Congres van Wenen

Het Congres van Wenen

De Franse revolutie begon in 1789 door derde stand van de Franse bevolking. De ideeën kwamen door de verlichting. De bevolking reageerde tegen de standenmaatschappij, het absolutisme, enz.

Vanaf 1799 was Napoleon Bonaparte aan de macht in Frankrijk en Europa. Hij veranderde het verkeer, de maten en gewichten, de de burgerlijke stand, … Hij zorgde ook voor de afschaffing van de maatschappelijke standen en hun privileges, de democratisering van het onderwijs en de gezondheidszorg en dat de capaciteiten van een mens belangrijker waren dan hun afkomst. Dit was allemaal genoteerd in de Code Napoleon, wat het Burgerlijk Wetboek van Napoleon was.

Begin 1814 is Napoleon al verslagen geweest dit gebeurde in 1814 en in de slag van Leipzig waar de Russen hem versloegen. Napoleon wordt daardoor van de macht gehaald en wordt naar Elba verbannen. Het lukt hem te ontsnappen. Doordat mensen (vooral de Fransen) hem graag hadden, lukt het hem om een leger te verzamelen waarmee hij tot België geraakt. Dit zijn de 100 dagen van Napoleon. In Frankrijk is men ondertussen nog steeds op zoek naar een koning.

Op 18 juni 1814 werd Napoleon in 2000 verslagen in de Slag van Waterloo kind hij nam het op tegen een coalitie van drie landen dubbelpunt Pruisen, de Nederlanden (Willem van Oranje) en de Engelsen (Wellington). Na de Slag van Waterloo wordt Napoleon opnieuw gevangen genomen maar nog steeds niet vermoord. Hij wordt wel naar een andere eiland gestuurd dat sint-helena heet. daar gaat hij ook sterven van ouderdom.

De Leeuw van Waterloo werd gebouwd  ter ere van Willem van Oranje op de plaats waar hij geraakt werd. De Leeuw is dus een herinnering voor Willem die dus ook richting Frankrijk kijkt om die “in de gaten te houden”.

Het congres van Wenen is een samenkomst van landen die tegen Napoleon gewonnen zijn en nog andere landen. Napoleon is dan nog in Elba (1814 - 1815). 

Op het congres van Wenen besloten ze een hertekening van de Europese kaarten doen om een macht evenwicht te creëren tussen de landen. Dit zorgt dus voor een territoriale restauratie. Met Frankrijk besloten ze haar grootte van voor de revolutie te geven, maar deze keer omringd door sterke staten die de grenzen van Frankrijk moeten bewaken. Dit noemt men een bufferstaat. De belangrijkste buffer Staten van Frankrijk zijn: het VKN,  Pruisen, Zwitserland, Piedmont-Sardinië, Oostenrijk, Engeland en Spanje. Met de wensen van de bevolking werd er geenrekening gehouden.

Er werd ook een grote Alliantie gevormd. Hiertoe behoorden de keizer van Oostenrijk, de koning van het Verenigd Koninkrijk Van groot-brittannië (en Ierland), de koning van Pruisen en de keizer van Rusland. De grote Alliantie was om revoluties te voorkomen en om in betrekking te komen met andere landen als die hun grenzen oversteken of het land aanvielen (= een militair bondgenootschap). In 1817 neemt Frankrijk deel aan deze alliantie.

De politieke restauratie gebeurde toen ook. Napoleon had zich laten inspireren door de idealen van de revolutie. Metternich (eerste minister van Oostenrijk),  integendeel, dacht er helemaal anders over. Hij was de voorzitter van het congres en zal conclusies uit te trekken trekken. Hij heeft dus veel invloed. Volgens hem mochten enkel vorsten (keizers of koningen) belangrijke beslissingen nemen (= absolutisme).  Hij is ook tegen grondwetten en revoluties. Volgens hem zorgen ze voor ordeloosheid en chaos en verdeeldheid en ontbinding van de mens. Onder politieke restauratie verstaat men “het herstel van het absolutisme”. De grootmachten (= de landen die deelnemen aan het Congres van Wenen) waren het met hem eens. Wat er dus in Wenen werd beslist is reactionair (= een reactie op een ontwikkeling die als schadelijk gezien wordt). De houding op politiek vlak is dus zeer conservatief omdat ze de macht terug naar de koning willen brengen.