Hoofdstuk 4 en 5

H4 Massacultuur, vermaak en verzet; pop in de 2e helft van de 20e eeuw

Belangrijke dingen (voornamelijk) personen uit het boek + beschrijving

- Edward Kienholz, Amerikaanse kunstenaar - portable war memorial (1968)
- Jackson Pollock, schilder - White light (1954) Action painting. Automatisme. Abstract expressionisme.
- Charlie Parker, altosaxofonist- bebop. (1951)
- Karel Appel, Nederlandse kunstenaar- vragende kinderen (1948)
- Singin’ in the rain, traditionele musical – hoofdrolspeler Gene Kelly (1952)
- West side story, afwijkende musical- muziek door Leonard Bernstein.
- George Balanchine, veelgevraagd choreograaf voor musicals. Schreef ook balletten. Agon (balletstuk) heeft een swingend karakter, razendsnelle dans (1957)
- Douglas Sirk, filmschrijver/regisseur- Imitation of life. Melodrama. (1959)
- Alfred Hitchcock, vernieuwende regisseur- Psycho (1960) Afwijkende loop van het verhaal, gebruik gemaakt van suspence (opbouwende spanning.)
- Nouvelle vague (nieuwe golf), nieuwe generatie Franse regisseurs. Jean Luc Godard filmt A bout de souffle. Chaotisch verhaal, grote tijdsprongen. Geldende filmwetten worden bewust overtreden.
- Orson Welles, regisseur- War of the worlds. Uitzending op de radio veroorzaakt landelijke paniek.
- Elvis Presley introduceert Rock ’n roll, rebels karakter, spreekt jongeren aan.
- Chubby Checker ontketent dansrage de “twist.”
- Irna Philips, grondlegger van de Tv soap- as the world turns & dynasty.
- Richard Hamilton, voorloper vd pop art. Collage van populaire onderwerpen uit de media.
- Batman, tv serie. Typeert pop art.
- Claes Oldenburg, kunstenaar. Giant Hamburger. Vergroting van onzinnige onderwerpen, vervreemding van alledaagse dingen.
- Andy Warhol, kunstenaar- Elvis | and || Gebruik gemaakt van voorbeelden uit de media & herhaling.
- Roy Lichtenstein, kunstenaar- “m-maybe ( a girl’s picture) (1965) Anonieme tekenstijl van strips & vergroot deze buiten proporties. Roy heeft een “geleende” stijl omdat hij dingen van andere kunstenaars gebruikt voor zijn werk.
- Jasper Johns, kunstenaar- Thee Flags (1958) of Painted Bronze (1960)
Vervreemding van het alledaagse, herhalingen.
- Samuel Beckett, toneelschrijver –Wachten op Godot (1953) Toneelstuk. Gaat nergens over, roept vragen op.
- Nouveau réalistes, uit Frankrijk. Absurde projecten. Doel: publiek moet nadenken.
- Jean Tinguely (een nouveau réaliste). Gammele machines, gebruik maken van humor om publiek na te laten denken.
- Christo & vrouw Jeanne-Claude pakken in 1955 de rijksdag in.
- Rock musical Hair, bedacht door James Rado & Gerome Ragni (1967) willen afzetten tegen de commercie.
- Dennis Hopper, regisseur- Easy Rider (1969) Sfeerbeeld maakt film zo populair (stoere, nonchalante motorrijders)
- Pina Bausch, choreografe – Blauwbaard (1977) Zet alle elementen van een normale dansvoorstelling op zijn kop. Heftige bewegingen.
- Werkteater. Voorstellingen gaan over maatschappelijke & politieke ontwikkelingen. Treden op in ziekenhuizen, bejaardenhuizen etc. Geen hoofdrolspelers, alle spelers zijn gelijk. Vlakke vloertheater.
- Piet Blom, architect – ’T speelhuis. Toegankelijk gebouw voor iedereen.
- The supremes, zanggroep – come see about me (1965) Die tijd staat in het teken van de soul (=gospel met ritmiek van de R&B + blaasinstrumenten)
- James Brown, zanger, maakt funk (rauwe variant op de zwoele soul)
- Donna Summer, zangeres- Last dance. Begin van de disco – sound.
- Na Saturday night fever’s succes word de disco muziek bij meer mensen populair.
- Engeland kampt met economische crisis & waardeert daardoor de rebelse punk band The Sex Pistols (1977) Punk word in no time populair.

H5 Zappen door een labyrint

- Michael Jackson –thriller (1983) is de doorbraak voor zwarte artiesten op MTV.
- Madonna, shockeert steeds weer. (1984)
- Pipilotti Rist, videowerken – eye is over all. Speelt zelf vaak de hoofdrol in eigen werk, ze laat zien dat dingen niet altijd zijn wat ze lijken. (1997)
- Public Enemy: dreigende hiphop groep. Negatieve kijk op het leven.
- De la soul: opgewekte hiphop groep. Positieve kijk op het leven.
- Keith Haring, kunstenaar. Pop art. Eenvoudige cartooneske vormen. Gebruikt witte krijtjes.
- Kraftwerk, Duitse groep – Autobahn (1975) Elektronische muziek. Autobahn duurt 22 minuten en heeft nauwelijks structuur. Nadruk ligt op ritme.
- The prodigy maakt ook elektronische house muziek, maar meer ingewikkelder.
- The orb, band- passing of time (1977) Niet de energie van de house staat meer voorop maar de relaxte sfeer.
- Groninger Museum ontworpen door architect Alessandro Mendini. Gebouw is een verzameling van stijlen en opvattingen (postmodern) Het gebouw is kunst op zichzelf (1994)
- Rob Scholte, kunstenaar – Zelfportret. (1988) Manipuleert gebruikte beelden door ze in een andere context te plaatsen. Alles kan en mag hergebruik worden.
- Jeff koons roept vragen over smaak en schoonheid op door de dingen op een banale manier te presenteren.
- Beck, muzikant. Speelt bewust met verschillende imago’s, wil niet tot eenvormigheid behoren (het hokjesdenken)
- Oliviero Toscani, reclamemaker voor Benetton. Shockeert met vreemde billboards die niets met kleding promoting te maken hebben en roept dus vragen & verwarring op.
- The Clash, Engelse punk band. Vermengt punk met een reggeabeat.
- Massive Attack, band. Combineert trage hiphop met reggae & allerlei vreemde geluiden. Benaming nu: triphop. Maakt gebruik van cross overs.
- Talvin Singh, muzikant. Combineert oosterse elementen met westerse dance.
- Coldcut, band. Muziek is geen harmonisch geheel. Op gang zijn en dan ineens ruwe onderbrekingen. Collage techniek.
- Dogtroup, groep theatermakers. Multimedia spektakel spreekt het publiek op alle zintuigen tegelijk aan.
- Martin van Waardenberg & Wilfried de Jong, cabaret. Fysiek cabaret; beelden nemen woorden over.
- Thierry de Mey, filmmaker- Rosas danst Rosas. (1997) Speelt zich af in een leeg schoolgebouw. Videodans. De camera registreert niet maar “danst” mee.
- Quentin Tarantino, regisseur- Resevoir dogs. (1991) Shockeert het publiek door trage scenes af te wisselen met plotselingen gewelddadige scènes.
- Damien Hirst, lid van de britse kunstverzamelaars “saatchi” . Snijd het laatste taboe in de kunst aan; de dood. Dode haai in een aquarium. Saatchi’s werk kenmerken: mediagevoelig, conflicterend & grensverleggend.
- Renzo Piano & Richard Rogers ontwerpen Centre Pompidou. Is een voorbeeld van hightech. Het verschil met modernisme :
* toepassing van nieuwe bouwmaterialen en constructie methoden
* uitbundigheid waarmee de functionaliteit word uitgedragen
* hightech gebouw oogt demontabel (staat er nooit voor altijd.)
- Nam June Paik, kunstenaar. Vervreemd tv zoals pop art strips etc. vervreemden.
- Krisztina De Châtel, choreografe – Lara. (1998) In deze dansvoostelling gaan dansers de confrontatie aan met de computerheldin Lara Croft.