Liefde is dodelijk
Allereerst wil ik jullie het boek Twee Vrouwen, geschreven door Harry Mulisch, sterk aanraden. Als je het boek hebt gelezen, houd je er een beetje een dubbel gevoel aan over. Het boek is supergoed geschreven, maar je weet niet echt wat je er aan hebt gehad, als je het uit boek dan uiteindelijk uit hebt. Door het schrijven van deze recensie, begrijp ik eindelijk waarom het verhaal zo gelopen is, zoals het gelopen is.
De reden dat ik het intentioneel argument in mijn recensie wil stoppen, is omdat ik niet weet met welke bedoeling het boek geschreven is. Daar wil ik graag achterkomen. Tijdens het lezen zou je denken dat de bedoeling van de schrijver is, dat je je niet hoeft te schamen als je op hetzelfde geslacht valt. Na het lezen van het boek, wist ik niet zo goed meer wat de uiteindelijke bedoeling nu is.
Zelf heb ik het boek op een e-reader gelezen, dus er stonden geen hoofdstukken in het boek. Het was één lang verhaal. Wel had ik al vrij snel door, dat er in verschillende periodes is geschreven. Zo begint het boek bij het einde. Daarna wordt er van voor af aan naar dat einde toegeschreven met terugblikken uit de jeugd van de hoofdpersoon. De spanning in het verhaal wordt opgebouwd door kennisachterstand. Naarmate het verhaal vordert, kom je steeds meer te weten. Pas als je het boek uit hebt, snap je pas wat er allemaal gebeurd is. Er is een duidelijke spanningsvraag aanwezig. Gedurende het verhaal vroeg ik me namelijk de hele tijd af, hoe het af zou lopen. Op de laatste bladzijde kom je daar pas achter. Het boek heeft een gesloten einde. Wel zou je gemakkelijk een tweede boek achter dit boek aan kunnen schrijven, omdat er nog genoeg stof is, waar je tijdens het verhaal niet achtergekomen bent.
"Maar de mensen keken ook naar ons. Onophoudelijk werden wij door allerlei mannen gevolgd onder de palmen." - p. 29
Hier voelt Laura, de hoofdpersoon, zich een beetje ongemakkelijk. Ze is namelijk in het buitenland en loopt hand in hand met een andere vrouw over straat. Laura heeft eerder in haar leven nog nooit iets met een ander meisje gehad en ze voelt zich daarom een beetje bekeken. De schrijver, Harry Mulisch, laat de gevoelens van Laura heel goed overkomen en daardoor kun je je heel goed inleven in de hoofdpersoon.
Harry Mulisch heeft de Oedipusmythe bestudeerd en zo heeft hij deze succesvolle roman Twee Vrouwen geschreven. Het verhaal verloopt niet precies volgens de mythe, maar wel kun je er een paar kenmerken aan koppelen. Bij het oedipuscomplex is Oedipus verliefd op zijn moeder en daarom zou hij door de onbewuste seksuele driften, zijn vader uit jaloezie vermoorden. Doordat het boek op deze mythe gebaseerd is, snap ik nu pas waarom het boek eindigt zoals het eindigt.
"Een liefdesgeschiedenis, lijkt ons. Ze is getroffen in haar hoofd, haar hart en haar buik. Het schot in haar hart was dodelijk." - p.94
Ik denk nu dat de bedoeling van het boek is, dat je je iets meer moet gaan verdiepen in de mythologie. Er zijn zo veel mythes waar je zo veel van kunt leren. Ik denk dat dit boek ons dan ook leert, dat je niet jaloers moet zijn. Nu heb ik toch de intentie van het boek gevonden.
REACTIES
1 seconde geleden