker wel werk blijven voor mij.

Ik heb deze persoon geïnterviewd omdat ik zelf nog niet weet wat voor werk ik straks wil gaan doen en het werk in de thuiszorg naar mijn idee soms een beetje ondergewaardeerd wordt. Dankzij de thuiszorg is het voor veel mensen mogelijk om nog steeds thuis te wonen.