De Nachtwacht

De Nachtwacht

Het kunstwerk

De originele naam van de nachtwacht is ‘Het Uitrukken van de Compagnie van Frans Banning Cocq’, deze naam is in de 18e eeuw de bijnaam als ‘De Nachtwacht’doordat het donkerder van het vernis was geworden.

Het schilderij is geverfd met olieverf
Rembrandt beperkte zich niet tot één techniek. Sommige onderdelen zijn egaal en glad uitgewerkt, doordat hij in dunne laagjes schilderde. Terwijl hij op andere plaatsen de verf heel dik heeft aangebracht. Het zit zo in mekaar dat bijvoorbeeld de hand van de kapitein uit het schilderij lijkt te steken.
Het schilderij de nachtwacht is erg donker met sommige stukken die zijn opgelicht.
Door nog meer verkleuring met vernis werd het schilderij al helemaal donker.
Het is een doek vol met actie, alles op het schilderij lijkt een foto uit een bewegende groep mensen.
Op het schilderij zijn enkele personen te herkennen; Kapitein Frans Banning Cocq, luitenant Willem van Ruytenberg en verder nog heel wat schutters.
Je ziet links een man met een rood pak aan die demonstreert aan de andere schutters hoe je een musket met kruit vult. Ook zie je het afvuren (door de man achter Frans Banning Cocq) en je ziet een man het musket schoonblazen (de man achter de linkerschouder van Willem van Ruytenberg). Ook zie je een tamboer klaar om een roffel in te zetten.
Je ziet schutters druk in gesprek, en het lijkt zo net of ze niet in de gaten hebben of ze worden geschilderd.

Het schilderij was 5 bij 3,87 meter toen het hing in de Doelenzaal van de kloveniersschutters aan de huidige Amsterdamse Nieuwe Doelenstraat.
Maar toen in 1715 het schilderij verhuisde naar Het stadhuis op de Dam, waar het tussen twee ramen in moest hangen, paste dit niet.
Er werden aan linkse en rechtse kant een strook afgesneden waardoor twee schutters niet meer op het schilderij.
Het schilderij is nu 4,37 bij 3,63 meter.

De cultuurhistorie

Het schilderij is eigenlijk een uitzondering op de andere werken die hij in deze periode schilderde.
Hij schilderde de nachtwacht van 1640 tot 1642, een periode waarin hij vooral sombere werken maakte.
Deze sombere werken maakte hij n.a.v de familietragedies die hem waren overkomen.
Rembrandt was een grote barokschilder, in deze tijd werd er ook veel met olieverf geschilderd net als Rembrandt hier deed.
Het is duidelijk dat het in de barokperiode is geschilderd door een aantal duidelijke kernmerken uit die tijd die hier zijn toegepast:

- De Barok straalt beweeglijkheid, pracht, praal en triomfalisme uit.
- De vormen zijn zelden symmetrisch ( In De Nachtwacht is dit héel duidelijk..)
- Er is veel licht en donkerwerking (Ook dit is duidelijk typerend voor De Nachtwacht)

Dit hierboven zijn een aantal kenmerken van de manier waarop kunst eruitzag tijdens de Barok periode (1600-1750: Hier ligt De Nachtwacht van Rembrandt dus tussen, welke in 1640 tot 1642 was geschilderd).

De kunstenaar

Het schilderij is geschilderd door Rembrandt van Rijn. Geboren op 15 juli 1606 in Leiden en gestorven op 4 oktober 1669.
Rembrandt wordt over het algemeen gezien als de belangrijkste schilder in de zeventiende eeuw.
Rembrandt was erg begaan met zijn medemens hij toonde zichtbare compassie en betrokkenheid.
Hij hechtte geen waarde aan rijkdom, afkomst en leeftijd. Dit allemaal maakt dat Rembrandt overal ter wereld gewaardeerd en begrepen wordt.
Deze goede eigenschappen van Rembrandt kun je ook terugzien in zijn schilderijen.
Hoe hij het licht en het donker afbeeldde, met daarbij scherpe contrasten deed hij om zo de toeschouwer zijn schilderij binnen te leiden.
Zijn levendige scènes vol dramatiek, en helemaal zonder de strakke formaliteit die andere kunstenaars in die tijd vaak gebruikten maakten Rembrandt een unieke schilder.
Op het schilderij De Nachtwacht is ook duidelijk ‘het je naar binnen leiden van het schilderij’ te zien. De contrasten zijn hier heel duidelijk.
Het werk is anders dan zijn andere werken in de periode dat hij De Nachtwacht schilderde hij schilderde toen meer somber (zie ‘de cultuurhistorie’)

De kijker

Het schilderij was indrukwekkend groot (4,37 bij 3,63 meter dus) wat ik nog nooit had gezien.
Het schilderij was heel erg nauwkeurig geschilderd, weer eens wat anders dan een schilderij van het pointillisme bijvoorbeeld.
Elk detail was netjes verwerkt wat ik echt supermooi vond.
Ook de techniek om alles tamelijk donker te laten zijn om zo de nadruk te leggen op de verlichte delen vond ik mooi.
Het roept tegelijkertijd ook vragen bij je op als; ‘Wat doet dat kleine meisje op het schilderij’, en zo veel meer, als je lang kijkt is er steeds meer wat je verbaast, er zit dan ook veel symboliek in verwerkt.
Het schilderij kreeg hierdoor iets mysterieus.

Ik vond het sowieso al interessant om naar dit schilderij te gaan kijken omdat dit natuurlijk een wereldberoemd werk is. Ook vind ik de schilder Rembrandt iemand om bewondering voor te hebben.
Ik vond het werk ‘De terugkeer van de verloren zoon’ ook al een erg mooi werk waardoor ik het gaaf vond om dan een keer in het écht een werk van Rembrandt te gaan bezichtigen.
Het schilderij is al erg oud en ik ben redelijk geïnteresseerd in oude kunst, nog een pluspunt.