Jeugdculturen

Geschiedenis van de Jeugdculturen

Het verschijnsel dat we "Jeugdculturen" noemen, bestaat al een tijdje. Het is begonnen in:
De jaren 50
Het was de periode van de "Koude Oorlog". Er ging een zekere romantische invloed vanuit op intellectuelen en artisten. Nieuwe ideeën ontstonden in de hoofden van de jeugd. Overal in de samenleving kwamen mensen in opstand en dit was het begin van de jeugdculturen. Er ontstonden verschillende muziekstijlen waar vooral jongeren naar luisterden. Rock 'n roll, Jazz, Folk, Beatniks.
Dit zijn de bronnen van de tegenwoordige muziek.

Een Nederlandse krant in die tijd over het "jongerenprobleem":
Haagse Post
Het meest schokkende is het nihilisme en het pessimisme wijdverspreid zijn bij onze jeugd. Terwijl de ouders opbouwen, breekt de jeugd juist af. Waar hebben we dit aan verdiend?
De sfeer die ontstaan is door Koude oorlog heeft hier een belangrijke rol gespeeld. Wie niet vóór ons is, is tégen ons. Daardoor zijn subculturen er een langzaam maar gestaag gegroeid. Ze hebben een nog eerder nooit vertoond alternatief karakter.

De Groene Amsterdammer

...fel gekleurde shirts, lange ongekamde, soms vieze haren. Er hangen een paar vervelende mensen rond en we zouden geen slapeloze nachten meer hebben als zij een paar bulten en blauwe plekken zouden oplopen van een paar politieknuppels.
Maar als we terug kijken is het moeilijk te begrijpen wat de reden was van alle drukte. Misschien dat de oudere mensen zagen wat komen ging? Als je naar de drugsproblemen en de sociale problemen van de 90ger jaren kijkt, was er toen weinig aan de hand. Misschien vreesde men de kleine scheurtjes in de stabiele samenleving van die tijd. In de jaren 60 ging het alleen maar sneller. Democratisering, ontkerkelijking en het verlies van respect voor het gezag. Oude normen werden afgebroken en de jeugd had een doel.

De jaren 60
De jaren 60 waren de start van een andere tijd waarin de jeugd iets had te vertellen en meer serieus genomen werd. Bovendien werd de jeugd in de 60ger jaren niet meer als een probleem gezien, maar als een consument. Op dit moment vormen jongeren van 6 tot 19 jaar een groep van 2,8 miljoen mensen die jaarlijks 5,5 miljard gulden uitgeven. Jongere kinderen kopen ook meer.
Dit was de periode van protest en sitdown acties. Jongeren streden voor allerlei zaken. Dit was ook de periode waarin jonge mensen geïnteresseerd raakten in politiek, in de rassenproblematiek. Blanke Beatniks en zwarte jongeren streden samen tegen racisme. Ze werden een deel van de vrijheidsstrijd. De maatschappij gaf de schuld aan de opvoeding. Falende ouders waren de oorzaak van deze problemen.
Veel jongeren hadden indeeën over persoonlijke vrijheid en grotere individualiteit. Jammergenoeg zijn deze gedachten zeldzaam geworden. De tegenwoordige jeugdculturen hebben vooral computerspelletjes, televisie, pretentieloze muziek gebracht door commerciële media als belangrijkste interessen. De media hebben veel geld verdiend aan Woodstock 2. De daardoor aangetrokken jeugdculturen zullen daardoor nooit meer volledig terugkeren. De volgende periode werd gekenmerkt door punks en crisis: treed binnen in de seventies.

De jaren 70

In het midden van de jaren 70 trad een verandering op in de jongerenbeweging. Vooral vanuit Engeland spoelde de punk over de rest van Europa.
Het kapsel was op grote afstand herkenbaar: geverfd in alle kleuren van de regenboog en in de meest vreemde vormen geknipt. Kleding was meestal zwart en gescheurd, door veiligheidsspelden bijeengehouden. Pogo was de dans (op en neer springen). Er waren punks, teddy bears, skins, trendies enz.
In de jaren 60 was de leuze "De jeugd heeft de toekomst". De jaren 70 hadden ook een leuze: "De jeugd heegt geen toekomst" (No Future). Time magazine noemt hen de buitengesloten generatie. De punk scene had geen positieve aspecten. Hoe kunnen die gevonden worden in een cultuur die tot doel had overal tegen te zijn?
De subculturen reageerden verschillend op de economische crisis van de jaren 70. Skinheads wilden de oude normen en waarden van de arbeiders terugbrengen. Punks vielen deze juist aan.

Skinheads

De stijl van de skinheads is agressief. Een skinhead legde in de Times uit waarom: "You dress yourself to protect yourself. You've got bowers and they're your best friends. Your pants are tight so nobody can hold them. Your shirt hasn't got a collar so they can't pull it. The way things are going now you have to protect yourself."
Sommige skinheads respecteren bepaalde mensen. "Het is ok om zwarten en homo's in elkaar te slaan, maar je slaat geen vrouwen of oude dametjes. Je bent een arbeider, blank en je moet trots zijn op wat je hebt." Het enige dat skinheads hadden, was dat ze niets te verliezen hadden.

Punks
Aan de andere kant waren er de punks. Deze cultuur was ook opzienbarend door de haardracht. Skinheads kwamen uit de arbeidersklasse; punks hadden verschillende achtergronden. Binnen de punkbeweging bestonden meerdere subculturen: beehive punks en in politiek geïnteresseerde punks. Anarchisme is een onderdeel van hun levensfilosofie. Op deze manier zijn ze niet in een hokje te stoppen en staan ze los van alle politieke partijen.

De jaren 80

De jaren 80 hebben minder te betekenen dan de jaren 60 en 70. Verschillen tussen groepen jongeren zijn minder makkelijk te zien. En er zijn veel verschillende types: kakkers, punks, hiphop, rasta's, disco's, alternatievelingen, hippies, drop outs, dijkers, rockers, blowers, etc. Dit maakt het moeilijk onderscheid te maken. Overal zag je graffiti, hardrock, punk, new wave, jongerencentra. Jeugdculturen werden een normaal verschijnsel. Veel veranderingen in de samenleving ontstonden door de jeugd. De commercie verdiende veel aan de jeugd. En de strijd tegen de samenleving was voorbij. Jeugdcriminaliteit groeide, er ontstonden jeugdbendes. In de jaren 80 ontstonden er maar weinig nieuwe jeugdculturen: die van de jaren 70 bleven bestaan. De hiphop cultuur en de housecultuur waren nieuw. Ze hebben weinig met elkaar te maken.

De hiphop cultuur kwam uit Amerika. Aanhangers waren vooral jongeren uit de ghetto's die weinig mogelijkheden hadden in de maatschappij. Dit was een van de meest zuivere culturen die ooit ontstaan is. Er waren ook een aantal subculturen zoals rap (sprekend zingen), breakdance, electric boogie (eigen dansstijl) and graffiti (illegaal beschilderen van muren met spuitbus en stift).

Deze kunstvorm werd overgenoemen door buitenlandse jongeren en door blanke jongeren uit de lagere milieu's. Je zag veel breakdancers op straat en graffiti was "in". De politie had het niet onder contrôle: er kwamen duizenden kids die 's nachts hun pieces (grote veelkleurige schilderingen) of hun tags (eenvoudige tekeningen met een viltstift) op muren maakten. Degene die de meeste of de mooiste stukken maakte was de "king". De anderen werden "toys" genoemd. Het was erg populair in Amsterdam. Er werden films zoals Stylewars en Beatstreet gemaakt. Korte documentaires over het leven in het ghetto van New York. Ze werden niet beïnvloed door de media en bleven dus zuiver. Maar de hiphip muziek bereikte de hitlijsten tot afgrijzen van de echte fans. Zij bleven altijd tot de underground behoren.
Een Nederlandse hiphopband die verkoos niet commercieel te worden was Osdorp Posse uit Amsterdam. In nummers als "death to the radio" en "underground network" schrijven zij over de vercommercialiseerde bands en over de Nederlandse commerciële muziekwereld. Bekijk de officiele website van Osdorp Posse, of op de onofficiele niet thuis pagina.
Wat later in de jaren 80 ontstond het verschijnsel "House".
Deze cultuur viel wel voor het commerciële systeem en is nu in iedere disco te horen. De eerste house muziek kwam uit Amerika, maar heeft daar nooit veel betekend. In Nederland groeide zij enorm. Het werd een typisch Nederlandse scene met veel succesvolle housebands zoals Two Unlimited. In Rotterdam was Hard House, tegenwoordig Hardcore (house) genoemd, zeer populair.

Sjonnies en Anita's

Dit zijn de voorgangers van de gabbers. Ze dragen dezelfde kleding, vnl. trainingspakken. Maar het kledingmerk is minder belangrijk. Ze hangen ook rond in parken, bij zwembaden en op de kermis (overdag). De naam Sjonnie en Anita, is bedacht door een groep mensen die deze mensen voor gek wilde zetten. Men gaf hen de schuld van de criminele activiteiten in hun buurt.
De namen zijn gekozen omdat ze heet "gewoon" zijn. Maar het is vooral bedoeld hen voor schut te zetten. In mijn buurt zijn blaadjes rondgedeeld waarin verklaard werd dat het allemaal criminelen zijn en dat ze met hun fietsen de parken vernielen en dat er iets tegen gedaan moet worden. Natuurlijk was dit gedeeltelijk waar omdat iedere cultuur z'n slechte kanten heeft. Gelukkig hebben de media de positieve kanten van Sjonnie en Anita opgepikt door de muziek, de oude versie van Hardcore (house). De groep won aan populariteit en ontgroeide z'n criminele verleden.
Ze houden ook van typisch Nederlandse muziek zoals Anita Meyer, Marrianne Weber en Frans Bauer, die een beetje lijkt op schlager muziek. Ze houden ook van bier, maar niet zo van pillen als de gabbers. Hun kapsel verschilde ook van dat van de gabbers. Ze droegen een "matje", lang in de nek en kort geknipt van voren.

Nerds

Deze groep valt van grote afstand op. Ze geven niet om kleding of om hun haar. Kleding mag rustig 10 jaar oud zijn. En hun haar kan rustig door hun moeder geknipt zijn. Het is meestal één kant op gekamd of een scheiding in het midden. De typische nerd draagt een das op een gestreept overhemd dat tot bovenaan is dichtgeknoopt.
Ze houden niet van sport, zijn erg mager en lopen slapjes. Hun schoenen zijn van een nep sportmerk. Ze besteden absoluut geen aandacht aan hun uiterlijk. Sommige mensen ergeren zich daaraan.
De meeste nerds vinden hun schoolcijfers belangrijk. Ze besteden uren aan hun huiswerk zodat ze de hoogste cijfers van de klas kunnen halen. Onderling praten ze ook veel over hun vakken zodat ze op die manier nog meer kunnen leren. Het uiteindelijke doel is de Universiteit. En later gaan ze veel geld verdienen.
Als ze niet leren, spelen ze graag computerspelletjes. Ze houden niet van creative dingen op de computer. In de spelletjes kunnen ze hun fantasie de vrije loop laten.
Nerds spelen ook vaak AD&D, Advanced Dungeon and Dragons, role-playing kaartspellen. Het si een misverstand te denken dat nerds van klassieke muziek, van folkmuziek of van top 40 muziek houden. Nerds luisteren meestal niet naar muziek. Nerds drinken pas bier als ze op de Universiteit zitten, vóór die tijd hebben ze er geen behoefte aan.
Het vreemde is dat nerd-gedrag steeds meer populair wordt. Waarschijnlijk omdat nerds veel geld gaan verdienen. Er bestaat dus nu dure nerd-kleding, die gedragen wordt door trend- en mode-gevoelige mensen. Beroemde nerds, als Bill Gates, zijn de toonaangevende figuren. Bill draagt nog steeds geen dure kleding; hij schijnt zelfs toeristenklasse te vliegen.
Het zou dus een eenzame reis naar de top kunnen worden, maar misschien de moeite waard. Plotseling belt een oud schoolmaatje op en dan is het tijd om af te rekenen

Massa Konijnen

Deze mensen luisteren naar de top 100, 20, of wat voor top dan ook.
Ze doen dat om op de hoogte te blijven van de actuele muziektrend. Ze luisteren naar de meest populaire muziek die via de radio tot hen komt. Massa konijnen houden er niet van in het centrum van de belangstelling te staan en ze vallen daarom niet erg op tussen de mensen.
Muziek waar zij vaak naar luisteren: Beatles, Alanis Morrisette, Thunderdome, Space Jam en natuurlijk de Spice Girls. Ze houden van populaire sporten zoals hockey en voetbal. De muzieklijst die ze vooral bijhouden is de Top 40, en dat is dan ook de muziek waar ze het meest van houden. We zijn allemaal echter een beetje massa konijnen, sommigen iets meer dan anderen. We kunnen ons niet aan de invloed van de media onttrekken.
De kelding bestaat uit een spijkerbroek en een sweater en een niet te opvallend T-shirt. Ze houden ook van tijdschriften zoals de Yes, de Privé of andere damesbladen. R&B is nu heel populair, dus ook bij de massa konijnen. Bekende R&B groepen zijn: Deborah Cox, Total Touch, Blackstreet, en Nederlandstalige muziek is altijd populair.
Massa konijnen zijn een beetje bang voor meer extreme groepen. Volgens hen zijn die niet van deze wereld. Dit verandert zodra zo'n meer extreme groep aandacht van de media krijgt. Dan staan massa konijnen wel open voor nieuwe ideeën. Ze hebben alleen iemand nodig die hen vertelt dat zo'n nieuwe groep te vertrouwen is.