Timemanagement

Wij, allemaal, leven in een hectische samenleving gestuurd door interactie, samenwerking, gezamelijke en individuele doelen en de druk die daarop uitoefend. Naast zijn aantrekkelijke kanten van prestaties, kansen, zelfontplooiing en ambities eist het een hoge mate van zelfstandigheid en verantwoordlijkheid van ons op om dit effectief te laten verlopen. Wij zijn competente individuen en aan deze groep wil iedereen zijn interdisciplinaire of  sociale bijdragen maar al te graag leveren. 

Ondanks onze goedgewilde doelen hebben wij een gemeenschappelijk probleem van het stellen van prioriteiten. Volgens Covey, en voor hem vele andere generatie Timemanagment Experts is de erkennig en herkennig hiervan een belangrijk onderdeel om ons in een juiste richting bewust van dit fenomeen te worden, Covey’s visie vormen hierbij de hulpmiddelen om het vanuit Persoonlijke Effectifiteit te trainen en onze doelen te bepalen. In de praktijk verschuiven prioriteiten, urgentie en belang gemakkelijk van plaats in onze aanpak. Prioriteiten verschuiven vaak richting het uitstellen en jij blijft maar ronddolen in de cirkel van Urgentie. Dit vormt de nodige stress en frustrratie gevoelens waaruit wij het liefst zouden ontsnappen, diep van binnen als innerlijk verlangen. Door de druk, als gevolg hiervan, leven we voorduurdend in een onbehagelijke crissis situatie in het nastreven van onze doelen. Vaak leven wij met het idee, uit ons zelf of volgens een van de vele bronnen, technieken en instrumenten die het thema: timemanagement van dichtij bekeken, dat we de druk moeten verhogen; Better, Meer in mindertijd, Sneller, Alles in de ik-vorm. Dit lijkt onze illusie van de klok als eerste wet alleen maar te verergen, het wordt eens tijd om die toename van ftustraties en schuldgevoelens op met een vernieuwende blik te verhelpen. De tijd willen controleren, en jouwd doelen volgens een aanpak die geen rekening houdt met de Wij’ gedachten, is de verkeerde manier om jouw persoonlijke prioriteiten op te stellen. Traditionele concepten ‘propageren’ volgens Covey vaak over controle op je leven, dit klinkt als het antwoord om jouw doel te veranderen maar efficientie is nou net het verkeerde begrip voor een efficiente verandering. Wij hebben nouwelijks invloed op de universele wetten en princiepes die de tijd bepalen. Is de tijd dan wel een goeie basis om jouw keuzes, en de gevolgen die daarbij komen kijken, afhankelijk van te stellen ?. Is het niet veel belangrijker om met jouw princiepes en wetten invloed op jouw prioriteiten, keuzes, tijdsgebruik uit te oefenen. Kijken we wel de goeie kant op ?. Een belangrijke uitspraak van Covey die daar mischien antwoord op kan geven luidt: Waar je naar toe gaat is in hoge mate belangrijker dan hoe snel. Zijn advies zal dus eerder zijn dat je de juiste richting vanuit jouw innerlijk levende princiepes moet bepalen aan de hand van het Kompas. Hij stelt de regel van het Compas metaforisch tegenover die van de klok. Een vergelijking waarin er met inadecuaat beheren van jouw tijd zich een gat vormt waaruit we niet gemakkelijk ontsnappen zonder een goed bewustzijn van jouw visie, missie,  je persoonlijke doelen om jouw tijdsbesteding te benutten met prioriteiten. 

Ik probeer in dit korte essay (sammenvattend) in te gaan op de potentie van de aanpak volgens Covey, en hoe ik dit zelf in de praktijk zou brengen in de dagelijkse hectiek. Het was desondanks  een heldere visie die mij toch nadenken heeft over m’n huidige gewoontes rond dit onderwerp, en in welke mate ik doelbewust keuzes maak. Met de kennis die ik hieruit heb opgedaan heb ik een nuttige tool in handbereik, de hulpmiddelen en zijn visie spelen af op de achtergrond, en in nood zeer toepasselijk om je uit de wildernis te redden. 

§                          Klok en het Kompas

Volgens Covey willen wij graag een bijdrage leveren aan onze belangen. Toch zijn we constant brandjes aan het blussen, hebben we mischien de verkeerde defenitie van geluk en zijn we meer bezig met prestaties. Staat de laddeer die we opklimmen wel tegen de juiste muur ?. We verkeren ons in het gevoel van veiligheid en zekerheid als we ons handelen dicht bij vertrouwde gewoontes houden. Hierdoor nemen we ongewild risico’s om uit balans te raken. Dit heeft als effect dat we ons gedesorienteerd voelen, we verliezen overzicht en werken ons van activiteit naar activiteit. De invulling van tijd komt vaak instrijd met onze belangen, we presteren en raken in deze routine van onze koers. Belangrijkere mometen van waarden als: vissie, missie, richting, geweten, ontwikkeling of keuze’s tussen een goeie relatie en werk vereist de nodige inspanning en helderheid. We gebruiken instant, lap middelen om onze crississituatie, tussen de tijd en onze besteding, te verhelpen maar missen hierdoor de structurelere oorzaak. Deze toenemende spanning is een kenmerk in onze samenleving waardoor er een bom aan literatuur en kennis explodeerde, niet alles is volgens Covey Relevant, wij geven ons gemakkelijk over aan lapmiddelen. Drie generaties van deze hulpmiddelen richten zich op gradaties van prioriteiten met de toepassing van veel elektronische hulpmiddelen. We benaderen volgens Covey nog niet het fundamentele niveau van de juiste paradigma’s. Prioriteiten zonder bewustzijn van jouw persoonlijke levenslage visie en doelen lijken vaak genoeg; we richten onze aanpak op onze prestaties en urgentie lijstjes waardoor je juist mensen waarvan je afhankelijk ben als potentiele intteruptie afzijdig houdt. We isoleren ons, en de interruptie van de menigde creeert het zelf distructieve verlangen om de coextentie niet uit te buiten op zijn potentele neven effecten; oa. (...). Vanuit deze crississitatie in ons zelf zijn we geneigd de menigde een hulpmiddel van onze onderhuidse urgentieverslaving te maken.

We ervaren veel prestaties als tegenvallers die niet het gevoel geven dat we dit echt belangrijk vinden. Er onstaat een grotere kloof tijdens tussen de klok en het Kompas. We willen tot het uitderste gaan en belanden vaak in de cirkel van urgentie, terwijl we worstelen om prioriteiten te stellen.Wij dragen een te grote last aan verantwoordlijkheden van anderen, hierdoor wordt je geleeft en geef je jezelf over aan Urgentie-stress. We gaan in urgente verwachtingen van andere mee als gewoonte. Het beste, de resultaten een bijdrage leveren, staat het goede, jouw ineffectieve gewoontes, in de weg. Wij vinden de prijs van verandering te hoog, en nemen te weinig risico’s om dit te doorbreken. 

In deze paragrafen kwamen vragen in me op of ik met de belangrijkste dingen in het leven bezig ben, of ik geleefd word, en mij mogelijk aan urgentie overgeef. In een situatie waarin ik rechtlijnig werk of studeer en waarin ik mezelf onbewust isoleer door mijn gewoontes en de druk kan ik me goed voorstellen dat ik me minder met belangirjke dingen ga bezighouden. Het klink in mijn oren wel als iets wat me kan overkomen. Het boek van Covey kan zeker goeie hulp bieden om me even bewust te laten worden van mijn werkgewoontes en de doelen die ik wil behalen. Richt ik mijn tijdsbesteding puur op mezelf en stel ik daarbij de verkeerde prioriteiten, creeer ik veel gemiste kansen en worstel ik teveel met mijn situatie ?. 

Hiernaast geeft Covey een overzicht van, paradigma’s waarin we het vaakst geneigd zijn de verkeerde opvatting hanteren. Bij het controle pardadigma wijst Covey op de illusie dat we onze keuze’s  en consequenties proberen te beheersen, vaak zijn we daar niet toe in staat omdat de omgeving voordurend veranderd, wij zijn afhankelijk van de natuurlijke priciepes van het geheel. Efficientie los onze problemen ook nauwlijks op, effectiviteit is van hoger belang, efficientie leidt tot gevoelens van onrust. Als je waarden verkeerd plaats of in strijd breng van wat echte innerlijke rust oplevert kan dit als gevolg hebben dat je op kort termijn doelen wil behalen zoals, succes of macht.

Onafhankelijke prestaties richten je op prestaties, door niets of niemand gehinderd, en zijn transactioneel in plaats van trasnformationeele aard. Synergie betekend dat je beter met elkaar in contact kom en uitwissel, wat meer transactioneel is omdat je gezamenlijk goei naar de mogelijkheden. Zelf laat ik de kansen niet liggen als ik samen kan werken in een project/werkgroep en juist in dialoog werk, samen studeer en kennis met mijn medestudenten deel. 

Chronologie is volgens Covey het levensritme van de klok, weinig existentieel. Competenties hebben een goeie afgelijde nodig, zijn ze te eenlijnig of leggen ze een basis voor persoonlijke effectiviteit ?.  Wij definieren onszelf onzorgvuldig en passen hiervoor technieken, instrumenten en paradigmas toe zonder aan de gebreken van onze huidige prioriteiten te ontsnappen.

§                         Verslaafd aan urgentie

Covey wijst je erop dat naar belang handelen boven het reageren op urgentie staat om te voorkomen dat je belandt in wat er in het eerste hoofdstuk wordt behandeld. Zorg dat je niet beheerst word door urgentie; die bij ons oppervlakkige prikkels van voldoening, ego, eigenwaarde, en instant geluk opleveren. Voor veel mensen vormt hun verslaving aan urgentie een vals excus om eraan te ontsnappen. De urgentieverslaving als gevolg van de kloof die onbevredigde gevoelens oplevert leeft in onze cultuur. Kwadrant II activiteiten vinden we snel onaantrekkelijker dan urgentiedruk, en de adrealine, bovendien vragen deze activiteiten ons te veel eigen initiatief op. 

Tot mijn opluchting kwam eindelijk het eerste kwadrant van; Belangrijk-Urgent (BU), Belangrijk-Niet-Urgent(BNU), Onbelangrijk-Urgent(OBU), Onbelangrijk-Niet-Urgent(OBNU), ter sprake. Tot dit niveau hebben wij op andere studies vaak een SLO (studie loopbaan ondersteuning) opdracht over prioriteiten en activiteiten uitgevoerd. De achterliggende gedachte sluit door het lezen van het boek aan op wat ik al wist. Het geeft me meer houvast op de werkwijze en diepgang als ik mijn kwadranten blijf afstemmen op de huidige situatie van het project.

.(BU) Belangrijk en Urgent is het kwadrant waarin we produceren, werk afleveren, schema’s volgen, ervaring en oordeelsvermogen toepassen. We komen in gevaar als ons planvermogen gebrekkig is; als we onze prioriteiten niet juist stellen of wanneer we onvolledig aan Kwadrant-II ontwikkeling hebben gedaan. (BNU) Belangrijk maar niet Urgent is het kwadrant waarin we urgentie problemen tackelen, onze langeteermijnplanning; anticiperen en voorkomen, empowerment, zelf-building, scholing, vergroten vaardigheden, zijn allemaal activiteiten volgens Covey in dit kwadrant. Deze activiteiten zijn goeie bouwstenen om alle belangrijke zaken in de toekomst uitvoeriger en beter aan te pakken, je inversteer dus in jezelf. (OBU) Onbelangrijk en Urgent zijn alle misleidende activiteiten, hier voldoe je aan de urgentieverwachting en schiet je te kort in de aandacht aan jezelf. Covey noemt dit de kwadrant van misleiding en is de valkuil voor urgente activiteiten die tussen I en III blijven circuleren. Urgente activitieten leveren geen bijdragen aan belangrijke doelstellingen ze cirkelen om kwadrant II heen en weer, dit levert de nodige stress op door de stapel aan urgente activiteiten. Voor mij is het een goeie tip om, als ik een kwadrant in vul, mij ervan de behoden dat mijn tijdbesteding niet te groot in beide moet worden en als ze uit balans raken ze gaan ciculeren met veel nadelige gevolgen van dien. 

Het onderdeel van belangrijkheid zorgt ervoor dat de belangrijke-urgente zaken uit eigen keuze ingevuld worden en je dus niet uit gewoonte de urgentie boven alles zet. Belanrijkheid inversteert, en zorgt dat je beter met je tijd om gaat. Toch heeft Covey hiermee nog niet alles gezegd. Hij vind het van essentieel belang dat je dit goed vormt door je bewust te worden van je principes die fundamenteel aan het stellen van prioriteiten liggen. Hier gaat een volgend hoofdstuk over. 

§                         Principes  I 

De princiepes waar Covey het over heeft versterken elkaar, beinvloeden, en zijn gegebaseerd op menselijke behoeften. Richt je tot het ware Noorden wat steeds een resultaat van een bewuster proces van selffulfillment is. Het focusen, je doodstaren op de waarden die geen heldere oorsprong hebben, word steeds meer afgeraden door Covey. De werkwijze is niet altijd betrouwbaar.Wij worden als individu, insteling of samenleving uitgedaagd en beinvloedt door de omgeving waarin we handelen. De interactie sfeer herhaalt zich volgens Covey voorduurend. De wederzijdse afhankelijkheid is een fundamenteel princiepe die Covey een heel volgend hoofdstuk aan toewijdt. Verder legt Covey uit wat princiepes zijn, en dat de kracht van universele princiepes in hun karakter van tijdloze waarheden altijd de juiste richting geven.

Onze praktijk noodzaakt dat je voorbereidt ben op toekomstige confontraties met het onbekende. Dit kan alleen als je meebuigend, toerijkend, in de context denkt, en je overgeeft aan universele princiepes.  Je zoekt de confontratie op om jezelf en andere te verrijken door wijderzijdse interactie. Je wilt graag lange termijn resultaten behalen, veranderingsprocessen los maken. Wedekerigheid is hierbij van essentieel belang. Ook heeft Covey de theorie van de Boerderij en zijn paradigmas ingesteld op een zuivere integere manier om met jouw doelen om te gaan. Jouw oogst dreigt te mislukken wanneer je zonder intergiteit aan het werk gaat.

De verschillende illusies die covey omschrijft vormen een basis voor het paradigma van de mislukte oogst. Wij leven volgens Covey te veel naar pretent en verschijnigsvorm, wat een misleidende opvatting is. Waarom zou je dure kleding kopen als gezondheid een betere zaad is voor je oogst ?. Het resultraat van veel bezit vaak veel verlies of een leegte, in wezen leiden we aan een illussie of verslaving. Sociale contaten hebben een draagvlak en integere normen en waarden nodig. Bij liefde waarbij je wederzijds afhankelijk ben, probeer je voor meer dan jezelf te gaan. Ook hier heb je 10001 boeken over en ik ben van mening dat het succes afhangt van het geloof erin, alle verhoudingen verschillen, Covey herrinnert je er wel aan dat, onafhankelijk hoe jij dat invul, het een proces van bewustwording opeist. Daarnaast vervolgt Covey zijn lijst van illusies met het paradigma van Scoren, (prestatiedrang, goeie carriere) tegen het paradigma van ontwikkelen en de Ik vs Wij ontwikkeling. Wij moeten de potentiele talenten van de mens niet tegenzitten maar juist benutten. Dit onderdeel vult wel aan maar ik raakte eerlijk gezegd even de weg kwijt vanuit welke theorie Covey dit beredeneerd. Hij verduidelijkt dat wij uniek van andere dieren bepaalde psychosociale eigenschappen bezitten zoals: verstand, onafhankelijke wil etc. die ons in staat stellen te beslissen, afzetten of ontwikkelen en die in balans met elkaar moeten zijn. Ook heeft hij het volgens mij even over sociale, spirituele, behoefte in een ander onderdel gehad waarbij ik mijn vraagtekens zet, of dit het wel verhlderend maakt. Hij legt hierbij je onafhankelijke wil in verband met paradigmas overwinnen en sripten herschrijven, los van je emoties te kiezen. Geweten maakt je erop allert dat je in strijd ga met je algemene princiepes, dat is volt gezegd. En je keuzes een product van je verantwoordlijkheid, los van je impulsiviteit en gemoedststand laten ontstaan. Creativiteit zorgt voor het boven jezelf uitstijgen, en tegelijkertijd ej unieke bijdrage te leveren, voorstellingsvermogen is volgens Covey hierbij belangrijk. Materiele aspecten zijn de hulpmiddelen. 

Deze talenten stellen ons in staat om ons op de juiste doelen te formuleren, waaruit onze priorteiten en tijdsindeling richting het ware noorden te formuleren. 

§                        Wederzijdse afhankelijkheid

In het hoofdstuk wederzijdse afhankelijkheid komt Covey terug op zijn uitleg waarbij hij het centraal stellen van jezelf en jouw doelen op verkeerde princiepes (urgentie) de verkeerde visie is om de juiste prioriteiten te stellen. Je heb zonder uitzondering te maken met contact afhankelijk van andere. Bij dit contact is de aard van de interactie belanghebbend. Interacties hebben meer van jezelf nodig dan jouw doel en met urgentie komt de duurzaamheid en effectiviteit hiervan in de gevare zone. De derde generatie benaderingen van efficientie, onafhankelijke presentaties, linieare tijd en controle vallen in de schaduw van zijn opvolger. Linieare tijd is volgens Covey misleidend voor de ware kwaliteit van een afzonderlijk moment. De vierde generatie beschouwd de interactie waar je gebruik van moet maken in de vorm van synergie. Het geheel moet evenwichtig worden, de natuurwetten en princiepes laten gelden die uiteindelijk tot beheersen van de situatie leidt. Een interactie wat leidt tot nieuwe ideeen nodigt uit om je kwetsbaar op te stellen, je grenzen druven te overschrijden, je comfortzone te verlaten en controle niet op de eerste plaats te zetten. Slecht aangeleerde of verkeerde gewoontes hebben geen goeie uitwerking op de verhoudingen, ze zorgen in sommige gevallen voor tegenstrijdigheid of concurrentie. Deze narcistiese fase zorgt ervoor dat we de kansen missen die je heb als je waarde toe kent aan de verschillen die we individueel onderling bezitten. Wij moeten volgens Covey ons toegankelijk voor onze ontwikkeling opstellen door ons te laten beinvloeden, daar haal je de kracht uit. Als je missie, visie en princiepes een samenspelende, onveranderlijke kern vormen kunnen we ons veroorloven een stap uit die comfortzone te zetten, en elkaar te ontmoeten op overeenstemming of inspiratie tot nieuwe inzichten. Het beste resultaat komt uit jouw bereidheid, met anderen, te willen veranderen. De voorbeelden die in dit hoofstuk voordoen leggen gemakkelijker uit hoe je dit in de praktijk plaatst.

§                        Prioriteiten stellen

Tussen het gat van de Klok en het Kompas waarmee je doelen en resultaten behaalt die bijdragen en jouw volledig tot rust brengen komen tegenstrijdigheden wanneer je de situatie verwaarloost. Om dit te verduidelijke grijpt Covey terug op zijn kruidentijntje. Alle verwaarloosde oogst en onkruid hebben het hulpmiddel van Kwadrant II nodig, het tuinieren. Zonder aandacht op waar je voor werkt zal je tuintje moeilijk tot bloei komen, die belangrijkheid komen uit kwadrant II. Voordat je begint met onkruid wieden moet je een heldere missie formuleren. Jouw missie, een uitgebreide uitwerking van jouw visie, belang, en langer termijn plan (missiverklaring), stem je af op behoefte. Dit vraagt veel zelfinzicht. Behoefte heeft Covey in dit boek gecatacoriseerd in; spirituele, mentale, fysieke, materiele behoefde, de dingen wat ieder mens belangrijk vind. Hierbij kun je kort gezegd denken aan gezondheid, wijsheid, zingeving, ondersteunende middelen. Als jij een missieverklaring opstel komen deze onderwerpen er ongetwijfeld in terug. In het dagelijks handelen ben je bewust of onbewust vaak bezig met deze thema’s, vaak met een doel wat veel over jouw persoonlijke ervaringen of levensvragen te maken heeft. Een dagelijkse detail opname kunnen hier meer over zeggen. Een benadering van deze stappen legt Covey als volgt uit:

Visie en missie, zijn deze helder geformuleerd, maken ze deel uit van het grotere geheel ?. Wat is het belang bij deze missie, is het zinvol, van wie ben je afhankelijk en wat zijn precies je doelen ?. 

- Een missie verklaring vormen de fundamentele criterea om de ladder tegen de juiste muur te plaatsen.  De gevolgen van deze keuze zijn zwaarwegend hierbij richt je je dus op de tweede kwadrant om je uitvoering in te plannen.

Je kan een lijst op stelen voor een fundamentele benadering: Prioriteiten, relatie ontwikkeling, wezenlijk belang, bijdrage of andere gevoelens die bij je opkomen

Stel vast wat je rollen in verschillende onderdelen van je leven zijn. Dit kan zijn op het werk, gemeenschappelijk, gezin, of je persoonlijke ontwikkeling. De ontwikkeling en groei zijn van belang daarom moet je je niet op een afzonderlijk onderdeel richten. Zorg dat je de  balans niet verlies door alle aandacht voor een rol te verbruiken. Rollen kunnen in de praktijk makkelijk samenwerken; Opvoeding en sport. Creativiteit (brainstormen) en collegiaal contact,  Relaties en werk, overal kan je houvast aan fundamentele criterea houden terwijl de rollen elkaar overlappen of zelfs ondersteunen. Het of/of denken, de ene rol ten koste van de andere hoeft dus geen waarheid te zijn. Je kan je gehele persoonlijke ontwikkeling gevaarloos aanpakken op veelzijdigheid, interdisciplinair; als succesvolle ondernemer en huisvader, in je carriere en relatie tot andere. 

Om hierbij niet in verwarring te komen of af te wijken is het van belang om de zaag scherp te houden. Inversteer in je persoonlijke capaciteiten en blijf jezelf uitdagen, veranderen, herstellen. Je creeert meerdere perspectieven om jouw weg naar harmonie en envenwicht te vinden. Hierbij zijn belangrijkheid, wederzijdse afhankelijkheid en verbodenheid belangrijke aandachtspunten. Valt een van de meerdere rollen uit balans door de tijd die je aan prioriteiten besteed ?. Hierbij heeft Covey een geheugensteun, gewoon om jezelf erop uit te testen:

-        Worden er prioriteiten over het hoofd gezien door de aandacht die ik aan rollen besteed ?.

-        Zijn ze nog steeds gelijk aan de missieverklaring die ik heb opgesteld ?

-        Welke invloed heeft het op mijn leven als ik regelmatig mijn activiteiten beoordeel en aan pas op balans ?

Welke rollen valllen jouw op als je ze in de kwadranten plaats en hevven het meeste effect ?. Worden ze door gevoel en het innerlijke kompas van belang nog steeds bevredigd ?. Sluiten deze aan bij mijn persoonlijike ontwikkelin; de doelstellingen uit mijn missieverklaring ?. 

Uiteindelijk vindt er besluitvorming plaats voor een week of periode. Hierbij geeft Covey een metaforisch voorbeeld over de pot met stenen. Als je begin met de zwaarst wegende doelen kun je het tactisch opvullen met steeds kleinere activiteiten; uiteindelijk kom je tot de conclussie dat er nog heel veel activiteiten bij kunnen, je meer tijd over had dan gedacht. Het belangrijkste is dat jouw missie of kwadrant II doelstelingen de hoogste priorteit krijgen. 

§                      De verschillende rollen in uw leven

Ondanks dat je verschillende rollen in je leven helder heb neemt het gevoel van verscheurdheid niet altijd af. De verschillende rollen komen met elkaar in conflict. Jouw tijd is eindig en beperkt en de verkeerde aandacht kan ervoor zorgen dat de rollen elkaar in de weg gaan zitten. Dit komt het meest voor tussen een werk en gezins situatie waarbij er meer opgeeist wordt dan alleen aandacht van een van beide. Je kan bijvoorbeeld een succesvolle cariere opbouwen maar je relaties binnen het gezin hierdoor verwaarlozen. Het princiepe van evenwicht tussen beiden onderdruk van je urgente levenstijl laten je afwijken van het ware Noorden.  Rollen vallen niet in afgescheiden compartimenten.  Wij zijn geneigd toe te geven aan die verkeerde intrepetatie; we werken goed waarvoor we gespecialiseer zijn maar raken in verwarring als de situaties aan verandering ons voor een nieuwe uitdaging zet. Heb je jezelf teveel met een onevenwichtige visie bezig gehouden ?, Had je beter buiten de hokkjes kunnen denken ?.  Covey vergelijkt onze rollen met een levend ecosysteem, en eerder met een boom, waarvan de delen elkaar beinvloeden, er is een onderling verbonden geheel waabij jouw aanpak op het en/en denken moet zijn ingesteld, net het of/of.  Een onevenwichtige bestaan is een levend bewijs van het tegenovergestelde volgens Covey. Ookal klinkt die uitspraak verwarrend toch doelt hij hier op de illusie van losse compartimenten en het in de knoop raken van gespecialiseerde studenten die op de werkvloer voor andere uitdagingen komen te staan. Bij dit hokjesdenken verspil je de kans om grensoverschrijdend te denken en je rollen onderling nauw samhangend in een ondeelbaar geheel te plaatsen. Jouw persoonlijke ontwikkeling bevorderd niet om tussen rollen heen en weer te rennen maar vraagt om synergie, verbondenheid, het en/en denken en het overstijgen van het of/of. 

Elke rol heeft specifieke competenties, verschaffen priciepes van het waare noordendie voor alle rollen even belangrijk zijn, er moet een krachtige synnergie tussen die rollen onstaan. Als je dit vertaal naar je situatie thuis, je relatie of het gezin, kan je denken aan Empathisch vermogen die dezelfde waarde heeft binnen een vertrouwensband als in empowerment of een relatie. In de praktijk vind Covey lijden we aan het gebrek dit te vertalen. De gesegmenteerde, overdreve gespecialiseerde, banenmarkt zou wel de vaardigheden van de competente huisvrouw kunnen gebruiken. Dit zijn kwaliteiten die een rol of bijvoorbeeld de vrouw instinctief erg goed bezit, waarom zouden we daar niet voor open staan ?. Je zou het bijna kunnen zien als natuurlijke rollen of talent, met veel potentie om waarde aan het geheel toe te voegen. Covey doet hierbij een poging om paradigma’s op te stellen die voor evenwicht zorgen.

1.      Natuurlijke rollen komen voort uit onze missie.

We moeten ons soms een sociale spiegel voorhouden, ons laten leiden door het gevoel van je behoeftes. Deze hebben een gemeenschappelijke stam; onze missie. Staan we goed stil bij de vraag of we binnen een verwachtingspatroon willen vallen of is het innerlijke overtuigen wat ons leidt ?. Verkeren we in een fase van eenheid, ons geweten ?.  Omdat een misleidend verwachtsingspatroon van onze omgeving daadkracht cruciaal vind is het gemakkelijk uit balans te raken en de princiepes, de stam te vergeten. 

2.      Elke rol is een vorm van rentmeesterschap. 

Binnen dat ontwikkelen van een Rol is wederzijdse afhankelijkheid een belangrijk punt. Hierbij heeft de Rol rentmeesterschap op een manier die recht doet aan het wederzijds afhankelijke karakter van onze rollen. Hierbij geef je verantwoordlijkheid aan iets of iemand boven jezelf. Dit is een goed voorbeeld van hoe je empowerment in de praktijk uitvoer of waarin je een band van eerlijke dialoog schept binnen een relatie. Dit doe je zeker niet alleen voor jezelf, je draagt ook de verantwoordelijkheid voor je medemensen. 

3.      Elke rol omvat alle vier de dimensies

P/PC- evenwicht is een maat, balans tussen alle vier menselijke behoeftes; sociale, mentale, spirituele, materiele. Dit balans kan op primair en secundair niveau afspelen. Primair is op jouw invulling van de vier, door Covey benoemde basisbehoefte, Secundair: hier werken de behoefte in een samenwerking met het grotere geheel.

Covey sluit dit gedeelte af met een quote die goed binnen de context valt. Hij benadrukt het belang van rentmeesterschap en onze missieverklaring die van invloed zijn op het formuleren van jouw rol. 

^{'veel mensen vinden het handig om een meer gedetailleerde definitie van een specifieke rol te formuleren dan in hun persoonlijke missieverklaring staat vermeld. Het opstellen van een missieverklaring of een rentmeesterovereenkomst voor een specifieke rol zorgt voor die definitie en voor gelijke verwachting bij anderen die samen met jou betrokken zijn bij de invulling van die rol.'}

^{S.Covey; 2004 Timemanagement volgens Covey}

Dit bevestigd dat jouw rol, maar ook je prioriteiten en je missieverklaring voordurend potentie uit de omgeving heeft om te ontwikkelen. Er is voordurend interactie met de omgeving, je wordt er door beinvloed, wat een bijdrage aan jouw persoonlijke groei levert. Jij draagt hier de verantwoordelijkheid, alles heb jezelf in de hand, gebruik het daarom ook verstandig. 

Uiteinderlijk valt dit geheel damen tot handelen volgens het kompas, onafhankelijk van onze opvatting van tijd, waarbij je streeft naar de juiste bewustwording tot het nemen van keuze’s die je persoonlijke effectiviteit verrijken.