Verslapen

Verslapen

Mijn opstel gaat over verslapen en te laat komen. Dit doe ik omdat dit mij (helaas) veel te vaak gebeurt.
Al maanden, weken, dagen. Nee echt serieus elke dag neem ik me voor: ‘’Morgen kom ik op tijd uit mijn bed.’’ Elke dag weer zeg ik dat tegen mezelf. Vooral \'s morgens als het weer zover is: Nee hè, weer verslapen!

Meestal ga ik redelijk op tijd op bed, zodat ik de nodige uurtjes kan slapen. En... heel belangrijk, dat ik op tijd uit bed ga.
Maar.. vaak is het s’avonds erg verleidelijk om nog even voor de tv te blijven hangen of om nog heel even te msn\'en. Dat kan zo gezellig zijn! En dan is het alweer laat.

Dan zou ik die avond ook nog douchen, maar ja, als ik nu niet op bed ga kom ik er morgen weer niet uit. Nou ja, dan morgenochtend maar. (droom lekker verder, dat lukt je toch niet)
O, en dan nog kleren klaarleggen ook zo’n crisis: ‘’Wat moet ik morgen nou weer aan?’’
Half uur later lig ik dan eindelijk op bed. (inmiddels 11 uur) denk ik: ‘’Ligt eigenlijk ook wel weer lekker, waarom ben ik niet eerder op bed gegaan?’’

Dan nog even de nodige informatie lezen over echte meiden dingen in de Fancy of Girlz! Want meteen slapen kan ik toch niet. En dan is het echt tijd om te slapen.
De wekker nog even aan (met zin veel eerder dan nodig is, zodat ik vast wakker word) en dan helemaal aan de andere kant van de kamer neerzetten.(die is ook zo groot)

De volgende ochtend kom ik erachter dat werkelijk echt niks helpt! Natuurlijk heb ik niet gedouched want daar had ik geen tijd meer voor. Dat wordt weer snel fietsen, (naar Verzorging) want Nederlands haal ik toch al niet meer. O jee dat word weer een preek van de week van kreek. Nou ja dat zie ik ook wel weer.

Nou wil ik graag nog even vertellen over waarom dit gebeurt en hoe ik kan oplossen dat het niet meer gebeurt. Er is maar één persoon in mijn huis die zich nooit verslaapt en dat is de vis. Slapen vinden wij allemaal erg lekker en dat is dan ook zeker onze hobby. \'s Morgens kun je het beste weg blijven want dan slaapt iedereen. Kom \'s avonds maar terug want dan zijn we op ons best. Conclusie: er is gewoon niks aan te doen want ik kan er jammer genoeg gewoonweg helemaal niks aan doen! Het is erfelijk, het zit in ons bloed!! Sorry!

Einde.