Natuurrampen

Natuurrampen
Aardbeving Turkije 17 augustus 1999

Voorwoord
Hoofdstuk 1: Inleiding
Hoofdstuk 2: Onderzoeksmethode
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 1
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 1
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 1
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 1
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 2
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 2
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 2
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 2
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 3
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 3
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 4
Hoofdstuk 3: Resultaten, deelvraag 4
Hoofdstuk 4: Conclusie
Hoofdstuk 5: Reflectie
Bronnenlijst

Voorwoord

Ik wil hierbij graag Dhr. Van Loenhout bedanken voor al zijn hulp aan mijn profielwerkstuk. Ik wil mijn hele familie bedanken voor de verhalen over de ramp en voor hulp over de uitleg van de aardbeving. Ik hoop dat het een mooi stukje werk zal worden. Ik denk dat ik wel aan mijn antwoorden zal komen en dat het  allemaal wel gaat lukken.

Hoofdstuk 1: Inleiding

Ik heb als onderwerp voor mijn profielwerkstuk natuurrampen gekozen omdat dit mij erg aanspreekt en omdat ik er zelf persoonlijk ook één heb meegemaakt. De natuurramp die ik heb meegemaakt ga ik met dit verslag verwoorden en hopelijk ook verduidelijken. De natuurramp waar ik mijn profielwerkstuk over doe is de aardbeving in Turkije van 17 augustus 1999. Persoonlijk vind ik zulke onderwerpen erg interessant.

Voordat ik begon aan dit verslag heb ik een paar vragen aan mezelf gesteld die ik mezelf wilde verduidelijken. Dit heb ik dan verdeeld in één hoofdvraag en drie deelvragen. Als laatste heb ik een conclusie gemaakt van al mijn gewonnen informatie.

Hoofdvraag:
17 augustus 1999, een ramp of een zege?

Deelvraag 1:
Hoe is de aardbeving ontstaan?
- Epicentrum
- Getroffen gebieden
- Vaak voorkomend in Turkije

Deelvraag 2:
Wat waren de economische gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?
- Schade aan gebouwen, infrastructuur enz.
- (Economische) hulp
- Wederopbouw

Deelvraag 3:
Wat waren de politieke gevolgen in Turkije?
- Wat doet de regering
- Veranderingen in regering

Deelvraag 4:
Wat waren de sociale gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?
- Aantal doden
- Achtergelaten indruk
- Mijn eigen verhaal

Conclusie:
In welke opzichten is de aardbeving een ramp en in welke opzichten is deze aardbevingen nou een zege?

Hoofdstuk 2: Onderzoeksmethode.

Ik heb tijdens mijn onderzoek veel gebruik gemaakt van het internet. Dit vanwege het feit dat er niet veel informatie te vinden is over dit onderwerp in boeken. Voor het hoofdstuk over het ontstaan van aardbevingen enz. heb ik een boek gebruikt dat ik had gekocht in Turkije. Het is een boek waarin op een makkelijke manier wordt uitgelegd hoe aardbevingen en vulkanen ontstaan. Het boek is van Fiona Watt. En het heet Aardbevingen en Vulkanen, in het Turks “Depremler ve Yanardaĝlar. Ik had ook een Turkse atlas liggen over aardbevingen. Hieruit heb ik makkelijk de informatie over de platen en ontstaan van aardbevingen in Turkije gehaald. Op het internet heb ik absolute getallen gevonden, zoals het dodental, gewonden en het geld dat ze hebben gekregen voor  de wederopbouw enz.

Hoofdstuk 3: Resultaten

Deelvraag 1
Hoe is de aardbeving ontstaan?

De meeste aardbevingen ontstaan doordat platen van de aardkorst tegen of langs elkaar heen schuiven. Doordat zij zich meestal schoksgewijs verplaatsen, ontstaan er trillingen die zich soms heel snel uitbreiden. Dan is er sprake van een aardbeving. Aardbevingen komen dus bijna altijd voor langs de grenzen van de aardplaten. Dat is ook in Turkije het geval geweest. Turkije ligt op een zeer bevinggevoelige plek. Zowel langs het Noorden als aan de Oostkant ligt breuklijnen.

De aardbeving van 17 augustus deed zich voor langs de zogenaamde Noord-Anatolische breuklijn. Die loopt langs de noordgrens van Turkije en is honderden kilometers lang. Aan de zuidkant van de breuklijn verplaatst het vasteland van Turkije zich naar links. Het noordelijke deel, dat aan de Zwarte Zee grenst, schuift naar rechts. Dat dit aan de gang is, heeft Turkije al eerder moeten ervaren. De afgelopen jaren zijn in dit gebied al verschillende kleine bevingen en schokken gevoeld. De grote aardbeving van nu was dus eigenlijk niet eens iets onverwachts. Maar ondanks dat had niemand blijkbaar rekening gehouden met zo'n grote ramp.

De Oost-Anatolische breuklijn heeft het jaar ervoor een aardbeving veroorzaakt in het Zuidoosten van Turkije. Daar zijn toen ongeveer 145 slachtoffers bij gevallen.

Het kaartje is niet erg duidelijk, maar je kunt er wel goed op afzien waar het epicentrum ligt en waar de Noord-Anatolische breuklijn is. Zoals hierboven al gezegd: onder de rode lijn schuift het land naar links en boven de rode lijn schuift het land naar rechts, dit veroorzaakt de aardbevingen.

Dit is een wat duidelijkere beeld van waar Het epicentrum van deze aardbeving lag.
Onder epicentrum verstaan we natuurlijk het punt op het aardoppervlak loodrecht boven het hypocentrum van een aardbeving.
Hypocentrum: de locatie in de ondergrond waar een aardbeving ontstaat.

Aan de plaatjes op de vorige  kunnen we ongeveer zien wat de getroffen gebieden zijn.
Het epicentrum ligt in Izmit, en Izmit ligt in de provincie Koceali
Overige getroffen gebieden zijn:
- Kocaeli
- Istanbul
- Yalova
- Sakarya
- Bursa
- Bilecik
- Balikesir
- Eskiþehir
- Kütahya

Hier een aantal afbeeldingen van de getroffen gebieden.

De bovengenoemde plaatsen zijn de provincies die vol zijn geraakt. Het zou kunnen zijn dat delen van de nog omringende provincies ook zijn getroffen, maar bovenstaande zijn in ieder geval vol geraakt.

Izmit ligt in de provincie Kocaeli en daar was de aardbeving dus het zwaarst te voelen. Ons huis in Turkije staat in Inegöl, dat ligt in Bursa. Ook wij voelden de aardbeving erg hard aan. Het was net alsof ons appartement heen en weer zwaaide.

Op de volgende kaart zijn de plaatsen duidelijker te zien en is dus de kracht van de aardbeving goed in te schatten omdat je kunt zien hoe groot het gebied was dat is getroffen.
Izmit staat er niet als stad op. Je ziet wel Kocaeli vlak naast Istanbul.

Deelvraag 2:
Wat waren de economische gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?

De schade aan gebouwen en aan de infrastructuur van het land is enorm. Vele gebouwen zijn volledig ingestort. Er is een grote brand ontstaan in de olieraffinaderij in Izmit, die niet te blussen is door standaard brandweerlieden. Maar alleen maar te blussen is door blusvliegtuigen. Turkije is geschrokken en in paniek. Van overal in de wereld komt er hulp inclusief van aartsrivaal Griekenland. Overlevenden proberen zelf de brokstukken van de gebouwen weg te halen om hun medemensen te helpen. Er is chaos in Turkije uitgebroken. Wegen worden geblokkeerd door neergestort puin. Hulp komt moeilijk op gang.

Er komt heel veel hulp binnen voor Turkije:

- het Amerikaanse Rode Kruis heeft een gespecialiseerd opsporingsteam gestuurd,
- het Japanse Rode Kruis heeft een gespecialiseerd medisch team gestuurd,
- het Oostenrijkse Rode Kruis heeft 4 SAR-teams bestaande uit 16 honden en 19 begeleiders en 1000 flessen humanalbumin gestuurd,
- het Spaanse Rode Kruis heeft eerste-hulpkits gestuurd,
- Athene gaf rap toestemming voor het sturen van drie Herculestoestellen met medische hulp en uitrusting voor noodhulp, zoals een veldhospitaal.
- Duitsland, waar 2 miljoen Turken leven, besloot voor 1,12 miljoen gulden hulp te sturen. Een ploeg van het Duitse Rode Kruis vertrok dinsdagochtend al met speurhonden naar het geteisterde gebied. 's Middags volgden nog eens 24 reddingswerkers. Het Duitse Rode Kruis stelt verder voor ruim 2 ton aan materieel voor noodhulp en bloedproducten ter beschikking.
- Nederland reageerde met een gift van 750.000 gulden. Vijf speurhonden en negen begeleiders van de Reddingshonden Hulpdienst Holland.
- Frankrijk stuurde zestig mensen, onder wie vier artsen en specialisten op het gebied van het zoeken van overlevenden in puin.
- Uit Groot-Brittannië vertrok een ploeg met 39 reddingsdeskundigen, onder meer van de brandweer.
- Vanuit Italië vloog een Hercules met medicijnen en een artsenploeg naar Turkije.
- Bern stuurde honderd mensen van het Zwitserse korps voor rampenhulp, achttien honden en 16 ton reddingsmaterieel.
- Ook de hulp vanuit kerken komt op gang. Arne Bergstrom, vicepresident van de organisatie World Reliëf, probeert zo veel mogelijk hulp te bieden aan Turkse protestanten, onder wie een kleine protestantse gemeente in Izmit.

Overige hulp
- Nederland biedt zoals verwacht heel veel hulp. Dit natuurlijk vanwege het grote aantal Turken in ons land. Ons land biedt natuurlijk ook hulp aan de Turken die hier leven en een familielid hebben verloren. Nederland opent gironummer 797. Hierop kunnen mensen geld storten als ze de Turken willen helpen. De steden Amsterdam en Rotterdam storten allebei een miljoen gulden op de rekening, omdat in deze steden veel turken leven met overleden familieleden. De actie heeft in totaal 44,5 miljoen gulden opgeleverd voor Turkije.
 
Geld is natuurlijk het nuttigst voor Turkije, dat zou het natuurlijk voor iedereen zijn. Het geld werd gedeeltelijk gegeven aan de overheid van Turkije. Alleen is het niet echt duidelijk waar al dit geld naar toe is gegaan. De overheid kreeg een lening van 1,3 miljard gulden voor de wederopbouw van de getroffen gebieden. Voor de rest kregen ze 66 miljoen gulden aan noodhulp en 330 miljoen gulden aan steungeld. Na een tijdje bleek dat er was gesjoemeld met de schattingen van het overleden aantal Turken. Dit is waarschijnlijk gedaan om meer geld te krijgen. Dit is natuurlijk erg gunstig voor Turkije omdat ze nu het geld kunnen gebruiken om nog betere gebouwen te kunnen bouwen en nog betere wegen te kunnen aanleggen.

Hier een aantal afbeeldingen van de hulpverlening aan de mensen in de getroffen gebieden.

Zoals te zien is, is de hulp hier volop aan de gang. Hier is waarschijnlijk een boerderij ingestort, en reddingswerkers proberen de arme dieren te helpen.

Het is ontzettend moeilijk om in deze puinhoop mensen te zoeken. Er is een zeer kleine kans dat de hulpverleners hier iets levends uit halen.

Hier weer een afbeelding van een reddingswerker die mensen probeert te redden, al is het erg moeilijk.
 
De ramp bevindt zich nou net precies in het industriële hart van Turkije. Hij vindt plaats in Izmit. In Izmit ligt een grote olieraffinaderij, die bijna helemaal uitbrand na de catastrofale aardbeving. Hier werkten veel mensen en hieruit kwam een groot deel van het nationaal inkomen. Istanbul wordt ook genadeloos getroffen. Zoals wel bekend is, is Istanbul één van de belangrijkste steden van Turkije. Hier liggen alle grote gebouwen. En veel van deze gebouwen hebben ook veel schade opgelopen. Niet alleen omdat sommige gebouwen zijn ingestort, maar ook bijvoorbeeld omdat veel van hun werknemers zijn gestorven. Veel hulp komt van buitenaf maar Turkije voert ook belastingen in om de wederopbouw te kunnen financieren. Deze wederopbouw zal uiteindelijk ongeveer 10 miljard dollar kosten. De economische groei die al jaren bezig was verandert plots in een daling van ongeveer 0,5% tot 2,0%. Door de wederopbouw kunnen de Turkse ondernemingen de oude vervallen, en nu ingestorte, fabrieken en andere geldbronnen vervangen door nieuwere en betere fabrieken. Dit kan op langere termijn positieve gevolgen hebben voor de Turkse economie.
 
Deelvraag 3
Wat waren de politieke gevolgen in Turkije?

Bij de plaatjes die ik in dit verslag gebruik is te zien dat sommige gebouwen totaal verwoest zijn. Veel mensen denken dat dit de schuld is van de regering en van bouwondernemingen die zich niet aan de voorschriften hebben gehouden. Dit betekent dus dat ze veels te zwakke gebouwen hebben gebouwd die niet bestand waren tegen een dergelijke catastrofale aardbeving. Veel mensen beweren dat er veel minder doden waren gevallen als de bouwondernemingen zich wel aan de voorschriften hadden gehouden. Het is namelijk erg vreemd, dat oude gebouwen niet instorten en jonge gebouwen vlak ernaast wel instorten. Dit bewijst natuurlijk veel.

Het is natuurlijk zo dat een ramp als deze niet was te voorkomen. Maar er zouden wel veel minder doden zijn geweest na een zodanige ramp, als men zich aan de voorschriften had gehouden. Door de slechte bouwconstructies is er enorm veel kritiek op de Turkse regering, die op dat moment fel onder druk staat. Overigens beweren Turken dat de regering geen crisisplan heeft, en ook helemaal geen goede materialen inzet om de overlevenden te redden. Ze zetten bijvoorbeeld geen grote kranen neer. In plaats daarvan halen hulpverleners het puin weg met scheppen en met hun blote handen.

In een bron die ik heb gevonden zag ik letterlijk deze tekst staan. Een vrouw vertelt over een bouwconstructie, zij levert hierbij veel kritiek.
Neciba geeft een ander voorbeeld: "In het plaatsje Gölcük, aan zee, had een bouwpromotor een vergunning om een gebouw van drie verdiepingen neer te zetten. Maar na het geven van de nodige steekpenningen kon hij er 11 verdiepingen van maken. Vandaag liggen daar 56 mensen bedolven onder het puin."

Dit had dus gewoon voorkomen kunnen worden als er maar drie verdiepingen waren gebouwd. Dan was het gebouw misschien helemaal niet ingestort, en waren weer wat minder doden gevallen.

De reddingsoperaties mislukken grotendeels, doordat er niet genoeg hulp was van de Turkse regering en van het Turkse leger. In plaats van het leger dat het puin hoort weg te halen, halen Turkse burgers het puin weg om hun dierbaren en medeburgers te redden.

Het liberale Turkse dagblad Radikal beschuldigt de regering ervan dat ze niet in staat was het getroffen gebied voldoende hulp te bieden. En het islamitische dagblad Zaman titelt: "Catastrofe 's nachts, schandaal overdag". "Moordenaars! Lafaards!" kopt de belangrijke krant Hürriyet. Volgens deze krant hebben enkele criminele aannemers gebouwen opgetrokken zonder enige aandacht te besteden voor de minimumveiligheidsregels.

Uit een rapport van enkele Japanse experts over de toestand van openbare gebouwen in Istanbul blijkt dat het materiaal van de gebouwen zowel kwalitatief als kwantitatief niet voldoen. Uit een ander rapport blijkt dat 90% van alle gebouwen in Istanbul van minderwaardige kwaliteit is gebouwd.

Veel mensen hebben de regering aangeklaagd, en zelfs voor de rechters gesleept. Zo ook een televisiezender die van de regering voor een week van de buis moest omdat ze zoveel kritiek hadden geleverd. Deze televisiezender sleepte de regering voor de rechter en won deze zaak ook. Er zijn ook vele rechtszaken tegen de bouwverenigingen.

Positieve gevolgen voor de regering.

Dankzij de aardbeving is er een eind gekomen aan de rivaliteit tussen Griekenland en Turkije. Dit doordat Griekenland het eerste land was dat met financiële en materiële hulp kwam. Turkije hielp Griekenland ook meteen nadat Griekenland een paar maanden later ook werd getroffen door een zware aardbeving.

In 1987 vroeg Turkije het EU-lidmaatschap aan. Deze werd echter belemmerd door Griekenland die Turkije absoluut niet in de Europese Unie wilde. Pas na de aardbeving gaf Griekenland zijn verzet tegen het lidmaatschap van Turkije op. Hierna kreeg Turkije de status: Kandidaat-lid van de EU. Griekenland en Turkije gingen nauwer met elkaar samenwerken op het gebied van toerisme, illegale migratie en fraudezaken. Door de verbeterde relatie tussen deze landen hoopt Turkije natuurlijk ook meer steun voor de wederopbouw van Europese landen.

Toch is Turkije nog altijd geen lid van de EU. Maar dankzij de aardbeving zijn ze wel een stukje dichterbij en kunnen ze, als ze zich aan de regels houden, wellicht over 10 tot 15 jaar toetreden in de Europese Unie.
 
Deelvraag 4
Wat waren de sociale gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?

Als eerst zou ik graag willen vertellen over wat ik heb meegemaakt tijdens de aardbeving. Dit vind ik wel passen in een hoofdstuk over de sociale gevolgen.

Ik leef met heel mijn familie in Inegöl als ik op vakantie ben. Inegöl ligt in Bursa. Mijn opa heeft daar een eigen flatgebouw waar we met de hele familie in leven. Ieder gezin heeft een verdieping. Op de avond van 16 augustus zaten we met heel de familie bij mijn opa’s verdieping. Het was een gewone avond en het was erg gezellig. Mijn zus vertelde me die avond dat ze een slecht voorgevoel had, alsof er iets ergs zou gaan gebeuren, maar ik trok me hier niks van aan. Toen we rond 1 uur gingen slapen was het nog vrij druk op straat. Veel honden waren aan het blaffen en dit zorgde voor veel lawaai. Rond 3 uur in de nacht, lag ik al te slapen maar mijn ouders nog niet. Mijn vader stond op om naar de wc te lopen, maar toen gebeurde het. Er waren zware schokken en het gebouw begon heen en weer te zwaaien, Althans zo voelde het. Ik schrok wakker en hoorde mijn moeder schreeuwen dat we werden aangevallen. Turkije was in die tijd in strijd met de PKK, en mijn moeder dacht dat het een aanval was omdat het zoveel kabaal maakte. Ik probeerde op te staan maar viel direct van mijn bed af. Mijn broer tilde mij op en sleepte mij naar de voordeur. Mijn vader probeerde de deur te openen die van binnen op slot zat. Dit ging wel erg moeilijk omdat mijn vader erg geschrokken was net als iedereen, zijn handen trilden heel erg en het duurde minstens 3 minuten voordat mijn vader de deur open kreeg, Toen de deur open was, was de aardbeving allang afgelopen. Ik zag nu mijn familieleden ook naar buiten rennen. Ik vroeg mijn neef wat er gebeurde, en hij vertelde mij dat er een aardbeving was. Toen we met de hele familie, midden in de nacht, op straat stonden zag ik pas wat voor chaos er was. Iedereen liep geschrokken op straat en rende paniekerig rond om te controleren of iedereen wel veilig was. Het viel ook op dat het pikdonker was, de stroom was uitgevallen en de telefoonlijnen waren dood. Doordat het zo donker was, waren de sterren erg helder en dit zorgde voor een enge sfeer. Doordat iedereen zo was geschrokken besloten we om buiten te gaan slapen. Mijn vader ging een paar dekens en kussens halen uit het gebouw, en daarna gingen we met z’n allen lopen naar een groot voetbalstadion in de buurt. Tot onze schrik zagen we dat bijna heel de stad hier al lag, Er was helemaal geen plaats meer. Tegenover het voetbalstadion stond een begraafplaats. Hiervoor lag een plekje vrij, en we besloten om op de stoep voor de begrafenis te slapen, onder de sterren en naast de doden. Dit was voor mij erg eng, ik was tenslotte nog erg klein. De kinderen hebben allemaal nog geprobeerd om te slapen, maar dit was erg moeilijk na zo iets schokkends. De volgende dag hoorden we op de radio dat er veel doden waren gevallen en dat het niet verstandig was om je huis in te gaan, omdat er veel naschokken waren. Dit deden wij dan ook natuurlijk niet, en we besloten ook de komende nachten buiten te slapen. Uiteindelijk hebben we 4 nachten buiten doorgebracht. Op de radio hoorden we ook dat er veel diefstal was, omdat iedereen buiten sliep en veel spullen mee naar buiten had genomen. Hierdoor hielden steeds 2 mannen van onze familie de wacht tijdens de nachten. We hadden zaklantaarns gekocht. En met brood en andere eenvoudige voedsel hielden we onze magen vol. Bijna alle bewoners van de stad sliepen gedurende 4 à 5 dagen buiten. Daarna vonden we het veilig genoeg om weer terug naar binnen te gaan. 2 dagen nadat we weer naar binnen waren geweest vertrokken we weer naar Nederland met vervroegde Tickets. We wilden zo snel mogelijk terug, uit angst voor nog meer schokken.
Hierbij heb ik één familielid verloren. Het neefje van mijn Oma leefde in Yalova en is daar overleden doordat zijn huis instortte.

Direct na de aardbeving is er veel emotionele schade. Dit is natuurlijk wel begrijpelijk. Veel mensen hebben familieleden en/of vrienden verloren. Hun huis is verwoest. En al hun waardevolle spullen zijn samen met hun huis met de grond gelijk gemaakt. Dit is heel erg, en kan het leven van veel mensen drastisch veranderen. Sommige mensen zijn vermist en familieleden zitten hierdoor in de stress omdat ze niet weten of hun neefje, opa of moeder nog wel leeft. Vanuit het land is er veel kritiek op de hulpverlening omdat deze erg laat komt. Mensen verrichten zelf de hulpverlening. Er vallen erg veel doden, er zijn zo ongeveer 15000 doden. Enkele tienduizenden mensen lopen verwondingen op, en 600000 mensen raken dakloos. Slachtoffers worden meestal direct begraven omdat er geen tijd is om ze te identificeren. Ze zijn bang dat de doden tot die tijd al allemaal ziektes zullen verspreiden. Om nog meer doden te voorkomen worden nog staande, onveilige huizen neergehaald. Scholen beginnen door de aardbeving veel later. Scholen zijn ingestort en leraren zijn overleden. Dit is weer een grote achterstand voor kinderen.

Door de aardbeving is er tegenwoordig nog steeds grote angst onder de Turken voor nog zo’n grote aardbeving. Het is bijna zeker dat er ooit weer zo’n catastrofale aardbeving gaat plaatsvinden, maar wanneer kunnen we nooit weten. Deze stelling zorgt voor veel angst onder de Turken.
 
Hoofdstuk 4: Conclusie

Het antwoord op mijn hoofdvraag wil ik met behulp van deze conclusie verduidelijken. De vraag was: 17 augustus 1999, een ramp of een zege?

Ik persoonlijk denk dat ieder mens een ander antwoord zou geven op deze vraag. Een bouwondernemer die na de ramp nieuwe gebouwen moet gaan bouwen, zal deze ramp een zege vinden omdat hij weer geld binnen krijgt voor de bouw.
Mijn persoonlijke antwoord op de vraag zal zijn dat het een ramp is. Ik heb zelf een familielid verloren en ik heb een paar grauwe dagen meegemaakt in die tijd. Voor mij is dit dus absoluut een ramp. Dit zou nooit een zege voor mij kunnen zijn, omdat het geen positieve gevolgen heeft gehad voor mij.

Als conclusie heb ik dus: iedereen zal iets anders op deze vraag antwoorden, de een zal het een zege vinden en de ander zou het een ramp vinden. Nogmaals, iedereen die positieve gevolgen heeft gehad dankzij de aardbeving, zal dit een zege vinden. Dit omdat ze geld binnen krijgen of misschien omdat ze door deze aardbeving de gevolgen van een toekomstige aardbeving kunnen verkleinen. Iedereen die een familielid heeft verloren en iedereen met een beetje medeleven zou deze aardbeving een ramp vinden. Ik denk dat grotendeels van de mensen die op deze vraag zouden moeten antwoorden de aardbeving een ramp zouden vinden.

Hier ook in het kort de antwoorden op de deelvragen:

Deelvraag 1:
Hoe is de aardbeving ontstaan?
De aardbeving in Turkije is ontstaan doordat de zuidkant van de Noord-Anatolische lijn naar links schuift en de noordkant naar rechts schuift. Dit veroorzaakt een Druk op de platen als ze vast komen te zitten. Als ze uiteindelijk los komen veroorzaakt dit harde trillingen.

Deelvraag 2:
Wat waren de economische gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?
Turkije heeft veel hulp gehad van het buitenland. Dit kan op lange termijn voor positieve gevolgen leiden. Maar Het epicentrum van de aardbeving lag ook bij het industrieel hart van Turkije. Dit leidt eerst tot een daling van de economische groei. Door alle hulp is de groei op den duur weer gestegen.

Deelvraag 3:
Wat waren de politieke gevolgen in Turkije?
De regering krijgt veel kritiek vanuit het binnenland. De relatie met Griekenland verbetert. Hierdoor geeft Griekenland toestemming voor Turkije om zich kandidaat te stellen voor de Europese Unie. Turkije verwacht hierdoor meer hulp en is een stapje dichterbij bij een toetreding tot de Europese Unie.

Deelvraag 4
Wat waren de sociale gevolgen voor Turkije en de Turkse samenleving?
Er is veel emotionele schade. Dit komt vooral door enorm veel doden en ook door verlies van huizen. Veel mensen zijn dakloos en krijgen weinig hulp van de regering. Hierdoor hebben ze nog minder vertrouwen. Angst voor nog een aardbeving neemt toe in Turkije.
Hoofdstuk 5: Reflectie

Het was erg moeilijk om informatie te vinden over dit specifieke onderwerp. Over aardbevingen zelf informatie vinden is niet moeilijk, maar informatie vinden over een aardbeving in een bepaald gebied wordt al veel moeilijker. Toch is het me gelukt om voldoende informatie te vinden. Het was erg moeilijk om absolute getallen te vinden zoals; de geldhoeveelheden die het buitenland aan Turkije heeft gegeven. Ik kon bijvoorbeeld bij onderwerpen als sociale gevolgen soms ook zelf een beetje inschatten hoe mensen zich zouden voelen na zo’n aardbeving, ik was er tenslotte zelf ook. Voor de rest vond ik het erg leuk om een onderwerp als deze uit te leggen. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in onderwerpen als deze. Ik heb veel nieuws geleerd door dit werkstuk. Ik heb voor mezelf meer informatie gekregen over het ontstaan van aardbevingen. Ik vond het zeer interessant om artikelen te lezen over mijn eigen land. Wat voor schade het heeft geleden, en wat voor hulp andere landen hebben verleend. Ik wist bijvoorbeeld niet dat Griekenland meteen als eerste hulp aanbood. Persoonlijk dacht ik dat de relatie tussen Griekenland en Turkije nog steeds even slecht was. Dit blijkt dus niet zo te zijn, dankzij alle hulp die er is gegeven door Griekenland. Ik ben zelf erg blij met het resultaat en ik hoop dat u dat ook zult zijn.
 
Bronnenlijst:

Ik heb gebruik gemaakt van verscheidene bronnen. De meeste bronnen heb ik opgezocht via Google, dus is het eigenlijk heel moeilijk om precies de site te vermelden. Ik zal toch mijn best doen om al mij bronnen te vermelden.

- Fiona Watt
Depremler ve Yanardaĝlar (aardbevingen en Vulkanen)
1993
Uitgever: Tübitak
- Turkse Bosatlas
Verscheidene bladzijden over (Turkse aardbevingen)
- www.google.com
Turkije en EU
Aardbeving in Turkije
Aardbeving 1999
- via Google gekomen op de volgende websites.
- www.KNMI.nl
- www.gammanieuwsdienst.nl
- http://krant.telegraaf.nl/krant/focus/turkije/teksten/turkije.index.html
- http://www.nrc.nl/W2/Nieuws/1999/08/18/Vp/01.html
- http://krant.telegraaf.nl/krant/ditjaar/hetjaar1999/teksten/jaar99.augustus.turkije.html
- www.kennislink.nl
- www.rhh-info.nl
- Als laats heb ik nog gebruik gemaakt van www.wikipedia.org