Voetbalvandalisme

Inleiding

Wij houden onze praktische opdracht over voetbalvandalisme, omdat het probleem steeds groter wordt en bijna niet in de hand te houden is.
Onze liefde voor voetbal heeft ook een belangrijke rol gespeeld in het kiezen van ons onderwerp. Wij vinden dat voetbal niet altijd geassocieerd moet worden met geweld,
maar door het toenemende vandalisme is dit wel het geval en wij gaan proberen dit op een correcte wijze te belichten. Wij hebben alles samengedaan en dat beviel ons wel, want zo werkten we niet langs elkaar heen en ontstonden er ook geen misverstanden.
De politiek en de betaald voetbal organisaties (bvo’s) proberen op alle mogelijke manieren het vandalisme te voorkomen. Ze hebben bijvoorbeeld de persoonsgebonden clubcard ingevoerd, de combiregeling bedacht en er is een soort hooliganregistratie opgezet. Dat deze maatregelen niet altijd doeltreffend zijn, blijkt uit het feit dat als hooligans elkaar niet in of rond het stadion elkaar de hersens in kunnen slaan, doen ze dat wel op alternatieve plaatsen zoals in Beverwijk waar Carlo Picornie het leven liet.

Vraagstelling

Onze vraagstelling is:
Kan er ooit voetbal zijn zonder voetbalvandalisme?
Deze vraag gaan wij aan de hand van dit werkstuk proberen te beantwoorden.

Geschiedenis

In de geschiedenis van de mensheid kent men al heel lang het verschijnsel van zeer grote aantallen toeschouwers die belangrijk of interessante wedstrijden willen bijwonen. De klassieke Olympische Spelen in Griekenland werd door duizenden mensen bezocht. Tegenwoordig kunnen tienduizenden mensen in de stadions en miljoenen per radio, televisie en krant zich op de hoogte houden van de prestaties van hun favoriete club of sporter. Voor veel van deze mensen betekent sport heel veel voor hun leven. Daarom is het fanatisme bij bepaalde toeschouwers letterlijk te horen. Dat merk je al bij de ouders van de mogelijke sterren van de toekomst, bij het jeugdvoetbal, waar ouders langs de zijlijn zich allemaal coach voelen.
De meeste van hen voelen zich diep bedroefd als hun “cluppie” weer eens heeft verloren of een ander niet goed resultaat heeft behaald. Sommigen uiten hun gevoelens met woorden, anderen met daden. Die laatste is het juist het hele probleem. Dit probleem wordt steeds ernstiger en neemt verschillende vormen aan.

Soorten voetbalvandalisme

Er zijn verschillende soorten voetbalvandalisme.
Ten eerste het provoceren. Dit is niet zo’n erge vorm van vandalisme, omdat dit onbewust rechtstreeks voortvloeit uit het fanatisme. Meestal kunnen er hierdoor niet zoveel slachtoffers vallen, in ieder geval geen fysieke slachtoffers. Wanneer mensen op het provoceren ingaan, wordt het allemaal wat ernstiger. Mensen gaan schelden wat bij de tegenstander, de “vijand”, veel irritaties opwekt. Vervolgens willen ze aan elkaar bewijzen dat ze niet bang voor elkaar zijn en ook nog eens de sterkste zijn.
Zolang ze elkaar de hersens inslaan, valt het probleem nog wel te overzien, maar dit helaas vaak niet het geval. Vaak zijn winkeliers en onschuldige omstanders het slachtoffer van dit maar al te gevaarlijke spelletje. De etalages worden ingeslagen of ingegooid, waardoor de winkeliers vaak ook nog eens beroofd worden. Dit was ook het geval na de kampioenshuldiging van Feyenoord op de Coolsingel in het seizoen 98/99. Na de huldiging vonden sommige supporters het nodig om anderen te laten voelen hoe sterk Feyenoord wel niet was. Dit is natuurlijk belachelijk en de politie moest weer eens ingrijpen. Dit is de meest ernstige vorm van het voetbalvandalisme dat wij kennen.

Het voorkomen

De politiek en de bvo’s zijn natuurlijk volop bezig met dit probleem. Ze willen het probleem stoppen, maar vooral voorkomen. Want voorkomen is nog altijd beter dan genezen! Dit proberen ze met allerlei maatregelen voor elkaar te krijgen.
Hier hebben we een overzicht van de maatregelen die in de loop der jaren verzonnen is door de regering, de politie en de clubs:

o Betere informatie-uitwisseling over relschoppers
o Betere coördinatie van relbestrijding
o Meer “uniformen” tijdens de wedstrijden in de stadions
o De introductie van een nieuwe persoonsgebonden clubcard
o Registratie van misdrijven op de clubcard
o Landelijk stadionverbod voor vandalen
o Meer inzet van video- en fotomateriaal
o Meer en snellere arrestaties, ook preventieve
o “Harde” kernen worden beschouwd als georganiseerde misdaad
o Zwaardere straffen

Deze maatregelen zijn opgesteld na het incident in Beverwijk. Uit het hele land en uit de Tweede Kamer kwamen goedkeurende reacties. Nu maar afwachten of de relbeluste en geweldsgeile voetbalvandalen zich laten afschrikken door deze nieuwe maatregelen.
Wij zelf denken dat deze maatregelen niet helemaal waterdicht zijn, omdat ze niet de echt hooligan treffen. De echte hooligan geeft namelijk helemaal niet om voetbal, maar alleen om het geweld daarom heen. Als ze dan stadionverboden in gaan zetten als straf, werkt niet tegen de hooligans, omdat ze hun geweld toch wel ergens anders voortzetten.
Wat een betere regel was, was de maatregel van de Duitse politie, toen Feyenoord op bezoek kwam bij Vfb Stuttgart. In een radius van 10 kilometer werd er gecontroleerd op geldige kaarten, die via persoonsgebonden clubcards gekocht waren. Aan de grens van Nederland-Duitsland werden geregistreerde hooligans geweerd of opgepakt door de Duitse politie. Deze maatregel hielp omdat de hooligans hun krachten niet meer konden bundelen. De wedstrijd verliep dan ook zonder incidenten.

Statistieken

In het seizoen 1998-1999 zijn er in totaal 1.546 gewelddadige "voetbalfans" aangehouden. Dit zijn er 251 meer dan in het vorige seizoen. Wat vooral zorgen baart is de leeftijd van de arrestanten. In het vorige seizoen waren 149 arrestanten in de leeftijdscategorie van 12-18 jaar, dit keer waren het er 416. Een stijging dus van 280%!
De vandalen ouder dan 22 jaar werd gelukkig minder. Hier geldt misschien, dat het verstand met de jaren komt. Tegenwoordig neemt het voetbalvandalisme in ons land af. Tijdens de afgelopen betaald voetbalcompetitie zijn er 1295 vandalen opgepakt; een kleine twintig procent minder dan de 1546 in de jaargang daarvoor. In de huidige competitie, die nu ongeveer op de helft is, zijn er nog maar 400 hooligans aangehouden. Ook was er in de competitie '97-'98 circa 2,5 procent minder politie nodig dan een jaar eerder. Als de door uitgebreide veiligheidsmaatregelen omgeven finale van de Champions League niet in Amsterdam was gespeeld, was de politie-inzet nog veel geringer geweest. Desondanks investeert de politie nog altijd bijna 250.000 manuren in het betaald voetbal, omgerekend een kostenpost van 14,5 miljoen gulden.
Relatief gezien is de grootste daling van de arrestaties opgevallen in de groep zeer jonge vandalen (12 tot en met 15 jaar). Met twintig aanhoudingen maakten deze jeugdigen het de politie drie maal minder moeilijk als een jaar eerder. In de leeftijdscategorie 16-18 jaar is het aantal in de boeien geslagen aanhangers bijna gehalveerd. Het aantal oudere vandalen (25+) dat tegen de lamp liep na rellen, bleef ongeveer gelijk.Voor het eerst waren er het afgelopen seizoen ook arrestaties na recherchewerk. Het aantal stadionverboden naar aanleiding van misdragingen steeg van 413 naar 792. In 25 gevallen probeerden supporters met zo'n toegangsverbod toch op de tribune te komen. Zij moesten voor de rechter verschijnen of ontvingen een schikking van duizend gulden per overtreding.Als het aan de politie ligt, wordt aan het begin van volgend seizoen begonnen met de meldingsplicht, waarbij vandalen met een stadionverbod zich tijdens de wedstrijd van hun favoriete club op het politiebureau moeten melden. Deze regeling, waarvoor de KNVB nog toestemming moet geven, wordt veelvuldig gezien als een goed alternatief voor de omstreden persoonsgebonden clubcard (PCC). Deze heeft ook tot doel heeft de hooligans uit het stadion te weren, maar die blijkt vooral de echte supporters dwars te zitten.

PSV-Kaiserslautern

De meest recente blijk van onmacht, als het gaat om voorkomen van voetbalvandalisme, zijn de rellen bij de kwartfinale van het UEFA-Cup toernooi tussen PSV en Kaiserslautern.
PSV moest een 1-0 verlies in Kaiserslautern ombuigen in een overwinning om alsnog in de halve finale te komen. In de wedstrijd kreeg Kaiserslautern een strafschop in 78e minuut, die benut werd door de aanvoerder, Mario Basler. Met zijn hand achter zijn oor, maakte hij het PSV-publiek razend. Na een foutje van een van de stewards, bleek een hek niet op slot te zitten. Vervolgens kwam er èèn man het veld op, die vakkundig door de goalie van PSV, Waterreus, van het veld geduwd werd. Het razende publiek dacht: dat kunnen wij ook, zelfs beter. Vervolgens werd het hek bestormd. De stewards konden het hek niet dichthouden en de fans stroomden het veld op, waar zij Eric Gerets, de coach van PSV, tegenkwamen. De coach, samen met enkele andere spelers, waaronder Adil Ramzi, dreef met een heldhaftig optreden de fans terug de tribune op.
Door dit incident liep PSV het risico om uitgesloten te worden van Europees voetbal voor volgend seizoen. Door het optreden van Gerets, bleef deze straf tot een boete en èèn Europese thuiswedstrijd moet in een straal van 100 km. van het eigen stadion gespeeld worden.
De directie van PSV is hier dan ook erg content mee.

Conclusie

Onze conclusie is dat het vandalisme echt niet te verhelpen valt. Er zijn altijd van die asocialen die het leuk vinden om lekker een voetbalwedstrijd voor een ander te verpesten. Welke regeltjes je dan ook bedenkt, de hooligans weten altijd wel een uitweg om toch lekker een wedstrijd te verzieken.
We zouden nu ook met onze eigen bedachte maatregelen kunnen komen, maar dit helpt toch niet. Als je een PCC hebt met een foto en een registratie van hooligans, gaat dit waarschijnlijk niet goed. Dit zag je ook in de 2e Wereld Oorlog toen persoonsbewijzen bij het leven vervalst werden. Deze kunst zullen we dus wel nooit meer vergeten zijn…

Bronvermelding

o http://www.anpv.nl/anpv/vorig/99_11_a.htm
o http://www.nieuwsbank.nl
o http://www.ichtus.nl/ieb/persberichten/1996/pb961510.htm