Generaal Patton: De invasie op Sicilie

Montgomery’s Plan: Montgomery was het niet eens met het plan van Patton. Hij vond dat Pattons plan te gevaarlijk was, omdat het Britse leger en het Amerikaanse leger elkaar niet zouden kunnen steunen. Daarom maakt Montgomery een paar wijzigingen in het plan van Patton. Montgomery zou net als in het originele plan gewoon aan wal gaan in Syracuse, maar nu wilde hij via Catania doorreizen naar Messina, om Messina vervolgens in te nemen. Patton zou aan land moeten gaan in Gela en vervolgens de linkerflank van Montgomery rugdekking moeten geven. Volgens Montgomery zou het veel veiliger zijn wanneer de troepen niet gesplitst zouden zijn, want dan konden ze elkaar rugdekking geven. Op het kaartje ‘Sicilie 2’, hebben we met een rode lijn de route voor Patton aangegeven en met een groene lijn de route voor Montgomery. Beide routes zijn gebaseerd op Montgomery’s plan.

Uiteindelijk Plan: Eisenhower heeft uiteindelijk beslist welk plan het beste zou zijn. En hij had gekozen voor het plan van Montgomery. Patton baalde hiervan, omdat hij dacht dat Montgomery er weer met alle eer vandoor zou gaan. Wat Patton helemaal niet leuk vond was dat hij in Gela aan land moest gaan,omdat de stranden daar zeer gemakkelijk te verdedigen waren en dat zijn troepen dan zware verliezen zouden kunnen leiden. De route die zij moesten nemen volgens het plan van Montgomery zou door vele kleine bergpaadjes leiden. Een klein groepje Duitsers zou op zo’n bergpas het Amerikaanse leger voor weken kunnen tegenhouden. Met dien ten gevolge dat er nogmaals enorme verliezen zouden worden geleden, aangezien de Amerikanen op zo’n smal paadje niet van hun materiele overwicht gebruik konden maken. Tanks die zouden aanvallen zouden 1 voor 1 vernietigd worden, omdat ze op zo’n smal weggetje niet konden uitwijken als 1 van de colonne geraakt zou worden. De Duitsers hadden al laten zien dat ze zeer behendig waren in het voeren van guerilla-tactieken in deze terreinsomstandigheden. Patton was het niet eens met het plan, maar zoals hij tegen Eisenhower zei: “Het voor de hand liggende feit dat direct succes in het Zuidoosten voor het hele plan van groot gewicht is.” (In feite was de reden dat hij meedeed zijn eeuwige honger naar succes en zijn volledige overgave aan de militaire plicht. Hij zou nooit iets weigeren. Dat blijkt wel uit dit gesprek dat door zijn rechterhand is genoteerd: Toen admiraal Cunningham wilde dat Patton protest ging aantekenen tegen het plan zei Patton: “No, goddammit I’ve been in this Army thirty years and when my superior gives me an order I say, ‘Yes, sir!’ and do my Goddamndest to carry it out.” 1

Hoofdstuk 4: De Uitvoering van de Invasie op Sicilië Door uitstekende oorlogvoering en tactiek van de geallieerde kant, werden Normandie, Sardinië en Griekenland door de Centralen versterkt, maar Sicilië niet.

De Landing: De Landingen van de Amerikanen en de Britten op de kusten van Sicilië zijn goed verlopen. De beide landingen zullen we apart bespreken. Doordat er zowel bij de Amerikanen als bij de Britten sommige troepen achter de kustverdedigingslinie waren geland, konden de kleine verdedigingslinies beetje bij beetje worden weggehaald en konden de grote door aanvallen van achter en van voren worden ingenomen.

Montgomery: Montgomery zou aan land moeten gaan bij Syracuse, omdat Syracuse op de weg lag naar Messina. Maar om Syracuse veilig te stellen werden allereerst zweefvliegtuigen gestuurd die een beetje landinwaarts landen. De bemanning van de zweefvliegtuigen moesten ook, indien mogelijk, omringende kustbatterijen en een basis voor watervliegtuigen bezetten. De Britten zouden ook de havens van Augusta en Catania innemen.

Patton: Voor de aanval van Patton zouden er parachutisten in de buurt van Gela landen, iets landinwaarts. Vanuit hun positie konden ze alle vijandige naderingswegen naar de kust kunnen blokeren. Tegelijkertijd met de blokkade kwamen er 3 aanvallen vanuit zee, waardoor Gela en 2 in de buurt liggende plaatsjes ingenomen konden worden. Nadat Patton dit had volbracht zat eigenlijk zijn missie erop, omdat hij had ingenomen wat ingenomen moest worden. Bradley zou via het gebergte verder reizen.

De Italianen: Ondertussen hadden de Italianen een vreemd gevoel, ze dachten dat er elk moment er iets kon gebeuren, en inderdaad gebeurde er iets. Door rapporten van verkenningspatrouilles slaat generaal Guzzoni een klein alarm, zodat een paar troepen paraat staan. Maar als vlak daarna Cultunissetta, Syracuse en Catania gebombardeerd worden door de Britten, slaat Guzzoni een groot alarm. Guzzoni had de hele tijd al verwacht dat er iets zou gaan gebeuren, maar nu hij dat zeker wist, wist hij niet waar het zou gaan gebeuren, daarom stuurde hij beschikbare reserves naar Syracuse, Gela en Liscata. Syracuse was het belangrijkst, want dat was op de weg naar Messina. Ook stuurde hij een Duitse Troep en de Napoli-Devisie naar Catania om daar de Britten tegen te houden.

De Veldtocht:

- Montgomery: Montgomery had op 12 juli enige moeite om voorbij Syracuse te komen en moest toen ook tijdelijk in verdediging gaan. Door de plotselinge terugtrek van de Duitsers kwam Augusta onbeschermd te liggen. Dezelfde avond veroverden de Britten Augusta. Aangezien de Centralen sterkte stellingen had, besloot Montgomery om via de Etna te gaan, maar die weg daarheen was gereserveerd voor de Amerikanen. Ondanks de reservering ging Montgomery toch zijn gang. Alexander heeft hem uiteindelijk die weg gegeven. Montgomery kreeg hierdoor alle wegen naar Messina. Maar in de buurt van Catania kwam Montgomery vast te zitten. Hij had te kampen met moeras landschap, ziektes en natuurlijk met de vijanden, die zich hevig verzetten tegen de Britten. Het heeft Montgomery heel lang geduurd om langs de Hermann Göringivisie te komen, maar uiteindelijk is hij erlangs gekomen.

- Patton: Na de landing had Patton geen specifieke bevelen meer. Toen Alexander Patton bezocht wilde Patton Agrigento veroveren, omdat hij dan minder logistieke problemen zou hebben. Patton trok richting Agrigento. Toen Patton iets later van Alexander te horen kreeg dat hij een passieve rol moest gaan spelen omdat Montgomery alle wegen naar Messina had, slikte hij dat dapper. Toen Montgomery vast zat in de buurt van Messina, vroeg Patton aan Alexander of hij Palermo mocht veroveren, want uiteindelijk mocht. Nadat Palermo met een beetje gemak was ingenomen, besloot Patton door te reizen naar Messina. Door de snelheid van de successen van Patton waren velen ervan overtuigd dat de invasie snel afgelopen zou zijn, dus het plannen voor de invasie van het vaste land was alvast begonnen. Nadat Patton Palermo had veroverd, veranderde Alexander zijn bevelen. Op dat moment was Montgomery al langs de vijandelijke linie en werd het een strijd tussen Patton en Montgomery over wie het eerste bij Messina was. Patton heeft deze race gewonnen.

- Patton: Na de landing had Patton geen specifieke bevelen meer. Toen Alexander Patton bezocht wilde Patton Agrigento veroveren, omdat hij dan minder logistieke problemen zou hebben. Patton trok richting Agrigento. Toen Patton iets later van Alexander te horen kreeg dat hij een passieve rol moest gaan spelen omdat Montgomery alle wegen naar Messina had, slikte hij dat dapper. Toen Montgomery vast zat in de buurt van Messina, vroeg Patton aan Alexander of hij Palermo mocht veroveren, want uiteindelijk mocht. Nadat Palermo met een beetje gemak was ingenomen, besloot Patton door te reizen naar Messina. Door de snelheid van de successen van Patton waren velen ervan overtuigd dat de invasie snel afgelopen zou zijn, dus het plannen voor de invasie van het vaste land was alvast begonnen. Nadat Patton Palermo had veroverd, veranderde Alexander zijn bevelen. Op dat moment was Montgomery al langs de vijandelijke linie en werd het een strijd tussen Patton en Montgomery over wie het eerste bij Messina was. Patton heeft deze race gewonnen.

Hoofdstuk 5: De gevolgen van de Invasie op Sicilië De invasie en de verovering van Sicilië hadden een paar gevolgen, waarvan we er 3 gaan bespreken. Hitlers militaire adviseurs waren teleurgesteld in het zwakke leger van Italië, die de invasie niet konden tegenhouden en ze waren teleurgesteld in Mussolini. De adviseurs hadden als plan dat als Mussolini en zijn regering zouden instorten of als Mussolini zelf een eind aan de oorlog zou proberen te maken, de Duitsers het Noorden van Italië zouden bezetten. De invasie op Sicilië veroorzaakte dus een breuk in de As Berlijn-Rome. Een probleem voor de Duitsers was dat de Italianen Sicilië niet alleen konden verdedigen, dus om het moreel van de Italianen niet te ver te laten zakken, moesten ze voorkomen dat Sicilië veroverd zou worden. Omdat er te weinig troepen in Italië waren moesten ze troepen uit andere gebieden halen. Dus uit West-Europa en Rusland. Het gevolg hiervan was dat de verdediging van de kust van West-Europa dermate verzwakt werd dat ze een jaar later niet in staat bleken op D-day de geallieerden tegen te houden. De Duitsers die in Italië zaten konden ook niet terug naar hun originele plek. Dus door het sturen van Duitse Troepen naar Sicilië, tekende Duitsland eigenlijk zijn eigen ondergang. Ondanks de hulp van de Duitsers konden de geallieerden niet tegen gehouden worden in het veroveren van Sicilië. Het Italiaanse eergevoel werd aangetast, omdat Mussolini de Italianen altijd had voor gehouden dat ze onoverwinnelijk waren, maar weer bleek het tegendeel. Sommige Italianen begonnen te twijfelen aan Mussolini en uiteindelijk werd hij opgepakt door de Italiaanse regering, die hem in een “kuuroord” stopten. Uiteindelijk werd Mussolini bevrijd en was daarna de marionet van Hitler, totdat Mussolini werd neergeschoten voor een vuurpeloton. Het tweede gevolg van de verovering van Sicilië is dus dat Mussolini werd afgezet en dat er een nieuw bestuur kwam in Italië.

Hoofdstuk 6: Conclusie De Geallieerde aanval op Sicilië heeft zoveel teweeggebracht dat vanuit ons standpunt je zou kunnen zeggen dat deze invasie het begin van het einde van de alliantie tussen Duitsland en Italië was, en ook dat deze invasie de invasie in Frankrijk (Normandie) sterk heeft geholpen door er troepen weg te werken die eerst op Sicilië hebben moeten vechten en daarna in Italië moesten blijven omdat de geallieerden nu daar aan land waren gegaan. Tijdens/na de invasie bleek ook hoe zwak Italië eigenlijk was en kijken we ook een beetje naar het feit wat er gebeurt was als Duitsland een sterkere bondgenoot zou hebben gehad.