Blauw water

Recensie: Blauw water, Simone van der Vlugt

Blauw water: wie kun je vertrouwen?

‘Mama, is die man al weg?’

★★★★

Het prachtig geschreven boek ‘Blauw water’ van Simone van der Vlugt sleept je direct mee in het verhaal van Lisa, Anouk, Senta en Mick. De personages zijn zo sterk beschreven dat ze net echt lijken. Met deze thriller weet Simone precies de angsten van een vrouw te vertellen en het verhaal op te bouwen zodat het van het begin tot het eind spannend blijft. Een thriller die je in één keer uitleest.

Als Lisa in haar achtertuin de was ophangt, staat er plotseling een man voor haar neus, wat later een ontsnapte tbs’er bleek te zijn. Haar eerste reactie is vluchten, maar dat is geen optie,  omdat ze het leven van haar dochter Anouk niet in gevaar wil brengen. Pas als Lisa al door hem is gegijzeld, komt ze erachter wie hij is en tot welke dingen hij in staat is. Lisa zal moeten proberen het vertrouwen van de man te winnen. Tijdens de gesprekken die ze met hem voert, vertelt zij hem steeds meer over haar eigen verleden.


Senta is journaliste en is met haar auto verdwaald in de mist. Als ze besluit ergens aan te bellen wordt er niet opengedaan. Ze loopt om het huis heen en ziet tot haar schrik dat daarbinnen een vrouw met een mes wordt bedreigd. Ze vlucht, maar terwijl ze op zoek gaat naar hulp, overkomt haar iets vreselijks. Of de hulp op tijd komt, blijft de vraag.

Ook al is het einde wat voorspelbaar, het is een spannend boek waardoor je bij iedere gebeurtenis weer geboeid wordt. Het verhaal heeft geen saaie of langdradige aanloop, omdat het niet wordt opgebouwd naar de gijzeling toe, maar er gelijk mee begint. Dat maakt dat je het vanaf de eerste bladzijde verder wilt lezen. De thriller is uit twee perspectieven geschreven, namelijk vanuit Lisa en Senta. De spanning blijft er gedurende het hele boek in, omdat het iedere keer om een ander persoon gaat, later wordt dit samen gevoegd.      

Nog een puntje van kritiek: je kunt geen goed beeld vormen van het verleden van Lisa. Ze vertelde dingen aan Mick, maar soms bleken die dingen later gelogen te zijn. Je weet niet precies wat er in het verleden nou afgespeeld heeft, wat het toch een beetje vaag doet lijken.

Eerder had ik al de thriller ‘Op klaarlichte dag’ gelezen van Simone van der Vlugt. Dat was een spannend boek om te lezen dus ik had dan ook hoge verwachtingen van dit boek. ‘Blauw water’ vond ik in vergelijking met ‘Op klaarlichte dag’ iets tegenvallen, omdat het een beetje hetzelfde was: weer een gijzeling en veel moord.

Dit zeer aangrijpende verhaal is een aanrader om te lezen. Ondanks een paar puntjes van kritiek heb ik het boek toch 4 sterren gegeven. Leuk om een keer te lezen. Als je van spannende thrillers houdt, of er gewoon eens eentje wilt proberen, zijn die van Simone van der Vlugt zeker aanraders.