Legio Lease

Inleiding

Ik heb voor het onderwerp Legio Lease gekozen omdat er zoveel over te doen is in de financiële wereld. Ik was benieuwd hoe het allemaal in elkaar zat en heb dus gekozen om er een praktische opdracht over te schrijven.

Het onderwerp is eigenlijk heel erg beperkt. De problemen die het beleggen met geleend geld bij één bemiddelaar (Legio Lease) met zich mee brengt bij een dalend koersverloop. Het belangrijkste probleem rond Legio Lease is de onwetendheid en onkredietwaardigheid van de klanten. Mensen die nooit beleggen zijn in mooie verkooppraatjes getrapt zonder te weten waar ze precies voor tekenden. Dat hadden ze natuurlijk moeten voorkomen door de voorwaarden goed te lezen, maar omdat ze zo ervaren waren vertrouwden ze maar op hun contactpersoon bij Legio Lease die zei dat ze een hele goede investering gingen doen.

De discussiepunten zal ik zeer uitgebreid bespreken. Ik vind het boeiend om hierin een eigen standpunt te bepalen.

De vragenlijst biedt een goede inventarisatie van de problematiek rond Legio Lease. Ik heb deze lijst toegevoegd omdat ik niet alle begrippen die ik zal introduceren in de tekst zelf zal toelichten. Bij onduidelijkheid kan de lezer de vragenlijst raadplegen. Voor de volledigheid heb ik de bronnen die niet op internet staan als bijlage toegevoegd.

Tijdsinvestering

Bedenken onderwerp 0,5 uur
Verzamelen van bronnen 6,5 uur
Verwerken van discussiepunten 5 uur
Samenstellen vragenlijst met ‘antwoorden’ 3 uur
Overige activiteiten 1 uur

Discussiepunten

Discussiepunt 1: Verlies voor 'Winstverdriedubbelaar' (Bron 3)
Licht Legio Lease de klanten goed voor over haar product?

In deze publicatie van het NRC Handelsblad wordt bekendgemaakt dat er een belegger is geweest die een individuele rechtszaak heeft aangespannen tegen Dexia Bank. Hij vond namelijk dat hij onvoldoende was voorgelicht. Een veelgehoorde klacht als het over Legio gaat. Dit is ook het punt dat de stichting Leaseverlies heeft in haar collectieve rechtszaak tegen Dexia Bank, de eigenaar van Legio. Tevens vond de gedupeerde belegger dat de telefonische verkoopmethode te agressief was. De belegger is op 25 april 2002 door het Dutch Securities Institute (DSI), een keurmerkinstituut van de effectensector, in het gelijk gesteld.

Legio lijdt hier een gevoelige nederlaag. Deze man staat namelijk niet alleen in zijn klacht, hoewel de uitspraak volgens het artikel wel individueel is. De stichting leaseverlies is bezig met een soortgelijke rechtszaak, maar dan wel een collectieve zaak met vele potentiële gedupeerden.

Maar in Beleggen met vangnet? (Bron 4) is de auteur van mening dat Legio Lease haar klanten wel voldoende heeft geïnformeerd. Tenminste dat blijkt uit het feit dat hij er melding van maakt dat Legio Lease eens een folder heeft uitgegeven met 4 ernstige waarschuwingen erin.

Dat zal heus wel waar zijn, maar ik vind vier waarschuwingen in een foldertje waarin uitsluitend positief wordt bericht over een product wel een beetje magertjes. En om nou alle verantwoordelijkheid bij de klanten van Legio Lease te leggen is al te gemakkelijk. Er is namelijk op grote schaal sprake geweest van misleiding van klanten. Zoals reeds diverse keren getoond in de uitzendingen van Radar, een televisieprogramma dat zich bezighoudt met zaken waarin consumenten in de problemen komen, zijn malafide methoden gebruikt en mensen onder druk geplaatst om een beslissing te nemen.

Als de rechter Legio Lease in het gelijk zou stellen zou ik dat erg vinden. In principe is het dan namelijk zo dat een verkoper van een product zijn klanten niet hoeft voor te lichten over het product dat hij verkoopt. In de toekomst zou dit ernstige gevolgen teweeg kunnen brengen voor vele andere Nederlanders die zich door iemand iets laten verkopen waar zij weinig vanaf weten, en vervolgens met een slecht product zitten.

Een punt dat in het voordeel pleit van Legio Lease is dat consumentenbonden niet eerder hebben gewaarschuwd voor de methoden van Legio Lease. Namelijk als het materiaal werkelijk zo misleidend was geweest dan waren zij toch al wel veel eerder in beweging gekomen? En hadden ze niet gewacht tot de eerste beleggers naar de rechter stapten. Echter de consumentenbonden voelden niet de behoefte om in actie te komen omdat het eerst een heel goed product leek omdat mensen er rijk van werden. Het is zelfs zo dat Legio Lease in het verleden ooit positief beoordeeld is in de Consumentengids.

Discussiepunt 2: Legio verwerpt aantijgingen Radar (Bron 1)
Verkoopt Legio Lease de aandelen voor een op die dag ongunstige koers?

Ik ben van mening dat Legio dit keer in haar recht staat. Zij hebben er namelijk geen enkel belang bij om de klant meer verlies te laten lijden. Dat verlies komt namelijk niet terecht als winst bij Legio, maar wordt gestoken in het betalen van de geleasde aandelen.

Verder is het zo dat dit onderzoek van de Erasmus Universiteit in opdracht van TROS Radar is gebaseerd op de contracten van 46 ontevreden klanten. De zaak is namelijk aanhangig gemaakt door deze 46 die voor dit doel ook hun contract opstuurden. Logischerwijs zijn de contracten van deze klanten niet erg lucratief gebleken, anders zouden ze namelijk de zaak niet aanhangig hebben gemaakt bij Radar. Met als resultaat een niet-representatieve steekproef.

Er is na het onderzoek van Radar nog een ander onafhankelijk onderzoek verricht (Bron 2: Onderzoek naar de aan- en verkoopkoersen van Legio Lease), wederom door professoren aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. In dit onderzoek waar een grotere steekproef is genomen blijkt dat Legio helemaal niet de klant benadeelt bij het aan of verkopen van aandelen.

Discussiepunt 3: Juristen (bron 5):
Is Dexia bank belazerd door Aegon bij de aankoop van Legio Lease?

In de FEM DeWeek van 21 december 2002 stond een artikel over Legio Lease. Hierin staat dat Aegon, de vorige eigenaar van Legio Lease, het leaseproduct twee jaar geleden precies op het juiste moment heeft verkocht voor 900 miljoen euro. Ook staat er in het artikel dat Dexia een advocaat heeft ingeschakeld omdat het denkt onvoldoende te zijn voorgelicht bij de transactie.

Ik denk dat Dexia bank niet zo kansloos is bij deze rechtszaak als Aegon denkt. Vooral het feit dat zij Legio Lease precies op het juiste moment van de hand deden (voordat Legio Lease verliesgevend werd) vind ik verdacht. Dit wijst er namelijk op dat Aegon precies doorhad wat voor een instelling Legio was. Heel winstgevend als de koersen stijgen en heel verliesgevend als de koersen dalen. Aegon heeft dus optimaal kunnen profiteren van Legio Lease terwijl Dexia bank nooit winst heeft kunnen maken zoals Aegon dat deed en het nu een strop van 1,1 miljard in het vooruitzicht gesteld heeft gekregen.

Bij mijn weten is het bij een transactie zo dat je als verkoper de klant goed moet voorlichten over het product dat je hem verkoopt, en dat je geen addertjes onder het gras mag leggen (contracten aangegaan met niet-kapitaalkrachtige mensen). Zeker bij zo’n miljoenendeal waar hier sprake van is. Natuurlijk is Dexia er wel met open ogen ingetuind en had het beter moeten opletten. Eigenlijk zijn Dexia bank en zijn klanten zijn een pot nat. Beiden wilden snel veel winst maken en beiden komen bedrogen uit.

Een detail dat voor Dexia bank wel eens het bewijs zou kunnen vormen dat Aegon niet correct bezig was is het feit dat Dexia bank niet wist dat er aandelenleasecontracten met bejaarden (vaak minder draagkrachtig omdat ze niet meer werken) en minderjarigen (verboden) waren aangegaan.

Dit alles wijst m.i. op een dubieuze transactie die door de advocaten van Dexia bank wel eens teruggedraaid zou kunnen worden. Wat niet wegneemt dat het van Aegon een zeer slimme zet is geweest om Legio Lease precies op het juiste moment voor zoveel geld te verkopen. Het zou jammer zijn voor Aegon als het deze zaak verloor, maar ook terecht, zij hebben er immers de meeste winst op gemaakt dan moeten ze ook maar de gevolgen dragen. Het moet dan ook zo zijn dat Aegon de winst die Dexia in die twee jaar heeft gemaakt toegewezen krijgt.

Discussiepunt 4:Dexia moet Legio-kredieten terugnemen (bron 6)
Heeft de Legio Leaseaffaire gevolgen voor de rest van de financiële wereld?

In een andere publicatie in de FEM DeWeek word gesteld dat Dexia wel eens de dupe zou kunnen worden van de Legio-affaire. Het is namelijk zo dat Dexia bank via slimme financiële constructies het risico op 1,1 miljard euro aan Legio Leasekredieten had afgewenteld op pensioenfondsen en andere institutionele beleggers. Dat blijkt anders uit te pakken nu de particuliere Legio Lease klanten weigeren te betalen omdat ze naar eigen zeggen niet voldoende zijn voorgelicht. Dexia moet de kredieten terugnemen omdat ze anders niet met hun particuliere klanten in gesprek kunnen. Om de kredieten terug te nemen moest Dexia met cash betalen of het moet lenen. Dat moet om ervoor te zorgen dat de obligaties van de pensioenfondsen van onderpand voorzien worden nu het onderpand van de Legio Leaseklanten is verdwenen. Dit levert de bank een strop op van 127 miljoen euro. Dat gat wordt overigens opgevuld door de belgische moederonderneming.

Van te voren had Dexia natuurlijk niet verwacht dat het onderpand van de Legio Lease klanten zou verdwijnen. Met die gedachtegang was het natuurlijk een slimme zet om de ongekende groei van €450 miljoen naar €4,3 miljard tussen 1997 en 2000 te bewerkstelligen. Echter nu het minder gaat blijkt de constructie nadelig uit te pakken voor Dexia. Er blijkt dus sprake te zijn van een constructie die zeer goed in evenwicht is als het goed gaat en zeer slecht als het mis gaat. De angel zit bij de Legio Lease klanten die niet betalen, ze weigerden natuurlijk niet om hun winst te incasseren. De constructie hangt echter aan hun (on)kredietwaardigheid. Dit is het risico dat als een boemerang bij Dexia terugkomt.

Discussiepunt 5: Legio moet verlies op belegging aan klant vergoeden
Is de collectieve rechtszaak van de beleggers niet al gewonnen? (bron 7)

Dit bericht in de Volkskrant van 26 april 2002 zegt dat Legio een klant schadeloos moet stellen omdat het tekort heeft geschoten in de wettelijk verplichte zorgplicht. Legio had zich er voor het aangaan van het leasecontract van moeten vergewissen dat de klant de financiële risico’s kende en deze ook kon dragen. De klant heeft zijn volledige inleg teruggekregen.

Dit is precies waar het om gaat in de collectieve rechtszaak die de stichting leaseverlies heeft aangespannen tegen Legio Lease. De stichting is namelijk van mening dat Legio Lease zijn klanten niet kende en contracten aanging met mensen die de eventuele financiële gevolgen nooit konden dragen. Ook vindt de stichting dat er sprake is geweest van misleiding. Als de rechter nu zegt dat deze man schadeloos gesteld moet worden dan moeten alle andere Legio Leasebeleggers die onvoldoende zijn voorgelicht of de risico’s niet konden dragen óók schadeloos gesteld worden.

Echter in het kader van de rechtsgelijkheid zou de rechter dan ook moeten verklaren dat de mensen die er bij waren toen er nog winst werd gemaakt met Legio Lease hun winst moeten terugbetalen omdat zij in dezelfde situatie verkeerden. Dit zou voor alle partijen het eerlijkste zijn. Echter juridisch is dit natuurlijk volstrekt onhaalbaar. En het zou door dezen nooit geaccepteerd worden dat ze zo lang na dato met een vordering worden geconfronteerd. Dit vormt natuurlijk geen reden om de verliesmakers niet uit te betalen, vind ik. Waarschijnlijk draait het er dus op uit dat vele leasebeleggers hun geld terugkrijgen, als het mee zit met rente, en dat Dexia de gebeten hond is en met een miljardenstrop komt te zitten.

Discussiepunt 6:Aanbod Dexia is dilemma voor leasebelegger (bron 8)
Is dit een schuldbekentenis van Dexia?

Dexia heeft na de mislukte onderhandelingen met de Stichting Leaseverlies al haar klanten een bod gedaan om hun contracten af te kopen. De Stichting Leaseverlies heeft gezegd dat het bod ‘volstrekt onvoldoende’ is, en maakt de gang naar de rechter.

Ik denk dat de Stichting Leaseverlies niet helemaal ongelijk heeft dat het het Dexia aanbod afdoet als volstrekt onvoldoende. Meest sprekende bewijs hiervoor vind ik de bedragen die gemoeid zijn met het bod. Dexia heeft voor haar aanbod 435 miljoen euro opzij gezet. Echter de totale waarde van alle contracten bedraagt 4,3 miljard euro (bron 6). Dat vind ik nogal een verschil als je je ook nog eens bedenkt dat ongeveer de helft van alle contracten onder water staat, dus een negatieve waarde heeft. Daarbij moet je natuurlijk wel weer bedenken dat Dexia van te voren ook wel gezien heeft dat er heus wel beleggers zijn die liever met de Stichting mee gaan voor de hoofdprijs, volledige schadeloosstelling, en dat niet alle 240 duizend in zullen gaan op het aanbod dat hen gedaan wordt.

Overigens vind ik de mening van de auteur die zegt dat het hier een schuldbekentenis betreft lichtelijk overdreven. Dexia probeert er natuurlijk zo voordelig mogelijk uit te komen en klantvriendelijk te zijn. Dat doet ze door een compensatie aan te bieden voor de grote verliezen die ze geleden hebben. Hoe die grote verliezen er gekomen zijn dat doet er dan even niet toe. En er zullen inderdaad mensen zijn die wachten tot het volgende decennium iets te lang vinden en dan maar genoegen nemen met het aanbod van Dexia bank.

Vragenlijst

1. Wat is Legio Lease?
Legio Lease is een aanbieder van een bijzondere beleggingsmethode, het zogenaamde aandelenleasen. Hierbij wordt belegd met geleend geld door particulieren. Legio Lease is een dochter van Dexia Bank Nederland.

2. Wat is het probleem rond Legio Lease?
Het leasen van aandelen werd eind jaren negentig ongekend populair. Want omdat je belegt met geld dat je eigenlijk niet hebt kun je als het goed gaat met de beurs grote winsten maken. Echter nu is er sprake van dalende beurskoersen die er voor zorgen dat de klanten grote verliezen maken. Toen bleek dat de meeste klanten van Legio Lease op zijn zachts gezegd niet goed op de hoogte waren gebracht en nog nooit eerder belegd hadden. De klanten zijn een collectieve rechtszaak begonnen om zo hun geld terug te eisen.

3. Hoe zit een leasecontract in elkaar?
Een voorbeeld. Je leent tegen betaling van bijvoorbeeld 15 procent rente per jaar voor enkele jaren 2.500 euro bij een leasebedrijf. Die koopt daarvoor een pakket met door hun geselecteerde (meestal) aandelen. Aan het eind van de rit los je de schuld van 2.500 euro af uit de verkoop van de aandelen. Zijn die nog maar 500 euro waard, dan moet je 2.000 euro bijpassen. Dat is niet de enige strop, want je betaalde misschien ook zo'n 1.000 euro aan rente, sinds 1 januari 2001 niet meer aftrekbaar van het belastbare inkomen. Samen dus 3.000 euro verlies. Zo is het velen vergaan, door de beurskrach.

4. Wie hebben de ‘klokkenluidersrol’ op zich genomen?
TROS Radar kwam in actie nadat enkele gedupeerde beleggers zich bij het programma meldden.

5. Welke aantijgingen verwerpt Legio Lease? (bron 1)
Hier wordt door Legio gereageerd op een onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam dat door TROS Radar is gepubliceerd. De resultaten van dit onderzoek wezen erop dat Legio aandelen verdacht vaak verkocht tegen een lage verkoopkoers of kocht tegen een hoge aankoopkoers. Dit uitgaande van de gemiddelde dagkoers op de dag van aankoop of verkoop. De Erasmus Universiteit Rotterdam kwam later terug op haar conclusies en heeft een nieuw rapport gepubliceerd (bron 2).

6. Wanneer de bewering van Radar onjuist is hoe komen ze er dan bij? (bron 1)
Dit onderzoek is slechts gebaseerd op contracten van 46 ontevreden klanten, terwijl er honderdduizenden zijn afgesloten. De zaak is namelijk aanhangig gemaakt door deze 46 die voor dit doel ook hun contract opstuurden. Logischerwijs zijn de contracten van deze klanten niet erg lucratief gebleken, anders zouden ze namelijk de zaak niet aanhangig hebben gemaakt bij TROS Radar. Deze mensen zijn onder andere in problemen gekomen door domme pech bij het verkopen van hun aandelen.

7. Waarop is deze bron een reactie? (bron 2)
Dit rapport is uitgebracht door de Erasmus Universiteit Rotterdam en het is een antwoord op de beschuldigingen van Legio dat het rapport geen waarheden zou bevatten. De Universiteit heeft dit nu onderzocht met meerdere gegevens nu ook verstrekt door Legio Lease en heeft geconcludeerd dat haar eerdere rapport inderdaad ondeugdelijk was en heeft zich er dan ook van gedistantieerd.

8. Wat is de Stichting Leaseverlies (bron 4)
De Stichting Leaseverlies is een stichting waar alle gedupeerde Legio Leasebeleggers zich voor een bedrag van 45 euro bij aan kunnen sluiten. In ruil hiervoor spant een legertje advocaten o.l.v. William Schonewille een rechtszaak aan tegen Legio Lease, met als eis de volledige teruggave van de inleg van de leasers plus rente.

9. Is het juist dat de auteur spreekt van beleggen met een vangnet? (bron 4)
Naar mijn mening is hier sprake van een foute interpretatie van deze journalist. Hij stelt namelijk dat het heel opmerkelijk zou zijn als de rechter de Stichting Leaseverlies in het gelijk zou stellen. Dat doet hij door te stellen dat de mensen een groot risico zijn aangegaan, wat juist is, maar hij realiseert zich niet dat veel mensen eenvoudigweg niet in de gaten hebben gehad dat ze zo’n groot risico liepen. In de advertentiecampagne van Legio Lease werd namelijk gesproken van een driedubbele winstgarantie, samen met de vlotte praatjes over de telefoon kan dat natuurlijk voor niet-economen een verleiding vormen om zo’n contract aan te gaan met Legio Lease. Deze beleggers realiseerden zich dus niet wat voor een enorm risico ze namen. Wat de auteur vanuit zijn economische achtergrond belachelijk vind. Dat is het natuurlijk wel een beetje zo, maar ik vind het toch niet juist om als belegginsinstelling te proberen minder draagkrachtige mensen (want als ze wel geld hadden hadden ze wel eerder ergens anders belegd) waarvan je weet dat ze niet zo heel goed kunnen omgaan met geld centen uit de zak te kloppen. Het zou dus niet zo heel erg vreemd zijn van de rechter om Legio Lease in het ongelijk te stellen.

10. Zouden andere financiële instellingen die hun klanten niet goed voorlichten in de toekomst ook aangeklaagd kunnen worden n.a.v. de Legio Lease zaak? (bron 4)
Dat hoeft niet zo te zijn, het is natuurlijk een kwalijke zaak als de koper van het product niet voldoende van het product weet. Bij sommige financiële producten is het inderdaad zo dat mensen geen idee hebben wat er allemaal met hun geld gebeurt, net zoals bij Legio Lease. Dat is niet erg zolang de mensen zich er maar van bewust zijn hoe groot het risico is dat gelopen wordt. Daar zit hem het grote verschil tussen deze andere producten en Legio Lease. Zodra mensen niet weten welk risico gelopen is kan een rechtszaak begonnen worden naar mijn mening.

11. Waarom noemt de auteur van dit artikel leasen van aandelen een ‘waardeloze en onnatuurlijke beleggingsstrategie’? (bron 4)
Dat doet hij natuurlijk omdat er zoveel verlies mee is geleden. Naar mijn mening hoeft het leasen van aandelen niet zo heel slecht te zijn. Je moet je natuurlijk bedenken dat er ook mensen zijn die door het leasen van aandelen met beperkte middelen veel geld hebben verdiend. Als dat kan met een product moet je het niet als waardeloos betitelen naar mijn smaak. Het zou best een goed iets kunnen zijn voor ervaren beleggers die de ins en outs van de beurs kennen en het risico kunnen dragen. Deze ervaren beleggers leasen echter nooit aandelen, en dat is niet voor niets.

12. Uit wat voor soort blad komen deze artikelen? (Bron 5 en 6)
Deze bronnen zijn afkomstig uit FEM DeWeek. Een economisch vakblad.

13. Waarom wordt de Legio Lease rechtszaak volgens William Schoonewille ‘een zaak van de lange adem’? (bron 5)
Dit is natuurlijk omdat een van beide partijen onmiddellijk in beroep gaat bij elke uitspraak die niet gunstig is voor hen en omdat deze zaak uniek is in zijn soort. Er bestaat dus veel ruimte voor interpretatie in elke uitspraak. Ze gaan natuurlijk ook steeds in beroep omdat er zoveel belangen op het spel staan. De totale waarde van alle Legio Lease contracten bedraagt namelijk 4,3 miljard(!) euro. William Schoonewille schat dat de zaak ongeveer 5 jaar in beslag zal nemen, Legio Lease spreekt al van 15 jaar.

14. Is het waar dat er zoveel te verdienen valt voor juristen? (bron 5)
Uit dit artikel valt op te maken dat de stichting leaseverlies inmiddels al 30.000 mensen vertegenwoordigt. Om deel te nemen aan de stichting is een bedrag van €45 nodig. Een simpele rekensom leert ons dat de stichting al over €1.350.000,00 beschikt. En dat zullen er nog wel meer worden aangezien je je nog steeds kunt aanmelden en er nog vele gedupeerden zijn. De cijfers van Dexia zijn uiteraard niet bekend maar die zullen ook niet mis zijn.

15. Waarom moet Dexia de Legio-kredieten terugnemen? (bron 6)
Dit moest om iets in handen te hebben om met de ‘particuliere klanten’ in gesprek te gaan. Tevens moesten de kredieten weer terug op eigen balans genomen worden omdat Dexia anders niet met de rechter kan praten straks in de rechtszaak die tegen het bedrijf is aangespannen.

16. Wat bedoelt de auteur met het boemerangeffect? (bron 6)
Legio Lease (Dexia) groeide in haar beginjaren heel snel in omvang, van 450 miljoen naar 4,3 miljard. Dit konden ze niet zo goed aan en daarom hebben ze obligaties uitgegeven die zijn gekocht door vooral pensioenfondsen. Zo kregen ze meer vermogen om geld te lenen voor groei. Nu het slecht gaat met Legio Lease en het moet onderhandelen met haar klanten moet Legio Lease de obligaties die minder waard zijn geworden terugkopen van de pensioenfondsen. Zo komt de snelle winst die de bank in het verleden wist te boeken door snel uit te breiden weer terug als een strop van 127 miljoen euro, als een boemerang. Daarin lijkt Dexia op de particulieren. Ook zij maakten in het verleden veel winst door het leasen (huren) van aandelen en ook bij hun komt het nu dubbel zo hard terug.

Conclusie

Het moge duidelijk zijn dat Legio Lease een groot debacle is geworden voor veel mensen. Zowel voor haar huidige klanten als voor het ongelukkige Dexia dat nu waarschijnlijk een miljoenenstrop in de maag gesplitst krijgt.

Hoewel de klanten nog een goede hoop hebben dat zij hun inleg terug krijgen, wellicht met rente. Deze hoop kunnen zij koesteren omdat er al iemand is geweest die een individuele rechtszaak tegen Dexia heeft gewonnen. Wat niet vreemd is als je je bedenkt dat hij (en velen met hem) niet wist waar hij aan begon doordat Legio Lease hem daarover slecht had voorgelicht. Dat is in strijd met de zorgplicht die banken tegenwoordig hebben. Ook had hij de financiële middelen niet om een eventueel verlies te voldoen. Dat had Legio Lease moeten weten (ken je klanten) en daarom had het nooit een contract met deze klant mogen aangaan. De Legio Lease-klanten verenigd in de Stichting Leaseverlies voeren dezelfde argumenten aan, ik zie dan ook geen enkele reden om deze klant wel schadeloos te stellen en de Legio Lease-klanten niet.

Het probleem voor Legio Lease is dat voornamelijk de ‘beleggers’ geld bij hun lenen (aandelen bij hun leasen) die bij de gewone banken zijn afgewezen op grond van hun onkredietwaardigheid of nooit over beleggen hadden nagedacht voordat het binnen het bereik van iedereen kwam. Vandaar dat de clienten geen dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving vormen, maar voornamelijk uit minder draagkrachtigen bestaan, die zelfs als ze zouden willen niet kunnen betalen. Daarom hebben zij ook niet zo diep nagedacht over hun investering en eisen ze hun geld terug als blijkt dat ze belazerd zijn.

Er zijn ook winnaars. Zo zijn er veel advocaten etc. die profiteren van de investeringen van beide partijen om de rechtszaak te winnen en degenen die er al vroeg bij waren toen de beurs nog omhoog ging. De belangrijkste winnaar is toch wel Aegon, de verzekeringsmaatschappij heeft enkele jaren kunnen genieten van de hoge winsten die de zusteronderneming Legio Lease maakte én de bank heeft de aandelenlease-maatschappij precies op het juiste moment van het hand gedaan voor het niet mis te verstane bedrag van 0,9 miljard euro. Al is over die transactie het laatste woord nog niet gesproken. Deze discussie moet echter netjes op zijn beurt wachten, totdat de rechtszaak met de Legio Lease-klanten is afgelopen.

Bronvermelding

Bron 1:
http://archief.telegraaf.nl/artikel.fpl?id=240603

Bron 2:
http://www.fbk.eur.nl/NIEUWS/rapportlegio.pdf

Bron 3:
http://www.nrc.nl/geld/1019818258144.html

Bron 4:
http://www.nrc.nl/opinie/artikel/1042524650539.html

Bron 5:
De FEM DeWeek van 21 december 2002 (bijlage 1)

Bron 6:
De FEM DeWeek van 21 december 2002 (bijlage 2)

Bron 7:
De Volkskrant van vrijdag 6 december 2002 (bijlage 3)

Bron 8:
De volkskrant van 26 april 2002 (bijlage 4)